KABANATA 18: CALL

I'VE BEEN repeatedly shaking my head, i feel like I'm going crazy! D*mn ayokong pangunahan sila about sa half sister ko kuno pero hindi ko maiwasan.

I am already in the coffee shop near my company building, waiting for my mom's arrival.

Minutes later i saw a woman on her white shirt, dark jeans, a bull cap and shade.

She entered and she looked for me inside the coffee and when she saw me she immediately walks to my table.

She greeted me but i didn't greeted her back, she looks confused.

"Tell me all of your secrets mom, i want to know the truth and why the hell do i have a half sister?" I said, ikinuyom ko ang kamao at pinigilan ang sariling magalit.

Nakita ko ang panlalaki ng mata nito, saka siya umupo sa upuan.

"Saan mo naman nalaman?"She asked.

"Kendall Mortell."ikling sagot ko.

"Kendall? No you must be mistaken, yes she's your sister but not by blood, i adopted her."She said.

Agad na nanlaki ang mata ko sa gulat.

What? She's not my half sister but my adopted sister? What the hell na guguluhan na ako!

"She's my friend's daughter, Bella Maurice." sabi niya.

"Pero ang sabi niya anak siya ni daddy sa ibang baba-" naputol ang sasabihin ko ng may nagsalita sa likod ko.

"I was just joking around, sineryoso mo naman!" Sabi nung babae kakarating lang.

Speaking of the devil.

"Well that is not a good joke!" I said.

"I'm sorry okay? I just wanna hang out with you napaka mainitin pala nang ulo mo." Sabi niya saka bumeso kay mom.

"Hi tita!" She greeted.

"Ken that's not a good joke."Mom said.

"I'm sorry tita, i just want to know how will she react if i lie."sabi niya.

"I'm sorry too, Avi about what i have said earlier kalimutan na natin yun, that's not even true."she said and smiled at me.

Para namang nawala ang nakadagan sa dibdib ko.

I didn't know mom adopted someone.

"When did you adopt her mom?" I asked.

"3 years ago, nung makarecover kami sa aksidente, tumawag si Bella sa akin at sinabing pinagbubuhatan daw sila ng kamay ng asawa niya that's why I decided to adopt her, don't worry mabait naman siya mahilig lang mangjoke, just don't take it seriously." Mahabang sabi ni mom.

Gosh! I really thought dad has a mistress! D*mn gusto ko siyang sakalin sa inis! Para pa akong tanga kanina nung sumigaw ako ng alis!

"Let me introduce myself again, I'm Kendall Gin Maurice, I'm 21 years old."sabi niya at inabot ang kamay.

"I'm Avianna Mortell."Sabi ko.

"I'm really sorry, what should i call you then? Ate?" She asked.

"Kung saan ka komportable."sabi ko.

"Ate, sige ate nalang."She said

"Mom, napagisip isip ko na po." Sabi ko.

"Ang alin?" She asked.

Nang order kami ng coffee at shortcake para may makain saka ako nagtanong uli.

"Why don't we have a public appearance, you know matagal tagal na rin po nung hindi kayo nagpapakita sa mga tao."sabi ko.

"I don't know, maybe let's ask your father's opinion, baka kasi may magsend uli ng death threat sa'yo."sabi niya.

Hindi ko na isip yung about sa threat dahil na bo bothered ako about sa joke ni Kendall.

"Oo naman siguro si tito, tita besides hindi ba kayo naiinip at nasa hotel lang kayo palagi? Well I'll ask my boyfriend for your security, may security agency kasi siya, i think you know him."sabi niya.

"Si Harper Davidson ba kamo?" I asked.

"Yes, he's my current boyfriend."sabi niya sabay subo ng slice ng cake niya.

"Sakanya na kami kumukuha ng bodyguards."sabi ko.

"Ah ganun ba, pwedi namang doublehin."sabi niya ulit.

"Naka double na."sagot ko.

"You're really that mad huh?"She said.

I rolled my eyes, anong tingin niya sakin patatawarin ko agad siya? No way! She needs to earn it!

"I already said I'm sorry diba? Ano bang ikinagagalit mo?!" Medyo galit na sabi niya.

"Girls stop! Para kayong mga bata!"suway ni mom.

Pano ba kasi siya pinalaki ng mommy niya?

"Mom, i need to go susunduin ko pa si Dylan."sabi ko.

"Boyfriend mo?" Singit niya.

"He's my son."sagot ko

"May anak ka na?"gulat na sabi niya.

"Kasal na ako, bat di mo tinanong yung boyfriend mo? He's my husband's friend."Sagot ko ulit saka na tumayo, nag iwan ako ng bill sa lamesa.

