Δεν ήξερα αν έπρεπε να τον πιστέψω ή όχι...

Μπααα αφού ήταν πιωμένος, ο μπεκρουλιακας.

Τέλος πάντων άρχισα να ψάχνω δεξιά και αριστερά για τις φίλες μου που με άφησαν ολομόναχη.

Προχώρησα μέσα στο πλήθος από μεθυσμένα άτομα γύρω στην ηλικία μου.

Τους μισούς δεν τους ήξερα αλλά δεν είναι το θέμα μας αυτό.

Ένιωθα ότι το πάτωμα θα πέσει έτσι όπως χόρευαν αυτοί οι σατανιστές.

Κάπου στην άκρη του σαλονιού είδα δύο καθυστερημένα να χορεύουν σαν να μην υπάρχει αύριο.

Βρείτε ποιες είναι και κερδίστε έναν αποχυμωτή.

Περιμένω να το βρείτε.....

Άντε ακόμα;

 Οι βλαμμένες οι κολλητές μου ήταν.

Έτρεξα προς το μέρος τους ώστε να τους πω όσα έγιναν πριν και να τις βρίσω και λίγο.

"Καλά ρε ποσό βόδια παίζει να είστε;"
"Γιατί μωρή; τι έπαθες πάλι;" μου είπε η Αγάπη και τίναξε  τα μαλλιά της

Το formation της Beyonce μπήκε οπότε βρήκε την ευκαιρία η ψευτοντιβα της λαϊκής να το παίξει πελουσια.

"okay, ladies, now let's get in formation, cause I slay" μπήκα και εγώ λίγο στο μουντ.

"Θα μας πεις τι έπαθες;"

"Λοιπόν πρώτον έστησα τον Αχιλλέα. Δεύτερον τον βρήκα να έχει πιει όλη την βότκα. Και τρίτον και το καλύτερο, τον ρώτησα έτσι για πλάκα πόσο βλαμμένο είναι και μου απάντησε τόσο για να αγαπήσω εσένα"

"ΤΙΙ;" είπαν και οι δύο μαζί

"Και τώρα αφήστε με να χορέψω"

Wild, wild, wild
When I'm with you, all I get is wild thoughts.

Και αφού το ζήσαμε λιγάκι τα φώτα ξαφνικά έσβησαν.

"Καλέ τι σκοταδισμός είναι αυτός;"

Ξαφνικά άκουσα τον Νίκο να ουρλιάζει

"ΣΦΗΝΑΑΑΑΚΙΑΑΑΑ"

Τότε όλοι άρχισαν να πατάνε ο ένας τον άλλο ώστε να είναι οι πρώτοι που θα πιάσουν τα σφηνάκια από τον δίσκο που κρατούσε ο Νίκος.

Εμένα όμως το βλέμμα μου έπεσε στον Αχιλλέα.

Με σκούντησε η Αγάπη στον ώμο.

"Κοίτα ποιος ξύπνησε"
"τον είδα τον μεθυστακα"

Κατευθύνθηκα προς τον ουρακοταγκο να του πω μερικά λογάκια.

"Εε εσύ μου οφείλεις μία εξήγηση"
"Τι εξήγηση, μόλις ξύπνησα μικρό.
"Έλα μαζί μου" του έπιασα σφιχτά το χέρι και τον τράβηξα μέχρι το μπάνιο.
"Τι σε έπιασε ρε τρελή πάλι;"
"Τρελός είσαι εσύ, μην προσπαθείς να μου το παίξεις ανήξερος"

Η στάση του με έκανε πραγματικά έξαλλη..

"Δεν καταλαβαίνω, τι έκανα;"
"ΤΙ ΈΚΑΝΕΣ;"
"Ναι τι έγινε;" 
"Θα σου θυμίσω εγώ, πριν μια ώρα μου είπες ότι με αγαπάς"
"αχαχαχαχαχαχ"
"τι γελάς ρε μαϊμού της κόλασης;"
"εμμ ξέρεις οτι ήμουν μεθυσμένος έτσι; φυσικά και δεν εννοούσα τίποτα" 

Το χέρι μου έσκασε απευθείας πάνω στο κρύο μάγουλο του.

Φυσικά σηκώθηκα και έφυγα μετά. 

