Chapter 9
I woke up feeling something heavy wrapped around my stomach. May kung ano ring matigas na bagay akong naramdaman sa pang upo ko. My eyes widened as I immediately turned around. I gasped seeing Tyson laying beside me. And then realization hits me. Baka nakatulog siya kagabi sa pagbabantay sa akin.
I smiled as I freely stared at his handsome face. He has long eye lashes,pointy nose,his jaw is sharp and he has messy hair. Inilandas ko ang mga daliri ko sa muka nya,mahigpit parin ang yakap nito saakin,medyo nakakailing pero hindi ko rin kung bakit pero gustong gusto ko ang pakiramdam, I like being close to him,I still can't understand but my heart keeps racing whenever I'm with him.
I gasped when he suddenly moved,mas hinigpitan nito ang pagkakayakap saakin saka isinubsob ang muka sa leeg ko.
"T-Tyson.."
I called his name. My cheeks are burning as I felt his hot breath on my neck making me shiver.
Napakabilis ng tibok ng puso ko habang nakatitig sa kaniya. I bit my lower lips as I tried removing his grip. Pero masyadong mahigpit ang pagkakayakap niya sa akin.
"Tyson uyy. . ."
Sinubukan ko itong yugyugin pero mas lalo lang sumubsob sa akin. I sighed, ang tulog mantika naman nito.
"Tysooonn~~~"
Muli ko itong niyugyog. Tyson groaned, ikinulong lang ako nito sa bisig niya na ikinasimangot ko.
"Tyson naman ehh sisipain na kita!"
Naiinis ng sabi ko, bahagya pa itong sumimangot. Unti unti ay iminulat ang kaniyang mga mata saka ngumiti sa akin. My heart again went riggid.
"Y-you're smiling!"
Nanlalaki ang matang saad ko habang nakangiti ng malapad. Slowly his smile faded saka agad na tumayo.
"U-uhmm sorry I fell asleep last night."
Saad niya saka tinalikuran na ako. Nailing na lang akong dumiretso sa banyo para mag tooth brush at maligo. Matapos ko ay agad akong nagtungo sa kusina. Bigla kasi akong nakaramdam ng gutom.
Pagdating ko roon ay naabutan ko si Tyson. Bahagya pa akong napangiti nang makitang siya ang nagluluto ng makakain namin.
"Hello! Wow ang bango naman!"
Masayang sambit ko sana agad na umupo saka pumangalumbaba sa mesa.
"Wait I'm about to finish preparing."
Saad niya. Hindi ko tuloy maiwasang hindi siya pagmasdan. Nakasuot lang ito ng puting sando at khaki shorts. Hindi ko rin alam kung bakit pero parang biglang nanuyo ang lalamunan ko habang tinititigan sya.
"Baka matunaw ako niyan."
Biglang saad niya na bahagyang nagpasinghap sa akin saka kunot noong napatitig sa kaniya habang may seryosong ekspresyon sa aking muka.
"Hindi ka naman yelo para matunaw diba?"
Kunot noong saad ko. Tyson glanced at me then shook his head.
"That's just an expression irish. Hindi ibig sabihin ay talagang matutunaw ako."
Paliwanag nya na nagpatango tango saakin. Kalaunan at napakunot muli ang noo.
"Then what does that mean?"
I asked. Muli siyang humarap sa niluluto niya. Napansin ko ring namumula na naman ang tenga nito.
"That means you're staring at me too much."
He pointed out, making my eyes widened.
"Hindi kaya ! Nakatingin lang ako sayo!"
I said in defence. Again he shook his head on me, as he chuckled. Medyo natulala pa tuloy ako.
"Anyone who stare at you for more than ten seconds is staring too much Irish. 3 seconds is the minimum. So basically, you are staring at me too much, Irish. I know I'm attractive. Don't worry, sanay na ako."
Natatawang sabi niya na nagpanguso sa akin.
"H-hindi kaya! Panget ka! Panget!"
Saad ko. Nakangising humarap ito sa akin habang inilalapag niya ang pagkain sa lamesa.
"Sure?"
He said while looking straight into my eyes, as if he's hypnotizing me! Nag iwas na lamang ako ng tingin.
"F-Fine! So what?! Masama bang titigan ka?!"
Iritang saad ko. Ayoko na! May sapi ata siya. Ibalik nyo na si masungit naTyson!
"Oo masama, masama para sa akin. Wanna know why?"
He asked. Napalunok na lang akong tumango.
"W-why?"
