Dedicated nga pala kay peachier_ Thanks sa support God bless!😊

***

"Hello Kuya Tyson!"

Masayang bati ko sabay pasok sa opisina niya. He didn't even glance at me. Nakakainis talaga kasungitan nito!

Napasimangot ako doong pumasok na lamang.

"I told you not to set foot here in my office, I have a lot in my hands."

Iritang sabi niya sabay tingin sa akin. I sweetly smiled at him. No one can resist my smile! mwahahahaha!

"Go back to your room Leigh."

Utos nitong nagpasimangot sa akin.

"Kuya naman eh!"

Pagmamaktol ko.

"Ang boring kaya doon! Wala man lang kakulay kulay. Dito na lang po ako please?Promise di po ako manggugulo."

Nginitian ko siya ng mas matamis pa with matching pagdikit ng palad at paawa effect saka ako ngumuso. Nakipagtagisan pa ito ng tingin sa akin at kalaunan ay napabuntong hininga na lang.

"Fine. Just don't bother me. Wag kang lalapit rito."

Seryosong sabi niya. Humagikhik na lang ako saka umupo sa isang rattan chair, malayo sa kaniyang lamesa, para doon tumambay. Wala naman kasi akong makausap sa kwarto ko. Si yaya barney kasi ay tutulong daw sa pagtatabas ng damo sa labas ehh makikipaglandian lang naman siya kay Manong Mario.

"Thank you po Kuya!"

Masayang sabi ko. Tinanguan lang ako nito habang kunot noong nakatitig sa laptop niya. Habang ako naman ay pumangalumbabang tinitigan siya at pinanood ang bawat ginagawa niya.

"Stop staring at me, it's rude."

Iritang sabi niya.

"Just read a book or something."

Dagdag pa nito. 

Napanguso lang ako doon at kumuha ng magazine sa ilalim ng maliit na mesa sa tabi ng inuupuan ko.

Rinig na rinig ko rin ang ilang ulit na pagbuntong hininga nito na ikinakibit balikat ko lamang.

"Irish."

He called my name that made me stop from reading this strange magazine.

"Bakit po?"

Tanong ko. He puffed a harsh breath then bit his lower lips. And I couldn't stop looking at him for some reason.

"Dito sa sofa ka na magbasa, masyado kang malayo."

Sabi niya na lalong nagpalalim ng gitla ng noo ko.

"Akala ko po ba ayaw niyong malapit ako?"

I asked. Sumimangot ito.

"Just do what I said Irish."

Iritang saad niya, Nailing na lang ako, saka lumipat sa sofa. Muli akong nagpatuloy sa pagbabasa nang magsalita na naman siya.

"Irish dito ka umupo sa Visitor's chair."

Utos nya. My forehead creased.

"Ang gulo mo naman po."

Saad ko na napakamot ng ulo ko.

"Stop saying po and stop calling me Kuya."

Inis na sabi niya.

"Mas matanda po kayo sa akin."

Sagot ko na nagpalalim lang ng gitla ng noo nito.

"Just stop calling me kuya, it's irritating."

He frowned.

"Edi anong gusto niyo? Daddy?" 

kunot noo kong tanong na bigla na lamang nagpaubo sa kaniya.

"D—Don't you dare Irish! that sounds—"

"Sounds what po?" 

Tanong kong nagpatigil dito.

"Nevermind."

Simpleng sabi niya saka nagpatuloy nalang uli sa ginagawa.

"F*ck."

Halos pabulong at para bang nahihirapang saad niya pero sapat na upang marinig ko. I looked at him, confused.

"What does f*ck means?"

I asked,Kuya Tyson sighed.

"Just don't mind me."

Sabi niya na lang,ngumuso akong itinuon na lang muli sa magazine na binabasa, ang atensyon ko. Ngunit tila ba napatigil siya nang makita ang binabasa ko.

"What f*ck are you reading lady?!" 

Giit niya.

"Ahh naniningin lang ng pictures Kuya, madaming ganito si yaya ehh. Hindi ko nga alam kung bakit naka brief lang sila lahat sa picture, may outing siguro sila sa beach."

Mariing napapikit doon si Kuya Tyson.

"Do not look at those—d*mn! bitawan mo yan!" 

Iritable niyang saad.

"Bakit parang galit kayo? tumitingin lang naman ako ng pictures."

