-19-

Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω τι στον πούτσο θέλει Ο Βαγγέλης...

Η Αφροδίτη οκέυ έχει έναν πολύ πολύ ΠΟΛΎ μικρό λόγο γιά να δημιουργήσει όλη αυτήν κατάσταση, ο Βαγγέλης όμως; Τι λόγο θα μπορούσε να έχει ώστε να μπλέξει τον εαυτό του σε κάτι τόσο επικίνδυνο, όχι ότι με νοιάζει κιόλας αλλά λέμε ρε παιδί μου.

Είναι απόγευμα και γω είμαι κλεισμένη
και μιλάω με τους τέσσερις τοίχους του δωματίου μου. Μπεζ χρώματος..

-ΝΑΙ ΜΠΑΡΜΠΙ

Είμαι...

Ήρθε η ώρα νομίζω να ετοιμαστώ γιά να πάω στην γιαγιά μου...

"Μπαμπααα"
"Ναι παιδί μου, έτοιμη είσαι;"
"Ναι έχω ετοιμαστεί ώρα, θα με πας στην γιαγιά;"
"Τώρα μισό λεπτό, βάζω παπούτσια και πάμε"

Με την ευκαιρία αυτή διόρθωσα λίγο το makeup μου...

Ξέρω δεν παω στα καλλιστεία στην γιαγιά μου πάω, αλλά ποτέ δεν ξέρεις ποιός θα με δει.

"ΕΛΑ ΜΥΡΤΏ ΕΤΟΙΜΗ;"
"Μπαμπά είμαι πίσω σου"
"Αα γειά σου παιδί μου, πάμε;"
"Αντε πάμε"

[...]

"Μυρτούλα..."
"Ναι μπαμπά;"
"Άκουσα τον τσακωμό ανάμεσα σε σένα και την μητέρα σου.. Θέλω να σου πω ότι-"
"Εάν θες να με ρωτήσεις γιά το τι συνέβη στην αποθήκη δεν θα σου πω.. Δεν νιώθω άνετα"
"Όχι παιδί μου, θέλω να σου πω ότι αυτές τις δύο μέρες φοβήθηκα περισσότερο από όσο έχω φοβηθεί σε όλη μου την ζωή.. Θέλω να ξέρεις ότι πάντα θα σε αγαπάω και ότι πρόβλημα έχεις να ξέρεις ότι θα είμαι πάντα δίπλα σου να βοηθήσω"
"Και εγώ σε αγαπώ μπαμπά"

"Λοιπόν φτάσαμε, κατέβα"

Κατέβηκα από το αυτοκίνητο.. Στην εξώπορτα του σπιτιού της γιαγιάς μου είδα την ίδια την γιαγιά μου να με περιμένει με ένα ταψί παστίτσιο...

"Γιαβρί μου, πως τα πας; Όλα καλά; Έλα πέρνα μέσα σου έφτιαξα παστίτσιο"
"Εντάξει βρε γιαγιά, τώρα ήρθα"

Πέρασα στο σπίτι της γιαγιάς μου.. Μμμ κέικ μου μυρίζει..

"Σου έφτιαξα και κέικ γιά γλυκό"
"Ευχαριστώ γιαγιάκα μου"

Μετά από δύο κομμάτια παστίτσιο περάσαμε στο γλυκό, το κέικ δηλαδή..

"Αχχ παιδί μου, δεν έχω αναψυκτικό...Θες να πας δύο λεπτά στο μίνι μάρκετ απέναντι να πάρεις ότι θες;"
"Όπως θες γιαγιά μου"
"Εντάξει, πιάσε από το πορτοφόλι μου 5 ευρώ και πετάξου να πάρεις"

Έπιασα τα 5 ευρώ από το πορτοφόλι το οποίο ήταν στο τραπέζι της κουζίνας..

Διέσχισα τον δρόμο με πολύ ρίσκο γιά την ζωή μου διότι εδώ πέρα που μένει η γιαγιά μου, τα αμάξια σε πατάνε και χέστικαν κιόλας..

Οι αυτόματες πόρτες άνοιξαν καθώς στάθηκα μπροστά τους..

Ο κρύος αέρας του air-condition χτύπησε την πλάτη μου με έναν χαλαρωτικό τρόπο..

Προχώρησα προς τον διάδρομο με τα ποτά-αναψυκτικά... Αυτό που ήθελα όμως γιά κακή μου τύχη, μία Coca cola δηλαδή έχει τοποθετηθεί στο πάνω πάνω ράφι..

Είμαι και κοντή.. Άπλωσα το χέρι μου όσο μπορούσα αλλά τίποτα..

