O Yoongi δεν είχε μιλήσει με εκείνη τώρα και μερικές μέρες. Δεν ήξερε τι θα συνέβαινε και φοβόταν για την απάντηση του δικαστηρίου. Εκείνη έκλαιγε κάθε μέρα ευχόμενη να πάνε όλα καλά και να αθωωθεί. Της είχε κοπεί η όρεξη και δεν έτρωγε παρά μόνο λίγο νερό και λίγη σοκολάτα που την έκανε να νιώθει ανακούφιση ακόμα και για λίγο.  Είχε να περιποιηθεί τον εαυτό πολλες μέρες για αυτό και είχε αποκτήσει μια άσχημη όψη. Τα αχτένιστα μαλλιά της που ήταν μπερδεμένα σε έναν ψηλό ανέμελο  κότσο τα μάτια της που ήταν βουρκωμένα συνέχεια είχαν σχηματίσει μαύρους κύκλους από την αϋπνία και είχε βγάλει στο πρόσωπο μικρα σπυράκια εξαιτίας του άγχους. Η κατάσταση της ήταν τραγική.

Οι γονείς της είχαν μάθει τι είχε συμβεί και προσπαθούσαν να της μιλήσουν. Την αγαπούσαν πολύ και ήθελαν το καλύτερο για αυτή για αυτό και προσέλαβαν έναν από τους καλύτερους δικηγόρους της Σεούλ για να την υπερασπιστεί στην υπόθεση. Είχε ακόμη μιλήσει με τον δικηγόρο της και αν και εκείνος φαινόταν θετικός στην κατάσταση εκείνη ένιωθε ότι τίποτα δεν την έσωζε. 

Ο καιρός περνούσε μέχρι που ξημέρωσε η μέρα του δικαστηρίου. Ο Yoongi είχε σκοπό να παρευρεθεί. Ξύπνησε πολύ νωρίς εκείνο το πρωί και αφού έφαγε πρωινό αποφάσισε να την καλέσει και να την ενθαρρύνει. Εξάλλου είχε πολύ καιρό να την δει και να της μιλήσει και του είχε λείψει ο τρόπος που ήταν πάντα κολλημένη πάνω του και το πως τον κοιτούσε. Δεν το σήκωνε όμως. Την ξανά κάλεσε και πάλι όμως δεν το απάντησε. 'Μήπως της είχε συμβεί κάτι;' σκέφτηκε.  'Μπα όλα θα είναι καλά' σκέφτηκε μετά από λίγο.

                                      ...

Είχαν περάσει τριάντα λεπτά από την ώρα έναρξης του δικαστηρίου αλλά δεν υπήρχε κανένας πέρα από μερικούς εισαγγελέες όπως υπέθεσε ο Yoongi που όμως ψιθύριζαν για κάτι που εκείνος δεν μπορούσε να ακούσει. Αποφάσισε λοιπόν να τους πλησιάσει και να ρωτήσει για την υπόθεση της Kim Mina. 'Ίσως ήταν σε λάθος αίθουσα ή κατι τέτοιο' σκέφτηκε ξανά.

"Με συγχωρείτε είμαι στο σωστό μέρος για την υπόθεση δολοφονίας της Kim Mina;" Οι δύο άντρες τον κοίταξαν από πάνω μέχρι κάτω εξαιτίας τον μαύρων κατάμαυρων ρούχων που φορούσε πάντα. "Η υπόθεση ακυρώθηκε" του απάντησε ο ένας. "Συνέβη κάτι; Μήπως αναβλήθηκε;" ρώτησε εκείνος ξανά όσο πιο ευγενικά μπορούσε. "Η κατηγορούμενη. Εξαφανίστηκε σήμερα το πρωί. Οι γονείς της φοβούνται μήπως βλάψει τον εαυτό της". Ο Yoongi τα έχασε. Πού θα μπορούσε να έχει πάει; Ευχαρίστησε τους δύο άντρες και απομακρύνθηκε. Βγήκε από το μεγάλο κτήριο και μπήκε μέσα στο αμάξι του. Ήξερε που θα την έβρισκε.

Οδήγησε μέχρι το νοσοκομείο και τρέχοντας ανέβηκε τα εκατοντάδες σκαλιά μέχρι που έφτασε στην ταράτσα. Αμέσως στιγμές με εκείνη να του λέει 'ξέρω ένα μέρος με ησυχία για να καθαρίσει το μυαλό σου'. Είχε αγχωθεί υπερβολικά πολύ. Αν είχε αργήσει; Αν είχε επιχειρήσει όντως να βλάψει τον εαυτό της; Άνοιξε την μαγκωμένη πόρτα με δύναμη και βγήκε έξω. Ακριβώς εκεί ήταν το σώμα της ξαπλωμένο στηρίζοντας την πλάτη της στον τοίχο. Έκλαιγε. Έκλαιγε σπαρακτικά.

"Yiren!"

Η Yiren σήκωσε το κεφάλι της αργά κοιτώντας τον. Είχε όντως μόλις πει το όνομά της για πρώτη φορά; Είχε ακούσει καλά; Ήταν σίγουρη ότι άκουσε το όνομά της. Χαμογέλασε αλλά με ένα πληγωμένο βλέμμα και ύστερα ψιθύρισε.

"Σε αγαπώ Yoongi".

-

well well μολις μάθαμε και το όνομα της πρωταγωνίστριας. Δεν ξέρω πως κρατήθηκα όσο έγραφα τα κεφάλαια να μη το αναφέρω ποτέ. Κάποιες φορές υπάρχει αισθητή η μη παρουσία ενός ονόματος. Τα "εκείνη", "αυτή" κλπ δεν το κάλυψαν πάρα πολύ αυτό το κενό  αλλά αυτό ήθελα να καταφέρω. Να σας κρατήσω σε μια αγωνία και εξαλλου το όνομά της δεν είχε τοσο σημασία θεωρώ. Όπως και να έχει ελπιζω να σας άρεσε ο τρόπος αυτός δηλαδή πειτε μου πόσο σας άρεσε αυτο το οτι δεν ανάφερα το όνομα ποτέ παρα μόνο όταν ο ίδιος ο Yoongi το είπε για πρώτη φορά. Περιμένω τις σκέψεις σας. Φιλιά πολλά!