Episode 39: Beauty and the Beasts

Warning: This chapter contains mature content. Reader discretion is advised.

"Pre, bilisan mo. Ako naman," naiinip na sabi ni Basty sa kaibigang si James na nakapatong sa hubo't hubad na dalagita at patuloy na umaararo.

"Wag ka ngang mainip. Marami tayong oras. Sige pa... Malapit na ako..." halinghing niya at napatingala saka mas binilisan pa ang ginagawa.

Tumatawa naman si Edgar habang hawak ang mga braso ng babae sa uluhan nito. He was busy groping her breast while also sucking the other.

Pinisil naman ni Roger ang bibig ng babae pabukas saka pinasubo rito ang kanyang ari. Kinuha niya mula kay Edgar ang mga braso nito.

"Alis muna kayo at ipapadapa natin 'to para makapasok na si Basty," utos ni James na mabilis namang tinalima ng mga tropa niya.

Pinadapa nila ang nanghihina at nababalot sa lupa nang katawan ng dalagita. Ilang oras narin nila itong binababoy sa gitna ng madilim na maisan na iyon sa isang malayong baryo sa probinsya.

"Ah, Tangina! Tol, para akong sinasakal! Ang sikip!" hiyaw ni Basty sabay hampas ng dalawang beses sa pisngi ng puwet ng dalagita bago nagsimulang araruhin ang butas nito roon.

Bumalik naman si James sa pagpasok ng kanya sa maselang bahagi ng babae saka muling bumayo habang humihiyaw din sa sarap. Hindi niya man lang inalintana ang dugong rumaragasa mula sa gitna ng hita nito.

Nagpakasasa ang magkakaibigan sa katawan ng kawawang dalagita hanggang madaling araw. Mayayaman ang mga ito kaya naniniwalang napapagalaw ng pera ang lahat. Kahit na iyong mga kahindik-hindik na bagay.

"Patay na ba 'to, pre?" tanong ni Roger sabay sipa sa binti ng dalagita para malaman kung gumagalaw pa ba.

"Ewan ko. Pabayaan na natin 'yan d'yan," saad ni James habang humihithit sa kanyang sigarilyo.

"Let's go. May meeting pa ako by 10 am. The city is still a long drive from here," ani Edgar at nauna nang maglakad palabas doon sa maisan. Sumunod naman sa kanya ang dalawa pa.

"Hintayin niyo muna ako, uy!" nagmamadaling sabi ni Basty sabay butones ng suot niyang pantalon at sablay ng tee shirt sa balikat.

"Ang ganda n'ong batang 'yon, ah. Ang sarap pa. Sariwang-sariwa!" humahalakhak niyang dagdag.

James smirked and threw his cigarette away.

"Malas niya lang at siya lang mag-isa sa barung-barong nila."

They all went off laughing, proving that  the devil had long been incarnated not just in one body but in the four of them.

Nang makaalis ang apat na lalaki ay biglang umihip ang malakas na hangin sa buong maisan. Dahan-dahang humahawi ang mga iyon habang dumadaan ang isang magandang babaeng may itim na mahabang tuwid na buhok. The woman was wearing a black body con cape collar dress paired with black stilettos and a black floppy hat. She was holding a small pot of violet colored flower.

She stopped just right in front of the unfortunate young female then she squatted.

"Poor soul," the mysterious woman remarked.

She touched the female's head and pulled out her soul from her body. The female looked shocked then she looked around, confused.

"Mariquit Orencia."

She directed her eyes towards the mysterious woman who already stood up.

"I will give you the chance to avenge your miserable death. Feel free to punish those who made you suffer," she smiled mischievously at her.

"S-Sino ka?"

"Just call me Madame," she smirked then lifted the pot she was holding close to her lips and blew the petals off the flower, making their way to Mariquit.

Binalot n'on si Mariquit hanggang sa tuluyang nag-itim nang buo ang mga mata niya. She felt some inexplicable power surged through her. She suddenly felt strong and powerful.

                 • • • QUEEN • • •

RUM DESCENDED FROM the grand staircase and called out the Chinese leprechaun who was playing ML again. Nakahiga ito sa sofa while her legs were hanging atop its headboard.

"Tutti."

She immediately switched off her phone and sat up properly.

"Bakit, nay?"

"Di ba, schedule mo nang paghuhugas ngayon?"

The dwarf placed a hand over her chest and massaged it while contorting her face at the same time to show that she was in pain.

