"Καλημέρα κούκλα"
"Αι στο διάολο ρε και εσύ πρωί πρωί"

Και ναι πίσω στο σχολείο.. Αυτές τις τέσσερις μέρες που τα σχολεία ήταν όλα κλειστά λόγο καιρικών συνθηκών πέρασα κάπως ΧΆΛΙΑ..

Τέλος πάντων δεν πρόλαβα να έρθω σχολείο ο Δημήτρακης ήρθε να μου την πέσει, αι στο κόρακα και εσύ, έχω που έχω τα προβλήματα μου έχω και τις αγαμίες του κάθε ένα..

Μόλις είδα την Αγάπη και την Έλενα να περπατάνε και να γελάνε.. Είναι κολλητές πιά...

Όλοι με κοιτούσαν..

Εμένα..

Γιατί εμένα;

Τέλος πάντων, ας πάω να πάρω κάτι από το κυλικείο..
Προχώρησα ως προς το κυλικείο.

Ο Αχιλλέας.
Μόλις μπήκε στο σχολείο..

"Γειά σου Μυρτώ" πόσες φορές έχω ακούσει αυτή την πρόταση και ακόμα να την βαρεθώ
"Καλημέρα Αχιλλέα"

Δεν μου απάντησε πίσω, απλά γύρισε την πλάτη του και πήγε στην παρέα του, ο Αχιλλέας πάντα έχει παρέα.. Είναι αγόρι βλέπεις

Περπάτησα πίσω στο κυλικείο ώστε να πάρω κάτι να φάω, δεν ξέρω ακόμα τι..

Μάλλον μία τυρόπιτα, η κρουασάν

"Καλημέρα σας"
"Καλημέρα κοπέλα μου, τι κάνεις;"
"Τη ζωή μου δύσκολη"
"Τι θα ήθελες;"
"Μία τυρόπιτα παρακαλώ"
"Αμέσως.. 1,5€"
"Ορίστε"
"Ευχαριστώ"

Έδωσα τα χρήματα στην Αναστασία, έτσι λένε την κοπέλα που έχει το κυλικείο..

Πήρα την τυρόπιτα από τον πάγκο και άρχισα να κάνω μια βόλτα στο σχολείο.

Δεν μου αρέσει γαμώ να είμαι μόνη, θέλω κάποιον δίπλα μου.. Δεν θέλω να είμαι μόνη μου σε αυτή την φάση της ζωής μου.

ΤΙ;

ΤΙ;

ΤΙ ΕΝΝΟΕΊΣ;

Βλέπω καλά ή απλά εγώ είμαι τυφλή;

Ο Αχιλλέας μαζί με την Αγάπη και την Έλενα να χασκογελάνε όλοι μαζί..

Πραγματικά τώρα; Μου κάνει κάποιος πλάκα έτσι;

Κατευθύνθηκα προς το μέρος τους για να ζητήσω εξηγήσεις.

"Ει παιδιά, πως τα πάμε; όλα καλά;"
"Εμμ καλά είμαστε. Πως και από το μέρος μας;"
"Σας είδα να γελάτε και εμένα με έχετε γράψει κανονικά, είπα να έρθω να μπω και εγώ στο παρεάκι"
"Το υφάκι αυτό, αλλού, όχι σε εμένα" μου είπε η Έλενα με ένα βλέμμα ειρωνείας..

Το φρύδι της είναι πιο ψηλό και από τον πύργο του Άιφελ..

"Για πες, ποια είσαι εσύ.. Ειλικρινά δεν σε θυμάμαι"
"Είμαι αυτή που εξαιτίας σου και τα γκομενικά σου, εγκλωβίστηκε για μέρες σε μία αποθήκη, με τρία ψυχάκια που ήθελαν να μας σκοτώσουν ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΙΕΣ ΣΟΥ ΜΑΛΑΚΙΕΣ"

Αυτό ήταν το τέλος.

Την έσπρωξα πίσω με δύναμη, ευτυχώς που πίσω της είχε παγκάκι, για εκείνη ευτυχώς βασικά..

Ήρθε η στιγμή μου.. Όλα μέσα μου μαζεύτηκαν και κάπου πρέπει να ξεσπάσω..

Έπεσα πάνω της λες και είμαι σε ρινκ του wwe και άρχισα να την χτυπάω στο πρόσωπο με την μανία που θέλω να χτυπήσω την Μαριάννα, τον Βαγγέλη και την Αφροδίτη την πουτάνα

Όλοι έβγαλαν τα κινητά τους και άρχισαν να μας βγάζουν βίντεο καθώς ο Αχιλλέας προσπαθούσε να μας χωρίσει.

Δεν έβλεπα μπροστά μου, όλα ήταν θολά, σαν να είμαι κάτω από το νερό και προσπαθώ να σώσω τον εαυτό μου.

