Leigh Irish Alvarez

"Hindi mo naitatanong, noon kabataan ko ay ang daming nagkakandarapa sa akin! Doktor, kundoktor, Kunsitidor, Mukang Hathor."

Patuloy na pagkukwento ni Yaya Barney sa akin. Ako naman ay tuwang tuwang nakikinig sa kaniya.

"Eh yaya na saan na po sila ngayon?"

Tanong ko.

"Playgirl kasi ako dati Irish."

Saad niya saka pumangalumbaba. My forehead creased on what she said.

"Naglalaro po kayo? Ano pong laro yaya? Yun po bang candy crush na lagi niyong nilalaro?"

I asked. Yaya gave me a deadpan look. Napakamot ulo nalamang ako.

"Ibang laro ang ginagawa ko iIrish. Ganito kasi iyan. Matapos ko silang sagutin ay saka ko sila iiwan kapag nagsawa na ako. Minsan nga ay pinagsasabay sabay ko pa. Nako! Bawat araw sa kalendaryo ay monthsarry ko, pero hindi mo ako dapat gayahin dahil masama iyon. Kaya nga lang ay mahirap talaga mamili lalo kung madaming putaheng mapagpipilian at nasa buffet ka, kaya nag eat all you can ako. Ganoon ata talaga kapag maganda ka."

Pag kukwento niya na nagpatango tango pa sa akin. Parang ang hirap naman nun. Magsasalita pa sana ako nang bigla namang pumasok si Mang Mario sa living room.

"Tapos alam mo ba Irish?NBSB ako!"

Biglang saad ni Yaya Barney at medyo nilakasan pa ang NBSB.

"NBSB? Ano po iyon?"

I asked.

"No Boyfriend Since Birt. Never been kissed, Never been touched like a virgin coconut oil,"

Saad niya na bahagyang nagpakunot ng noo ko.

"Pero yaya, diba sabi mo kanina—"

Siniko ako nito saka matamis na ngumiti at maarteng hinawi pa ang kaniyang buhok na kinagat ang labi gamit ang kulang kulang niyang ngipin.

"Hellew Mereow endete ke pele hihi. . ."

Saad nito sa maliit na boses. Ba't ba ang hirap intindihin ng mga tao ngayon? Napasimangot na lang tuloy ako.

"NBSB ka pala Ganda?"

Ngiting tanong nito. Si yaya naman ay parang natataeng inilagay ang buhok sa likod ng kaniyang tenga.

"Ehmm oo ehh,conservative kese eke."

Sagot pa niya,ngumiti naman si Mang Mario habang nagpapanada ng kaniyang buhok.

"Hindi ako naniniwala! Sa ganda mong iyan? Kahit sinong lalaki ay maaakit sa iyo! May hawig nga kayo ni Pia Wurtzbach!"

"Enebe mesyede me nemen akeng pinepleter."

"Totoo naman ehh kaya nga. . . Baliw na baliw ako sayo hehe. . . "

Hindi ko alam pero bigla akong kinilabutan. Napangiwi akong sumimangot. Napailing na lang akong umalis na sa kinaroroonan nila.

Mukang busy si Tyson at buong araw ng hindi lumalabas. Kahit kahapon ay hindi ko siya nakita. I pouted. 

Baka nagugutom na iyon at hindi pa siya lumalabas magmula pa kahapon. Dumiretso ako sa kusina para muling magluto. Hindi ko alam pero gustong gusto siyang nakikita. I badly wanna make him smile. Muli akong napasimangot. Bakit naman kasi hindi sya ngumingiti?

I sighed then started to cook. I want to see him smile,I really do. Pero paano?  

Nag uumpisa na ako sa pagpaplano sa aking isipan kung papaano ba sya pangingitiin. Paano nga ba? Tutukan ko kaya ng baril tapos bantaang babarilin siya kapag hindi ngumiti?

Bigay ko kaya piggy bank ko sa kaniya? para kasing ang mahal mahal ng ngiti niya. Baka kapag binayaran ko ay gawin na niya.