I asked,Tyson's face suddenly became serious.
"Nothing."
Seryosong saad niya saka muling tumalikod para hanguin ang iba pang pagkaing niluto nya. Napakunot ang noo ko roon.
"What do you mean, nothing?"
I asked with confusion visible all over my face. Baliw ba siya? omg!
"You won't understand Irish. . . "
He frowned, confusing me more.
"Let me understand then."
I told him. He just ignored me. I don't understand him at all.
"Let's just stop this chit chat and eat our breakfast."
He said with a serious expression as he sat beside me. Is it really that bad to stare at him? He looks mad.
Napanguso na lang ako saka nag umpisa nang kumain.
After we ate our awkward breakfast, ay ako na ang nagpresintang maghugas. Nagtalo pa kaming dalawa, pero nang sabìhin kong hindi ko siya papansinin buong araw ay nakasimangot lang itong nagpaubaya.
"What the heck are you doing here again Lucas?!"
Narinig kong saad ni Tyson. A smile crept on my face when I heard that name.
Nagmadali na ako sa paghuhugas saka agad na nagpunta sa kinaroroonan ng mga nagtatalong boses.
"Kuya Lucas!"
Masayang sambit ko sabay todo kaway rito. Ngumiti ito ng malapad saakin saka kumaway rin. Tyson on the other hand seems to be on a foul mood again.
"Lumayas ka na nga rito."
Iritang saad ni Tyson, pero hindi siya pinansin ni Kuya Lucas na walang sabi sabing bigla na lang akong niyakap na nagpatawa sa akin saka niyakap ito ng mahigpit pabalik.
Pero bigla namang pumagitna sa amin si Tyson na ikinakunot lang ng noo ko.
"Wag ka ngang epal Ty di ikaw ang pinunta ko rito."
Iling iling na saad ni Kuya Lucas na mas nagpabusangot kay Tyson.
"That's the point Lucas. Now get the f*ck out of my house!"
Iritang saad niya na nagpalukot ng muka ko.
"Tyson wag mo namang paalisin si Kuya Lucas!Nakakainis ka naman eh!"
Inis na saad ko,bakit ba kasi lagi nalang niyang pinalalayas si Kuya Lucas?! Kaibigan ko siya! Siya na nga lang ang kaibigan ko, buti sana kung hindi ako sinusungitan ni Tyson!
"My house,my rules. I am the one who's going to decide if I let him in or not and you have nothing to with it Irish."
Malamig na sabi niya. Binalingan ko naman ito ng masamang tingin.
"Then I'll just go with Kuya Lucas! Sayo na yang rules mo! Minsan na nga lang ako magkaroon ng kaibigan tapos paalisin mo pa! Nakakainis ka Tyson! Mas masayang kasama si Kuya Lucas, atleast siya lagi nya akong pinapatawa! Ikaw, wala ka namang ibang ginawa kundi sungitan ako!"
I blurted out,irritated. His eyes softened as he looked at me.
"Irish. . ."
Akmang hahawakan niya ako, ngunit umiwas ako at binalingan ito ng matalim na tingin. He heaved a harsh breath then gave Kuya Lucas a sharp glare.
"Fine! He can stay!"
He said frustratedly. Kuya Lucas grinned.
"Wow!Someone's wipped."
Natatawang sabi nito.
"Leigh oh! Susuntukin ako!"
Biglang saad niya. Sinamaan ko muli ng tingin si Tyson dahilan para maibaba nito ang nakaambang kamay.
"F*ck!"
He frustratedly said. Saka mariing napapikit at napasabunot na lang sa kaniyang sariling buhok.
"May pasalubong nga pala ako sayo Leigh!"
Malapad ang ngiting saad ni Kuya Lucas na nagpangiti lang din sa akin.
"I asked Vin. Ang sabi nya mahilig ka raw kumuha ng litrato. Pero nakwento mo sa aking nanakaw yung camera mo noong naligaw ka. So here I bought you a new one."
Ngiting ngiting saad niya sabay pakita sa akin ng bagong digi cam. I gasped as my eyes widened and then I smiled at him with so much delight.
"Sa akin na talaga to Kuya?"
Tuwang tuwang saad ko na nagpatango tango sa kaniya.
"Halaaa!Thank you po Kuya Lucas!"
Masayang masayang saad ko at akmang yayakapin sya nang bigla namang humarang si Tyson.
"Wala ka bang trabaho ngayon Tyson?"
Nakasimangot na saad ko. His expression were dark as he glared at me, I glared at him back.
