"Γειά Μυρτώ"
"Γειά Αχιλλέα"
"Εισ-αι πολύ ομορφ-η σήμερα"
"Ευχαριστώ, εμμ πάμε;"
"Ναι έχεις κάποια ιδιαίτερη προτίμηση; Εννοώ θες να πάμε γιά καφέ ή γιά φαγητό"
"Εσύ τι προτιμάς;"
"Βασικά εγώ θέλω φαγητό"

"Οκευ τότε πάμε για φαγητό.. Επειδή εσύ μένεις εδώ, ξέρεις κανένα καλό εστιατόριο;"

-ΑΙ ΜΑΡΗ ΧΑΡΧΑΛΟ ΘΕΣ ΚΑΙ ΕΣΤΙΑΤΌΡΙΟ, ΦΆΕ ΈΝΑ ΣΟΥΒΛΆΚΙ ΚΑΙ ΕΊΣΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΆ.

Είμαι κοπέλα με κλας

"Χμμ ναι, υπάρχει ένα, αλλά.. "
"Αλλά;"
"Αλλά.... "
"ΑΛΆΤΙ ΚΑΙ ΠΙΠΈΡΙ.. θα πεις; "
"Είναι λίγο μακριά από εδώ, πρέπει να πάμε με το μηχανάκι.."
"Αα εντάξει σιγά"

[Στον Δρόμο]

Νιώθω λίγο άβολα..

Θέλω να του το πω..

Θέλω να του πω ότι βρήκα το γράμμα του....

Δεν μπορώ όμως...

Μην ρωτήσετε γιατί..

Κάτι με τραβάει πίσω ώστε να μην το κάνω....

"Κρυώνεις;" η αλήθεια είναι ότι κρυώνω λίγο

"Εμμ λίγο ναι, αλλά είμαι μια χαρά"
"Περίμενε να σταματήσω"

Σταμάτησε σε έναν κάδο σκουπιδιών κοντά σε ένα σαντουιτσάδικο..

Πολύ ρομαντικό εε;

"Τι θες και σταματάς τώρα δίπλα στα σκουπίδια;"
"Πάρε αυτό" μου είπε και μου έδωσε το δερμάτινο του σακάκι
"Εντάξει είμαι σου λέω, δεν χρειάζεται"
"Όχι, δεν σε αφήνω να κρυώνεις, φόρεσε το"

Έκανα κίνηση να το φορέσω αλλά με το αριστερό μου μάτι, μέσα στο σαντουιτσάδικο, ποια να δω..

ΤΗΝ ΜΆΝΑ ΜΟΥ..

Τι θέλει αυτή εδώ τώρα; Στην άλλη άκρη της πόλης..

"Αχιλλέα" φώναξα πολύ σιγά.. Ξέρετε αυτό που φωνάζετε αλλά δεν φωνάζετε ταυτόχρονα..

"Έλα τι έγινε;"
"Στα αριστερά, μέσα στο σαντουιτσάδικο"
"Ναιι" γύρισε να κοιτάξει
"ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΣ"
"Καλά, ελα πες"
"Είναι οι γονείς μου"
"Ε σιγά"
"Τι σιγά ρε, είσαι σοβαρός; Δεν ξέρουν ότι είμαι μαζί σου, από την μέρα που έγινε το συμβάν στην αποθήκη μου απαγόρεψε να σε βλέπω"
"Ααα γιατ-"
"Ιιιι κάλυψε με, βγαίνουν έξω"

ΚΑΙ ΤΌΤΕ ΝΑΙ..

Με φίλησε για να με καλύψει..

Τα χείλι του έχουν την ίδια γεύση με τότε..

Μου έλειψε αυτή η γεύση πρέπει να πω..

"Συγνώμη"
"Δεν πειράζει"
"Μυρτώ"
"Ορίστε;"
"Θέλω να σου πω κάτι"
"Ναι, εμμ πάμε γιατί πείνασα"

Σιγά μην πείνασα, απλώς ξέρω τι θα πει και θα βρεθώ σε πολύ δύσκολη θέση.

[...]

"Φτάσαμε, κατέβα"
"Αα ωραίο είναι εξωτερικά"
"Εντάξει εστιατόριο είναι όχι κινητό"

Άνοιξε την πόρτα για να περάσω πρώτη.. Gentleman

Το μαγαζί ήταν φουλ από κόσμο αλλά ευτυχώς υπήρχε ένα τραπέζι άδειο κοντά στο τζάκι..

Ο σερβιτόρος μας καλωσόρισε και μας καθοδήγησε στο άδειο τραπέζι..

Μας άφησε δύο καταλόγους ώστε να μπορούμε να παραγγείλουμε.

