Update της ημέρας: Έχω φτάσει στα μέσα της εξεταστικής, την ψιλοπαλεύω, ελπίζω αυτά που έχω δώσει προς το παρόν να τα έχω περάσει και απλά ήθελα να κάνω ένα μικρό διάλλειμα σήμερα το πρωί για να γράψω κάτι γιατί αν συνέχιζα το διάβασμα, πολύ πιθανόν στο μάθημα της Γλωσσολογίας που δίνω την δευτέρα, αντί για τα δεντράκια, να έγραφα την συνέχεια του Μπέιμπιγκερλ.

Ρεζίλι θα γινόμουν στον γλυκούλη τον κυριούλη.

~~~

Ίσως και να έχω πιεί λιγάκι παραπάνω από όσο έπρεπε χιχιχι.

Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΝΕΣΑΙ 22 ΣΩΣΤΑ; ΣΩΣΤΑ!

Ας πιώ ένα ακόμη σφηνάκιιιι.

<<Έλα φτάνει το έχεις χέσει με τα σφηνάκια σήμερα>> φωνάζει η Νάιλα και προσπαθεί να με κοιτάξει κάνοντας στην άκρη τις στοίβες με τα μικρά ποτηράκια που έχω βάλει το ένα πάνω στο άλλο.

<<Είμαι μια χαράαα. Σταμάαααατα>> φωνάζω και της στέλνω ένα φιλί.

Εντάξει, το παραδέχομαι. Έχω κάνει κεφάλι και ναι ίσως και να ζαλίζομαι. Άντε καλά, μπορεί να είμαι και εντελώς μεθυσμένη αλλά είμαι κομπλέ.

Απλά έχω να βγω τόσο καιρό έξω που όσα ποτά και να πιώ σήμερα δεν θα μου κάνουν απολύτως τίποτα. Ίσως.

Δεν σταματάω να χορεύω και παρόλο που το κλαμπ είναι πλέον ασφυκτικά γεμάτο και εγώ φοράω τα ηλίθια 12ποντα, κώλο στην καρέκλα δεν έχω βάλει. 

Κοιτάζω τα παιδιά. Η Ντανιέλα μιλάει με τον Τάιλερ και χμ μου φαίνεται ή αυτοί οι δύο είναι αρκετά κοντά; Η Νάιλα κάθεται στο κινητό της και όντως παραξανεύομαι γιατί η Νάιλα είναι πάρτι άνιμαλ συνήθως. Ο Τόνυ και ο Τζέικομπ νομίζω ότι έχουν βγεί στην γύρα για γύπινγκ.

Και εγώ κάθομαι εδώ μόνη μου και κατεβάζω σφηνάκια. Εξαίσια. Φοβερή παρέα είμαστε.

Αφήνω τα ποτηράκια πάνω στο τραπέζι και διορθώνω το υπερβολικά κοντό μου φόρεμα. 

Θα χορέψω.

<<Που πας;>> φωνάζει η Νάιλα και της χαμογελάω μεθυσμένα.

Ήρθε η ώρα να δείξω τις χορευτικές μου ικανότητες.

Σπρώχνω τα ιδρωμένα κορμιά μπροστά μου και βρίσκω λίγο χώρο για να λικνίσω το κορμί μου.

Κάτσε τώρα να δεις... ξέχασα πως χορεύουν γαμώτο.

Κουνάω δεξιά και αριστερά τους γοφούς μου και κλείνω τα μάτια μου προσπαθώντας να εντρυφήσω μέσα στους στίχους του τραγουδιού. Δεν αργούν δύο χέρια να τυλιχτούν γύρω από την μέση μου και μμμ αν θέλω όντως να κάνω σεξ σήμερα μάλλον πρέπει να τον αφήσω να με χαιδεύει.

Ξέρω ότι αύριο θα το έχω μετανιώσει τόσο άσχημα αλλά αγκχ μου έχει λείψει η Άνα του παρελθόντος και οι μαλακίες που έκανε χωρίς αν την νοιάζουν οι συνέπειες. Δεν είπα ότι θέλω να ξαναγίνω σαν αυτήν αλλά είναι ωραίο να συνειδητοποιώ ότι ακόμη μπορώ να φέρομαι έτσι.

Χαμογελάω και κουνάω ακόμη πιο αισθησιακά τους γοφούς μου πάνω στον άγνωστο. Τα δικά του χέρια με κρατάνε σταθερά και για κάποιον λόγο αυτό το άγγιγμα μου ξυπνάει πολλές αναμνήσεις.

