Έχω το φίλινγκ ότι θα κερδίσω σε γκίβαγουει. Ας προσευχηθούμε όλοι μαζί.

Επίσης, ναι ανέβασα και δεύτερο σήμερα. Για να δείτε πόσο καλός άνθρωπος είμαι. Άντε.

Βασικά είχα πολλή έμπνευση και έχω γράψει και το επόμενο αλλά μαντέψτε. Δεν θα ανέβει σήμερα. Μην το χεσω.

Ιντζοι.

~~~

ΑΛΕΞ ΠΟΒ
(Για λίγο. θα αρχίσει πάλι μετά η βλαμμένη. Αχ πόσο λατρεύω τους χαρακτήρες που φτιάχνω...)

Πω. Γιατί έχει τόσο κόσμο;

Αχ ναι. Έχω ξεχάσει πως είναι τα κλαμπ. Έχω να έρθω εδώ από τον καιρό του Νώε.

Δεν προλαβαίνω καν να περάσω την είσοδο και ήδη η μυρωδιά του τσιγάρου νιώθω να με βρωμίζει.

Γυρνάω για να ψάξω τον Κόλτον, αλλά ο πούστης έχει ήδη εξαφανιστεί. Ωραία. Καλά θα περάσω και μόνος μου.

Περνάω ανάμεσα από όλους αυτούς που είναι κολλημένοι ο ένας με τον άλλο και σε λίγο θα κολλήσουν μέχρι και σύφιλη και καταφέρνω να φτάσω στο μπαρ.

Είναι ακόμη 12μιση αλλά έχει άπειρο κόσμο. Τι φάση; 

Κάνω ένα νόημα στον μπάρμαν αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι με είδε. 

ΠΦ. Γιατί ήρθα είπαμε;

Βγάζω το κινητό από την τσέπη και το αφήνω μπροστά μου πάνω στον πάγκο.

Προλαβαίνω να φύγω πριν με δει ο Κόλτον;

<<ΦΙΛΕΕΕΕΕ>> έρχεται από πίσω μου και με χτυπάει στον ώμο.

Γαμώ. Δεν μπορούσα να ευχηθώ κάτι άλλο;

<<Που ήσουν ρε ηλίθιε;>> φωνάζω για να ακουστώ πιο δυνατά από την μουσική.

Φακ. Αύριο πρέπει να βρω μια καλή δικαιολογία. Θα φάω κράξιμο από τον κόουτς.

<<Κανόνιζα κατάσταση φίλε μου>> μου κλείνει το μάτι και κουνάω το κεφάλι μου. Φωνάζει τον μπάρμαν και του δίνει παραγγελία. Με το βλέμμα μου ψάχνω το μαγαζί. Δεν θα υπάρχει έστω και μια που να θέλει σεξ; Για σήμερα μόνο; 

Πόσο απελπισμένος είμαι γαμώ;

<<Μην είσαι σαν θλιμμένη Παρασκευή ρε μαλάκα>> τσιρίζει ο βλάκας μέσα στο αφτί μου και τον αγριοκοιτάζω.

Ο μπάρμαν αφήνει τα ποτά μας πάνω στο μπαρ και λέει κάτι στον Κόλτον, ο οποίος ξεκαρδίζεται στα γέλια.

Τώρα γιατί το δικό μου πότο είναι μπλε και το δικό του ροζ, ένας Θεός ξέρει. Αν δεν πάθω πλύση στομάχου σήμερα, τυχερός θα είμαι.

<<Τι παρήγγειλες;>> ρωτάω και γελάει. Παίρνει την ομπρελίτσα πάνω από τον ανανά και την βάζει πίσω από το αφτί του.

<<Σπέσιαλ>> λέει και μου κλείνει το μάτι. <<Έχει και ανανά>> κλείνει ξανά το μάτι και κρατιέμαι να μην τον βρίσω.

Από την στιγμή που έμαθε ότι ο ανανάς είναι αφροδισιακός έχει βαλθεί να παίρνει συνέχεια και να τρώει. 

Και είμαι σίγουρος ότι με τον τρόπου που κοιτάζει τον μπάρμαν, δεν θα φάει μόνο τον ανανά σήμερα.

