"Ξύπνα"

Άκουσα μια αντρική φωνή να μου φωνάζει.

"Που ει-μαι;"
"Που θες να είσαι μωρή, στην αποθήκη"

Το μόνο που θυμάμαι είναι εμένα να τρέχω τίποτε άλλο.

"Προχώρα θέλει να σου μιλήσει το αφεντικό"
"Τώρα θα δεις τι θα πάθει το αφεντικό σου. Η πατσαβούρα"
"Ναι καλά συνέχισε να ονειρεύεσαι, δεν ξέρεις πόσο αδίστακτη είναι αυτή"
"Δεν έχεις γνωρίσει την μάνα μου"

Στο βάθος είδα τον Αχιλλέα να κάθεται σε μία καρέκλα.

Κάτσε τι;

ΕΊΝΑΙ ΔΕΜΈΝΟΣ

"ΤΙ ΤΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΜΩΡΗ ΓΑΜΙΟΛΑ"
"Εάν συνεχίσεις να μου μιλάς έτσι θα του κάνω χειρότερα"
"ΛΕΓΕ ΜΩΡΗ ΜΗΝ ΣΕ ΣΚΟΤΏΣΩ ΤΩΡΑ"

"Ξέρεις μερικές φορές η ζωή έχει εμπόδια, βασικά πάντα θα υπάρχουν εμπόδια. Μάντεψε είμαι το εμπόδιο της ζωής σου. Και θα συνεχίσω να είμαι για τους επόμενους μήνες."
"Τώρα φοβήθηκα. Και γιατί φοράς μάσκα μωρή πατσαβούρα; Τόσο άσχημη είσαι που δεν θες να σε δούμε;"

"Γιατί μαζί με τα εμπόδια, θα υπάρχουν και ερωτήματα. Δεν θα στα δώσουμε όλα μασημένη τροφή"
"Έτσι και του έχεις κάνει κάτι άσχημο θα πεθάνεις. ΑΠΌ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΣΕ ΒΡΟΥΝ ΝΕΚΡΉ ΜΩΡΗ"

"Χμμ δεν θα μπορέσεις ούτε τρίχα να μου πειράξεις. Μαζί με τα εμπόδια πάνε πακέτο κι άλλα εμπόδια, δηλαδή τα παιδιά που σε κρατάνε τώρα και δεν πρόκειται να σε αφήσουν μέχρι να δώσω εντολή εγω"

"Λέγε τώρα ποιά είσαι και τι θες από την γαμημένη μου ζωή"
"φέρτε και τους άλλους έξω"
"ΠΟΙΟΥΣ;"

"Μυρτώ" ΌΧΙ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ
"Αγάπη Ελενα;"
"Δεν θα γλυτώσουμε"
"Θα γλυτώσουμε θα το δεις. Θα έρθουν τα αγόρια και θα μας πάρουν"
"Μυρτώ είναι εδώ και τα αγόρια. Κάτι σαν υπνωτικό τους έχουν βάλει όμως"

"ΜΩΡΗ ΠΟΥΤΑΝΑ ΘΑ ΣΕ ΓΑΜΗΣΩ" προσπάθησα να ξεφύγω από τους άντρες αλλά οι μπάσταρδοι δεν με άφησαν να πάω να την γαμήσω την κάρια

"Εγώ εδώ είμαι, αν μπορείς έλα. Χαχαχα"
"ΘΑ ΣΤΟ ΚΌΨΩ ΕΓΏ ΤΟ ΓΈΛΙΟ"
"Θες μήπως να ξυπνήσουμε τον Αχιλλέα;"
"ΟΧΙ, δεν χρειάζεται. Κάνε ότι θες σε μένα. Αυτόν άσε τον ήσυχο"
"Φοβόμαστε;"
"ΕΣΎ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΌΣΟ ΘΑ ΜΕ ΦΟΒΗΘΕΙΣ ΣΕ ΛΙΓΟ"

"πάρτε τους όλους στο ίδιο δωμάτιο. ΤΏΡΑ ΗΛΙΘΙΟΙ"
"Μάλιστα αφεντικό"

Γιατί δεν μας πάνε στο δωμάτιο που με είχαν πριν;

Τεράστια είναι αυτή η αποθήκη. Φακ πως θα ξεφύγουμε από εδώ μέσα;

Θεούλη μου βοήθησε μας να φύγουμε και θα ανάψω μία λαμπάδα ίσα με το μπόι μου. Βασικά..... Με του Αχιλλέα.

"Μείνετε εδώ, και ήσυχες"
"Δεν μας πεις και τι θα κάνουμε"

Μόνο αυτό πρόλαβα να πω.

Ύστερα έκλεισε η πόρτα πίσω μας.

"Και τώρα;" είπε η Αγάπη μεσ'τα δάκρυα.
"Θα γλυτώσουμε Αγάπη. Μπορούμε"
"Δεν θα γλυ-τωσουμε. Θα μείνουμε εδώ μέχρι να μας σκοτώσουν όλους. Θα είμαστε τα πιόνια τους. Θα κάνουμε ότι θέλουν αυτοί. Θα είμαστε οι κούκλες στο κουκλόσπιτο τους."