Napangiti na lang ako sa kabaliwang naiisip. Maya maya pa ay naluto na ang niluluto ko,.

Pasayaw sayaw kong pinalamig ng konti saka isinalin iyon sa lalagyan saka ipinatong sa isang tray at dumiretso na sa kaniyang opisina.

Medyo nakakangalay lang dahil sa lawak ng bahay niya.

"HELLO TYSOOOON~~~"

Masiglang sabi ko sabay walang sabi sabing pumasok ng kaniyang opisina. Muka namang nagulat itong kunot noong napatitig sa akin.

"What are you doing here?"

He asked.

Malapad ang ngiting inilapag ko ang tray sa isang lamesa malamit sa kaniya. Pumangalumbaba akong umupo sa tapat niya saka matamis itong nginitian.

"Kahapon ka pa kaya nandito. Hindi ka ba nagugutom? Saka baka nangangamoy ka na, yuck!"

Saad ko. Poker face lamang itong napabaling ang atensyon sa akin.

"I'm working. Didn't I tell you not to bother me? And will you please knock before you get inside?!"

Giit niya habang may bahid ng iritasyon ang kaniyang boses. Pacute na ngumiti na lang ako sa kaniya. Ganito ang ginagawa ko kapag nagagalit sa akin sina mommy at daddy.

"Sayang naman yung niluto ko, kumain ka na please? Pinaghirapan ko ito tapos paaalisin mo lang ako?"

Ngumuso akong  nagpaawa pa sa kaniya. 

Tyson sighed as he slowly nodded his head.  Ako naman ay ngiting tagumpay na inilipat ang tray sa table niya.  Mukang pagod na pagod nga talaga siya.

"You look really tired Tyson. Alam mo ba si kuya at daddy kapag pagod galing ng work, minamasahe ko? Gusto mo pagtapos nating kumain masahiin din kita? Ang galing ko kaya doon. Inaapakan ko pa nga likod ni daddy minsan."

Natatawang sabi ko. Nakita ko pang natigilan ito saka nag isip saglit. Kalaunan ay napalunok itong inilingan ako. He cleared his throat then answered.

"No, thank you."

He said, seems unsure, rejecting my suggestion. Humaba ang nguso kong sinalubong ang tingin niya.

"Please?"

I again asked, trying to be cute in front of him. Tyson shook his head on me. He puffed a harsh breath then glanced at my face.

"Still a No, young lady."

He muttered with the usual serious expression plastered on his face. Nag umpisa na itong kumain. Nakita ko namang umaliwalas ang muka nito saka sunod sunod na sumubo. s

Sinimangutan ko lang siya saka nag umpisa na rin sa pagkain.

But then I felt his gaze fell on me at the middle of us eating our food. Biglang nandilim ang muka nitong napatitig sa akin.

"What the heck are you wearing, you brat?! No, what the heck are you not wearing?!"

Inis na saad nito. Nagtaka naman akong nagbaba ng tingin sa suot ko. wala namang masama ah? Malaking t shirt lang naman ehh, saka manipis na cotton shorts. Ang komportable kaya. Ganito nga lagi kong suot sa bahay, hindi naman ako pinagagalitan.

"Bra po tapos panty."

Sagot ko sa tanong niya, kung ano daw yung hindi ko suot.

"Change your clothes. Maraming trabahador dito sa bahay, ayokong nakikita ka nilang ganiyan."

Mariing sabi niya. Nakapamewang namang hinarap ko siya.

"Akala ko ba bawal lang ito isuot sa swimming? Ba't bawal rin dito ?Anong gusto mo? Maghubad nalang kaya ako?"

Pagmamaktol ko medyo natigilan pa ito saka sunod sunod na napailing.

"My house,my rules. Mukang tapos ka ng kumain,now change into something descent."

Sumimangot ako roon.

"Decent kaya ito? anong masama dito?! "

Naguguluhan kong saad.

"W—Well! I can see your n—ni—I can see it bulging!"

"Sa dami ng tao dito ay ikaw lang naman nakakita niyan, wala namang pumupuna ah?! Tinitignan mo siguro melons ko?!" 

