"Woah kapatid to ni Vin diba?"

Kuya Zayne asked the moment we walked near them. Pilit kong pinatatag ang sarili kahit nanghihina na ang tuhod ko sa mga titig niya pa lamang.

Nanlalamig ang mga kamay kong pinipigilan ang sariling lumingon sa gawi niya kahit pa ramdam na ramdam ko ang mga nakakatunaw na titig niya.

"Yeah, obviously," Kuya Matteo replied at Kuya Zayne's question. I'm glad I still remember their names, even though I've only seen them once. Well, except for Kuya Nick and Kuya Lucas who have been causing trouble for me for three years now.

"Asan po si Kuya?"

Tanong ko. Hindi parin binibitawan ni Kuya Lucas ang kamay ko. I'm impressed that I managed to look calm even though, the fact that he is in the same place as I am is causing chaos all over my system.

"Ayun iniwan na kami rito at gagawa daw ng panibago mong pamangkin."

Naka ngiwing sabi ni Kuya Nickos.

"Pang asar ka talaga Lucas, baka mamaya hindi mo mamalayang nakabulagta ka na dyan.".

Makahulugang saad ni Kuya Zenon. Umiling lang sa kanya si Kuya Lucas sa sinabi nito.

Muli ay napatingin ako sa gawi ni Tyson dahilan para muling magtama ang mga mata namin. Para akong aatakihin sa puso dahil sa intensidad ng kanyang mga mata.

Sa paraan ng pagtitig niya sa akin ay parang makakapatay na siya.

Does he despise me that much? Somehow it made me sad. I was hoping I could at least rebuild my friendship with him.

Oo nga at masyado pa akong inosente noon at wala ako gaanong naintindihan. At imbes na kumprontahin siya ay pinili kong magpakalayo layo. Pero kahit papaano ay hindi ko malilimutan ang pinagsamahan namin.

But I understand if seeing me still brings back painful memories to him.

Madilim ang muka nitong tumayo na at tumalikod papasok ng mansyon.

Binitiwan naman na ni Kuya Lucas ang kamay ko.

I just sighed.

"Uhmm. . . Sina Mommy at Daddy?"

Paglihis ko sa usapan. Kasabay naman nito ay ang pagkarinig ko ng mga pamilyar na boses.

"Irish?"

Gulat na sambit ng mga pamilyar na boses. Napalingon ako sa gawi nila at ngumiti ng malapad. Agad akong naglakad sa kanilang direksyon saka niyakap sila ng mahigpit.

"Oh good heavens! My princess is back!"

Bakas ang galak na sabi ni Mommy saka muli akong niyakap. Si daddy naman ay tahimik lang na masayang nakangiti sa akin at nakiyakap na din.

"I miss you Mom, I miss you Dad "

Nagagalak na saad ko.

"We missed you too baby."

Daddy said, making me smile.

Si mommy naman ay tuluyan ng napaluha.

"Oh my baby is all grown up now."

Emosyonal niyang saad. The three of us had an emotional but happy reunion. Mukhang masayang masaya talaga sila sa pag dating ko.

"Bakit ka nga pala umuwi? Hindi ba delikado?"

Alalang sabi ni Daddy.

"Don't worry too much. Ligtas po ako. Saka miss ko na po itong bahay. Gusto ko pong magbakasyon muna. Saka malapit naman na ang anniverssary ni Kuya at Ate Kris."

Ngiting turan ko. Napanguso si mommy kalaunan ay niyakap akong muli. Natawa na lamang kami rito.

"Si Yaya nga po pala asaan?"

Tanong ko. Namiss ko rin si Yaya Barney. Tatlong taon ko rin kasing di nakita. Kahit pa puro kalokohan ang itinuro niya sa akin ay mahal na mahal ko siya.

"Tulog na siguro iyon. Dibale ay bukas mo na lang siya puntahan. Alam naming pagod ka sa byahe. So you should rest first. Kami na bahala mag asikaso rito sa mga kaibigan ng kuya mo. Sa guest room ka muna matulog at ipapalinis muna namin ang kwarto mo.

Mom uttered with a bright smile. I smiled at her then nodded my head.

"Okay po! Good night Mommy, Good night Daddy."

Hinalikan ko sila sa pisngi at mahigpit na niyakap.

"Good night too princess. Magpahinga ka na."

Nginitian ko sila saka ako naglakad na papasok ng mansyon.