Τον σπρώχνω χαμογελώντας. <<Στο γκέι μπαρ που με είχες πάει πιο συγκρατημένος ήσουν>> λέω και μου κλείνει το στόμα.

<<Ξέρεις δεν είναι ανάγκη να το μάθουν όλοι>> λέει αγριεμένος και γελάω.

Δεν θυμάμαι καν πως μου είχε αποκαλύψει ότι είναι γκει. Παίζει απλά να το είχε αναφέρει σε μια κουβέντα που είχαμε μια φορά. Δεν είναι από τους τύπους που βγαίνει με ροζ νύχι και σκιά στο μάτι. Αν δεν τον ξέρεις, δεν καταλαβαίνεις με την καμία εμ... τις σεξουαλικές προτιμήσεις του; Τέλος πάντων, όσο καιρό τον ξέρω, ποτέ δεν μου έχει μιλήσει για αγόρια. 

Μόνο τα δικά μου αρχίδια πρήζει επειδή θέλει να μου βρει γκόμενα.

<<Μου αρέσει που είπες ότι αν δεν βρω γκόμενα σήμερα θα με φωνάζεις λουλού. Άλλος είναι...>> τον κοροϊδεύω και με κοιτάζει αγριεμένος. <<Έλα πλάκα κάνω>> τον βαράω σφαλιάρα και πίνω λίγο από το μπλε ποτό.

Ει. Ωραίο είναι. Ποιος ξέρει τι έχει μέσα...

<<Άσε εμένα και φρόντισε εσύ να ξελογιάσεις καμία καημένη>> με πιάνει από τους ώμους και γυρνάμε και οι δύο για να κοιτάξουμε εξονυχιστικά τα άτομα μέσα στο μαγαζί.

<<Οι φίλοι σου πότε θα έρθουν;>> ρωτάω και ανασηκώνει τους ώμους του. Αν δεν έρθουν, όλο το βράδυ εμένα θα πρήζει. Γαμώ.

<<Άνοιξε τα φτερά σου γύπα>>

[...]

Τρεις ώρες, 5 ποτά και καμία γκόμενα μετά.

Εξαίσια. 

Να θυμηθώ να βρίσω τον Κόλτον αύριο όταν ξυπνήσω.

Κοιτάζω ξανά το κινητό μου. 3:47. 

Θα με γαμήσει ο κόουτς. Είμαι μαλάκας που βγήκα ενώ έχω προπόνηση στις 7. Αγκχ.

Πίνω άλλη μια γουλιά από το ποτό μου και σηκώνομαι όρθιος.

Εδώ και πόση ώρα είναι μια κοπέλα που χορεύει κυριολεκτικά μόνη της. Σε φάση προσπαθεί να συντονίσει χέρια και πόδια και αποτυγχάνει παταγωδώς. Αν ήταν εδώ ο Κολτ σίγουρα θα με ανάγκαζε να της την πέσω.

Αλλά μάλλον ο Κολτ αυτή την στιγμή πηδιέται με τον μπάρμαν. Γιει.

Μάλλον πρέπει να ξυπνήσω.

Πηγαίνω προς το μέρος της, σπρώχνοντας αρκετούς από τους άκυρους που έχουν πιει τον κώλο τους. 

Είναι γυρισμένη από την άλλη πλευρά οπότε δεν μπορώ καν να δω φάτσα. Σκατά. Έχω φτάσει σε τέτοιο σημείο απελπισίας που αυτή την στιγμή το τελευταίο που με νοιάζει είναι αν είναι ωραία ή σαν τον Κόλτον.

Τυλίγω απαλά τα χέρια μου γύρω από την μέση της και καταλαβαίνω ότι σχεδόν αμέσως τσιτώνεται.

Φακ. Με αφήνει.

Αν πω ότι δεν περίμενα να γυρίσει και να μου αστράψει ένα χαστούκι, θα πω ψέμματα.

Χευ. Μάλλον δεν είμαι ο μόνος που ήρθα για αυτόν τον λόγο εδώ. Γιούπιιι.

Συνεχίζω να κολλάω πάνω της και εκείνη γέρνει το κεφάλι της πάνω στον ώμο μου. Παρατηρώ τα κόκκινα χείλη της και η μοναδική εικόνα έχω στο μυαλό μου είναι να τα έχω τυλιγμένα γύρω από το-.