"Uwi na ako mom! Bye!"sabi ko saka humalik sa pisnge niya, i tap Kendall's shoulder.

"Uwi na ako bata."panunuya ko saka na tumalikod saka naglakad palabas.

Narinig ko pa itong sumigaw nang.

"Hindi ako bata!" Sigaw niya.

Umiling-iling na lamang ako bago na pumara ng taxi.

Nang makasakay sa taxi biglang tumunog ako phone ko, kinuha ko 'yon sa purse na dala.

Unknown Number Calling...

"Hello?" Bati ko.

"Can you still manage to smile if you hear your son's voice?" Sabi nang boses sa kabilang linya.

"Who's this?" i asked.

"Your parents are tough huh? Natakasan pa nila ang patibong ko noon, well today I'll make sure to end your son's life kapag hindi ka susunod sa mga gusto ko."Sabi niya.

"A-ano bang pinagsasabi mo! Nasan ang anak ko? Sino ka?!"Sigaw ko, hindi ko inalintana ang tanong ng taxi driver sa akin kung okay lang ba ako.

"Let's play a game, Avi." Sabi niya.

"Wag mokong pinaglol-"

"Mama! Tulong po!" Agad na tumulo ang luha ko ng marinig ang boses ng anak ko.

"Dylan?! Anak!"Sigaw ko uli.

"Please! Wag mong sasaktan ang anak ko parang awa mo na!"Umiiyak na sabi ko.

"I won't hurt him, unless papayag ka sa gusto kong mangyari."sabi niya.

"Ano bang gusto mo."Sabi ko.

"Divorce your husband at makakauwi ng ligtas ang anak mo."sabi niya.

I frozed on my seat.

The options, it's unfair!

"Hindi ko siya pweding hiwalayan."Sabi ko.

"Why not?" I cannot define if it's a she or he magkahalo kasi ang boses nito.

Mariin kong ipinikit ang mata.

D*mn! I can't decide, which of the two.

"Give me some time to think." I said.

"Sure dear, bukas nang umaga kapag hindi mo pa masabi ang sagot bukas *boom*" narinig ko uli ang sigaw ni Dylan.

That asshole! Kapag talaga na saktan ang anak ko papatayin ko siya mapa babae man o lalaki.

Hindi ko napansing nakatigil na pala ang sasakyan sa harap ng hotel building namin.

Nagtext uli yung unknown number.

'Don't try to tell this to your husband, or else alam mo na kung anong magagawa ko.'

Napag isip-isip ko na rin, masakit man pero kailangan.

Nakauwi na ako sa penthouse namin, nagulat nga ako nang madatnan si Grant na nakaupo roon.

"Where's Dylan? Hindi mo ba kasama?"He asked.

"I don't know, k-" i broke down in tears at napaupo sa sahig, umiyak ako ng umiyak.

"Anong nangyari Avi?" He asked at hinawakan ako sa balikat.

"Grant we need to divorce! Kailangan nating maghiwalay!"Sabi ko habang umiiyak.

"What now Avi? Where's my son?" He asked.

"Hindi na kami uuwi rito, i decided to go back to states together with Dylan, kaya kailangan na nating mag divorce Grant." Sabinko sabay tulak sakanya ng bahagya.

"Tell me your reason why do we have to divorce? Bat kailangan nating maghiwalay?" He said, his voice became cold and he's eyes became dark.

"I don't love you! I still hate you! I don't want to live with you!, Hindi ako masayang kasama ka!" Sigaw ko sa pagmumukha niya.

I-i need to lie, for the sake of our son, ito nalang ang paraan.

"I'm sorry."Sabi ko, saka na tumayo at iniwan siyang nakaluhod sa sahig.

Maybe our relationship is too complicated, hindi kami para sa isa't isa.

Habang naglalakad sa hallway ng hotel ng may humila sa akin at sinunggaban ako ng halik.

"Don't leave me please, i love you, I'll change just please don't leave me."dabi niya, mahigpit ako nitong niyakap.

Nagpumiglas ako, tinigasan ko ang puso at itinulak siya.

"Please wag mo na akong hanapin pa, you can find another one."i said.

"No please! Please I'm begging you don't do this to me!"Sabi niya at lumuhod sa harapan ko.

"I'm sorry Grant."i said saka na tumakbo ng mabilis para hindi na ako nito sundan.

I'm sorry! I'm really sorry Grant pagbigyan mo sana ako, para din to sa kapakanan ng anak natin.

I wiped my tears at pumara ng taxi.

My life is fucked up.

--

Author's Note: sabaw na naman ang ud! HAHAHHA pagpasyensyahan niyo na muna lilitohin ko muna kayo!