Νιώθω τα χείλη του δίπλα στο αφτί μου. Είμαι σίγουρη ότι μου λέει κάτι αλλά δεν μπορώ να τον ακούσω με τίποτα με την δυνατή μουσική.

Με μια αποφασιστική κίνηση βγάζω τα χέρια του από πάνω μου και γυρνάω προς το μέρος του. Ίσως να φταίει η θολή μου όραση, ίσως τα σφηνάκια που χτύπησα νωρίτερα, ίσως πάλι και το σύννεφο καπνού μέσα στο κλαμπ που με δυσκολία κοιτάζεις τον άλλο, αλλά δεν μπορώ καν να καταλάβω το πρόσωπό του. Προσπαθώ να ανοιγοκλείσω αρκετές φορές τα μάτια μου, για να φύγει αυτή η θολούρα αλλά μάταια.

Σε λίγο θα αρχίσω να πιστεύω ότι όλα αυτά είναι παραισθήσεις και χορεύω τόση ώρα μόνη μου δίπλα σε μια κολόνα. Έχει γίνει και αυτό. Στο παρελθόν.

Σηκώνει το χέρι του και περνάει όλα τα μαλλιά μου πάνω από τον δεξί μου ώμο. Ανοίγω το στόμα μου για να τον ρωτήσω τι κάνει, αλλά με φιλάει στον λαιμό και χμ νομίζω ότι η ικανότητα ομιλίας εξαφανίστηκε για λίγο.

<<ΦΑΜΠΙΑΝΑ;>> ακούω κάποιον να φωνάζει το όνομά μου αλλά χευ δεν με νοιάζει. Αφήστε με να χαμουρευτώ με έναν άγνωστο παρακαλώ. Τι ζητάω η δύσμοιρη;

Στο οπτικό μου πεδίο εμφανίζεται η Νάιλα, υποθέτω, και με κοιτάζει λίγο μπερδεμένη. Απομακρύνω τα χέρια του ελπίζω-οχι-φανταστικού αγοριού από πάνω μου και εκείνη αμέσως μου αρπάζει το χέρι.

Κάτσε σίγουρα είναι η Νάιλα ή μήπως είναι ο Τάιλερ;

<<Τι κάνεις;>> ρωτάει και ακούω την φωνή της λίγο φρικαρισμένη; Βασικά ίσα που την ακούω, αλλά τέλος πάντων.

<<Καλά είμαι εσύ;>>

<<Ποιος είναι αυτός που χόρευες μαζί του Φαμπιάνα;>> με ξαναρωτάει και συνοφρυώνομαι. Συγγνώμη, σκοπεύει να μου τα ψάλλει; Μη θυμηθώ τι κάνει εκείνη συνήθως όταν βγαίναμε στα κλαμπ...

<<Α δεν ξέρω>> γυρνάω πίσω μου αλλά δεν τον βλέπω πουθενά. Μπράβο Νάιλα. Ευχαριστώ που μου έδιωξες την μοναδική ευκαιρία για σεξ μετά από τόσα χρόνια.

Να θυμηθώ να την βρίσω αύριο το πρωί όταν θα είμαι ξεμέθυστη. Τσεκ.

<<Καλύτερα να γυρίσουμε σπίτι>> φωνάζει και λίγο η βαβούρα, λίγο τα 2482 σφηνάκια και λίγο το ότι ο γκόμενος που είχα ψήσει με άφησε σίξυλη με κάνουν έτοιμη να κλάψω. <<Τι; Οχι. Μην τολμήσεις και κλάψεις. Χριστέ μου, γιατί κάνεις σαν 5χρονο;>> καταριέται η Νάιλα και αφήνει το μπουφάν της πάνω στην καρέκλα. <<Έλα, πάμε να πλύνεις λίγο το πρόσωπό σου>>

<<Όχι. Μπορώ να πάω και μόνη μου>> παίρνω το κινητό μου μαζί. <<Αν δεν ότι δεν απαντάω μάλλον θα είμαι μπίζι>> της αφήνω ένα φιλί στο μάγουλο και εκείνη κοιτάζει αγανακτισμένη την Ντανιέλα δίπλα της.

<<Σε 10 λεπτά να έχεις επιστρέψει>> μου φωνάζει και σηκώνω τους αντίχειρές μου για thumbs up.

Το κλαμπ δεν είναι μεγάλο. Παρόλα αυτά είναι τόσο γεμάτο από κόσμο που αναγκάζομαι να θυμηθώ πόση δύναμη έχω και να σπρώξω από πάνω μου όλους τους μεθυσμένους βλάκες που μου κόβουν τον δρόμο για την τουαλέτα.

Μέσα στους μεθυσμένους βλάκες συγκαταλέγομαι και εγώ. Φυσικά.

