20
Chapter 20
It's already the second week of November and life is on the same routine again.
Work then home.
Next year, isang taon na ko sa kumpanyang to. It's a nice thing, I'm still here for no valid reason.
I chose to be here since I'm curious about the CEO, di ko naman inakalang buwan lang ang aabutin para malaman kung sino ang CEO nito at kung bakit nagkaganon yung dating secretary.
Pano ko nalaman? Simple lang. Kasi ganon siya kaganda. Even I, myself, will honestly declare that I've been hooked the first time I saw her.
No, not hooked. The word 'hooked' is too much. I can say 'stunned', yeah, that's right. I was stunned the first time I saw her.
She's a goddess, a living sun just like her name means. Ang pinagkaiba lang ay hindi sasakit ang mata mo pag titigan siya.
Masisiraan ka lang ng bait.
That make sense.
Napatingin ako sa cellphone ko nang biglang tumunog yun.
EL CINCO
Max: Kailan Christmas Party? :D
Jasper: The fuck bro?
ZESTO
Max: Kailan Christmas Party natin?? :D
Jasper: The fuck bro?
Max: Fuck off. Don't you have flight?
Jasper: I have.
Max: Then fuck off.
Jin: Haha, we all have work today, Architect. Wala ka ba non?
Dave: Oh shit.
Jasper: HAHAHA!
Leo: jin doesn't mean to offend you, but it sound like it burned the shit out of you, max.
Dave: True.
Max: True ampota, pambading.
Dave: Nagtrue lang bading na agad? Ganyan ba mindset ng mga Archt?
Jasper: Hahahaha
Itinabi ko na ang cellphone ko dahil magpipikunan lang naman silang lahat diyan.
Hindi nagrereply si Genevieve kasi may trabaho siya at sa aming anim, mas busy ang trabaho niya kaysa samin.
Nagtrabaho nalang ako para maaga akong makapag-out ngayong araw, wala kasi akong imemeet na tao ngayong araw kaya ang mga pinagawa na paper works nalang ni Soliel nalang ang gagawin ko.
* * *
"Finished!" sambit ko nang matapos ko lahat ng paper works.
Puro nalang paper works no? Sawa na ba kayong mabasa? Ako din, ayoko na magtrabaho.
Inunat ko ang mga braso ko pagkatapos ay tinignan kung anong oras na sa cellphone ko.
16:53
Napasandal naman ako sa swivel chair ko. Maagang out nga. Napangiti ako at nag-umpisa nang ayusin ang mga paper works na yun para dalhin kay Magui.
Madaming bumati sakin habang naglalakad ako papunta sa opisina ni Magui bitbit ang mga papel na to.
Kakatok palang sana ako nang biglang bumukas ang pintuan.
Bumungad sakin ang kasing tangkad kong lalaki pero mas built ang katawan sakin dahil halata yun sa suit ma suot suot niya. Tinignan niya ako at nakita ko ang kulay amber niyang mga mata. Nakakunot ang noo sa akin bago nagpatuloy sa paglalakad.
Kumatok ako dahil halatang di ako pansin ni Magui dahil tulala siya. Nabalik naman ang wisyo niya dahil sa pagkatok na ginawa ko sa pintuan ng opisina niya.
"You can put that there." sabi niya sabay turo sa lamesa na nasa gilid. Tumango naman ako at naglakad para ilapag yun dun.
Aalis na sana ako nang bigla siyang magsalita. "If someone told you to take care of yourself does that mean that person likes you?" tanong niya sakin.
Napakunot naman ang noo ko sa tanong niya. That's a simple question, kahit siya sa sarili niya masasagot niya yun. "It means that person care about you." sagot na parang ambobo niya para hindi malaman yung sagot na yun.
"Hindi ka niya gusto?" tanong ni Magui.
Kumunot ang noo ko sa tanong niya. "Sino?" tanong ko pabalik, sino yung di ako gusto?
"No, I mean. Hindi ka gusto nung person." pageelaborate niya.
"Ahh." sabi ko at tumango tango pa. "No, don't jump into conclusions. Kung di naman inamin sayo na gusto ka, then that's a clean sate." sabi ko at tsaka nagpatuloy maglakad palabas. "Goodluck." sabi ko bago isara ang pinto ng opisina niya.
Siguro sinabihan siya nung lalaki na yun na mag-ingat siya. Speaking of that guy from earlier, his eyes looks familiar.
Nah, he wouldn't be Soliel's brother just because his eyes is like Soliel's right eye. Let's brush that thought.
Hindi ko na ulit inisip yun at inisip na lang na pwede na kong umuwi dahil wala na kong trabaho.
Sinabi sakin ni Jin na pwede ko namang dalhin yung mga paper works sa bahay kung gusto kong matapos agad. Yun nga, gusto ko matapos agad kaya dito ko na ginagawa. I can't bring it at home since isasantabi ko lang siya.
When I get home, its home. No more work, just home. That's all.
Nang makarating ako sa opisina ko ay inayos ko na ang mga gamit ko para sa aking paglisan.
See you, house!
* * *
Nasa parking lot na ako nang tumawag si Sam.
"Bakit?" bungad ko pagkasagot ko ng tawag niya.
[San ka?] tanong niya.
"PL." sagot ko habang sinususian yung kotse ko.
[PL??] takang tanong niya.
"Parking Lot." bagot na sabi ko sakanya pagkatapos ay pumasok na ko sa driver seat at pagtapos ay sinara ang pinto ng kotse ko.
[Early out?] tanong niya.
"Obviously, can you just get to the point? Why'd you call?" I asked as I revved the engine of my car.
[Max texted me about the Christmas Party.] sabi niya.
"Nice, pals agad." sabi ko at nag-umpisa nang magmaneho pagtapos kong i-loud speaker yung cellphone ko.
[Isip na kayo ng araw.] sabi niya sakin.
"Second week palang ng November, calm your livers." sabi ko sabay tawa.
[Aw, man. Para naman may i-look forward ako.] sabi niya, kasalanan ko pa kung wala siyang ilolook forward sa December?
"Make a party for yourself then invite people." sabi ko sakany dahil hindi naman mahirap gumawa ng ilolook forward kung gusto mo talagang may malook forward.
[No, thanks.] agad niyang sagot.
"Then wait for us to decide what date. Iccheck ko pa kung kailan uwi ng parents ko dito. Iinom ako bago sila dumating." sabi ko sakanya.
[Oh, alright.] sabi ni Sam. [Update, Maximus nalang.] sabi niya sabay baba ng tawag.
Sakto namang pagkababa niya ng tawag ay pagkarating ko din sa parking lot ng condo building ko.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top