Kunot noo kong saad.

"I am not a pervert like you think Irish! Ayaw lang kitang mabastos!" 

Giit pa niya.

"Sinong mambabastos sa akin? Noong nakaraan ikaw nga lang din ang nakapansin eh! Saka mas komportable ako dito. Sina daddy at kuya nga di ako pinagbabawalan!"

Pagkompronta ko ditong nagpatigil sa kaniya.

"W—Well like I said this is not your residence! The people in your old home is your family and that is not the case in this house. Hindi mo kilala ng buo ang lahat ng tao dito. I have my own rules, so put an underwear on or I'll kick you out of my house." 

Madilim ang mukhang saad niya.  Inis na nagmartsa ako palabas para magpalit. Siya na nga itong dinalhan ng pagkain tapos magrereklamo pa sa damit ko! Hmp! Ang sabi ni yaya, kaya daw may nababastos sa labas ay dahil sa mga bastos, hindi daw kasalanan ng damit.

Bastos siguro si Tyson?

Hindi ko talaga sya maintindihan minsan ehh. . . 

Nailing na lamang akong nagpajamas saka nagsuot nalang ng malaking sweater. Saka muling bumalik sa opisina niya. Kahit naiinis pa din ako, dahil naiwan ko doon ang psp kong dala ko sana dahil balak kong maglaro doon kanina. 

Pero napatigil ako bigla nang makitang may tao na sa loob bukod kay Tyson. 

It's a tall and muscular man with a mesmerizing ocean blue eyes. Napatitig ako sa kaniya. Hindi ko kasi maintindihan kung bakit hindi ganoon kalakas ang epekto niya sa akin katulad na lamang ng nararamdaman ko sa tuwing si Tyson ang kasama ko.

"Woah hello!"

Bati nito sabay ngiti sa akin. Nanlaki ang mga mata ko saka bahagyang namula at nahihiyang ngumiti sakanya.

"H-Hello po!"

Sagot ko na muling ikinangiti nito. Nakakatunaw ang ngiti nito at puting puti ang kaniyang mga ngipin. Matangos din ang kaniyang ilong at malalim ang kaniyang mga titig. Kamuka niya iyong mga nasa magazine na binabasa ni yaya, mas gwapo pa ata sila ni Tyson kaysa sa mga iyon.

"My name is Lucas Ranaldi. I am your Kuya Tyson's friend, what is your name?"

He asked, I smiled at him sweetly. Buti pa itong si Kuya Lucas, ang friendly. Si Tyson parang laging bad mood eh! hmp!

"Hello po! My name is Leigh Irish Alvarez and I'm 17 years old."

Malapad ang ngiting sabi ko na ikinakunot ng noo nito.

"How are you related to Vin Alvarez?"

He asked,napakamot ulo na lang ako.

"Uhmm, kuya ko po siya. . ."

Sagot ko. His eyes widened as his gaze landed on me.

"What?!May kapatid ang baliw na iyon?!"

Gulat na sabi nya.

"Uhm opo."

Sabi ko na lang nakakunot noo parin ito habang ineeksamin ang kabuuan ko.

"You're lying! how could that retard have a little sister this cute?" 

He frowned.

"Totoo po kaya!"

Nguso kong nagpatango tango pa dito.

"Then why are you here Leigh?"

He again asked.

I pouted. Saka umupo sa tapat ng upuang kinalalagyan niya.

"I don't really know exactly, but my parents and my brother said that It's for my safety."

I said then shruged. Sasagot pa sana ito nang bigla namang putulin ni Tyson ang kung ano mang sasabihin niya.

"Irish go to your room."

Malamig na sabi niya. He looks scary and dangerous at the same time with a dark expression visible on his face. But then I chose not to obey him. Ang boring kaya doon. Saka natutuwa pa akong kausapin si Kuya Lucas.

"I don't wanna."

Saad ko. Binalingan ako nito ng masamang tingin.

"Oh c'mon man let her. Hindi naman siguro siya makakaistorbo rito sa meeting natin."