Δεν το πιστεύω, εγώ είχα συναισθήματα για αυτόν τον παπαρα και εκείνος μου λέει ότι δεν εννοούσε τίποτα.
Και εγώ η χαζή ήμουν έτοιμη να του τα πω όλα. Μουντζωστε με άνετα.

"Γιατί είσαι έτσι εσύ;" μου είπε ένας άσχετος από το σχολείο καθώς βγήκα έξω στο πλήθος 
"Άσε με ρε και συ"
"Έλα πες μου"
"Αλέξανδρε παραταμε"

Με τράβηξε πίσω.
Τα χείλη μας ενώθηκαν, προσπάθησα να τον σπρώξω αλλά εκείνος με έπιασε από την μέση και με κρατούσε όσο πιο σφιχτά μπορείτε να φανταστείτε.

Όλοι οι ανώμαλοι εκεί μέσα ήταν..

-ΚΑΛΕ ΘΑ ΣΚΆΣΕΙ ΤΟ ΚΟΡΊΤΣΙ

Έπειτα εμφανίστηκε πάλι ο Αχιλλέας μπροστά μου.
Ε δεν γίνετε θα τον σκοτώσω στο τέλος.

"Εε τυπάκο άσε την κοπέλα" του είπε ο ηλίθιος
"Και ποιος είσαι εσύ ρε βλάκα"
"Ο γκόμενος της ρε" 

Ο Αλέξανδρος τον έσπρωξε προς τον τοίχο.
Και τότε άρχισαν να χτυπιούνται
Και εγώ σαν την βασίλισσα της ειρήνης και της αγάπης, προσπάθησα να τους χωρίσω. (ναι......)

Ο Νίκος και ένας άλλος γύρω στα 18 μάλλον, έτρεξαν προς το μέρος μας ώστε να τους χωρίσουν γιατί εγώ η κοντή που πάω;

-ΠΟΥ ΠΑΣ ΡΕ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟ;

Έλα μου ντε!

"Αλέξανδρε σου προτείνω να φύγεις γιατί δεν νομίζω να γλυτώσεις από τα χέρια μου" έκανε κίνηση ο Αχιλλέας να ξεφύγει από τον Νίκο αλλά ευτυχώς ο Νίκος τον κράτησε.

Ευτυχώς ή δυστυχώς για εμένα ο Αλέξανδρος έφυγε

-Α ΠΡΕ ΜΟΥΣΙΤΣΑ

Ε τι να κάνω, θέλω και λίγο ξύλο, το ζητώ. ΠΡΈΠΕΙ εντέλει.

"Συγνώμη εσύ είσαι όντως πολύ βλαμμένο" είπα στον Αχιλλέα
"Γιατί; Επειδή προσπάθησα να σε προστατεύσω από αυτόν τον μαλάκα;"
"Πριν κάτι ώρες με δούλευες και τώρα ξαφνικά νοιάζεσαι; Ποιος νομίζεις ότι είσαι ρε;"

"Κάποιος που λογικά έχεις ερωτευτεί τρελά και δεν θες να το παραδεχτείς"
"Χα χα χα, πολύ μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου. Ψώνιο."

Γύρισα την πλάτη μου και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο να ελέγξω και το μακιγιάζ μου. Μην είμαι και χάλια.

Άκουσε εκεί θέλω εγώ τον ουρακοτάγκο.

-ΑΦΟΎ ΤΟΝ ΘΕΣ

Δεν τον θέλω.

-ΜΑ ΤΟ ΕΊΠΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΆΠΗ

Εμείς τα πηγαίναμε μία χαρά, τι θες τώρα;

-ΒΡΕ ΌΡΜΑ, ΠΟΥ ΘΑ ΞΑΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΈΤΟΙΟΝ ΆΝΤΡΑ;

Στο ζωολογικό κήπο.

Αφού κοίταξα τον εαυτό μου για 5 λεπτά στον καθρέπτη αποφάσισα να βγω έξω.

Και τι να δω πάλι;

Τον Νίκο, τον Αχιλλέα, την Αγάπη, τον άλλο που δεν ξέρω και πρέπει να τον μάθω, την Έλενα και το αγόρι της τον Κωνσταντίνο.

Και τι έκαναν;

Είχαν φτιάξει ποπ κορν, έστρωσαν τους καναπέδες και είχαν βάλει το conjuring (το κάλεσμα) το 2.