Φτάνω στις τουαλέτες σαν επιζώντας από πόλεμο και διορθώνω το σουτιέν μου, μάλλον όχι τόσο διακριτικά όσο θα έπρεπε, και ακούω κάτι σφυρίγματα από μια παρέα αγοριών.

Τα σφύριγμα βέβαια δεν ήταν από αγόρι. Ήταν από κορίτσι αλλά όκευ. Ας κάνω σαν να μην συνέβη ποτέ χεχ.

Λες και αύριο θα θυμάμαι τίποτα χιχιχι.

Μπαίνω στις τουαλέτες που είναι αφύσικα άδειες. Κλείνω την πόρτα πίσω μου για να περιοριστεί λίγο η ένταση της μουσικής και παίρνω μια βαθιά ανάσα. Πολύ καλύτερα.

Η σκέψη να βγάλω για λίγο τα τακούνια μου περνάει από το ντίρλα μυαλό, αλλά δεν ξεχνάω ότι είμαι σε τουαλέτες κλαμπ, άκα ό,τι πιο βρώμικο υπάρχει.

Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και η αλήθεια είναι ότι ξαφνιάζομαι. Χευ, για κλαμπ μετά από τόσο καιρό, δεν έχω γίνει τόσο κώλος όσο νόμιζα.

Η τσάντα μου είναι μέσα, αλλά το κραγιόν που έχω πάντα στο σουτιέν με σώζει για άλλη μια φορά. Πλένω το πρόσωπό μου προσεκτικά, ίσα ίσα για να δροσιστώ και αμέσως νιώθω καλύτερα. Βέβαια η ζαλούρα δεν φεύγει, αλλά εντάξει. Βάζω μια καινούρια στρώση από το κραγιόν στα χείλη μου και διορθώνομαι.

Κοιτάζω την ώρα. Χευ. Ούτε 7 λεπτά δεν έκανα. Να θυμηθώ να της το τρίψω στην μούρη αυτό αύριο. Τσεκ.

Διορθώνω ξανά το σουτιέν το οποίο μάλλον δεν θέλει να κάτσει στην θέση του και βλέπω με την άκρη του ματιού μου την πόρτα του μπάνιου να ανοίγει. Από μέσα μου προσεύχομαι να έχω μπει στις γυναικείες τουαλέτες γιατί αλλιώς την έβαψα.

Χευ. Λύθηκε το θέμα με το σουτιέν.

Ξεκούμπωτο ήταν το σκασμένο.

Άντε τώρα εγώ να μπορέσω να βρω τις τρεις μαλακιούλες κάτω από το φόρεμα ούσα μεθυσμένη. 

Μάλλον καλύτερα να μπω σε μια τουαλέτα, κατά προτίμηση χωρίς κάποιον μέσα χεχ, και να το κάνω γιατί με ξεκούμπωτο σουτιέν δεν βγαίνω έξω. Μην το χέσω.

Γυρνάω αλλά ένα εμπόδιο, με μαύρα ρούχα, και αρκετή όρεξη με εμποδίζει.

Κοιτάζω προς τα πάνω. Χμ. Μάλλον είναι η ευκαιρία για σεξ από πριν ή κάνω λάθος.

<<Θέλεις βοήθεια;>> λέει και αυτή την φορά όντως καταλαβαίνω τι λέει. Ωραία φωνή έχει ο σατανάς.

<<Ε;>>

<<Με το σουτιέν>> λέει ξανά και γαμώ... γιατί δεν μπορώ να τον δω κανονικά; Έχει γούστο και αυτό να είναι της φαντασίας μου... <<Να στο κουμπώσω;>>

Χαμογελάω πονηρά. <<Ίσως και να μην χρειάζεται>>

Θα το μετανιώσω;

Μήπως είναι κανένας Χεβιμεταλάς, με 93543 σκουλαρίκια και άπειρα τατουάζ και μαλλί μέχρι το γόνατο;

Όχι;

Δεν προλαβαίνω να λύσω την απορία μου και το αγόρι, που ελπίζω να είναι αγόρι και όχι κανένας 50χρονος, με φιλάει στο στόμα.

Φτου. Τζαμπα το κραγιόν που έβαλα γαμώτο.

Επίσης.

Καλέ. Αυτός φιλάει πολύ ωραία.

~~~

Χεβιμεταλάς με 93543 σκουλαρίκια, άπειρα τατουάζ και μαλλί μέχρι το γόνατο ή κανένα δίμετρο κουκλάκι με κοιλιακούλιδες και ωραία μπουκλάκια ακα η φαντασίωση της θείας Ρίρι;

Θα το δούμε στο επόμενο.

Küsse Küsse♥