Chapter 16

Rik and Morriah went straight to the bedroom, closing the door, and not even ensuring it was locked. He put her down to her with non-stop kisses that quickly turned the room warmer. Both were passionately driven by the heat of their body and hands traveling to feel each other's skin. 

It was something they hadn't felt for a long time.

"Are you sure, Mo?" Rik asked quickly before he took her clothes off.

Morriah slowly nodded, giving such approval for Rik to undress her. At that moment, Rik took every piece of her clothes leaving her naked on top of her bed. Malalalim ang bawat paghinga ng dalaga. Hindi niya rin tinakpan ang mga pribadong parte ng katawan na siyang nasisilayan ni Rik. Walang pag-aalintana ring isa-isang hinubad ng lalaki ang lahat ng damit nito. She giggled when she found him excited underneath his boxer briefs. Rik pulled it down, leaving every bit of his flesh in sight for Morriah.

He slowly leaned down closer to her as he lifted her right leg and positioned himself at her opening. Morriah gasped as soon as she felt his tool entering her wet cave. She closed her eyes and bit her lower lip as she endured the girth of Rik's manhood as he slid himself inside of her. Rik groaned as he finally had his length inside of Morriah.

Morriah was chasing her breath, but Rik kissed her intensely while his waist started thrusting to make every momentum pleasurable for both of them. At every pound Rik did, she felt like she would explode at any moment. He was hitting her right. He was doing it right. Alam na alam ni Rik kung paano niya mapapaligaya si Morriah. He knew her too well not to know it. Nakayakap si Morriah sa kanya at ang bawat pagdiin ng kuko nito sa likuran ng lalaki ay mistulang hindi iniinda nito.

When Rik changed their position and lay down on his back letting Morriah ride on her, it was one of the best things he had ever seen. He grabbed her legs while she was working up and down in his tool. She couldn't get away from how good she was feeling. She hasn't been with anyone else since she broke up with Rik and it seemed like it was the first time for her again. 

The next thing Rik did was turn Morriah and get her on doggy. Rik was about to grab her hair while he was thrusting himself to her, but ended up hugging Morriah from her back while he was slowly filling himself into her. Both felt so exhausted when Rik had finally released himself, but it wasn't over yet. He made Morriah lie down on her back and open her legs widely while his face came closer to her private and started playing his tongue on her slit.

Morriah tried not to moan out loud, but those little squeaks she made knew how good Rik was doing to her. There's nothing in this world that could make her feel that way again. A few moments later, she erupted with so much juice that Rik could almost drown himself in it.

Both chased their breaths as they lay down next to each other. Rik couldn't hide his smile, leaving traces of kisses on Morriah's head.

"I missed that. . ." Rik confessed.

Morriah blushed. Kahit tapos na ang ginawa nila, ramdam niya pa rin sa kaloob-looban nito ang ginawang paglabas-pasok ng pagkalalaki ni Rik sa kanya. It felt like she was devirginize once again. Though it wasn't the first time it happened. They've done it multiple times when they were together and almost caught by her parents one time, but good thing, Rik was able to hide himself quickly.

"Me, too," pag-amin ni Morriah. "I would admit that I've never slept with anyone after we broke up. . ."

Tinanaw ni Morriah ang mga mata ni Rik. She was hoping he did the same thing. Na wala siyang kinitang ibang babae o kung ano man. Na siya pa rin hanggang sa huli, but she somehow realized na iba ang lumilitaw sa mga mata ng lalaki.

"Did you sleep with anyone after we broke up?" Morriah asked. Diretsyo ang tingin nito sa lalaki at umaasang sasabihin nito ang opposite ng nasa isip niya.

"I. . . Uh. . ."

Napalunok ng laway si Morriah nang ma-proseso iyon. Dali-dali siyang tumayo at hinatak ang kumot para takpan ang sarili niya.

"You should go now," utos nito. Ni hindi na niya tiningnan pa ang lalaki kahit na hubo't hubad na ito sa harapan niya. "Get dress and go home. You still have a work tomorrow and I can't let you stay in my place."

