İşte bölümlerdir beklediğiniz o sahne ile geldim kckddksk

Bu bölümü HandenurKaya3 'e ithaf ediyorum. Seviliyorsun❤

Diğer bölüm ithafı için buraya yorum bırakabilirsiniz🌸

•

Uğuldayan kulaklarım ve ağrısından öleceğime emin olduğum ayak bileğim ile kapattığım gözlerimi zorlukla açtım. Kararan hava ile olanlar aklıma geldiğinde, yerimde doğrulmaya çalıştım.

Ayak bileğime giren ani sancı ile tekrar kalktığım yere oturdum.

Hava oldukça soğumuş, donmak üzereydim. Buna rağmen son bir gayret ile ayağa kalkmış, sağ ayağımın üzerine basmayarak ilerlemeye çalışıyordum.

Bir kaç adımdan sonrasında iyice yorulduğum da, en iyi fikrin burada oturarak bizimkilerin beni bulmasını beklemek olduğuna kanaat getirdim.

Başımı yan tarafımda bulunan ağacın gövdesine yasladığımda, ayak bileğimin acısını unutturacak bir şeyler düşünmeye başladım.

Gözlerimi kapattığım gibi zihnime Aras ile öpüştüğüm sahne düşünce hemen gözlerimi açtım.

Birde bu konu vardı değil mi?

Başımı yaslamaya devam ederek o anı düşündüm. İlk ben öpmüştüm değil mi?

Gitti namus.

Acaba Aras pişman olmuş muydu?

Ya bugün bana "Ben seni kardeşim olarak görüyorum" diyecekti de ben ondan kaçtığım için diyemediyse?

Kafamı yasladığım gövdeye sert bir şekilde vurdum.

Salaktım ben.

Ya artık aramız eskisi gibi olmazsa?

Ben ne yapayım canım o da sonradan öpmeseydi o zaman.

Gözüme tutulan ışık ile düşüncelerimden sıyrıldığımda karşıdan gelenleri çözmeye çalıştım.

İnşallah dağ ayısı değildir.

"Amirim şahsı bulduk, yakınlarına haber veriyorum ben"

Gözlerimi kısarak gelenlere baktığımda arama ekibinin olduğunu anladım.

Sağlıkçı olduğunu öğrendiğim birisi koşarak yanıma gelmiş, durumuma bakmıştı.

Ayak bileğimdeki ağrıyı ve başımdaki şişliği söyleyip o esnada acısını azaltacak bir kaç krem sürmüştü. Daha sonra beni arabaya bindirip otelin olduğu bölgeye getirmişlerdi.

Arabadan yavaş yavaş indiğimde, üzerime atlayan Peri ile geriye doğru sendeledim.

"Salak sen nereye kayboldun 2 dakika da " Peri'nin göz yaşları omzumu ıslattığında kollarımı beline dolayıp, bende ona sarıldım.

"Kaymayı mı biliyorum kızım ben" gülerek konuşmam ile geri çekilmiş, kızarmış gözleri ile bana bakmıştı.

Peri ile tekrar sarılmış daha sonra da diğerleri ile kucaklaşmıştım ve Efe bana üzüntüsünden 6 saattir aç olduğunu söylemişti.

Cidden fazla üzülmüş olmalıydı.

Çevrede ki eksiklik ile gözlerim etrafta gezindiğin de Aras'ın olmadığını fark ettim.

Eymen durumu anlamış olacak ki " O da gelir şimdi, arama ekipleri ile seni arıyordu"

Eymen'in sözü daha bitmeden, arka taraftan Aras'tan gelen ses ile hepimiz oraya döndük. "Rüya!"

Yanıma kadar hızla koşup, bir anda bana sarıldı. "Kızım sen beni bir gün kalpten götüreceksin, ölümüm senin elinden olacak kesin" sözlerine kıkırdayıp kollarımı boynuna doladım.

Bir süre sonra ayrıldığımız da, Aras'ın eli yanağımda hâlâ birbirimize bakıyorduk.

"E oldu o zaman biz gidelim" diyen Efe ile, geri çekildiğim de bana sinsi bakışlarından atıyordu.

Hepimiz otele doğru ilerlemiş, diğerleri odalarına çıkarken Aras ile ben otelin revirine gidiyorduk.

Sonunda revire geldiğimizde orada ki çalışana sıkıntımı söyleyip, gerekli işlemleri yapmasını beklemiştim.

Kadın ayağıma krem sürüp bandaj takmış, başım için de önemli bir şey olmadığını söylemiş oraya da jel gibi bir şey sürmüştü. Elime de ayak bileğim için bir krem vermiş daha sonra gitmişti.

Elimde ki kremi bir süre inceleyip, bakışlarımı Aras'a çevirdim. Pür dikkat bileğime bakıyordu.

En sonun da "Gel bakalım" diyip beni kucakladığında, kollarımı boynuna sardım. "Ben kendim de yürüyebilirim"

"Ama ben taşımak istiyorum" dediğinde "Sen bilirsin" deyip başımı da omzuna koydum.