Nguso ko. Agad na hinablot iyon ni Kuya Tyson.

"That is not supposed to be here! pinapatapon ko na iyan!" 

Galit nitong turan. He looks scary.

Napaatras ako doon. Nang mapansin niya iyon ay napabuntong hininga lamang siya.

"My friends were only making fun of me and gave me that, that is not appropriate for you to read, Irish."

He frowned.

"Why? it is just a body part? Saka sanay na akong makakita ng ganyan."

Kibit balikat kong saad na nagpadilim sa muka nito.

"What?!" 

Napatayo siya doon.

"Well kuya often swims in our indoor pool. Bakit po?"

Tanong kong nagpatigil sa kaniya saka pabagsak na naupo sa kaniyang swivel chair.

"Oh. . . That."

He just sighed while massaging his temples. Napanguso ako doon. Anghirap talaga nitong kausap. Abno siguro siya.

Napailing iling ako doon habang inilibot na lamang ang tingin sa kaniyang opisina.

"Kuya Tyson?"

I called his name, making him glance at me.

"Why aren't you smiling?"

I asked.

"Because I don't have any reason."

Seryosong sabi niya saka bumalik nalang muli sa kung anong ginagawa niya. I saw a lonely emotion flashed through his eyes for a moment.

Para bang mayroon siyang naalala.

Napabuntong hininga na lamang akong tumayo na at umalis sa kaniyang opisina, nang hindi nagpapaalam.

~*~

"Barney ko. Ito ang bulaklak para sa iyo. Nanggaling ako kanina sa burol, at ito ang bulaklak nakita ko. Naisip kasi kita nang nakita ko iyan, kung kaya't kinuha ko. Bagay sayo mahal, dahil katulad ng bulaklak na iyan ay napaka puro ng iyong kagandahang tinataglay. . ."

Makatang saad ni Mang Mario. Nakasuot niya ng barong at namumutla ang mukha, mayroon ding bulak ang kaniyang ilong na ikinapagtaka ko. Si Yaya naman ay kilig na kilig dito.

"Ene ke be nemen Mereo, neg ebele ke pe hihi. . ."

Sagot pa ni yaya habang bumubungisngis pa. Hindi ko alam kung nabulol ba si yaya o natusok niya yung dila niya kanina. Napailing na lang akong masayang ipinagpatuloy ang ginagawa ko. 

I am cooking for Kuya Tyson. Muka kasing nagalit siya kanina, saka pasasalamat ko na rin kasi mabait siya sa akin pero hindi lang talaga halata.

"Ma'am ako na po diyan, baka mapaso po kayo."

Pagpigil saakin ni yaya Berna A. Bugbog. Ang sabi ni Mang Mario ay nililigawan daw siya ni Manong Luigi. Isa siya sa mga maids dito. Pinipigilan ako kanina pa. 

But I insisted na ako na ang magluluto.

"No it's okay. Malapit naman na po akong matapos."

Hagikhik ko. Napipilitang tumango na lamang ito.

"Mernah!"

Masayang saad ni Mang Luigi saka yumakap kay Yaya Berna.

"Naku mag tigil ka nga Luigi! Kung ayaw mong bugbugin kita."

Masungit na sabi nito sabay irap. Napansin ko ring pasimpleng umalis si Yaya Barney at kaholding hands pa si Mang Mario na nagpakunot ng noo ko.

"Berna pinapatawag ka ng head maid linisan na daw natin yung garahe."

Biglang sulpot naman ni Yaya Manin habang nakadungaw sa pintuan ng kusina.

"Ayy oo nga pala!"

Sabi ni Yaya Berna saka naglakad na paalis kasama ni Yaya Manin. Agad namang sumunod si Mang Luigi.

"Menah meyt moh meh!"

Huling narinig ko. Nailing na lang akong napangiti at itinuon na lang ang atensyon ko sa pagluluto.

"What are you doing?"

A familiar baritone voice that I sure know, asked.

"Wait mo nalang Kuya Tyson, matatapos na ito."

Saad ko nang di man lang ito tinatapunan ng ni isang tingin.

"Why are you the one cooking?"

He again asked. I glanced at him. Dahilan para magtagpo ang mga paningin namin.

"Asan ang mga maids sila dapat ang gumagawa nyan."

Muling saad nya na nagpailing lang saakin.

