Chapter 5
Maagang bumalik ng hotel ang lima. Nakikipagtalo pa rin si Cara dahil sa pag-iimbita nila kay Rik na hindi naman guest ng Casa Casillas. Hinayaan na lang din naman nina Kenny iyon dahil kutob nila na hindi naman pupunta si Rik. Sumang-ayon naman sina maliban kay Alleah. Napatingin ang lahat sa kanya na para bang ang laking problema nang sumalungat siya sa usapin nila.
"Sa pagkakaalam ko, once in-invite mo ang mga foreigner, may tendecy na sumunod talaga sila sa usapan," paliwanag pa ni Alleah. "Hindi sila talkshit katulad natin. They will do kung ano man ang sinabi mo sa kanila. Maybe because of their culture? Hindi ko alam kung anong culture nila sa Netherlands, but if he said he will come, magulat na lang tayo na darating nga siya."
Napasinghal naman si Cara. "Kenny, kapag siningil tayo ni Morriah mamaya, ha? Ikaw magbabayad no'n."
"We'll pay for it, dear. Don't worry," sabi pa ni Daia habang tinatapik ang kaibigan sa balikat. "Let's get changde and dressed well, babes."
Nang mapadaan ang lima sa bar area ay nakita naman nila si Morriah at ilang staff na abala sa paghahanda sa dinner na gagawin. Hindi na sila napansin nito dahil nakatuon ang atensyon nito sa kanilang trabaho. Tumungo ang lima sa kani-kanilang kwarto.
"Medyo lutang tayo kanina sa part na hindi na lang natin ginamit 'yon sasakyan, 'no?" sabi pa ni Daia.
"E, kasi naniwala naman kaagad kayo kay Morriah."
"Bakit parang galit na galit ka naman Cars kay Morriah?" takang tanong ni Alleah sa kaibigan. "She was just being so nice to us. 'Wag mong i-stress-in ang sarili mo. We're here to have fun."
"Kaya nga," pagsang-ayon pa ni Daia. "Inaaway mo pa baby ko." She pouted.
Napahugot ito nang malalim na hininga saka niya dahan-dahang pinakawalan. "Alright. I'll try clear my mind tonight. I think we're all done for the—"
"Cara!" sabay na suway ng dalawa sa kanya dahil muli nitong babanggitin ang schedule na inihanda.
Sa kabilang banda naman ay abala sina Dominique at Kenny sa pag-aayos. Namili ang dalawa kung anong damit ang maibabagay nila sa gagawin ngayong iba. Isang gathering at dinner lang naman ang gagawin nila, pero gusto nilang paghandaan ito.
"May tumatawag sa phone mo, Dom," tawag ni Kenny nang mag-ring ang phone nito na kanyang ipinatong sa lamesa.
Hindi rin nasagot ni Dom 'yon dahil nag-end din kaagad ang call. "Bakit napatawag 'to?"
"Sino ba 'yan?" tanong pa ni Kenny.
"Si Mando," anito. "Siguro nagkamali lang ng pindot 'to."
"Mukha nga." Tango pa ni Kenny. "Hindi naman niya 'yan ibababa kung tatawag talaga sa 'yo, e."
"Alam mo kung silang dalawa pa ni Ley, kasama natin 'yon dito ngayon sa Baler," sabi pa ni Dom. "Isa 'yon sa mga nag-suggest no'n na Baler ang puntahan natin, e. Marami pa naman talaga tayong choices no'n, pero hindi ko sigurado kung bakit napili ng mga babae na rito tayo pumunta."
Napakibit balikat si Kenny. "Usual na kasi ang Boracay at Palawan. Pero alam kong may kinausap na no'n si Mando na taga Coron, e. Douglas ata pangalan no'n. Ang dami no'ng plano sa barkada natin, e. Sayang lang. . ."
"One month pa lang naman silang nagbe-break. Malayo mo magbago ang isipan nila," ani Dom.
"Sabagay. Hindi naman masasabi. Tayo nga natuloy rito, sila pa kaya na magkakabalikan."
"Tama, tama. Ano ba susuotin mo? Bagay ba 'tong navy blue na polo sa akin?"
Sinuri naman ni Kenny iyon saka tumango. "Ayos naman 'yan sa 'yo. Mag shorts na lang din. Mag t-shirt lang ako. Feeling ko magpapainom din sila rito mamaya, e."
"E 'di mas masaya!" Tawa pa ni Dominique. "Makakalibre pa tayo!"
Naunang matapos ang dalawang boys mag-ayos at alam nila na mahuhuli na naman ang mga girls. Kinatok nila ang pinto ng kwarto ng girls at maliit na uwang naman ang ginawa ni Daia.
"Wait lang muna kayo riyan," sabi pa nito. Hindi naman naalis ang tingin ni Daia sa boyfriend nito. "Awww, baby. Ang gwapo mo talaga, 'no?"