Ένα χέρι, αντρικό, με έπιασε από τον ώμο και με τράβηξε πίσω με στόχο να πέσω με φόρα πάνω στον λυκειάρχη

"Παπαδoπούλου Αλεξάνδρου , Στο γραφείο μου ΤΩΡΑ"

Αντε πάλι τα ίδια, έτσι και πάρω αποβολή για αυτήν την κάρια πραγματικά θα την γαμήσω ανάποδα, σαν νυχτερίδα. Τι σαν βασικά, αφού είναι νυχτερίδα.

"Τι κατάσταση είναι αυτή...Δεν προλάβαμε να γυρίσουμε πίσω στο σχολείο μετά το τετραήμερο και εσείς τσακώνεστε. Ξέρω ότι και τα δύο σας κορίτσια περάσατε δύσκολα και έχετε έστω μία δικαιολογία οπότε δεν θα πάρετε καμία ποινή, τώρα πίσω στο διάλειμμα σας"
"Μάλιστα"
"Συγνώμη"
"Μην σας ξανά δω να τσακώνεστε, κολλητές κιόλας"

Ναι πήγα να πνίγω με το κολλητές

Φίλη-φίδι θα το ονόμαζα εγώ

Στον διάδρομο με περίμενε ο Αχιλλέας με ένα βλέμμα σε φάση "θα σε σκοτώσω"

"Τι πράγματα είναι αυτά ρε Μυρτώ;"
"Ζητάς και εξηγήσεις τώρα;"
"Ναι γιατί χτύπησες την Έλενα με μανία λες και είναι καμιά δολοφόνος"
"Την υποστηρίζουμε τώρα; Μήπως την έχεις και γκόμενα Αχιλλέα;"
"Ηρέμησε λίγο γαμώ, σταμάτα να νομίζεις πως όλοι είναι εναντίον σου"
"Μα είναι, μάλλον, είστε"
"Πως είμαστε εναντίον σου Μυρτώ;"
"Είχαμε να μιλήσουμε μέρες, μετά βγήκαμε για φαγητό, και τώρα γυρνάω πίσω, δεν μου μιλάς και σε βλέπω να γελάς με αυτές που εγώ είμαι μαλλιά κουβάρια"

Έκατσα εκεί και περίμενα την απάντηση του

"Δεν έχεις να πεις τίποτα εε; Δεν θα συνεχίζω να χαλάω την μέρα μου με την παρουσία σου και των άλλων. Γειά σου"

Αυτό μου έλειπε τώρα, το κουδούνι. Πωω γαμώ το σπίτι έχω και τεχνολογία πρώτη ώρα, μαζί με τον Αχιλλέα και τις άλλες

Κατέβηκα στο υπόγειο, διότι εκεί είναι οι αίθουσες με τα καλλιτεχνικά και τεχνολογικά

Εκεί εντωμεταξύ κάνει ψόφο. Μπορεί να μείνεις παγοκολόνα

Μπήκα στην αίθουσα, περίπου 20 ματιά έστρεψαν προς εμένα, συν του Αχιλλέα, και των άλλων

Όλες οι θέσεις ήταν πιασμένες, μόνο μια υπήρχε.. Δίπλα στην Έλενα.. ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ

"Παπαδoπούλου θα κάτσεις κάπου ή θα συνεχίσεις να παριστάνεις τον Κολοσσό της Ρόδου;"
"Που να κάτσω κυρία; Δεν έχει άδεια θέση"
"Είσαι και τυφλή; Δίπλα στην Αλεξάνδρου και γρήγορα, έλα έλα"

ΈΛΑ ΝΑ ΜΕ ΤΡΕΛΑΝΕΙΣ

Προχώρησα στο πρώτο θρανίο, κοίταξα την Έλενα, με κοίταξε πίσω και έκατσα στην καρέκλα.

Πάγωσε λίγο ο κώλος μου αλλά τέλος πάντων, είναι μάλλον που έχω και τον σταλακτίτη δίπλα μου

"Λοιπόν παιδιά, σήμερα δεν θα κάνουμε μάθημ-"
"ΝΑΙΙ" φώναξε όλη η τάξη ταυτόχρονα
"Εννοώ σημαντικό μάθημα"
"Τι θα κάνουμε δηλαδή;" ρώτησε η Αγάπη
"Θα σας αναθέσω μία εργασία, θα πρέπει να βρείτε ένα ηλεκτρονικό πράγμα ας πούμε και εσείς θα πρέπει να το περιγράψετε, να δώσετε κάποιες πληροφορίες, τον δημιουργό κλπ. Αα θα είστε ομάδες, με αυτούς που έχετε κάτσει τώρα"

ΤΗΝ ΓΑΜΆΣ Η ΔΕΝ ΤΗΝ ΓΑΜΆΣ ΤΏΡΑ;

_________________________________________