"Άκουσε με. Θα γλυτώσουμε. Έτσι και μάθω ποιά είναι αυτή η πουτάνα την γάμησε. Ρε Έλενα πες και συ κάτι"
"Τι θες να πω; Έχει δίκιο η Αγάπη Μυρτώ, παρ'το απόφαση. Εδώ τελειώνουν όλα."

Μαμά Μυρτώς POV

Που έχει πάει αυτό το παιδί; Λείπει 6 ώρες.

Αρχίζω να ανησυχώ.

"Ρε ζώων εσύ, η κόρη μας έχει εξαφανιστεί εδώ και ώρες και συ βλέπεις ποδόσφαιρο;"

"Την πήρες τηλέφωνο;"
"Δέκα φορές"
"Σήκω πάμε στην αστυνομία"

Μυρτώ POV

Η πόρτα άνοιξε. Ήταν πάλι αυτοί οι δύο. Βασικά τώρα έγιναν τέσσερις.

ΤΙ ΓΊΝΕΤΑΙ.

ΓΙΑΤΊ ΤΟ ΠΕΡΝΆΩ ΕΓΏ ΑΥΤΌ.

Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ.

"Μυρτώ.... "
"ΑΧΙΛΛΈΑ" φώναξα και έτρεξα προς το μέρος τους. Τα ζώα δεν με άφησαν γαμω να τον αγκαλιάσω. Ζητάω πολλά; Μια αγκαλιά μόνο.

"Αντίο Μυρτώ..."

ΌΧΙ ΌΧΙ ΌΧΙ ΌΧΙ ΌΧΙ

Πάλι μου έκλεισαν την πόρτα στα μούτρα.

Έβαλα τα κλάματα.

Και εγώ με την σειρά μου, αποχαιρετώ τον κόσμο.

Ξάπλωσα στο πάτωμα. Κρύο. Θέλω τους γονείς μου. Ευτυχώς που δεν το περνάω όλο αυτό μόνη μου.

Ήρθε η Αγάπη κοντά μου και έπειτα ήρθε η Έλενα.

"Δεν θα αφήσουμε η μία την άλλη ποτέ, promise."
"το υπόσχομαι"
"Σας αγαπώ ρε"

Τότε αγκαλιαστήκαμε όλες.

[...]

Μαμά Μυρτώς POV

"Βρείτε το παιδί μου, σας παρακαλώ. Αγνοείται 7 ώρες"
"Κυρία μου συγνώμη αλλά δεν μπορούμε να σας βοηθήσουμε, γιά να βγάλουμε ένταλμα θα πρέπει να αγνοείται γιά 24 ώρες"

"Με δουλεύετε κύριε μου; Και γω που να ξέρω αν το παιδάκι μου τώρα βρίσκετε σε κάποιου βιαστή τα χέρια;"
"Μπορεί το παιδί σας να έχει πάει σε κάποια φίλη της ή σε κάποιον ΦΙΛΟ"

"Μα δεν απαντάει στα τηλέφωνα της. Την έχω πάρει 10 φορές."
"Δεν γνωρίζω, μήπως έχετε τσακωθεί; Ή με κάποια φίλη της και να μην θέλει να απαντήσει"

"Τι μου προτείνετε να κάνω κύριε;"
"Θα πάτε σπίτι και θα την ξανά πάρετε άλλο ένα τηλέφωνο. Εάν δεν απαντήσει η κάτι έχει πραγματικά συμβεί, η απλός έχει νεύρα με κάποιον και θέλει να βρει την ησυχία της"

"Σας ευχαριστώ"

Αχιλλέα POV

Το κεφάλι μου πάει να σπάσει.

Τα κόκαλα μου πονάνε.

Θέλω να δω την Μυρτώ.

Είμαστε σε αυτή τη γαμημένη αποθήκη
7 ώρες.

Ξέρω ότι ο Βαγγέλης κρύβεται πίσω από όλα αυτά.

Έτσι και τον βρω...

Αυτή η γυναικεία φωνή όμως;

Ποιά μπορεί να είναι η συνεργός του μαλάκα.

"Ρε μαλάκες, τι θα κάνουμε, έχω αρχίσει να διψάω"
"Κωνσταντίνε με κοροϊδεύεις; Σε λίγες ώρες μπορεί να είμαστε νεκροί και εσύ σκέφτεσαι το νερό;"

Τα φώτα έκλεισαν, όλα πλέον σκοτεινά.

Μία φωνή ακούστηκε.

Δεν ξέρω όμως από που.

Από μεγάφωνο ίσως.

"Θα σώσετε εσάς; Η τα κορίτσια; Αυτό είναι δίλημμα -Α"

ΕΧΕΙ ΑΡΧΊΣΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΣΠΆΕΙ ΑΥΤΌ ΤΟ ΠΑΙΧΝΊΔΙ.

Μυρτώ POV

ΤΙ ΦΆΣΗ.

ΝΑ ΣΏΣΩ ΕΜΈΝΑ Η ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ;

ΑΥΤΉ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΘΈΛΩ ΤΌΣΟ ΠΟΛΎ ΝΑ ΤΗΝ ΠΙΑΣΩ, ΝΑ ΤΗΝ ΒΆΛΩ ΚΆΤΩ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΤΉΣΩ.

Το δίλημμα είναι.

Η ΕΓΩ Η Ο ΑΧΙΛΛΈΑΣ.
_________________________________________