"Wait?! Paano naman ako?" inggit na saad ni Dominique.
"Bahala ka riyan. Do'n ka sa jowa mo magtanong." Agad namang sinara ni Daia ang pinto at napakamot na lamang sa ulo ang dalawang lalaki.
As usual, hindi umalis sa kinatatayuan ang dalawang lalaki at hinintay lang na lumabas ang tatlo. Sa tingin nila'y inabot pa ng sampung minuto ang paghihintay nila nang samahan sila nito at sabay-sabay na silang tumungo sa bar area kung saan ay sinalubong din sila ni Morriah.
"I'm glad you came, guys!" masigasig pang bati ni Morriah. "How are your trip around earlier?"
"It was good," sagot ni Dominique. "We went to the beach. Swim for a bit. Met some locals down there."
"That's nice! Baka sa susunod hindi na rin kayo umuwi sa Maynila at ma-inlove na kayo sa ganda ng Baler," biro pa ni Morriah.
Natawa naman silang lahat.
"Medyo malabo pang mangyari 'yon, e." Kamot ni Kenny sa ulo. "Mga student pa kami. Bakasyon lang talaga ang gagawin namin dito sa Baler."
"Ah, I see. . . I get it. You guys should find your places to sit na. Everyone is still joining pa naman. And, oo nga pala, I have someone who was looking for you."
Nagkatinginan naman ang lima. Napaisip pa sila kung sino ang tinutukoy nito. Tiningnan na lamang ni Cara si Kenny dahil malakas ang kutob niya na si Rik ang tinutuok nito.
"Lalaki ba 'yan?" tanong pa ni Kenny kay Morriah. Tumango naman din ang babae. "Matangkad ba?"
"Ah, sakto lang?" Hindi pa nito siguradong sagot kaya napaisip lalo ang lima. "Ay, ayun siya oh!"
Itinuro ni Morriah kung sino ang tinutukoy nito kaya nang mapalingon ang lima sa lalaking paparating ay bumagsak na lamang ang bibig ni Daia nang makilala niya kung sino iyon.
"What the shitness is this," she hissed.
"Hey, guys!" Pagkaway pa ni Willimar sa kanila.
Iniwan na rin naman sila ni Morriah habang papalapit si Willimar sa kanila. Sa pagkakaalam ng lima ay hindi naman nila inimbitahan 'tong lalaking 'to lalo na't kanina lang din binanggit ni Morriah sa kanila ang tungkol sa dinner.
"I just transferred myself dito sa hotel na 'to," sabi ni Willimar. Nasagot naman ang tanong ng lima sa pagdating niya. "Infairness, maganda rito, ha? Pa'no niyo 'to nahanap. It almost the same sa five star hotel na tinutuluyan ko. What a nice feeling. . . At ang swerte ko pa na may dinner, 'no?"
The girls put thin smiles on their faces while the boys get on Willimar's side.
"Now I wish na sana si Rik na nga lang ang pumunta," sabi pa ni Cara."
"Pupunta 'yon. Believe me." Ngiti pa ni Ley. Pinanindigan niya talaga ang sinabi sa mga kaibigan kanina.
Pumwesto naman ang anim sa mahabang table na inayos nila Morriah. Hindi nila sigurado kung ilang guests ang makakahalubilo nila, pero chance na rin iyon para makilala ang ibang tao. Unti-unti rin namang dumating ang iba at binati nila ang isa't isa. Binilang naman ni Morriah ang mga guest at nasa fourteen silang lahat. They believe they've got more guests, pero nang kompirmahin naman ni Morriah na ang lahat ng guest ay kasama na nila.
Tumayo si Morriah at kinuha nito ang atensyon ng lahat. "Hi, everyone—"
She was interrupted when Kenny raised his hand. "Wait! Wait! I got my boy there!"
Nang itinuro ni Kenny ang taong paparating ay napatingin ang lahat sa bagong dating. Nang tuluyang makita nila kung sino nito ay napasinghap si Morriah nang makilala ang bisita. Napalunok naman ito ng laway at ibinalik ang tingin sa kanyang mga guest.
"Would it be okay kung makasama natin siya tonight, Miss?" tanong ni Kenny kay Morriah. "We met him earlier and he was so nice to us. I know this dinner and gathering was only meant for your guests. . ."
Nakatayo si Rik sa gilid ni Morriah. She wasn't even looking at him. She put up a smile on her face saka ito tumango. "Yes, it's okay. Everyone's welcome here namane. . . Please, you may find your seat. . ."
"Thank you,'' simpleng sagot ni Rik at tumabi ito kay Kenny. Nagulat pa ito nang makilala si Willimar sa grupo. Napangisi na lamang ito habang masama ang tingin ng lalaki sa kanya.
