POV Loïs

"Lootje, het is tijd om op te staan." Klinkt de stem van Levi en ik zucht diep. "Ik had net zo'n leuke droom." Mompel ik en ik hoor Levi grinniken. "Over mij zeker?" Zegt hij. "Toevallig niet nee, met jou erin is het eerder een nachtmerrie." Zeg ik terwijl ik een kussen naar hem gooi. "Gevaarlijk, gevaarlijk." Zegt hij terwijl hij boven op me komt zitten. "Au au." Lach ik terwijl hij in mijn zij prikt. "Lev." Lach ik als hij me begint te kietelen. "Wat is er?" Lacht hij. "S...stop." Stotter ik door het lachen. "Wat zei je?" "Genade." Lach ik. "Oké dan, omdat jij het bent." Zegt hij en hij stopt met kietelen. Hij kijkt me onderzoekend aan en ik steek mijn tong uit. "Sexy die tong zo." Grinnikt hij. "Duh, ik altijd." Lach ik. "Daar ben ik het mee eens." Zegt hij terwijl hij me een zoen geeft. Ik zoen hem meteen terug en sla mijn armen om zijn nek. Langzaam wordt de passie volle zoen meer een lust zoen en de kledingstukken vliegen door de kamer. We genieten van elkaars aanrakingen en bij elke aanraking van hem voelt het als een soort elektrisch schokje.

"Levi en Loïs komen ju-." Klinkt plotseling de stem van Levi zijn moeder. "Godver mam niet alweer, klop nou eens." Zegt Levi chagrijnig. "Als jij nou je telefoon gewoon opnam hoefde ik jullie kamer niet in te lopen." Kaatst ze terug. "Alsof ik in de gaten hou of je belt als ik seks heb." Zegt Levi. Ik voel me zo ongemakkelijk en vies, ik probeer ongezien onder de dekens te kruipen. "Jullie doen het wel veilig toch?" Gaat ze door. "Mam rot op!" Roept Levi boos. "Kom over een kwartier naar beneden, we gaan naar huis. En ik ben die houding nu alweer zat van je Levi." Zegt ze. "Welke facking houding?" Zegt hij terwijl hij zijn boxer weer aantrekt. "Ik ben geen klein kind meer." Zegt hij en hij duwt haar de kamer uit en gooit dan de deur met een klap dicht. "Levi!" Roept ze vanaf buiten. Ik trek een trui van Levi aan en daaronder een sport broekje. Ik gooi alles in mijn koffer en gooi hem met een klap dicht. "Ik word zo strontziek van die vrouw." Zegt Levi terwijl hij zijn koffer inpakt. "Lev." Zeg ik terwijl ik hem aankijk. "Wat Lev?" Snauwt hij. "Komop zeg, life goes on. Je ma kon dit ook niet weten en je hoeft tegen mij ook niet chagrijnig te blijven want ik kan er ook niets aan doen." "Het gaat om het principe kloppen." Zegt hij. Ik zucht. "Laat ook maar, wees maar chagrijnig als je daar maar niet mijn facking dag mee verpest." Zeg ik als laatste en ik rol mijn koffer de kamer uit. Ik druk op het liftknopje en wacht op Levi. Uiteindelijk komt hij aan gesjokt. Ik stap in de lift en druk op het knopje voor de begane grond.

Plotseling gaat het licht uit in de lift en staan we met een klap stil. "Lev?" Piep ik angstig terwijl ik tast met mijn hand om te voelen waar hij is. "Godverdomme!" Roept hij. "Waarom gebeurd dit mij altijd?!" Voegt hij er aan toe. Ik schrik van zijn reactie en ik trek gelijk mijn hand terug. Ik pak mijn telefoon en zet mijn zaklamp aan. Levi drukt agressief op het knopje met het belletje totdat er iemand uit de intercom praat. "Hallo, we zitten momenteel zonder stroom door een bliksem inslag. Probeer rustig te blijven en we halen u zo snel mogelijk uit de lift." Klinkt de stem door de intercom. "Hier heb ik verdomme toch niets aan!" Roept Levi door de speaker. "Meneer probeer rustig te blijven." Zegt de stem. "Met hoeveel zijn jullie?" Vraagt hij. "Met zijn tweeën." Zeg ik. "Oké, druk op het belletje als er wat is. We zijn druk bezig voor jullie." Zegt de stem en daarna wordt de verbinding verbroken. "Nou lekker dan." Mompelt Levi. Ik laat me tegen de wand aan naar beneden zakken en sla mijn armen om mijn knieën. Een hele lange tijd blijft het stil en staren we allebei in het donker.