"Nay, parang hindi ako makahinga," she said and I rolled my eyes. She's making an absurd palusot!

Nangingiting nailing na lang si Rum bago ito hinawakan sa ulo nang tumayo at iginiya na paakyat at papunta sa kusina.

"We should be responsible with our duties, doll," he reminded her.

Rum helps us sometimes with the chores assigned to us. However, he will remind us most of the time to do it on our own because he's teaching us to be disciplined and masipag.

Snow and Tutti decided to redecorate the kitchen the next morning. This is why we went to the mall to look for new furniture. Hinatid kami ni Dean. Of course, I won't waste this time to have spa. Pumayag din naman ang dalawa.

Snow was wearing a red spaghetti strap button front dress under a white cardigan then white sneakers. May circle siya na crossbody bag at pulang manipis na headband. Tutti was channeling a Cher Horowitz-esque look today with her white dress shirt tucked in her yellow and black plaid knee-length skirt and brown oxford shoes. Her hair was pulled up on a half ponytail using a big French barrette. She has a mini-backpack with her.

I'm sporting a Chanel one-shoulder lilac sleeveless top tucked in my high rise ripped jeans then a Balenciaga black boots. I also have a Chanel bum bag with me. I put two crystal clips on the sides of my hair then my favorite cat eye sunglasses that screamed 'Back off 'cause I'm a bad bitch'.

"What type of dinner table do you prefer?" I asked them.

"Mas maganda 'yong round table kasi swerte 'yong bilog. It means unity, perfection and oneness in Chinese culture."

I rolled my eyes at the immediate reply of the dwarf. Here we go again with Chinese and their beliefs. At the end, we got the huge round table for good luck. It was sleek black at may mga chairs 'yon na kasama. Namili rin si Snow ng faux flowers at vases pang-deco. May fairy lights na kinuha pa si Tutti para sa kwarto namin.

Nakapila kami ni Tutti sa counter nang mapansin ko si Snow na may kausap sa phone niya. Lumapit siya sa amin when she's done.

"Guys, nandine daw si itang. Kasama niya daw 'yong kumpare niya. May kailangan daw sila. Sa terminal na daw sila maghihintay kasi hindi alam ni itang ang daan papuntang Overlook. Ayos lang ba sa inyo kung puntahan natin siya?"

Tumango naman kami ni Tutti. Pagkatapos naming ilagay ang address kung saan ipapadeliver ang lahat ng iyon ay lumabas na kami ng mall. I lined up for the cabs because Dean can't fetch us.

"Ang haba naman," Tutti remarked and I couldn't help but agree.

If only we bought stuffs at Ate Anna's mall, surely we'll be inside one of the cabs in no time.

Nagulat na lang ako nang hinila niya ako sabay para nang dumaang jeep. No freaking way! Not again!

"Tutti!" I called but she just laughed.

Unang sumakay si Tutti habang hatak-hatak ako. Sumunod naman sa amin si Snow kaya napapagitnaan nila ako. We were seated just at the back of the shotgun seat.

I rolled my eyes when Tutti made the sign of the cross and closed her eyes for a silent prayer. Lagi siyang ganito kapag sumasakay at bumibiyahe.

"Bayad po," I heard one passenger called while handing Snow her fee.

Nagkatinginan kami ni Snow. She smiled and I just rolled my eyes behind my sunglasses that's why I doubt if she saw that.

"Queen, pakiabot naman please," mahina niyang pakiusap. Hindi niya pa kasi maabot dahil medyo malayo pa.

Hindi ko nga pinansin. I crossed my arms over my chest instead, nagmamatigas.

She can't force me to just hold those coins. Who knows how many germs those have.

Kinalabit niya si Tutti nang matantong hindi niya ako mapipilit. I elbowed the praying dwarf also so she could get those coins from Snow and give it to the driver since she's the nearest one to him.

"Thank you," Snow said smilingly when the leprechaun took it from her with eyes still closed.

Inabot naman niya 'yon sa driver.

"Lord, bayad Po- Ay! Manong, sorry po!" sabi niya sabay dilat at yuko ng ulo nang matanto iyon.

Mahinang natawa na lang ang driver nang inabot ang bayad. The trip wasn't that long. Bumaba agad kami sa may terminal.

Gosh. How I hate crowded and hot places.

Ayaw na ayaw ko talagang nababangga or anything that would result to skin-to-skin contact with these sweaty and stinky people. Ang baho-baho pa ng mga gulong at bukas na bus. Double ew.