"I insisted na ako po ang magluluto saka patapos narin po ito. So Kuya Tyson,Sit ka nalang muna dyan."

I giggled. I glanced at him, pero hindi parin ito gumagalaw. Sinimangutan ko siya. He sighed then sat on a chair near the dining table. Ngiting wagi naman ako hihi. . .

Naramdaman ko ang pagtitig niya kaya sinalubong ko ito. I suddenly felt uneasy. Para tuloy nakikipag karera ang puso ko sa bilis ng tibok nito. My forehead creased. Masyado ba akong napagod sa pagluluto? 

I shrugged then smiled at him sweetly.

"Why did you cook?"

He asked,sinerve ko ang niluto ko sa mesa. Siya naman ay tumayo na at nagready ng mga pagkakainan namin.

"Muka ka po kasing nabad trip sa akin kanina. Saka nakakahiya na po sa inyo. After you saved me, pinatuloy mo pa po ako dito. Nakabasag pa po ako ng vase, then ginamot niyo po sugat ko. And this is the only way I know to pay for it at least."

Simpleng sabi ko saka nagkibit na lamang ng balikat.

"Stop the 'po' Irish."

Iritang sabi nito na nagpanguso saakin.

"I did all of that because I want to and if you really want to thank me, then stop saying po in every word you say, stop calling me Kuya too."

He hissed while looking at me straight into my eyes.

"Pero mas matanda ka—"

Kuya Tyson didn't let me finish my sentence and talked.

"Or I'll kick you out of this house."

He said on a baritone voice then shrugged. 

Napanguso muli ako. Nag iwas lang ito ng tingin saka nilagyan ng kanin ang plato ko saka ulam na niluto ko. Yaya Barney cooks a lot of food for me. Palagi ko siyang pinapanood dahil wala akong magawa noon.

"Ku—Tyson ako na."

Sabi ko. Masunurin akong bata ehh, hihi. .  .The way I said his name made me feel different, and funny. 

Napailing na lamang ako.

"You're the one who cooked our food so let me serve you at least."

Sabi na lang niya kaya hinayaan ko na siya. Malapad akong napangiti saka napapalakpak nang madami siyang inilagay na pagkain sa plato ko. Umupo na siya pagkatapos sa tabi ko. Ako naman ay nakatitig sa kaniya at naghihintay sa kaniyang reaksiyon.

"U—hmm. . . "

Napakagat labi ako. Tyson suddenly glanced at me then nodded his head.

"It's wonderful. Thank you. It's been awhile since a loveone cooked for m—"

Napatigil ito saka napabuga na lamang ng marahas na hanging nag iwas ng tingin saka muling kumain. Malapad akong napangiti saka maganang kumain narin.

"Po?"

I asked. 

Naramdaman ko kasi ang pagtitig nito. Kuya Tyson just shook his head on me.

"Nothing."

He said then again looked away. Napakunot ang noo kong kalaunan ay napakibit balikat na lamang.  Napangiti na lang uli ako nang makitang halos maubos na namin ang laman ng kaldero.

"Sayang talaga Ku—Tyson kanina isusurprise sana kita kaso ayun bumaba ka na dito. Akala ko ba busy ka?"

I asked in the middle of eating. Mukang nagdalawang isip pa ito, kalaunan ay napabuntong hininga na lang.

"Well uhmm—I'm kinda bothered, I thought—"

Kuya—Tyson nga pala hehe. . . Tyson just puffed a harsh breath as he paused for a moment then again glanced at me.

"Nothing. Just want to drink some water."

He said. Ang hilid naman nito magsabi ng nothing. Napatango na lang ako doong muling sumubo ng pagkain.

Yummy!

"Tyson?"

I called his name. Dahilan para mapaubo ito. Agad ko naman siyang inabutan ng tubig.

"W—why?"

He asked. Then suddenly changed to a calm expression while tapping his fingers on the table. I smiled at him sweetly.

"Wala lang, gusto ko lang banggitin name mo."

Ngiting saad ko na nagpailing lang rito saka muling ipinagpatuloy ang pagkain.

"Tyson, Tyson, Tyson, Tyson, Tysoooon~~"

Pangungilit ko pa. He again puffed a harsh breath. Saka humarap na lang bigla sa ibang direksyon. Nangunot ang noo ko nang makitang namumula ang tenga nito.