POV Loïs

Ik loop hand in hand met Levi de kerk in. Ik kijk om me heen en sta er even van versteld hoe mooi de locatie is. "Heel mooi." Mompel ik en Levi knijpt zachtjes in mijn hand. Mijn oog valt al op de piano en een kriebel verspreid zich in mijn onderbuik. Normaal ben ik nooit zenuwachtig, maar dit keer voel ik hem toch even. Al helemaal omdat ik zonder overleg met Levi een liedje erbij heb gedaan. "Lev weet je zeker dat je niet mee wilt spelen?" Vraag ik opnieuw. "Ja Loïs." Zucht hij. Ik besluit er verder niet meer op in te gaan, hij wilt echt niet. We lopen door naar de voorste rij en ik neem plaats naast Levi zijn oma. "Hey lieverds." Zegt ze met een glimlach. "Hoi." Zeg ik terwijl ze me een zoen op mijn wang geeft. Hetzelfde doet ze bij Levi. "Jullie zien er prachtig uit." Zegt ze met een nog grotere glimlach. Het is een schatje, die oma van Levi. Ik begroet zijn opa en nog wat andere familieleden die ik eigenlijk nog nooit heb gezien. Ik hoor aan het volume van het geroezemoes dat de kerk steeds voller loopt en als ik om me heen kijk kruis ik Gwen haar blik. Ze zwaait naar me en ik glimlach terug. Ik laat zien hoe erg mijn hand trilt van de zenuwen en ze werpt me een kushandje toe.

POV Levi

Ik staar wat voor me uit terwijl ik op de dienst wacht. Achter me hoor ik mijn oom en tante over mij en Loïs praten. "Ik had niet verwacht dat hij met zo'n lief en spontaan meisje zou aankomen." Zegt mijn oom. "Hartstikke leuk meisje, misschien alleen iets te lief voor Levi. Die heeft natuurlijk wat tegengas nodig." Zegt mijn tante. Ik zucht eventjes. "Zou ze zijn verleden weten?" Vraagt mijn oom en ik slik even. Hoe hard ik het ook probeer, elke keer blijft het me achtervolgen. Ik kom er niet meer van af, ik draag het bij me in mijn rugzak. Het is overigens aardig rustig vanaf de jongens, zouden ze het hebben opgegeven en geaccepteerd hebben dat ik niet meer voor hun werk? Ik weet het niet, ik probeer het uit mijn gedachte te zetten en me weer te concentreren. "Is er wat?" Fluistert Loïs in mijn oor. Ik slik, waarom heeft ze altijd alles door? Ik heb een sigaret nodig galmt het alleen maar door mijn hoofd. "Oh niks, ik ga nog even snel roken." Zeg ik terwijl ik opsta. "Lev het begint zo." Zegt ze terwijl ze me met een opgetrokken wenkbrauw aankijkt. "Jaja ik weet het." Zeg ik. Terwijl ik de kerk uitloop wenk ik Noah die gelukkig meteen de hint snapt en achter me aan naar buiten loopt. Ik ga op een muurtje zitten en steek mijn sigaret op. Noah volgt mijn voorbeeld en ploft naast me op het muurtje. Gretig neem ik een haal van mijn sigaret en blaas ik de rook langzaam weer uit. "Wat is er?" Vraagt Noah. "Tweestrijd met mezelf." Zeg ik zo kort mogelijk. Noah knikt en neemt een haal van zijn sigaret. "Ik wil het Lo en jullie allemaal vertellen maar ik kan het niet. Ik wil Lo niet kwijt raken. En ik weet zeker dat ik haar hierdoor kwijt raak." Zeg ik zachtjes. "Ben je vreemd gegaan?" Probeert Noah. "Nee, was dat het maar. Dat was minder heftig." Zucht ik. "Jezus Lev, wat heb je gedaan?" Vraagt hij terwijl hij me onderzoekend aankijkt. De tranen branden achter mijn ogen, ik kan het gewoon niet. "Ik kan het niet Noah." Zeg ik terwijl ik hem aankijk. "Hé, mij ga je sowieso niet meer kwijt raken. We zijn al veel te lang uit elkaar geweest. Je kan het me altijd vertellen, maar concentreer je nu maar op je moeders bruiloft." Hij geeft me een bemoedigend kneepje in mijn schouder en springt daarna van het muurtje af. Ik kijk hem na en rook nog even mijn sigaret op. Ik trap hem uit en loop dan terug naar binnen. Ik voel de ogen op mij branden. Als ik langs Noah loop glimlacht hij bemoedigend naar me en ik glimlach zwakjes terug. Ik ga weer op mijn plek naast Loïs zitten en pak haar hand. Ik wil zo lang mogelijk van haar genieten nu het nog kan, ze gaat me hiervoor nooit vergeven.

POV Loïs

Trillend plaats ik mijn handen op de juiste toetsen. Ik haal diep adem en glimlach dan naar Levi zijn moeder en naar Ed. Daarna kijk ik Levi nog even snel aan die me een bemoedigende glimlach werpt. Dan zet ik in en al snel gaat alles vanzelf.

Life is so simple
A little boy, a little girl
Laughing and loving
Trying to figure out the world
It felt like summer
When I kissed you in the rain
And I know your story
But tell me again

Ik kijk even snel naar Levi die me vragend aankijkt maar ik besluit me er van af te sluiten. Ik mag het dan ook nog niet verpesten met het spelen van het liedje.

Nothing you say wouldn't interest me
All of your words are like poems to me
I would be honored if you would take me as I am

I want you to look right in my eyes
To tell me you love me, to be by my side
I want you at the end of my life
I wanna see your face, when I fall with grace
At the moment I die
Is that alright?
Is that alright?

I hope you're still with me when I'm not quite myself
And I pray that you'll lift me when you know I need help
It's a warm celebration of all of our years
I dream of our story, of our fairy tale

Family dinners and family trees
Teaching the kids to say thank you and please
Knowing if we stay together that things will be right

I want you to look right in my eyes
To tell me you love me, to be by my side
I want you at the end of my life
I wanna see your face, when I fall with grace
At the moment I die
Is that alright?
Is that alright?
Is that alright?

Ik kijk naar Levi die gelukkig met de rest mee klapt maar dan met een grote glimlach op zijn gezicht. Opgelucht haal ik adem. Ik kijk naar Levi zijn moeder die net haar tranen weg veegt. Ik glimlach bemoedigend naar haar en zet het tweede liedje in. Met heel mijn hart hoop ik toch dat Levi me bij komt staan.