I crinkled my nose to obviously display my dislike for the place. Snow was the first one to notice that.

"Sorry, Queen..."

"Yeah, right," I sarcastically told her with matching wide eyes.

"Snow!"

Mabilis kaming napalingon sa boses na tumawag. Mula sa pagkakasandal sa lumang pickup truck ay umayos ng tayo si Mang Bert at nakangiting kinawayan kami.

We approached him. Nagmano sina Snow at Tutti sa kanya so I had to do the same.

"Tang, sina inang po at Peony?" tanong ni Snow.

"Iniwan at inihabilin ko muna sila sa Tiyang Rosalie mo."

Tumango si Snow sa sagot nito.

"Bert, ayos lang ba ito?" tanong ng isang lalaking may baseball cap sabay angat bahagya ng hawak na dalawang supot ng lechon manok.

"Oh, nandine na siya."

The man with the cap stood near Tito Bert. He smiled weakly at us. His eyes were puffy. Perhaps because of crying.

"Ito nga pala ang kaibigan kong si Isko. Kamamatay lang ng anak niyang dalaga. Gusto sana naming humingi ng tulong niyo sa libing ng anak niya at..."

Tito Bert looked at Tito Isko, asking for permission. The latter slowly nodded then Tito Bert returned his attention to us again.

"At sa paghahanap sana ng kaluluwa nito."

                 • • • SNOW • • •

BAGO PA KAMI kumain ay ikinuwento ni Mang Isko Orencia ang nangyari sa katorse anyos niyang anak na si Mariquit.

Isang gabi daw, dalawang araw na ang nakakaraan ay hindi siya nakauwi sa kanila dahil nagreklamo iyong negosyanteng pinagdalhan niya ng ani niyang mais. May nakawan noon sa kanila at siya ang napagkamalang kumuha dahil nandoon siya. Sa presinto siya nagpalipas ng gabi dahil wala siyang pera pampiyansa at nakalabas lamang kinaumagahan dahil napatunayang walang kasalanan.

Ang hindi niya inaasahan ay sa gabi din palang iyon ay may magimbal na mangyayari sa dalagita niyang anak na naiwan mag-isa sa kubo nila. Ayon sa salaysay ng saksi ay may nakita daw siyang apat na mga lalaking bumaba sa isang mamahaling kotse. Maya-maya pa ay nakita niyang hinahabol ng mga ito ang isang dalagang takot na takot papasok sa maisahan. Tahimik niyang sinundan ang mga ito at doon niya nasaksihan ang kalunos-lunos na sinapit ng dalagita. Natakot din daw ang magtitinda ng balut kaya nagtago siya at tumakbo.

Napaluhod si Mang Isko sa sahig ng lobby at humagulgol. He just lost it.

"H-Hindi siya makakasigaw para humingi ng tulong kasi... kasi pipi si Mariquit... Kasalanan ko 'to. Dapat kasi ay hindi na lamang ako umalis ng araw na iyon... Ang anak ko... Pinatay at ginahasa nila ang anak ko... Wala man lang siyang kalaban-laban..."

Na-gang rape si Mariquit.

Nag-iwas ako ng tingin dahil naalala ko lang ang nangyari noon at kung paano ko tinago iyon kay itang. Sigurado akong magiging ganito din ang reaksyon niya.

Napansin kong natahimik at sumeryoso din sina Dean, Queen at Rum. Lalo na ang huli.

Naninibago ako kasi karaniwan inaalu na niya ang mga nagdadalamhating pamilya pero parang iba ngayon. Ang layo ng tingin niya na para bang may ginugunita siya sa alaala niya.

"Nareport niyo na po ba sila sa mga pulis?" tanong ni Tutti.

"Oo, nareport na namin sa pulis probinsya. Nagbigay din ng deskripsyon ang tindero ng balut sa apat na lalaki kaya ito ang sketch nila," sabi ni itang sabay abot ng apat na piraso ng naka-stapler na bond paper kay Rum na sinilip naman agad ni Tutti.

Umiiyak pa din si Mang Isko habang inaalu na siya ni itang.

"Ang sabi taga-dine daw sa siyudad ang mga iyon at purong mayayaman..." dagdag pang paliwanag niya.

Isa-isang tiningnan ni Rum iyon bago nagsalita.