"Χρειάζεσαι βοήθεια;" 
"ΑΧΙΛΛΕΑ;"
"Ναι εγώ είμαι"

ΈΧΑΣΑ ΤΗΝ ΓΗ ΚΆΤΩ ΑΠΌ ΤΑ ΠΌΔΙΑ ΜΟΥ..

"Γειά σου Μυρτώ, τι κάνεις;"
"ΕΜ-μ καλά ει-μαι" προσπάθησα να μιλήσω με τρέμουλο στα πόδια..
"Θέλεις βοήθεια;"
"Εμμ ναι αν έχεις χρόνο να πιάσεις την Coca Cola από το ράφι"
"Ναι φυσικά"

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι μπροστά μου μετά από δύο μήνες θα έβλεπα τον Αχιλλέα. Με αυτόν τον άνθρωπο γέλασα, πέρασα κακές αλλά και τις καλύτερες στιγμές, τον αγάπησα, με αγάπησε.. Τον μίσησα, με μίσησε..

"Ορίστε" έκανε ένα βήμα προς το μέρος μου καθώς και μου έδωσε την Coca cola..
"Ευχαριστώ πολύ" γύρισα να την πλάτη μου ώστε να φύγω.
"Μυρτώω" μου φώναξε
"Ναι;"
"Μήπως, λέω μήπως θα ήθελες να-"
"Να;"
"Άστο τίποτα, ξέχνα το"
"Όχι πες μου, θέλεις κάτι;"
"Να μωρέ αν θα ήθελες να πηγαίναμε γιά έναν καφέ το απόγευμα"
"Χμμ γιατί όχι; Πάμε"
"Θα περάσω να σε πάρω; Που μένεις"
"Βασικά έχω έρθει γιά διακοπές αφού αυτές τις μέρες δεν έχουμε σχολειο.. Μένω στην γιαγιά μου.. Το σπίτι είναι εδώ απέναντι από το μίνι μάρκετ"

"Καλααα, θα σε πάρω τηλέφωνο, οκευ;"
"Εντάξει θα περιμένω"
"Τα λέμε μετά, μπαι"
"Μπάιι"

Τι φάση; Εδώ βρήκε να μετακομίσει ο χριστιανός; ΚΑΙ ΣΥΓΝΏΜΗ, με το που με είδε απευθείας μου είπε να πάμε γιά καφέ; Κάτι δεν μου κολλάει.. Και γιατί να μετακομίσει στην άλλη άκρη της πόλης; Μήπως θέλει να κρυφτεί από κάτι; Βασικά από ποιόν;

-ΤΟ ΟΤΙ ΒΓΑΖΕΙΣ ΣΥΜΠΕΡΆΣΜΑΤΑ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΣΤΕΎΕΙΣ ΚΙΌΛΑΣ, ΚΛΑΊΩ..

Ε τότε γιατί εδώ; Γιατί στο άλλο άκρο της πόλης;

-ΤΟ ΕΝΔΕΧΌΜΕΝΟ ΝΑ ΥΠΉΡΧΕ ΜΌΝΟ ΕΔΏ ΣΠΊΤΙ ΤΟ ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ;

Σε ολόκληρη την πόλη, εδω βρήκε;

Τέλος πάντων, με τα πολλά έφτασα στο σπίτι της γιαγιάς μου, χτύπησα την πόρτα..

"Μισό λεπτό" άκουσα από μέσα..

Η πόρτα άνοιξε..

"Αντε βρε παιδί μου, ανησύχησα"
"Συγνώμη γιαγιά, αλλά βρήκα έναν παλιό μου συμμαθητή και πιάσαμε την κουβέντα"
"Καλά παιδάκι μου, εγώ θα πάω να ξαπλώσω καμιά ωρίτσα τώρα ναι;"
"Να πας γιαγιά μου, αα θα παω βόλτα με αυτόν τον φίλο μου το απόγευμα"
"Να προσέχεις, και πριν φύγεις να μου το πεις"
"Θα στο πω"
"Πάω εγώ τώρα"

Πρέπει να βρω τι να βάλω γαμώ.. Δεν έχω φέρει πολλά ρούχα μαζί μου.. Θα βάλω ένα τζιν και ένα μαύρο φούτερ.. Δεν θα βαφτώ πολύ διότι θέλω να είμαι πιο κόζυ σήμερα, λίγο κονσιλερ και μεικ απ..

Ντιν Ντιν

Ποιός μου στέλνει μηνύματα τώρα; Έπιασα το κινητό μου από το τραπέζι του σαλονιού.. Το άνοιξα

Άγνωστος
Ξέρει πολλά, αλλά τα κρύβει.. Τα μυστικά όμως θα βγουν στο φως..

ΆΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΌΡΓΑΝΑ..

_________________________________________


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top