OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN^^

Kurumuş kanın bıraktığı sefil izi severdi, yüzüne düzgün, beyaz dişlerini sergileyen bir gülümseme kondururdu. Bazen sevgilisine olan sevgisini anlatır bazense kısık sesle en sevdiği şarkıyı mırıldanırdı.

Elleri titremez, nefesi tıkanmaz, kalbi asla heyecanla göğsünü tekmelemezdi çünkü o ölmüştü.

Ölü bir insan bunları hissedemezdi.

Yalancı sözler, kayıp gerçeklik içinde elindeki hançeri fiiliyata saplardı. Fiiliyattan akan kanlar beyazı ala boyarken titrek bir nefes alırdı kurbanının halsiz bedeni.

Bu Baykuş'un ona son armağanı olurdu.

Son nefesini ondan çalanlara son bir nefes tanırdı, ama Nefes'ini ondan çalanlara her şeyi haram kılardı.

Bak, biri daha öldü.

Bak, bir acı daha söndü, bir mum eridi ve cehennemin dibine vuran acının sefil haykırışları yüreğimizde çınladı.

Güzel yürekleri parçaladı onlar, bu yüzden duymazdan gel haykırışlarını onların, sersefil kıldı seni bel kemiğine saplanan göz yaşlarının ateşiyle.

Kendi mezarının başında ağladı o, şimdi hangi duygu saplanırdı nefes boşluğuna, hangi duygu yıkardı onu?

Yerin metrelerce altındaydı o, bir kez yıkılmıştı, bin kez yıksa Tanrı'nın reddedilmiş çocuklarından olmanın günahını unutur muydu?

Çürümüş bir ağaç yıkıldı mezarına, son hayatına bir ölümle uyandı.

Herkes hissediyordu, herkes biliyordu; her günahın bedeli zamanı gelince ödenirdi.

---

Şiddet betimlemeleri, küfür ve cinsellik içermektedir.