"Kailangan din po nating magfile ng police blotter dito para makapag-coordinate tayo sa mga pulis dito sa pagpapahuli sa kanila," ani Rum.

"Kailan niyo po nalaman na walang kaluluwa ang remains ni Mariquit?" he asked.

"Sinamahan ko siyang dumalaw sa morgue ng ospital sa bayan. Nakakakita pa din ako ng mga kaluluwa kaya alam ko. Nagulat ako kasi sa pagkakaalam ko ay dapat nakakapit ang kaluluwa sa remains pero wala talaga iyon doon," hayag ni itang.

Ngayon naiintindihan ko na kung bakit kahit wala kami sa Overlook ay nakakakita pa din ako ng kaluluwa. Namana ko iyon kay itang.

"N-Nagmamakaawa ako. Uubusin ko lahat-lahat ng ipon ko para sa libing, paghahanap sa kaluluwa at pagbibigay hustisya sa anak ko... Tulungan niyo lang ako... Nagmamakaawa ako..." umiiyak na wika ni Mang Isko habang nakaluhod sa tapat ng mga tuhod ni Rum.

Nanlambot si Rum dahil doon. Nag-squat siya sa tapat nito at hinawakan ito sa balikat saka marahang nginitian.

"Tutulungan po namin kayo. Gagawin po namin ang lahat para makamit niyo po ang hustisya," pangako niya dine.

SABAY-SABAY KAMING KAKAIN ng tanghalian sa bagong lamesa na binili namin. Nagbigay kasi ng malaking tip si Queen para mapa-deliver lahat ng 'yon agad sa Overlook kaya nakuha na namin at nandine na.

Si Mang Isko ang may dala ng lechon manok para sa tanghalin namin. Huminahon na siya pero kapansin-pansin pa din ang sakit at pamamaga ng mga mata niya sa pag-iyak.

In-on ni Tutti ang flat screen na naka-mount sa pader pagkatapos niyang mailapag ang mga kubyertos. Mahilig kasi siyang manood Tulfo in Action.

Nakaupo na kaming lahat nang biglang nagflash report.

"Pasintabi po sa mga nananghalian dahil sa maselang footage na aming ipapalabas. Kakapasok po lamang ng balita na ang may-ari ng isang malaking security company sa bansa na si Roger Sevilla ay nasaksihang nagpatiwakal sa tapat ng mismong bahay nila sa Makati..."

Sunod na ipinakita ang footage na kuha sa cellphone. May lalaking nangingisay dahil sa pagpapatiwakal. Ang lubid nito ay nakatali sa baluster ng veranda ng palangawang palapag at talagang sa labas na tapat ng bahay nito!

Napatayo si Rum at mabilis na umalis ng kusina. Pagbalik niya ay dala niya iyong sketch ng mga rapists ni Mariquit. Inilabas din sa screen ang itsura ni Roger. Inilapag naman ni Rum ang sketch na kamukha nito sa lamesa.

Nagkatinginan kaming lahat. Sigurado kaming iisa lang sila. Napalunok si itang saka nagsalita.

"Nakita ko si Mariquit sa may veranda... nakatayo at nanonood sa nangyari..."

"Sinusundan niya ang mga pumatay sa kanya. Kung siya ang talagang may gawa n'on ay kailangan natin siyang pigilan bago pa tuluyang maglaho ang kaluluwa niya," nag-aalalang saad ni Rum.

Pagkatapos naming kumain ay kaagad kaming naghiwalay sa tatlong grupo. Ako, si Tutti at si Dean ay pupunta sa tahanan ni Roger Sevilla para mag-imbestiga at magreport sa pulisya ng tungkol sa rape case ni Mariquit pagkatapos. Si Rum at Queen, Mang Isko at itang ay isa-isang pupuntahan ang tatlo pang suspect.

Napag-alaman naming si Roger Sevilla, Basty Medina, Edgar Aquilino at James Antonio ay magkakaibigan at pare-parehong may sinasabi sa buhay. May-ari ng security company si Roger. Si Basty naman ay may architectural firm. Si Edgar ay may malaking paggawaan ng semento at investor ng isang media company. Si James naman ay may chains of hotels na pinapatakbo. Tunay ngang may sinabi sa buhay ang mga ito. Kaya ba ganoon na lang kadali para sa kanila ang sumira ng buhay ng iba?

"Anong ginagawa mo?" tanong ko kay Tutti na abala naman sa laptop niya.