Eh bana da bu anın tadını çıkartmak kalmıştı.

Asansöre bindiğimiz de "Uykun var mı?" Diye bir soru yöneltti. Omzundaki kollarımı sıkılaştırıp, "Hayır, dağ da biraz kestirmiştim" bana attığı bakışı asansörün aynasından gördüğümde güldüm.

"Terasta oturalım mı biraz?" Sanırım Aras'la biraz konuşsam daha iyi olurdu.

"Üşümez misin?" Diye sorduğunda, "Sen varsın" dedim.

Bunu sevmiş gibi, gülüp " Doğru ben varım. Isıtırım" dedi.

Kucağında hala duran benimle birlikte terasa çıktığımızda, balkon salıncaklarına oturarak beni de yanına çekmişti.

Bir kaç dakika sessizce oturduğumuz da, başımı Aras'a doğru çevirdim. Bende olan bakışları ile gözlerimiz kesiştiğinde, bu sefer hiç gözlerimi kaçırmayarak ona baktım.

"Aras?" Diye bozdum aramızdaki sessizliği. "Efendim" nasıl söyleyeceğimi bilmediğim için gözlerimi dışarıya çevirip, derin bir nefes aldım. " Dün gece için pişman mısın?"

Nefesimi tutmuş, vereceği cevabı beklerken biraz daha böyle kalırsam kalbimin duracağını fark ettim.

"Rüya.." diye konuşmaya başladığında, kalbimin hızını size açıklayamazdım bile arkadaşlar.

Sağ eli ile çenemi tutup, kendisine çevirdi. "Farkında mısın bilmiyorum ama.." işaret parmağına doladığı saçımı kulağımın arkasına getirdi. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp " Ben sana fazlası ile değer veriyorum"

Tam ağzımı açıp yanıt verecekken, parmağını dudağımın üzerine getirip konuşmamı engelledi.

"Hatta bu değerin yanı sıra.." kalp atışlarım teklemeye başlamış, cümlesinin sonunu duymak için çıldırıyordum.

"Rüya ben senden çok hoşlanıyorum, hatta sadece hoşlanıyorum değil seviyorum kızım ben seni. AVM de karşılaştığımız günden beri aklımdan çıkmıyorsun. Aşık oldum ben sana."

Gözlerim ve ağzım O şeklinde açıldığında, duyduklarım ile midem kasılmaya başlamıştı.

"Dün gece içinde gram pişman değilim, sen öpmeseydin ben öpecektim ve ne var biliyor musun?"

Duyduklarımı algılamakta sıkıntı çekerken, Aras'ın iyice dibime kadar girmesi ile kalbim rotasını şaşırmış mezdekeye başlamıştı.

"Seni yine öpmek istiyorum" kaşlarımı kaldırmış daha ne duyacağımı bilmiyordum. "Rüya seni öpebilir miyim?"

En sonunda ağzımı açabilmiş "hı-hı" diye mırıldandım. Aras gözlerinde ki ışıltı ile dudaklarını tekrar dudaklarıma bastırdığında, elleri ile belimi sıkıca kavramıştı. Ellerim her zaman ki yerini almış, ensesinde ki küçük saç tutamları ile oynuyordum.

Bir kaç dakika sonrasında geri çekildiğimizde, Aras belimdeki ellerini hiç ayırmayarak bana sarılmıştı.

Gecenin ilerleyen saatlerine kadar böyle oturduktan sonra kıçım artık uyuşmaya başlamıştı ama gelişen olaylardan sonra bunu bile umursamıyordum.

"Gel bakalım" deyip Aras hem kendini hemde beni kaldırdığında elimden tutup, terastan çıkmıştık. Birleşen ellerimize baktığımda kalbim teklemeye başlamıştı.

Ne yani biz artık sevgili miydik?

Odalarımızın önüne geldiğimizde Aras'tan tarafa hiç bakmıyordum.

Utanıyorum arkadaşlar anlayın işte.

Aras anlımdan öpüp " İyi geceler sevgilim" dediğin de, kaşlarımı kaldırarak hızla ona döndüm.

Ne demişti o? Sevgilim mi demişti?

Bana mı dedi?

"S-sevgilim?" Aras'ın gülen yüzü bir anda solduğunda " Bu kadar öpüşmenin konuşmanın üzerine ben seni kabul etmiyorum diye söyle de, seni duvara uçurayım Rüya"

Söylediklerine gülüp, çatılmış kaşları ile sinirde kısılmış gözlerine baktım. Elimle çenesini tutup yanağına ufacık bir öpücük bıraktım. "İyi geceler sevgilim"

Aras'ı orada öylece bırakıp, hızla odaya girdim. Kapıyı kapattığım gibi yatağıma oturup yastığı elime aldım.

Elimdeki yastığı yüzüme bastırıp çığlık attım.

Aras'la ben sevgili olmuştum!

•

KOPUYORUM KDLSCLSÖCÖSŞDŞ

Bu bölümde burada bittiğine göre hadi ben kaçar

Sınır: 45 vote, 65 yorum