"Lo?" Klinkt de zachte stem van Levi na drie kwartier. "Hm?" Vraag ik terwijl ik wakker schrik. "Ik moet je wat vertellen." Gaat hij door. "Oké." Zeg ik twijfelachtig. Allerlei gedachtes schieten door mijn hoofd, van vreemd gaan tot aan het uitmaken. De alarmbellen slaan op hol in mijn hoofd. "Het gaat over een tijdje terug." Zegt hij.  "Vertel nou maar." Snauw ik ongeduldig. "Voordat ik begin wil ik dat je weet dat alles echt bij ons was, dat niets fake was vanaf mijn kant." Zegt hij. Een naar gevoel spreid zich door mijn lichaam en ik kan het niet uitstaan dat hij niet verder gaat. "Ga verder." Zeg ik. Ik hoor hoe hij diep adem haalt en ik word ineens onwijs zenuwachtig. Het zweet gutst over mijn rug en ik voel mijn handen plakken, ik weet niet of dat komt omdat het in de lift zo benauwd is of door de spanning.

"Toen ik vijftien was ben ik benaderd door twee oudere jongens, een jaar of achttien negentien waren ze toen. Ze hadden me al een tijdje geobserveerd als ik met mijn vrienden aan het hangen was buiten en waren al het een en ander te weten gekomen. Bijvoorbeeld over mijn vader en door al die shit was ik makkelijk over te halen." Begint hij en ik knik langzaam. Ik vraag me af waar dit naar toe gaat. "Ze boden me heel veel geld aan als ik wat klusjes voor hun deed. Het leek erop dat het nog onschuldig begon, ik moest bijvoorbeeld pakketjes leveren op bepaalde adressen. Niet wetende dat ik drugs voor hun bezorgde. Maar voor die pakketjes kreeg ik rustig vier- driehonderd euro zwart in mijn zak gestopt. Dat was lekker verdiend dacht ik bij mezelf en ik wilde steeds meer." Hij pauzeert even en haalt nog een keer diep adem. "Toen ik zestien was kon ik aan het echte werk beginnen volgens hun. En dat echte werk was meisjes bij hun afleveren. Het begon met twee meisjes in de maand die ik in mijn macht moest krijgen en daarna naar hun moest brengen. Het ging me gemakkelijk af, het ene meisje en de ander vielen voor mijn charmes. Daarna lokte ik ze met een smoes naar die jongens, Manuel en Beau heette ze. Er wilde bijvoorbeeld een meisje schilderes worden, nou ik kende toevallig een schilder uit Rome die nu even in Nederland was. Ik walg er nog steeds van als ik er aan terug denk. Nadat een half jaartje gedaan te hebben werd ik gepromoveerd in hun ogen, ik was nu een van hun. De hele dag stoned zijn en wat meisjes neuken. Als ze me beviel bleef ze wat langer en als ze me niet beviel dan ging ze dezelfde dag nog op weg naar een bordeel ergens in Oost-Europa." Zegt hij. Mijn hoofd tolt en ik voel me misselijk worden, maar ook angstig. Was dit dan allemaal een grote zieke truc? Ga ik hierna ook naar een bordeel om als hoer te werken? "Maar toen kwam jij bij mij in de klas en had ik eigenlijk ook mijn pijlen op jou gericht, totdat ik dat ongeluk had en er toen na de bioscoop achter kwam wat voor geweldige persoonlijkheid je hebt en ik werd toen ook verliefd op je."

"Dus je was een loverboy?" Weet ik uiteindelijk uit te brengen na een lange stilte. "Ja ik was een loverboy." Zucht hij.