Maraming pulis at press na nagkumpulan sa tapat ng bahay ni Roger kaya sa may di kalayuan pumarada si Dean. Lumipat din sa may backseat ang huli, sa kabilang banda naman ni Tutti.

"I'm trying to hack their internet connection because that will then give us access to their security room."

She typed some codes on the black tab. Hindi ko alam ano 'yon, e. Tapos maya-maya pa ay may notif na connected na.

Nag-open ng isa pang tab si Tutti tapos biglang lumabas doon 'yong maraming screen na para bang kuha ng CCTV sa iba't ibang anggulo ng bahay.

"Ngayon ay hahanapin na lang natin ang footage. Anong date nga ulit ngayon?"

"Ang ulyanin mo na talagang tiyanak ka," hirit ni Dean sabay sundot sa sentido nito.

Sinabi ko 'yong date kaya maya-maya pa ay lumabas na doon ang footage ng kwarto ni Roger bago mangyari ang aksidente. Tahimik na pinanood namin iyon.

Nagising si Roger tapos nagsisisigaw at sabunot sa buhok niya habang nakaupo pa din sa kama niya. Maya-maya pa ay parang kinakapos na siya ng hininga hanggang sa kumalma siya at parang natulala.

Tumayo siya mula sa kama niya at lumakad kaya nawala siya sa footage. Pagbalik niya ay may dala na siyang lubid. Inikot niya pabilog ang dulo n'on saka isinuot sa leeg niya at lumabas na siya sa may veranda.

Napatalon kaming tatlo sa gulat nang biglang tumapat sa screen ng CCTV ang nakangising mukha ni Roger. Para itong wala sa isip na nakangiti.

Nakakatakot.

Nakakapanindig-balahibo.

"Tanginang 'to! Nanggugulat pa!" sigaw ni Dean nang makabawi.

Nanatili naman akong tahimik. Iba kasi ang nakikita nila sa nakikita ko.

Mula sa pagkakagising ni Roger hanggang sa magwala siya ay nandodoon si Mariquit sa tabi niya, bumubulong. Tapos nang tumayo siya at naglakad palabas ng veranda ay nakaalalay sa kanya ito habang bumubulong pa din.

At... at ang nakangising mukha ni Roger sa tapat ng CCTV ay si Mariquit din.

"A-Anong klaseng beast si Mariquit?" tanong ko kaya nabaling silang dalawa sa akin.

"A ghoul," sagot ni Tutti.

"Anong nagagawa ng isang ghoul?"

"They can mimic the appearance of whom they killed and they usually live in the graveyards because they're eating corpses."

That explains why they saw Mariquit as Roger in the footage.

"Ginagaya ni Mariquit ang itsura ni Roger," hayag ko sa nakita.

Mukhang mahihirapan kaming hanapin ang kaluluwa niya kung ganoon.

NAGTUNGO KAMI SA presinto pagkatapos namin doon. Nagpaiwan si Dean sa Jeepney Wrangler niya kaya kami lang ni Tutti ang nakaupo habang nakapila at naghihintay ng pagkakataon naming tawagin para makapagfile ng report.

Sampo kaming lahat na nakaupo doon hanggang sa may nakayukong matangkad na babae ang tumapik sa balikat ng katabi ni Tutti. The woman gestured her head to move aside kaya umusog ang katabi nito upang bigyan ito ng espasyo.

Nagulat ako nang tumayo si Tutti at hinarap ang babae.

"Ay, wow, sumasapaw."

Napatayo din ang babae at ako pa ang kinabahan kay Tutti nang matantong ang higante pala nito at halos hanggang tiyan lang siya.

"Bakit may problema ka?"

"Ang sabi ko nga po mauupo na ako at maghihintay, e. Ang lapit-lapit na lang pala namin," tawa ni Tutti sabay upo ulit.

"Upo na rin po kayo. Chill tayo rito," tawa ulit niya sabay pagpag sa upuan ng higante.

Naupo ulit ang babae at tinalikuran si Tutti upang balingan ang katabi niya. Ang kaibigan ko naman ay itinaas ang mga braso at itinapat ang dalawang index fingers sa likod ng ulo nito, ginagawang sungay ang mga iyon. Napansin ko pang nanlaki ang mga mata nang nasa unahan kaya napahagikhik ako.

Nang akmang lilingon ang babae ay mabilis na nagpahalukipkip si Tutti at humarap sa akin.