"Day off ko."
Simpleng saad niya.
"Wow? Tyson Martin magdeday off? Kelan pa nauso sayo yon?"
Saad ni Kuya Lucas. Tyson gave him a sharp glare.
"Shut your stinky mouth, Lucas"
Malamig na saad niya, pero muli ay nginisian lang siya ni Kuya Lucas.
"At least hindi groomer."
Ngisi nito saka muling humarap sa akin.
"Let's go somewhere else Leigh."
Ngisi nya saka para bang nang aasar na tumingin kay Tyson. Ngumiti lang ako sa kaniya saka tumango tangong sumama. Nang makarating kami sa garden ay umupo nal ang kami sa isang bench sa tapat ng fountain.
We had so much talking. Kahit nakakailang lang dahil sa masamang titig na ipinupukol saamin ni Tyson mula sa entrance ng garden. Inirapan ko lang ito saka nagpatuloy sa pakikipag usap kay Kuya Lucas habang kinukuhaan ko siya ng litrato.
Nakakatawa kasi para siyang yung napapanood ko sa tv na gay pageant kung magpose.
I am just wondering. I am really happy whever I'm with Kuya Lucas, he is fun to be with.
But my heart won't beat the same way it beats really fast whenever I'm with Tyson. My forehead creased.
I've never felt this before.
Kinakabahan tuloy ako, paano kung sintomas pala to?! Paano kung may Sakit pala ako sa puso?! O allergic ako kay Kuya Tyson?!
"You suddenly look bothered."
Kuya Lucas asked. I sighed as I shook my head at him.
"Nothing."
I said then smiled. Kumunot lang ang noo nito sa akin.
"Kuya Lucas?"
I called his name.
"Have you ever felt your heart race whenever you're with someone? Like you wanted to be near them but at the same time you don't?"
I asked. He shook his head then grinned at me.
"Nope. I've never felt that before. And I think I would never feel that towards someone."
He said while looking at me. I was about to say something when Tyson suddenly interfered. Bigla itong pumagitna sa inuupuan naming bench saka masamang tumitig kay Kuya Lucas.
"Enough Lucas. Wala ka bang trabaho?Just stop pestering us and just work your ass off."
Inis na sabi nito na bahagyang nagpahalakhak kay Kuya Lucas.
"May trabaho akong dapat tapusin ngayon Ty, but seeing your jealous face is a lot more enjoyable than being stuck in my office looking at the d*mn boring papers."
Ngisi nito. Kung nakakamatay lang ang tingin ay tiyak na kanina pa ito nakabulagta ngayon.
"Aalis ka o aalis ka?"
Malamig na saad ni Tyson.
Muli ay malakas na napahalakhak si Kuya Lucas saka tumayo na. Napamulagat na lamang ako ng mata nang bigla naman ako nitong halikan sa pisngi sabay karipas ng takbo.
"What the fvck?!"
Saad ni Tyson.
"Saya yarn?"
Kunot noong sambit niya nang mapansing natatawa ako habang pinanonood si Kuya Lucas.
"Don't look at me like that. I can barely stop myself from giving you a kiss that will erase that germs from your mind."
He hissed making my heart race as he started wiping my face with his handkerchief. The side, where Kuya Lucas kissed.
"You like torturing me, do you?"
He paused for a moment and then again talked.
"Are you having fun?mas gusto mo syang kasama diba?"
Puno ng hinananakit na saad nya. Napakagat na lamang ako sa aking pang ibabang labi. Was I a bit harsh earlier?
"I-It's not like I don't want to be with you. I am really happy whenever I'm with you but I'm more comfortable with Kuya Lucas. I always feel uneasy around you."
I said to him honestly. I saw how hurt he is when I said that, making me feel horrible.
"When I'm with you, my heart felt like it's gonna explode at any moment. I feel electricity whenever our skin touched, just what does that mean? That's wy I always feel uneasy. Baka allergic ako sayo Tyson? Sorry. . . "
Naguguluhang tanong ko. Sandali pa itong natigilan habang hindi parin inaalis ang titig sa akin. His eyes softened as he heaved a harsh frustrated breath.
Napasinghap na lamang ako nang bigla na lamang nyang hilain ang pulsuhan ko, dahilan upang mapasubsob ako sa kaniyang matipunong dibdib. He hugged me tight as if he is afraid of letting me go, and I just can't help it but hug him back.
"Stop driving me mad. Baka hindi ko kayanin oras na mawala ka rin sa akin. . ."
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top