Ει. Κακιές σκέψεις. Ξουξουξου.

Κουνάει πιο αισθησιακά τους γοφούς της πάνω μου και ει... η τύπισσα είναι τολμηρή. Και μάλλον έχει κάνει δουλίτσα εκεί κάτω χιχιχι.

<<Πάμε στις τουαλέτες;>> την ρωτάω στο αφτί αλλά μάλλον δεν κατάλαβε Χριστό. Α ωραία.

Πετάει τα χέρια μου από πάνω της και γυρνάει προς το μέρος μου. Για ένα δεύτερο νομίζω ότι όντως θα με χαστουκίσει αλλά...

Κάτσε.

Ή το μυαλό μου παίζει επικίνδυνα παιχνίδια ή...

Δεν παίζει, σωστά;

Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, έτσι;

Δεν... δεν... όχι... δεν παίζει να... να είναι η Άνα;

Κοιτάζω το πρόσωπό της και ξαφνικά όλη η ζαλούρα από τα 5 ποτά που κατέβασα, χάνεται.

Είναι η Άνα.

Έχω σταματήσει να χορεύω, αλλά εκείνη λικνίζεται όλο και πιο έντονα στην αγκαλιά μου.

Τι στο διάολο; Οφθαλμαπάτη; Αυτό είναι; Επειδή κατέβασα τόσα ποτά αρχίζω και βλέπω μαλακίες;

Σηκώνω το χέρι μου και χαϊδεύω τα μαλλιά της. Γαμώ.

Γαμώ. Γαμώ. Γαμώ.

Αυτή είναι.

Είναι η Άνα. Και είναι μπροστά μου μετά από 3 ολόκληρα χρόνια.

Και είναι εντελώς μεθυσμένη.

Ανοιγοκλείνει συνέχεια τα μάτια της και... γαμώτο πόσο έχει ομρφύνει;

Σίγουρα δεν έχει καταλάβει τίποτα γιατί ένας Θεός ξέρει πόσα ποτά ήπιε. Αλλά... φακ είναι εδώ. Δεν μπορώ να το πιστέψω.

Σκύβω και αφήνω ένα απαλό φιλί στον λαιμό της.

Γαμώ... ο λαιμός της. Πόσο μου έχει λείψει...

Η ανάσα της βγαίνει έξαλλη και θέλω να τσιμπήσω τον εαυτό μου για να καταλάβω αν όντως αυτό συμβαίνει. Αν όντως είναι αυτή ή ένα γαμημένο αποκύημα της φαντασίας μου.

<<ΦΑΜΠΙΑΝΑ;>> ακούω κάποιον να φωνάζει και μια κοπέλα σχεδόν στο ύψος της Άνα έρχεται δίπλα μας και την τραβάει προς το μέρος της.

Τι γίνεται; Τι στο διάολο;

Βγάζει τα χέρια της από πάνω μου και γυρίζει προς το μέρος της κοπέλας. Εκείνη με κοιτάζει εξονυχιστικά και το μόνο που κάνω είναι να εξαφανιστώ.

Φτάνω στο μπαρ και κάθομαι με δύναμη στην καρέκλα. Πίνω το υπόλοιπο του ποτού μου με μια γουλιά και αφήνω το ποτήρι κάτω με δύναμη.

Δεν παίζει... σωστα;

Δεν γίνεται να ήταν η Άνα αυτή. Πως είναι δυνατόν να έπεσα πάνω της μετά από τόσα χρόνια;

Επίσης... γαμώ είναι κούκλα. Αγκχ.

Σκύβω και πιάνω το κεφάλι μου σφιχτά στα χέρια μου.

Δεν υπάρχει περίπτωση όντως να συνέβη κάτι τέτοιο. Είσαι απλά βλάκας και την σκέφτεσαι για άλλη μια φορά. Δεν είναι εδώ. Δεν γίνεται να είναι εδώ.

<<Ει, τι έγινε;>> έρχεται ο Κόλτον και με κοιτάζει χαμογελαστός. Μόλις με βλέπει έτοιμο να τα σπάσω όλα, σοβαρεύει. <<Άλεξ; Όλα καλά;>>