"Tanda mo pa 'yong Jack and the Beanstalk, Snow? Iyong si Jack may tanim na abot langit ang taas? Alam mo, feeling ko ako 'yong beans," sabi niya sabay lapit ng thumb at index fingers na para bang sinusukat ang isang bean at siya. Napahagikhik na lang ako.

Di nagtagal ay kami na ang tinawag. Lumapit kami sa desk noong pulis na nagtatala ng mga report. Naupo kaming dalawa sa magkatapat na upuang nandoon.

"Magpa-file po sana kami ng police blotter sa mga 'to," panimula ko sabay lahad ng mga sketch n'ong apat na lalaki.

"Sila po ang rapists ni Mariquit Orencia na taga-probinsya pero 'yong apat po kasi ay tagadine sa siyudad kaya makikipagtulungan po sana kami para mahuli sila," patuloy ko pa.

Nagulat ako nang padabog na isinara ng pulis ang logbook niya saka tinuro-turo kami ni Tutti gamit ang ballpen niya.

"May ebidensya ba kayo?"

"Po?" tanong kong naguguluhan.

"Kilala niyo ba kung sino ang mga 'to?" balik niyang tanong sa amin sabay turo sa mga sketch.

"Malalaking tao 'to at kung wala kayong ebidensyang magpapatunay sa ginawa nila ay huwag na kayong mag-aksaya ng oras. Baka mapahiya pa kami kapag nagkataon," umiiling niyang dagdag.

Nagkatinginan kami ni Tutti. Hindi makapaniwala sa inaasta ng pulis. Binalingan ulit ni Tutti ang pulis.

"Excuse po, sir, ha. Hindi po ba kaya kami nagrereport ngayon ay para maimbestigahan niyo po at mapatunayan ang krimen na sinasabi namin?"

"Tama ka, hija. Pero kung hindi ka naman bulag at nakikita mo naman siguro kung gaano karami ang nagrereklamo ay dapat alam niyo na ngayon pa lang na wala kaming panahon na makipag-usap sa mga taong basta-basta na lang nambibintang ng iba dahil walang sapat na ebidensyang mabigay."

"Sir, siguro naman po marunong din kayong magbasa ha, no? Basahin niyo po kaya 'yong autopsy report para malaman niyong ginahasa nga siya nang paulit-ulit ng apat na 'yon," sabat naman ni Tutti na nagsisimula nang mainis.

"Hindi pa ba sapat na ebidensya 'yan?" turo niya sa folder na pinaglalaman ng mga dokumentong kinakailangan namin.

"Hija, para alam mo ang matibay at sapat na ebidensya na tinutukoy ko ay kapag may test na nakapagpatunay na ang semilyang nakita nila ay nagmatch sa DNA ng apat na 'to. Meron ba? Wala naman, ah! Nambibintang ka lang ata, e! Busy kaming tao kaya huwag mo kaming ginagago!" maanghang na sagot ng pulis.

Napatayo rin ako sa gulat nang tumayo si Tutti at kinuwelyuhan ang pulis. Hinawakan ko siya sa braso upang pigilan siya.

"Para po malaman niyo, mukha na po kayong gago kaya hindi na namin kayo kailangan pang gaguhin! Ginahasa at namatay 'yong tao tapos hindi pa sapat 'yon para dalhin niyo 'yong mga gagong gumawa n'on dito at interviewhin?! Pulis ba talaga kayo o tamad na butanding lang na nakauniporme at naghihintay ng sweldo?" paghihimutok ni Tutti.

Nagsimula na naming maagaw ang atensyon ng lahat pati kay Dean na pumasok na nang mapansin iyon. Hinawakan niya si Tutti sa beywang at inilayo sa pulis.

"Pasensya na po kayo sa kaibigan namin," hingi niya ng sorry sa pulis na inayos naman ang kwelyo ng suot na uniporme.

Nagpumiglas si Tutti kaya binitawan na niya ito. Nagpahalukipkip ito at pabulong na nagmura sa iba't ibang lengwahe.

"Hijo, ilabas mo na 'yang kaibigan mo rito at baka 'yan pa ang ipakulong ko. Dalhin mo na rin 'tong mga ebidensya niyong kulang-kulang," anito at hinagis ang folder kay Dean.

Nasalo ni Dean iyon pero naglaglagan ang mga papeles doon. Nakaramdam ako ng galit bigla sa ginawa nito. Hindi naman niya kailangan maging bastos para gawin 'yon.