"What's wrong, Mo? I didn't say anything."

Tumayo si Rik para lapitan ang dalaga. Aabutin pa sana nito ang braso niya, pero agad nang inilayo sa kanya.

"Hey, I thought we're doing okay now? What's happening? Tell me. . ." he begged.

Umiling naman si Moriah. "I knew this was wrong. Get your clothes on and walk out of my room now. Please."

"Mo. . ."

"Please, Rik."

"Alright. I would do it because you said so," Rik said, geting his clothes on. "We will talk tomorrow, okay?"

He went to her side and was about to kiss her on her cheek, but she moved away. Napahugot na lamang nang malalim na hininga si Rik at saka tmungo sa pinto.

"Good night, Mo. . ."

Morriah didn't utter a single word and heard the door closed afterward. Huminga rin naman ito nang malalim. Ayaw ni Morriah ang maging emosyonal. Mas pinili na lamang nitong tumungo sa shower at magbanlaw.

This night has been chaotic for her. She knew doing it with Rik could flame up their relationship once again, but knowing he might've fallen out of love already and was using her for his pleasure made her feel disgusted. She tried to rinse all those thoughts away as the water ran down on her. She wanted to get this night over and might as well expect that everything would be okay the next day.

***

Morriah woke, feeling a little bit sore down there. Tumungo ito sa bato at kumuha ng maliit na salamin para tingnan ang kanyang pagkababae. Wala namang masamang nangyari. Nabigla lang din siguro siya sa nangyari kagabi dahil halos isang taon niyang iniwasang gawin iyon matapos ang break up niya kay Rik. Sa isip-isip niya, si Rik lamang ang may karapatan gawin 'yon, pero hindi na niya sigurado ngayon.

Hindi niya inamin na he slept with anyone ater their broke up, but his silence was enough for her to figure that out. Hindi mahirap para sa kanya na basahin ang mga lalaki. 

Inayos lamang nito ang sarili bago ito lumabas ng kwarto. Tumungo siya sa reception desk para kamustahin ang staff na naka-bantay ro'n. She also did her morning routine kung saan chine-check niya ang bawat pasilidad ng hotel para ma-ensure ang safety at cleanliness ng paligid. She grabbed a cup of coffee and decided to go to the beach and have a moment of peace.

Ang agos ng tubig papunta sa dalampasigan ang tanging nagbibigay ingay sa paligid. Ang init din ng iniinom niyang kape ay nagbibigay ng kaginhawaan sa pakiramdam niya. May mga araw talaga na gustong mapag-isa ni Morriah at panoorin ang mga alon sa dagat. Kung buhay pa ang kanyang mga magulang ay tiyak na pagsasabihan siya nito na huwag maglalaro sa tabing dagat kahit dalawampu't anim na taong gulang na siya, pero ngayon, kailangan niyang tatagan ang sarili niya sa kung ano man ang hamon ng buhay.

"Hey. . ." Umangat ang tingin ni Morriah nang marinig ang boses iyon at nakita niya si Alleah. "Good morning!"

"Good morning, Alleah," nakangiting pagbati ni Morriah. "Tabi ka rito sa akin."

"Okay lang ba?"

"Of course! Nagpapahangin lang din naman ako. . . It was so much peaceful to sit here by morning. Walang ingay at hindi masyadong mainit."

"Totoo. Ako lang din ata ang morning person sa mga kasama ko. Kapag niyayaya ko sila na panoorin namin ang sunset, aangal bigla sila."

"You have me. Let's do it tomorrow or kahit anong araw."

"That would be good!" nagagalak pang tugon ni Alleah. "Oo nga pala, I know I don't want to ruin your morning mood, but I also want to apologize for what happened last night. Hindi ko in-expect na mag-aaway 'yong dalawa. Hindi naman sila nag-aaway talaga. Madalas lang sila magkasagutan dahil pareho silang may ibang opinyon sa buhay. I think Cara had just enough of Daia kaya sumabog siya. So, on behalf of my friends, we're sorry. . ."

"Thank you, Alleah. Maybe next time we could do it again, but I would just let everyone cool off muna. . ."