Dumiretso ako sa isa sa mga guest rooms doon. Hindi na ako nag abala pang maligo at naghalf bath lamang dahil pagod na talaga ako. Nagbihis ako ng night dress at agad na nahiga sa kama. Kahit naka todo na ang aircon ay naiinitan ako. Ito ang hindi ko namiss sa pilipinas.

Noong nasa italy ako, I finally got the chance to be free and safely explore. And yet I felt empty. Walang araw na hindi siya pumasok sa isipan ko.

Muli ay pumasok sa isip ko ang pagkikita namin kanina ni Tyson. Kumalabog ang puso kong napakagat labi na lamang.

Should I say sorry? Siguro dapat tawagin ko uli siyang Kuya, since matanda naman talaga siya kaysa sa akin.

I want to be close with him again. The thought of him, still despising me, tightens my chest.

Unti unting bumigat ang talukap ng aking mga mata dahil sa pagod. Napahikab akong napapikit.

~*~

"Hmm. . . "

I groaned as I opened my eyes, medyo madilim pa nang magising ako. Napatingin ako sa wall clock at napanguso. Natlong oras lang pala akong nakatulog. Naalimpungatan kasi ako sa ingay sa labas. Naririnig ko ang mga wild animals este mga Kuya ko doon na kung makapag ingay ay akalamo mga baliw.

"Mga potang ina nyong lahat! Mag silayas na kayo rito! Madaling araw na! Hindi ba kayo hinahanap ng mga asawa ninyo?!"

Boses iyon ni Kuya.

Napailing na lang akong tumayo saka pupungas pungas pang naglakad palabas at dumiretso sa kusina. Nauhaw kasi ako bigla.

I was humming a song till I get there. Hindi na ako nag abala pang buksan ang ilaw at nagtungo na sa ref para kumuha ng maiinom.

I feel frustrated. When I saw a can of beer I immediately opened it and chugged it down as if I am only drinking some water.

Gumuhit ang init sa lalamunan ko roon papunta sa aking tiyan.

"You're drinking now eh?"

A deep baritone voice from behind said. I jumped in surprise. Muntik pa akong matumba ngunit nagawa hitong hawakan ang bewang ko upang suportahan ako na nagdulat ng bolta boltaheng kuryente na dumaloy sa aking kaibuturan.

The room was enveloped in an alluring darkness as he tightened his grip on me, his presence commanding attention.

'Tyson. . .' I called his name at the back of my mind.

Napugto ang hininga ko kasabay ng pagkalabog ng puso ko nang harapin ko siya at muling makasalubong ang mga titig niya.

Malamlam ang kanyang mga matang tila ba nanghihipnotismong titig sa akin. His intoxicating scent envelopped my nostrills.

Parang lalabas sa dibdib ko ang puso sa bilis ng kabog nito. I can feel his hot breath at the back of my neck.

Bahagyang nanayo ang balahibo ko roon habang kabado at tila ba nawalan ng lakas ns napa sandal sa kanya.

"A-are you thirsty too? I'll just move out the way. . ."

I sighed and was about to move bit his grip on my waist tightened, possesively snaking his rough hands around it as if, claiming ownership making me gasp at the tension and the effect he still had on me.

He felt different than before. More dangerous rather. I don't know if it is before he is more mature now or I am just imagining things. But it is making me feel breathless.

"Where have you been?"

He whispered on my ears while towering me. Napalunok ako doon.

"Uhmm. . . To Italy."

I answered while still not facing him. Afraid that I might just give in to all his commands.

"Are you happy?"

Muli nitong tanong na nagpakagat sa aking labi.

"Y-yes. . . "

Muli kong sagot. Kaiinom ko lang pero pakiramdam ko ay nanunuyo na naman ang lalamunan ko.

"Good for you."

Saad nito saka mapaklang tumawa.

"I became misserable Irish. . . It was hell for me."

Bulong pa niya. Pakiramdam ko nanghihina ang tuhod ko. Gusto kong humarap sa kanya pero sa sobrang kaba ko ay halos hindi ako makagalaw.

"Face me Irish, I want to see your face."

Utos nya. Just him, merely saying my name is enough to send shivers down to my spine.

Para akong hihimatayin sa bilis ng tibok ng puso ko.

He sniffed my hair and then moved it to plant a gentle kiss at the back of my neck as if he was marking me. I gasped at the sensation. Halos dumugo na rin ang labi ko sa pagkagat ko roon.

"I'm jealous Irish, I am damn jealous. Ako dapat ang humahawak sa kamay mo."

Muling saad nito. Pinaglaruan nya ang singsing ko sa aking daliri kasabay ng mahigpit na pag yakap nkya sa akin dahilan upang lalo akong mapa lapit sa kanya.