"Sir, bakit po kayo gan'on? Kailangan po ng batang 'to ang hustisya. Sana po tulungan niyo kami," mahinahong sabi ko. Baka pwede pa siyang mapakiusapan.

"Hija, kung gusto mo ng hustisya kailangan mo nang matibay na ebidensya. Kung wala kayo n'on ay pasensyahan na lang tayo. Kung hindi rin nagpagahasa iyang batang 'yan ay mahinahon sana ang mga buhay nating lahat."

Napakuyom ang mga kamao ko dahil doon. Sinisisi niya pa ang biktima sa nangyari dine? Walang babaeng gustong magahasa ninuman. No woman likes to be violated. No one wishes to be harmed and raped. Bakit hindi nila maintindihan iyon?

Hilaw na natawa si Dean at napangisi sabay baling sa amin ni Tutti.

"Tangina rin 'to, e, no?"

"Sinabi mo pa. Isipin mo na lang kung si Snow ang nagsumbong ng nangyari sa kanya tapos sinisi pa siya ng butanding na 'yan," segunda naman ni Tutti.

"Hoy, 'yong bibig mo! Umaalingasaw!" galit na duro ng pulis sa kaibigan ko.

"Hoy, ka rin, butanding! Ang baho ng buong pagkatao mo abot hanggang Quiapo!"

"Aba! Buti nga sa kaibigan niyo at narape si-"

Hindi na natapos ng pulis ang sasabihin sana niya nang suntukin siya ni Dean sa panga kaya tumilapon siya mula sa kinauupuan at nagkagulo na sa buong presinto.

                 • • • QUEEN • • •

RUM INSTANTLY COVERED me from behind when debris of the shattered glass wall from the tall building fell on our spot the moment we stepped out of the cab we rode in going here.

"What the fuck was that?" I asked in sheer disbelief.

Mas nagulat kami nang mapansing nagkumpulan ang mga tao sa may gilid malapit sa pwesto namin.

Umalis na si Rum mula sa pagkakatakip sa akin at nilapitan iyon. I followed immediately. My eyes widened in shock when I identified the man lying cold and dead with blood all over him on the ground. It was Basty Medina and he fell from the 7th floor of his company.

Dilat na dilat ang mga mata niya at may mga bubog pa na nakatusok doon at sa lahat ng bahagi ng mukha niya. I looked away. It was a horrible scene.

Si Rum naman titig na titig. Alam kong hindi sa bangkay dahil diretso ang tingin niya sa kung sinuman sa tabi nito.

"His soul was pointing something upstairs. Let's go."

He ran inside the building so I followed him. We rode the elevator going to the seventh floor. Marami ng mga tao roon pero ang mas ipinagtaka ko ay nang mapatigil si Rum at hilamos ng mukha gamit ang mga palad niya.

"What's wrong?" I asked him.

"The soul I saw awhile ago. I thought it was Basty's."

"Ha? I don't get it."

"It was Mariquit. She mimicked the appearance of Basty's soul since she's a ghoul. These creatures can take the form of whom they killed."

"You mean... she really killed him. Just now. Like she threw him out of that glass wall? From seventh floor, really? How's that happened? I mean, we don't have her remains yet here in the city but she's already here?" sunod-sunod kong tanong. I was shocked and curious all at the same time so you can't blame me.

Papunta pa lang dito ang bangkay ni Mariquit dahil dadalhin ito ng ospital na pinagdalhan nito noong namatay.

"Malakas ang kapit niya sa mga pumatay sa kanya."

"Was this also some sort of black magic and evil witchcraft?"

"Maybe, pero kasi..."

I rolled my eyes at him. Naiinis sa pambibitin niya.

"What's that 'pero' ba, Rum? Tell me."

"May connection ang remains at kaluluwa kaya hindi sila basta-bastang lumalayo sa isa't isa. Pero sa kaso ni Mariquit, ramdam kong iba. She's not also under anyone's control because she's doing this on her own. She's seeking vengeance and justice for what happened to her. Someone messed up with her and her soul's connection."

"What do you mean? Did someone intervene with their connection?"

"Yes, but it gave her freedom to break away from her remains so that she can do anything she wants."

"A work of a witch? A demon or what?" panghuhula ko sa may gawa.

He looked at me seriously.

"A reaper."

Tumunog ang phone niya so he answered it right away.

"Snow, bakit?"

His dark blue eyes widened for awhile.

"We'll be right there."

He ended the call and pulled me with him as we made our way out of that building.

