Στα ακουστικά μου έπαιζε το lose you to love me της Selena Gomez

Είχα τεράστια περιέργεια να μάθω τι στο διάολο με ήθελε ο Βαγγέλης.
Φοβόμουν βέβαια, δεν ξέρω μπορεί να είχε κάνει κακό στον Αχιλλέα. Οι εκδοχές είναι πολλές.

Με έστησε.

Δεν ήταν κανείς εκεί, τι στον;

Κάθισα στο παγκάκι και περίμενα.

Ένα άσπρο μικρό βαν σταμάτησε λίγο πιο κάτω και ο οδηγός με κοιτούσε επίμονα ενώ ο συνοδηγός έτρωγε ένα ντόνατ.

ΕΓΩ

Ύστερα βγήκαν και οι δύο από το βαν.

Με κοιτούσαν

Δεν ήξερα τι να κάνω

Ποιοί είναι αυτοί;
Γιατί με κοιτάζουν;
Γιατί έρχονται προς το μέρος μου;

Τόσα γιατί, γαμώ

Ο ένας μου έδεσε τα μάτια με κάτι σαν μαντήλι καθώς ο άλλος μου έδεσε τα χέρια.

"Τι-ι θέλετε, αφήστε με τώρα"
"Σςςς μην μιλάς γιατί θα έχεις κακά ξεμπερδέματα"
"ΑΣΕ ΜΕ ΕΊΠΑ"
"σκάσε μωρή"

Κατάφερα να κλωτσήσω τον μπροστινό που μου κρατούσε τα χέρια δεμένα στο πόδι αυτό όμως δεν τους εμπόδισε να με σύρουν μέχρι το βαν

Με πέταξαν στην κλούβα χωρίς να μου λύσουν τα χέρια ούτε τα μάτια.

Τι γίνεται; Που με πάνε;

Ο Βαγγέλης ο μαλάκας που είναι;
Μήπως αυτός κρύβεται πίσω από όλο αυτό;

Δεν μπορούσα να δω τίποτα, μόνο κάτι αχνό φαινόταν μέσα από το μαντήλι διότι οι καθυστερημένοι δεν είδαν ότι το μαντήλι ήταν λίγο seethru

Απαγωγείς σου λέει μετά.

Αυτό που είμαι τόσο άνετη ενώ ξέρω ότι μπορεί να πεθάνω στα επόμενα λεπτά.

Είμαι σίγουρη όμως για τον εαυτό μου.

Τα βαν ξαφνικά φρενάρισε απότομα, λογικά φτάσαμε.

Άκουσα την πόρτα να ανοίγει και αυτούς να μου φωνάζουν "βγες έξω"

Υπάκουσα στην διαταγή τους επειδή θέλω πολύ να μάθω τι να ήθελαν ένα αθώο κοριτσάκι στις 3 το μεσημέρι.

Με έβαλαν κάπου.

Δεν ξέρω που.

Αποθήκη; Σπίτι; Ένας θεός ξέρει.

Πάντως μύριζε απαίσια, κλεισούρα. Σαν να έχει ψοφήσει κάτι εδώ μέσα.

ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΙΣΩΣ

Μαμά, μπαμπά, θείοι, θείες, φίλοι, φίλες, Αχιλλέα. Σας αποχαιρετώ. Ήρθε το τέλος μου.

Προχωράμε εδώ και 5 λεπτά, τόσο μεγάλος είναι ο χώρος ο οποίος έχουμε έρθει; Τι φάση;

"Επιτέλους"
"Την φέραμε αφεντικό"
"Ο άλλος που είναι;"
"Ε-εε αφεντικό. Εμείς δεν"
"ΤΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΡΕ ΗΛΙΘΙΟΙ"
"Δεν μπορέσαμε να τον βρούμε κάπου. Χτυπήσαμε την πόρτα του σπιτιού του αλλά κανείς δεν ανταποκρίθηκε"
"ΤΏΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΣΤΕΊΛΩ ΣΤΗΝ ΠΌΡΤΑ ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ ΘΑ ΔΕΙΣ. ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΑΝΟΙΞΕΙ, ΒΛΑΚΑ"

Κοίτα εδώ τώρα. Θα κάτσουμε εδώ μέσα ένα χρόνο με τους ηλίθιους

Εντωμεταξύ η φωνή μου θύμιζε κάτι.

Το καλύτερο όμως είναι ότι δεν ήταν αντρική, αλλά γυναικεία.

Ο σφυγμός της καρδιάς μου παίζει να ακουγόταν μέχρι την Λάρισα.

-ΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

"Βάλτε την στο δωμάτιο της. ΖΏΑ"
"Μάλιστα αφεντικό"

Προχωρήσαμε πάλι άλλα 5 λεπτά λογικά μέχρι να με πάνε στο "δωμάτιο μου"

"που με πάτε, αφήστε με."
"ΜΗΝ ΞΑΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΜΩΡΗ ΜΑΛΑΚΟ"

Με άφησαν στο δωμάτιο μου, πριν όμως μου έλυσαν μόνο τα μάτια.

Επιτέλους φως ήλιου, ευτυχώς που έχει ένα πολύ μικρό παραθυράκι ψηλά.

Το μόνο που υπάρχει εδώ μέσα είναι ένα κρεβάτι που οι σούστες έχουν πεταχτεί έξω. Ένα φωτιστικό. Και τέλος ένα κομοδίνο μαύρου χρώματος με ένα γράμμα επάνω που λέει για την Μυρτώ.

Ελπίζω να μην έχει καμία μίνι βόμβα μέσα.

Το άνοιξα.

[Το γράμμα]

"Game On -A"

Τι φάση, ποιος είναι ο Α και γιατί λέει το παιχνίδι ξεκίνησε.

Νιώθω λες και είμαι σε επεισόδιο του pretty little liars.

Προσπάθησα να κάτσω στο κρεβάτι αλλά οι σούστες με πονάνε.

Ο τοίχος με τρομάζει αρκετά διότι είναι άσπρος αλλά στο κέντρο του υπάρχει κάτι σαν μια κηλίδα από αίμα..

Φρέσκο.

Φοβάμαι.

Θέλω την μαμά μου τώρα.
Και ας την έχω να με πρήζει.

Γιατί να μην είναι εδώ τώρα ο Αχιλλέας να με σώσει από αυτό το μαρτύριο.

Ξάφνου η πόρτα άνοιξε.

Πάλι αυτοί, αυτοί οι άντρες με τις κουκούλες.

"Πάμε" με τράβηξαν και μου έδεσαν πάλι τα μάτια.
"Χρειάζομαι νερό, σας παρακαλώ λίγο νερό"
"Είσαι πολύ τυχερή που το σκεφτήκαμε"

ΑΙ ΡΕ ΠΑΠΑΡΑ

ΕΛΑ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΠΙΩ

Με το που μου έδωσαν το μπουκάλι με το νερό, άνοιξα το καπάκι αλλά αντί να πιώ, χτύπησα τον ένα με το πόδι μου και τον άλλο του έριξα το νερό.

Βέβαια με κλειστά μάτια που να καταλάβω που στο πούτσο έριξα το νερό αλλά δεν είναι το θέμα μας αυτό.

Το θέμα είναι ότι γλύτωσα.

Άρχισα να τρέχω. Υπάρχει μια πόρτα στο βάθος της αποθήκης..

Προσπάθησα να την ανοίξω αλλά ήταν κλειδωμένη.

Αυτοί έρχονται.

Θα με πιάσουν..

Πρέπει κάτι να κάνω..

Δεν τα κατάφερα όμως..

Με έπιασαν και τότε σκοτάδι.

_________________________________________