Moeizaam open ik mijn ogen.
Welke dag is het vandaag?
Moet ik naar school?
Hoelaat is het?
Ben ik vrij vandaag?
Ik dacht van wel.
Of was er toch iets.
Ik kijk op mijn telefoon, het is 7:33. Mijn moeder staat naast me die heeft me zeker wakker gemaakt, maar waarom? Ik ben toch vrij vandaag. "Opstaan," zegt ze terwijl ze de dekens van me aftrekt. "Waaaaroooooomm?? Ik ben vriiijjj," zeg ik terwijl ik een gaap weert te onderdrukken. "Je gaat naar Frankrijk suffert." "Ojaaa!" Roep ik uit en ik spring uit mijn bed. Snel doe ik het klaargelegde setje kleren aan en poets mijn tanden. Oké tijd voor make-up. Ik zit vandaag grotendeels van de dag in de bus dus kies ik voor een natural look. Een beetje concealer, poeder, mascara en lipgloss en ik ben klaar om te gaan. Ik eet nog wat cereal en vertrek dan naar school.

"Negenentwintig, dertig, eenendertig... ja dat is iedereen stap maar in," zegt meneer Vancouver. Iedereen stormt naar binnen om de beste plek te hebben. Ik doe rustig aan want Simon, Jamy en Austin zouden de bus in stormen om de beste plek voor ons zessen bezet te houden. David Drucker staart me aan, ik vind hem maar een beetje een weirdo. Hij heeft altijd een mega koptelefoon op waarmee die van zo'n rustige muziek luistert. Zoals Picasso ofzo, onee dat is een schilder volgens mij. Mozart ja dat was het volgens mij. Ik stap de bus in en kijk rond, al snel zie ik de jongens zitten. Laurel en Jennifer lopen al in de richting van de zeszitplek. Ik loop er ook snel naartoe en ga zitten. "Hi," zeg ik tegen iedereen. "Omg Hi, ik heb er zooo ontzettend veel zin in!" Roept Jennifer enthousiast uit. Jennifer praat meestal in afkortingen dus ik vindt het knap dat ze die hele zin daarnet zij. Laurel is als ze in het zelfde gezin als Jennifer was geboren gewoon Jennifers tweelingzus. Zoveel lijken die twee op elkaar, qua innerlijk en uiterlijk. Door de microfoon klinkt de stem van meneer Vancouver die een verhaal vertelt over waar de wc's zijn, wat we moeten doen als de bus omvalt of er iets anders fout gaat en tenslotte wenst hij ons een fijne reis van maar liefst 10 uur. Het is 8:08 als we wegrijden, ik begin een gesprek met Jennifer en Laurel over wie bij wie op de kamer gaat. Er kunnen namelijk 4 mensen op een kamer, dus moeten we nog een vierde kandidaat uitzoeken. "Ik vindt dat we Kyle moeten vragen," zegt Jennifer: "die is wel chill en zegt ook niet zo veel." " nee, we moeten Noa vragen, die is nog een beetje gezellig," zegt Laurel. Mij maakt het eigenlijk niks uit, de enige tijd dat je op de kamer zit is 's nachts en dan wil ik gewoon slapen. Maar ik zeg maar niks, ik laat het wel bepalen door die twee.