"Maybe. . . Nakita nga pala namin kayo ni Rik kagabi na magkasama tapos umalis na lang siya bigla matapos. Tinawag siya ni Armand, pero nag-motor na paalis. May nangyari ba?"

Meron. Sa isip-isip ni Morriah, pero hindi niya babalaking sabihin iyon.

"We just had a talk at may misunderstanding lang," play safe nitong paliwanag kahit na may malalim pang reason. "I'm sure he would come by here before eight. May tour kayong gagawin, 'di ba?"

Tumango naman si Alleah. "Yup. Meron. . . I think I also should go and get everyone wake up dahil sisishin na naman nila ako na hindi ko sila ginising. I'll go now, Morriah.

"No worres! Enjoy kayong lahat."

Nang maiwan muling mag-isa si Morriah sa beach side ay nagpalipas pa ito nang ilang saglit. Inubos na rin nito ang iniinom na kape saka bumalik sa hotel. Muli niyang hinarap ang trabaho sa front desk kung saan ang ilang desk ay maaga ring nag-check out. Nakwento pa ng iba na sa Palawan naman ang kanlang sunod na destinasyon. Sinuggest pa ni Morriah na pumunta sila sa Moalboal dahil nagpunta na rin siya ro'n one time—with Rik.

Pasado alas otso na, pero hindi pa rin dumarating si Rik. Nakahanda na rin ang mga guest na umalis at hinihintay na lang ding dumating si Rik. She tried calling him, pero hindi nito sinasagot ang tawag niya kaya naman nagdesisyon si Morriah na siya na lang ang sasama sa kanila. Nagbilin naman ito sa kanyang mga staff upang bantayan ang trabaho niya sa reception desk.

She called everyone in and count their heads. Nang masigurado naman ni Morriah na lahat ay makakasama ay hinintay na lang na dumating ang van.

"Wala pa si Rik?" takang tanong ni Dom.

"I couldn't reach him. Kanina ko pa tinatawag, e," sagot ni Morriah.

"Gusto mo i-check namin? Nabanggit naman niya kung saang hostel siya naka-stay, e," sabi pa ni Kenny.

Umiling si Morriah. "No, hindi na. Abala lang iyon sa inyo. Sinabi ko naman sa kanya kagabi na may trabaho siya at kailangan niya agahan. Ako na lang muna ang sasama sa inyo. Don't worry, ito naman ang trabaho ko before so you won't regret na ako ang guide niyo for today."

She looked at everyone. Kasama sa tour ngayon sina Alleah, Dominique, Cara, Kenny, Daia, at Willimar. May ibang guest din sana silang makakasama, pero nagpa-resched na lamang sa susunod na araw. Hindi rin katagalan nang dumating ang van na kanilang sasakyan sa kanilang tour ngayon. Morriah told them na sana ay may dala silang spare clothes dahil may swimming spot sa pupuntahan nila.

Naunang pumasok sina Daia at Kenny. Sa likuran naman nila ay sina Cara ay Dominique. Hindi pa rin nagkakaayos ang magkaibigan at mukhang walang balak pang makipag-ayos si Daia. Pansin naman ni Willimar na tahimik si Alleah at dahil naisip niyang wala nang ibang lalaking hahadlang sa kanya para mapaibig ang babae ay chance na niya ito.

"You can sleep on my shoulder if you're sleepy, Ley," pagpresenta pa ni Willimar sa kanya.

Tiningna naman siya ni Alleah na para bang kinukwestiyon na nito ang buong pagkataon ng lalaki. "Ah, hindi. Okay lang naman ako. Hindi naman ako inaantok."

"Kung inaantok ka, okay lang naman sa akin."

"Ah, sige, thank you. . ." Nakangiwing tugon ni Alleah. Hindi niya alam kung bakit sa dami nang pwede niyang makatabi sa van ay si Willimar pa talaga, but she had no choice. Kahit nasa isip niya si Mando ay hindi niya magawang ipagsigawan iyon. She knew he wouldn't stay in Baler and what happened in Baler, would always stay in Baler—just a memory and nothing special.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top