Κουνάω το κεφάλι μου. <<Μάλλον έχω πιει υπερβολικά πολύ>> παραδέχομαι και με κοιτάζει.

<<Λίγο σε άφησα μόνο σου ρε μαλάκα. Πως έγινες έτσι;>> λέει μόνος του και προσπαθώ βγάλω την εικόνα της από το μυαλό μου.

Θέλω να φύγω γαμώ. 

Σηκώνομαι όρθιος. Δεν είμαι καν μεθυσμένος ρε πούστη μου. Πως γίνεται να την είδα; Πως γίνεται...;

<<Που πας;>>

<<Στις τουαλέτες. Θα πλυθώ. Και μετά θα φύγω από το κωλομάγαζο>> αφήνω τα χαρτονομίσματα για τα ποτά μου στο χέρι του Κολτ. <<Πλήρωσέ τα. 5 ήπια. Από τα μπλε>> μου λέει και κάτι ακόμη αλλά δεν τον ακούω γιατί έχω ήδη γυρίσει και πηγαίνω προς τις τουαλέτες.

Δεν προλαβαίνω να φτάσω και την βλέπω. Ξανά. Στις τουαλέτες. Μια μαλακισμένη την κοιτάζει από πάνω μέχρι κάτω και η μπουνιά μου με φαγουρίζει.

Μπαίνει στις γυναικείες τουαλέτες χωρίς καν να κοιτάξει πίσω της και σφίγγω ακόμη περισσότερο την μπουνιά μου.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ.

Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να μάθω.

Με μεγάλα βήματα φτάνω έξω από τις γυναικείες τουαλέτες και μπαίνω μέσα κλείνοντας βιαστικά πίσω μου την πόρτα.

Εδώ η μουσική δεν ακούγεται τόσο και το ελάχιστα ζαλισμένο μου κεφάλι είναι κάπως καλύτερα.

Δεν με έχει καταλάβει. Έχει χώσει τα χέρια της κάτω από το γαμημένα καυτό φόρεμά της και προσπαθεί να κουμπώσει το σουτιέν της; Δεν μπορώ να καταλάβω.

Την πλησιάζω από πίσω της και ξεροκαταπίνω όταν κοιτάζω την αντανάκλασή της από τον καθρέφτη.

Γαμώτο. Δεν έχω πιει τόσο πολύ για να μπερδεύω άτομα. Δεν είναι δυνατόν να είναι όντως αυτή...

Μουρμουρίζει κάτι μόνη της και γυρνάει απότομα πέφτοντας πάνω μου.

Γαμώτο. Είναι η Άνα. Η δικιά μου Άνα.

<<Θέλεις βοήθεια;>> ρωτάω κοιτώντας την έντονα. 

Είναι ίδια. Δεν έχει αλλάξει. Είναι τόσο γαμημένα όμορφη.

<<Ε;>> 

<<Με το σουτιέν>> της δείχνω το φόρεμά της και ανοιγοκλείνει τα μάτια της γρήγορα. Γαμώτο. Αυτή είναι όντως μεθυσμένη. Για αυτό δεν με έχει καταλάβει. Γαμώτο... <<Να στο κουμπώσω;>>

Χαμογελάει πονηρά. Και μεθυσμένα. <<Ίσως και να μην χρειάζεται>>

Παίρνω μια κοφτή ανάσα.

Γαμώ... θα το μετανιώσω;

Εγώ; Σίγουρα όχι... Για εκείνη δεν ξέρω...

Χέστηκα.

Την αρπάζω από το σβέρκο και κολλάω τα χείλη μου στα δικά της. 

Γαμώτο. 3 χρόνια μετά. Αλλά είναι εδώ.

Γαμώτο Άνα!

~~~

Όποια βρει πόσες φορές είπε ο Άλεξ την λέξη γαμώτο κερδίζει ένα φόλλοου. Βασικά όποια το γράψει πρώτη στα σχόλια χιχιχι.

Επίσης

ΦΑΚ.

Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Τα λέμε στο επόμενο.

Πολύ σύντομα.

Ριριουλίσιους.