Tumango tango pa ako bilang pag sang ayon sa sinabi ni Kuya Lucas habang nakatingin kay Tyson.

Ang behave ko kaya!

"No."

Matigas na sagot niya. My smile faded then stared at him with an irritated face.

"I just wanna stay here. I won't do anything naman. Ang boring kaya doon sa kwarto ko."

I complained. Tyson puffed a breath.

"Still—"

"Okay lang Tyson, wala namang kaso sa akin. Saka gusto ko syang tanungin kung paano niya nagawang tanggapin ang estado ng purol na utak ng kuya niya."

Tyson just stared at him blankly with no emotion at all.

"Bakit ba ayaw mo? Sige na kasi, please pretty please?"

Muling pakiusap ko.

"Please? Ang cute cute ko para mastuck lang sa room. Kulang na nga lang kausapin ko na mga stuff toys doon."

Again I pleaded. Feeling ko tuloy ako si Belle at siya yung beast. Haha! joke lang po! baka sabihan na naman niya akong palalayasin niya ako eh!

Tyson heaved a deep heavy sigh saka nag iwas ng tingin.

"Fine."

Saad niya na mukang labag pa sa kaniyang kalooban.

"Yes!" 

Masayang sambit ko.

"Let's continue our meeting."

Muling saad nito saka pinagpatuloy na nila ang pinag uusapang hindi naman ako makarelate.

***

"Ang sakit na ng likod ko! Tangina mo Tyson, ang boring mo kausap."

Biglang saad ni Kuya Lucas, habang nag uunat unat ng kaso kasuan.

"Masakit na po likod nyo?"

I asked making him nod his head on me with a silly smile on his face.

"Yeah,grabe pagod na pagod na kasi ako."

Kuya Lucas muttered. I smiled at him widely.

"Alam ko pong magmasahe kuya Lucas! Gusto niyo po masahiin ko kayo?"

I again suggested.

"Really? Yeah! su—"

"NO!"

Pagputol muli ni Tyson na sasabihin ni Kuya Lucas. Napatayo pa siya doon at tila ba galit. Mukhang inaatake na naman siya ng sakit niyang hindi ko maintindihan kung ano.

"I quit. Never visit me again."

Malamig na saad nito. Si Kuya Lucas naman ay di makapaniwalang tinignan sya.

"Seriously?Ang dami na nating napag usapan ah? Kung ayaw mo pala ay sana kagabi mo pa sinabi."

Pagmamaktol nito. Tyson stared at him coldly.

"I don't care. Now, Get. Out."

Muling sabi niya. Napakamot ulo naman si Kuya Lucas animoy luging lugi.

"Ano nga uli course mo Ty? Computer Engineer diba?"

Taas kilay na tanong nito na ikinakunot ng noo ni Tyson.

"What?" 

Tyson frowned.

"Akala ko kasi Groomer, diyan ka na nga." 

Iling iling na saad nito saka hinarap ako. Nakita ko pang nanlaki ang mga mata roon ni Tyson at napa ubo.

"Pano ba yan mukang seloso Kuya Tyson mo."

Sambit nito. Nagulat na lamang ako nang bigla na lamang ako nitong halikan sa pisngi.

"Nice meeting you Leigh. Bisitahin nalang kita ulit sa susunod at nagmemenopause yang kuya Tyson mo. I just want to make sure nothing out of  what he is supposed to do is happening."

Nakangiwing saad nito na ikinakunot ng noo ni kuya Tyson.

"What the f*ck are you saying retard?! You know too well that I am not that kind of person!" 

Giit ni Kuya Tyson. 

"Yeah right, I could see that."

Kuya Lucas said sarcastically. Saka tuluyan ng umalis. Bahagya pang nag init ang mga pisngi kong nakatulala parin.

"Are you just gonna stand there?"

Tyson said coldly. Inirapan ko lang siyang padabog na umalis. Bakit kasi niya pinaalis si kuya Lucas? I want to talk to him more!  I just sighed as I shook my head, marching out of his office.