From our possition, I can feel a hard thing poking my but and it is making me feel weird as I tried to move away but he only tightened his embeace.

"K-Kuya Tyson. . . "

I stammered nervously.

"Kuya na ngayon? Bakit? Kasi may Lucas ka na?"

Mapait saad niya. Amoy na amoy ko ang alak sa kanyang humahalo sa kanyang pabango.

It was a captivating blend of earthy notes and smoky undertones, like the essence of dark woods warmed by an ember-lit fire. It was an aroma lingered, wrapping around my senses like a velvet cloak. With every inhale, I felt my heart quicken, drawn irresistibly to the man before me.

Pilit akong kumakawala pero ayaw ako nitong bitiwan.

"I miss you so damn much and it hurts. It fucking pains mex seeing you happy with other guy. Ako dapat ang magbibigay sayo ng singsing Irish! Hindi si Lucas!"

Puno ng hinanakit niyang saad na ikinatayo ng mga balahibo ko.

"Y-You're just drunk. . ."

Higiy ang hiningang sambit ko. Tyson exhaustedly rested his chin on my shoulders as he sniffed my neck and plated gentle kisses on it.

Napasinghap ako lalo dahil doon at sa sensasyong dulot nito sa akin. Nababaliw na ba siya?

"You broke your promise. . . "

Kasabay nito ay pagkabasag ng boses niya.

"You said you will never leave me. . . Galit lang ako, pero hindi kita pinayagang umalis."

Dagdag pa niyang nagpalunok sa akin.

"Three long years Irish. Hindi ako nagpakahirap ng tatlong taon para lang magparaya. Wala akong pakielam kung ano mang namamagitan sa inyo ni Lucas. What's mine is mine Irish. Akin ka lanh."

Marahang bulong niya, habang tila ba ay ayaw na akong pakawalan. Marahas akong umiling saka pilit na kumawala sa kanya.

Hindi ko siya naiintindihan. Ano bang sinasabi niya? Ano ba itong kabaliwang ginagawa niya!

"I'm not the same Innocent Irish Kuya Tyson. I've growned into a fine woman at may sarili akong desisyon. Hindi mo ako pwedeng angkinin! Saka diba galit ka sa akin?! Why are you doing this?"

Kunot noong tanong ko saka pilit na hinarap siya. Ngumisi itong pinasadahan ng tingin ang kabuuan ko.

"Yes. You've really growned."

He uttered. I saw how desire, admiration and madness filled his eyes making my eyes widened.

Bahagya pang naginit ang magkabilang pisngi ko sa klase ng tinging ihinibigay niya sa akin.

He is insane! Hindi siya ang Kuya Tyson na nakilala ko noon.

"Yes I am mad at you. I am insanely mad at you for leaving me. And I'm also mad at myself for still loving you after all the pain you've caused. . . "

Kumalabog ang puso kong bahagya na lang na natulala sa kanya. Hinapit muli nito ang bewang kong tinawid ang aming pagitan na nilukumos ako ng halik.

"Kiss me back."

He said, his tone is commanding. I feel like I was under his spell as I found myself answering his hot kisses.

Strangely, it felt like home. . .

"You're mine Irish,mula noong sabihin mong mahal mo ako ay akin ka na. Your kisses are enough to prove that."

Mariing bulong niya na nagpanindig balahibo ko. Gustong gusto kong um-oo pero nang maalala kong babalik rin ako ng italy at maiiwan ko lang din uli suya ay natigilan ako.

"Dati iyon. . . H-Hindi na kita mahal Tyson. What I feel for you back then is just a simple crush, nothing more,nothing less. . ."

Pagsisinungaling ko. Nginisian lang ako nitong inilapit ang muka saakin.

"You were so honest back then Irish, natuto ka ng magsinungaling."

Mariing saad niya at hinigpitan ang pagkakahawak sa akin.

"I won't let him have you. I will snatch you from him. At pag nangyari iyon ay hinding hindi na kita hahayaang makawala pa. You will stay on with me Irish, I won't lose you again."

And with that he again crashed his lips into mine. Penetrating my mouth with his sinful tongue causing havoc to every fiber of my being.

"You're mine Irish,understand?"

Marahang sabi niya habang nakatingin diretso sa aking mga mata. Para bang nahihipnotismong napakagat labi akong unti unting napa tango.

"Good girl. . . "

He grinned as he kissed the edge of my nose making me close my eyes tightly as my heart couldn't stop racing, chanting his name like a curse.

And in that momment, there is one thing I realized.

I'm doomed. . .