POV Loïs

Allebei proberen we om het berichtje van mijn moeder te vergeten en alsnog te genieten van deze mooie avond. Hij trekt me mee naar de dansvloer en slaat een arm om mijn middel. Samen deinen we op de maat van de muziek heen en weer. "Ik wil je nooit meer kwijt." Fluister ik in zijn oor. Hij glimlacht voorzichtig naar me en we dansen samen verder. "Mijn familie is gek op je." Zegt hij na een tijdje. Ik grinnik. "Ik vind hun ook allemaal heel erg aardig." Zeg ik. "Je hoeft niet te liegen hoor." Zegt hij grinnikend. "Dat doe ik helemaal niet." Zeg ik verontwaardigd. "Oh sorry hoor mevrouw." Zegt hij en ik geef hem een speelse duw. "Wanneer ga je mij nou eens ten huwelijk vragen Levje?" Plaag ik hem. "Uh morgen ofzo." Antwoord hij nuchter en ik moet even om hem lachen. "Sukkel." Zeg ik terwijl ik in zijn zij prik. "Dat is mijn tweede naam." Zegt hij grinnikend.

"Aller aller aller liefste Levi, ik wil heel graag je vriendin even lenen." Klinkt de stem van Gwen terwijl ze me al half mee trekt. "Wat is er?" Vraag ik terwijl ik me los maak uit haar greep. "Ik denk dat mijn vliezen zijn gebroken." Fluistert ze. "Je wat?" Vraag ik. "Mijn vliezen!" Schreeuwt ze fluisterend. "Oké wacht even, je gaat dus nu, nu bevallen?" Vraag ik. "Weet ik veel." Sist ze. "Maar je bent helemaal niet zwanger." Merk ik op. "No shit sherlock." Zegt ze kattig. "Ja sorry hoor Gwen, maar hoe kunnen je vliezen gebroken zijn als je niet zwanger bent?" Vraag ik terwijl ik haar bekijk. "Ik weet het ook niet Loïs!" Schreeuwt ze wanhopig naar me. Ik haal even diep adem, ze is gewoon in paniek en doet niet expres zo gemeen neem ik mezelf voor. Plots komen er allemaal scheldwoorden uit Gwen haar mond waarvan ik niet eens wist dat ze bestond en zakt ze op de grond en kermt ze het uit van de pijn. "Lo help nou." Zegt ze wanhopig. Ik help haar met haar jurk uit te trekken in het kleine wc hokje en trek daarna haar onderbroek uit.

Tot mijn verbazing zie ik al het hoofdje van de baby. Ik kijk Gwen geschrokken aan. "Wat?!" Roept ze wanhopig. "Je moet persen Gwen, anders stikt het." Zeg ik. De tranen rollen over haar wangen heen. "Ik kan het niet!" Schreeuwt ze. "Jawel Gwennie, je kan dit." Zeg ik terwijl ik haar hand stevig vast hou. "We tellen tot drie en bij drie pers je zo hard als je kan en dat herhalen we tot het kindje is geboren." "Ik wil helemaal geen kind nog." Huilt ze. "Gwen je moet nu persen, er is geen tijd." Zeg ik streng. "1....2....3." Tellen we samen af en bij drie perst Gwen zo hard als ze kan. Na twee keer tot drie tellen heb ik haar kindje in mijn armen. "Het is een jongetje." Zeg ik met een glimlach terwijl ik het kindje aan haar geef. Tranen stromen over Gwen haar wangen heen terwijl ze het jongetje in haar armen sluit. "Heb je niks door gehad Gwen?" Vraag ik voorzichtig. "Ik ben gewoon ongesteld geworden, ik was wel wat aangekomen maar niet zo dat het verdacht werd ofzo." Zegt ze en ik knik. "Ik ga No maar halen denk ik." Zeg ik. "Nee niet No." Zegt ze huilend. "Hoezo niet?" Vraag ik terwijl ik met mijn handen door haar haren ga. "No wordt gek, hij wilt echt helemaal nog geen kinderen." Zegt ze. "Je kan dit toch niet geheim houden Gwen?" Vraag ik en als antwoord haalt ze haar schouders op. "Nee het kan niet Gwen." Zeg ik zachtjes. Ik loop het wc hokje uit en ga opzoek naar Noah. Ik zoek de hele zaal af maar bedenk me dan dat ze waarschijnlijk buiten aan het roken zijn. Als ik naar buiten loop zie ik Levi en Noah al staan. Goeie gok dus. "No je moet even naar de vrouwen toilet." Zeg ik. "Niet weer die tampon he?" Vraagt hij en Levi grinnikend. "Ik zou maar gewoon even gaan kijken." Zeg ik en ik loop terug naar Gwen.