"What's happening, Rum?

"Nakulong sina Dean at Tutti."

Namilog ang mga mata ko sa narinig.

"What? How's that happened?"

"Sinuntok daw ni Dean 'yong pulis na naka-assign sa blotter. Tapos kinuwelyuhan ni Tutti n'ong una. Nagkagulo raw sa presinto dahil sa kanila."

Sumakit ang ulo ko bigla. They're supposed to be there para ipakulong iyong mga rapists ni Mariquit pero turns out sila pa ang nakulong.

THE WORRIED SNOW immediately approached us when we reached the police station.

"Nasaan sila?" asked Rum.

"Nandoon sila," turo ni Snow sa may maliit na kulungan sa gilid.

Natigil sa pag-pop ng bibig si Tutti nang mapansin kami. Nasa pagitan ng mga railings ang mukha niya habang nakahawak sa mga iyon. Si Dean naman nakaupo sa kabilang gilid.

"Nay, ilabas mo na kami rito. Gutom na ako," sabi ng tiyanak.

Dean rolled his eyes when he heard that. He was wearing a black v-neck tee shirt and ripped jeans paired with his Doc Martens boots. He's very rugged, much unlike Rum's outfit today. Nakaitim na short sleeves button down kasi ito with the first two buttons undid and was tucked in his khaki trousers and a pair of brown loafers.

Naiinis ako. Kung saan nagmomove on ako, ang gwapo-gwapo naman niya.

Nakaangat ang dalawang tuhod ni Dean habang nakaupo. Nilalaro niya ang itim niyang hikaw at lalo lang nadagdagan ang datingan niyang pang-bad boy dahil sa sitwasyon, suot at itsura niya.

"You look more like a real bad boy," I teased him.

"Fuck you," he replied with matching middle finger.

"Dean," mahinahong saway ni Rum sa kanya.

"Anong nangyari, Snow?" baling niya kay Snow sa tabi namin.

"Ayaw tanggapin n'ong pulis na nasuntok 'yong kaso ni Mariquit. Ang sabi, kulang daw kami ng ebidensya. Tapos... tapos sinagot-sagot siya ni Tutti sa inis. Kahit ako nainis din naman sa mga sinabi niya, e. Hanggang sa sinisi niya pa si Mariquit kung bakit narape at mabuti daw na nangyari 'yon sa kanya kaya nasuntok na ni Dean sa galit," paliwanag ni Snow sabay kagat ng labi.

Rum inhaled sharply. He obviously didn't like that. I don't honestly like it too. Victim-shaming isn't funny. The beatings served whoever that policeman right.

"I'll get the both of you out of there and we'll teach him some lessons. Ipapaalala ko sa kanyang hindi namimili ng kaso ang batas," he promised and went towards the plump policeman nearby.

Napatayo naman agad ito nang makilala kung sino si Rum, ang anak ng governor ng probinsyang sakop ang siyudad na ito.

Maayos na kinausap ni Rum ang pulis. One policeman approached them and ushered them to one room. Sinara ng pulis na 'yon ang blinds ng glass window para hindi sila makita.

Minutes had passed and all of them went out of that room. Rum shook hands with the police officer who ushered them to the room. The other policeman looks sullen and sad.

Binuksan ng isang pulis ang kandado ng kulungan nina Tutti kaya lumabas na sila roon ni Dean.

"Rum, anong nangyari? Sinibak ba sa pwesto 'yong pulis?" tanong ni Snow, nag-aalala. Umiling naman si Rum.

"Sinuspend lang siya. Pinagsabihan na siya ng hepe nila and I made him somewhat realized what he did." He meant he used some hypnotism with that.

"Let's go. We have to double time in finding Mariquit."

He sadly turned to us.

"Kapag nakapatay pa siya ng isa pang kaluluwa ay maglalaho na siya."

illinoisdewriter

A/N:

Trivia: The names of the men who assaulted Mariquit were taken and modified from the assailants of Maggie de la Riva's case. She was a showbiz personality who was gang raped on 1967. Mariquit is a Filipino term (variant spelling of Marikit) that means beauty.

Anyways, gusto kong makiuso sa quarantine special na ginagawa ng mga mystery authors ngayon. Maybe after the final chap of volume one, I'll make at least two or three chaps lang to quench my thirst and just for fun.

P. S.

Pleaseee click the star button and share your thoughts too. Sayonara sweetcheeks! 💚💚💚