"Εε Αχιλλέα"
"Ναιι;" μου απάντησε ενώ προσπαθούσε να βρει κάτι στον κατάλογο που να του αρέσει
"Αυτά εδώ είναι πανάκριβα"
"Εγώ θα πληρώσω"
"Ναι, όχι δεν υπάρχει περίπτωση"
"Υπάρχει, πες τώρα τι θα παραγγείλεις"
"Καλά, ένα φιλέτο νομίζω λέω να πάρω και μια σαλάτα του Καίσαρα"
"Ο ίδιος ο Καίσαρας την φτιάχνει"
"Πω τι χιούμορ, πάγωσα"

"Εγώ θα πάρω μία γαριδομακαροναδα, θα πιούμε κάτι;"
"Εσύ ότι θες, πάρε ένα κρασί, ξέρω εγώ"

Ο Αχιλλέας έκανε νόημα στον σερβιτόρο για να δώσει την παραγγελία μας...

Αφού έδωσε την παραγγελία, με ρώτησε..

"Μυρτώ, μήπως, είδες κανένα γράμμα δικό μου, στο δωμάτιο σου;"
"Ναι, βρήκα κάτι"
"Και το διάβασες;"
"Ναι γιατί;"
"Το διάβασες όλο;"
"Ναι σου λέω"
"Και την πίσω πλευρά;"
"Όχι, γιατί έχει και πίσω μεριά;"
"Ναι είχε και πίσω μεριά"
"Ααα ε τότε δεν το διάβασα όλο"
"Είναι ευκαιρία τότε να σου πω όλη την αλήθεια"
"Αχ όχι Αχιλλέα, εδώ ήρθαμε για να περάσουμε καλά, όχι να ανοίξουμε κι άλλες πληγές"

"Πρέπει να μάθεις όλη την αλήθεια"
"Δεν θέλω να την μάθω Αχιλλέα, αρκετά καταστράφηκε η ζωή μου, θέλω επιτέλους να ζησ-" με διέκοψε ο ήχος του κινητού μου..

Άγνωστος
Roses are red
Violets are blue
The truth is about to come through

Τι φάση πάλι αυτός.. Κοίταξα γύρω.. Κανείς που να ξέρω..

"Μυρτώ είσαι καλά; Χλόμιασες. Ποιος ήταν;"
"Τιποτ-α, η μαμά μου ητα-ν"
"Και τι ήταν αυτό που σου έστειλε που σε έκανε ούτε να μην μπορείς να μιλήσεις;"
"Τίποτα" είπα ξερά
"Καλά, ας κάνω πως σε πιστεύω"

Πάνω στην συζήτηση μας, έφτασαν τα φαγητά.. Επιτέλους ΦΑΪ

Καθώς η ώρα περνούσε εμείς συζητούσαμε γιά διαφορά και άσχετα θέματα.

Η ώρα πέρασε και έτσι αποφασίσαμε να φύγουμε επιτέλους..

Στην διαδρομή κανείς μας δεν μιλούσε..

"Φτάσαμε, γοργόνα"
"Κλαίω, μην με ξανά πεις έτσι κριντζαρω"
"Ναι ενώ εσύ που με είχες μπαρμπουνάκι ήταν καλύτερο;"
"Και τα δύο χάλια είναι"
"Ώρα λοιπόν να βρούμε καινούργια"

"Εγώ νομίζω πρέπει να μπω στο σπίτι τώρα, είναι αργά οπότε.."
"Όπως νομίζεις"
"Καληνύχτα"
"Καληνύχτα, όμορφη"

ΑΧΧ

-ΜΜΜ ΣΕ ΕΊΠΕ ΚΑΙ ΌΜΟΡΦΗ ΤΡΟΜΆΡΑ ΣΟΥ

Αι σταδιαλα

"Ήρθες παιδί μου"
"Ναι γιαγιά μου, τι ωραίο ετοιμάζεις; Μου έσπασε την μύτη"
"Σπανακόπιτα παιδί μου, θα φας;"
"Φυσικά, χάνω εγώ φαγητό από τα χεράκια σου;"

-ΠΩ ΜΑΛΑΚΑ ΠΑΛΙ ΘΑ ΦΑΣ, ΠΡΙΝ ΜΙΑ ΏΡΑ ΕΤΡΩΓΕΣ

Τι θες τώρα εσύ, εγώ πεινάω ακόμα

-ΒΛΑΚΑ ΕΦΑΓΕΣ ΕΝΑ ΦΙΛΕΤΟ ΜΕ ΠΑΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΟΛΌΚΛΗΡΗ ΣΑΛΆΤΑ ΜΌΝΗ ΣΟΥ

Ε και;

-ΚΑΛΆ ΑΝ ΣΚΑΣΕΙΣ, ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΓΩ ΜΕΤΑ

Άνοιξα την τηλεόραση για να χαλαρώσω λίγο, αλλά είχε ειδήσεις και μάλιστα έλεγαν....

Εγκεφαλικό μόλις με χτύπησε..

Έπιασαν την Αφροδίτη, τον Βαγγέλη και την Μαριάννα.

_________________________________________