Ik glimlach als ik zie dat Gwen het jongetje borstvoeding geeft. "Heb je al een naam?" Vraag ik. "Owen denk ik." Zegt ze voorzichtig. "Komt No?" Vraagt ze en ik knik. Langzaam probeer ik de wc schoon te maken en terwijl ik bezig ben hoor ik Noah naar binnen lopen. "What the fack." Is het enige wat hij uitbrengt. Gwen barst gelijk weer in tranen uit. Ik pak het kindje van haar over en ze vliegt gelijk in de armen van Noah die haar stevig vasthoudt. De tranen blijven maar stromen en Noah en ik wisselen in stilte een blikken met elkaar uit. Zachtjes wieg ik het kindje heen en weer en sus ik hem. "I...ik wi...wist het e...echt niet No." Brengt Gwen stotterend uit terwijl de tranen nog steeds blijven komen. "Ssst Gwen, het is al goed." Zegt hij terwijl hij haar dichter tegen hem aandrukt. "Ik wil naar huis." Zegt ze zachtjes en hij geeft haar een kus op haar haren. "Dan gaan we naar huis." Zegt hij vastbesloten. Ik geef Owen aan Noah en help Gwen met aankleden. Slapjes leunt ze tegen me aan terwijl ik haar jurk over haar hoofd doe. "Gaat het lukken No om naar huis te rijden?" Vraag ik. "Ja, dankjewel." Zegt hij en hij schenkt me een voorzichtige glimlach. Ik loop voor Gwen uit naar buiten en loop verder door naar de auto. Eenmaal bij de auto geef ik haar een dikke knuffel en een kus op haar wang. "Het gaat goed komen lieverd." Zeg ik met een glimlach. Ze knikt wat afwezig en laat zich daarna in de stoel ploffen. "Bel me als ik iets voor jullie kan doen he." Zeg ik. "Thanks, slaaplekker alvast." Zegt Noah terwijl hij de auto start. "Dankje, jullie ook." Zeg ik met een glimlach en daarna zwaai ik ze uit. Daarna loop ik terug naar Levi en laat ik me naast hem ploffen terwijl hij druk in gesprek is met Maxim. "Wat was er?" Vraagt hij uiteindelijk. "Gwen is op de wc bevallen van een jongetje." Mompel ik. "Wat?" Vraagt hij terwijl hij me met een opgetrokken wenkbrauw aankijkt. Ik herhaal het dit keer wat duidelijker. "Apart verhaal." Zegt hij. "Noah en Gwen zijn nu naar huis." Zeg ik en Levi knikt. "Wisten Gwen en Noah dat ze zwanger was?" Vraagt hij en ik schud mijn hoofd. "Haar buik was amper gegroeid en ze was nog steeds ongesteld, alleen dan schijn ongesteld. Dat komt wel vaker voor bij zwangerschappen." Zeg ik en Levi knikt opnieuw. "Ik zal hem morgen wel even bellen." Zegt hij. "Oké." Mompel ik terwijl ik tegen hem aan ga leunen. Niet veel later val ik in een lichte slaap en ben ik eventjes weg van de wereld.