"ΕΊΣΤΕ ΣΟΒΑΡΟΊ;" φώναξα
"Εμμ ναιιι.." απάντησε ο Ντίνος
"Ρε πάτε καλά; Σας έχω πει χίλιες φορές ότι μισώ τα θρίλερ και συγκεκριμένα να τα βλέπω με τον βλαμμένο τον Αχιλλέα."

"Έλα πες ότι φοβάσαι και άσε τώρα τις δικαιολογίες"

-ΝO EXCUSES

Αι στο διάολο και συ

"Πιο πολύ φοβάμαι εσένα πάρα την ταινία που θα δούμε"
"Ναι ναι κάτσε κάτω τώρα ξεκινάει η ταινία"
"Ε που να κάτσω που έχετε απλωθεί σαν χταπόδια εδώ πέρα"
"Δεν την βλέπεις την άδεια θέση δίπλα στον Αχιλλέα;" μου έδειξε ο Νίκος

"Σιγά μην κάτσω εγώ με αυτόν τον μπιχλο . ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ"

"Δεν έχω χολέρα, κάτσε κάτω"

Τι να κάνω και εγώ η καημένη, πήγα να κάτσω δίπλα στον μπαμπουίνο.

-ΕΛΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΣ

Ας μην μιλήσω.

[.......]

"Η ταινία ήταν απαίσια ειδικά το φάντασμα ότι πιο σιχαμένο έχω δει ποτέ"
"Ποιο φάντασμα από όλα;" με ρώτησε ο Αχιλλέας
"Εσένα"

"Έλα στοπ, έχω μία ιδέα" Η Αγάπη δεν φημίζεται για τις ιδέες της αλλά τέλος πάντων
"Για πες μας"
"Να παίξουμε θάρρος ή αλήθεια"
"χμμ ας το κάνουμε" σιγά μην το έχανε η σιγάνοπαπαδια

Ξεκινήσαμε να παίζουμε αυτό το περιβόητο παιχνίδι.

"Ρωτάω εγώ πρώτη. Μυρτώ."
"Έλενα μην τολμήσεις και πεις μαλακία, πέθανες"
"Θάρρος ή Αλήθεια;"
"Αλήθεια φυσικά"
"Ωραία. Είχες ποτέ καμιά φαντασίωση με κάποιον από εμάς;"
"Αρνούμαι να απαντήσω"

"Θα απαντήσω εγώ για σένα" πετάχτηκε και η τσουτσου
"Ας ακούσω τι μαλάκια θα πετάξεις πάλι"
"Είχες σίγουρα φαντασίωση. Με εμένα" 
"Ας το προσπεράσω αυτό"

"Σειρά του Νίκου"
"Εντάξει λοιπόν, Αχιλλέα."
"Ακούω...."
"Θάρρος ή Αλήθεια;"
"θάρρος"
"Έχεις το θάρρος να πάρεις την Μυρτώ στο δωμάτιο και να μείνετε εκεί για 30 λεπτά;. Αλλά με έναν όρο. Θα σας κλειδώσουμε εμείς μέσα"

"Είσαι ΣΟΒΑΡΟΣ" πετάχτηκα από την θέση μου

Αα και νέο σύνθημα "ΕΊΣΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ;"

"Εγώ τι φταίω να κλειστώ μέσα σε ένα δωμάτιο για μισή ώρα, τουλάχιστον ας πάω μόνη μου όχι με τον καθυστερημένο"

"Εγώ αποφασίζω" 
"Έχει δίκιο Μυρτώ"
"Πω ρε φίλε.."
"Δέχομαι το challenge"

ΟΧΙΙΙ

"Τέλεια πάμε μέσα να σας κλειδώσουμε κιόλας"

Πήγαμε στο δωμάτιο και ο Ντίνος έπιασε το κλειδί από την μέσα κλειδαριά για να μας κλειδώσει.

Πριν κλείσει την πόρτα του είπα

"Αυτό θα έχει επιπτώσεις στην σχέση μας"
"αχαχαχαχα γειά σου Μυρτώ"

Τι καλύτερο από αυτό εδώ.

ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΑΧΙΛΛΈΑΣ ΣΕ ΈΝΑ ΔΩΜΆΤΙΟ

ΜΌΝΟΙ.

_______________________________________