" Yani, sadece bir şişe mi?" Diye sorunca Cassandra kaşlarını çatıp arkasına yaslandı. " Evet, sadece bir şişe." Gözleri Rue'ya kaydı. " Sadece inciler için değilmiş. Rue biliyormuş." Bir an için sessizlik oldu ve herkes Rue'ya baktı.

Rue masadan bir çörek kaptı ve alnını kaşıdı. " Daha var. Sonra konuşuruz. " Sonra da masadan kalkıp gitti. Hep böyle yapardı. Bu kız beni ürkütüyordu.

Sırf konuyu değiştirmek için:" Akiko nasıl?" Diye sordum. Cassandra'nın suratında hafif bir gülümseme belirdi. " Gayet iyi. Bu akşam revirden çıkar." Başımı salladım. Aslıda kız beni pek ilgilendirmiyordu. Saçlarımı ellerimle taramaya başlayınca Cassandra bana tip tip baktı. Durdum." Ne var?"

Cassandra gözlerini devirdi. " Artist ergen..." diye homurdandı. Kaşlarımı çattım. " Ne oldu şimdi?" Cassandra bacak bacak üstüne attı. " Artistin tekisin. Saçlarınla oynayınca kendini "havalı" zannediyorsun ama değilsin!" Güldüm. " Sen öyle düşünüyorsan, peki..." Cassandra bana delici bir bakış attı. " Öyle okduğunu düşünüyorum çünkü öyle." Masadan kalkıp gitmesiyle Toprak, Nico ve Reyna ile kalmıştım.

Reyna Portekiz çörekleri olan Fartura yiyordu ce nedenini hiç bilmiyordum. Nico da tabağındaki bar tanelerini didikliyordu ve Toprak da onu hayranlıkla izliyordu. Bu durum hep sinirime dokunuyordu. Herkes narını didiklerdi.

Ayağa kalktım. " Ben biraz uyusam iyi olur." Nico çatalını tabağına sertçe bıraktı. " Hem tembelsin, hem de uykun geliyor. Tuhaf." Arkamı döndüm. " Pardon?" Nico ayağa kalktı ve yanıma geldi. " Tüm gün uyukluyorsun, biz harıl harıl çalışıyoruz ve uyumuyoruz, sen uyuyorsun. Tuhaf diyorum. Birşey mi diyecektin?" Dedi buz gibi bir sesle. Bu biraz tuhaf bir durumdu çünkü Nico benden on santim daha kısa ve en az yirmi kilo daha hafifti.

Ellerimi pes edercesine havaya kaldırdım. " Bu sizin seçiminiz. İsterseniz uyuyun." Nico ceketini düzeltti. " Sizin güvenliğiniz için çalışmaktan uyuyamıyoruz, bulut hazretleri." Diyip odadan çıktı. Ben de onun ardından kendimi kamarama kilitledim.