"Okay, I'm going to continue what I was saying. . ." Morriah said, trying to compose herself hard. Halo-halo naman ang guests nila. Mga foreigner at lokal. "First of all, I would like to thank everyone for coming and giving me your time. I know you've got all the plans, but all of you have decided to join us. So, welcome to Casa Casillas' Guest Dinner Party. This Dinner Party was a tradition started by my parents and all the guests we had before had a good experience and I would like to continue that tradition in memories of my parents and their beloved Casa."
"I can attest to that. . ." All looked at Rik who spoke. Some were confused about it as he wasn't a current guest. "I was a guest of Casa before and experienced it firsthand. I enjoyed it. . ."
Morriah smiled, nodding her head. "Yes. . . So this is also our chance to get to know everyone while having a dinner we prepared for everyone. . . The dinner will be served, and then let's get started getting to know everyone. Would you like to start it?"
Napaturo si Kenny sa sarili niya at tinapik-tapik naman ni Daia ang balikat niya.
Tumayo naman si Kenny. "Hi, everyone. . . I'm Kennard Ferreira, I'm half Portuguese, but grew up here in the Philippines. I'm just twenty-three, a student, got a girlfriend here with me. . . And I think that's all."
Umupo naman si Kenny at sumunod si Daia. "So, I'm that girlfriend. Hi, I'm Daia Wiseley, 21 years old, and half-American, but never met our father. I'm also a student and it'll be our last year this coming school year."
Up next was Dominque. "My name's Dominique Wisely. Yes, I'm Daia's brother. I'm two years older than her, but she likes to talk shit to me anyway. We're all friends and going to the same school in Manila, and we're all here for a quick vacation. It has been quite a long time since we did our last trip together."
"That's interesting, Dom. . . Nice to know you more. Cara, would you like to go next?"
"Sure!" Cara said, getting up from her chair. "Hi, everyone. . . I'm Cara Nelson. Pinoy na pinoy. Dom's my boyfriend and I don't know why he didn't mention that, but here I am. . . I was the one who did our itinerary here in Baler and hopefully to do all the stuff I listed while we were here."
Aangal pa sana si Daia sa sinabi ni Cara, pero agad na siyang pinigilan ng kapatid nito sa tabi niya.
Sumunod namang tumayo si Alleah. "Hey. . . My name's Alleah Alcaraz, twenty-two years old, and not half-blooded. . . I was in a two-year relationship, but we broke up last month. I'm not open to dating anyone as of this moment because everything was still fresh for me. . ."
Mabilis namang umupo si Alleah at sumunod si Rik.
Ngiti naman ang ipinaabot nito sa karamihan habang si Morriah ay pilit na iniiwasan ang mapatingin sa lalaki. "First of all, nice to see you again, Morriah. It's been a while. . . Anyway, my name's Hendrik Sommerdijk, but I'd like people to call me Rik. I'm Dutch. I came all the way from the Netherlands. I've been backpacking for a while and decided to stay in the Philippines as my last destination. I've been here in Baler before and I fell in love with it. . ."
Morriah glanced at him and he caught her. Napangisi na lang din naman ito.
"You can know more about what I did before later. I don't want to waste everybody's time for all the crazy shit I've done." Everyone laughed at what he said. Morriah tried to laugh it off but felt so awkward. Umupo naman muli si Rik, pero napuno naman ng pagtataka ang katabi nitong babae.
"What's up with you and Morriah?" takang tanong ni Alleah. "I felt like something was going on with you and her."
Rik smirked. "Don't tell anyone. . ." he whispered. "She was my ex-fiancee."
Alleah gasped and drew attention from everyone. Agad naman siyang umiling at nagpatuloy na magpakilala ang iba. Habang kumakain din ay hindi maalis sa isipan ni Alleah ang nalamang secret mula kina Rik at Morriah. Hindi naman niya alam kung anong gagawin sa impormasyong nalaman. She wanted to focus on that rather than Willimar who was looking at her like he had a vicious intention. Kinilabutan ito at hindi na lang pinansin.
When everyone finished introducing themselves, all continued eating. Nakakamay pa ang lahat dahil na rin sa tradition ng Pilipino. Pasimple pang natatawa sina Kenny at Dom nang mapansin hindi marunong kumain gamit ang kamay ang mga foreigner.
"You're good at it," komento pa ni Alleah nang makita kung paano kumain si Rik.
He smirked. "Yeah, I do. She thought me so well. . ."
"How long have you been together?" Alleah asked. "Answer it only if you don't mind."
"We've been together for four years. We were a year engaged and we broke up a year ago. . ." Rik explained. "Thanks for inviting me here though. I love this place so much. . ."
Alleah smiled. "You're welcome. . . Enjoy yourself and I hope you can talk to her again."
He shook his head. "I don't think so. She avoided me since then. . . But who knows what would happen."
"Yeah. . . Who knows. . ." Alleah said and received a notification from her phone.
armand.tuason liked your story.
***
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top