XVIII

"Dat komt omdat mijn kluisje daar staat." Hij wijst naar een kluisje een meter verderop. "Maar nu de overige redenen" Hij tikt nogmaals op zijn horloge.

"Ik moest naar mijn kluisje en jij viel me lastig dus in feite sta jij hier mijn tijd te verdoen" een duidelijke zucht is te horen.

Hij glimlacht. "Nou, daar heb je gelijk ik, maar ik wil nu geen argumenten, ik wil duidelijke redenen, Belle" hij kijkt naar mijn ogen en dat geeft me een onprettige rilling.

"Wel, je hebt net mijn redenen gekregen, Milan. Wat wil je? Dat ik je nu ga zoenen? Want da-" hij onderbreekt me

"Nou, ik zou het niet zelf voorstellen, maar nu je zo aandringt..." hij buigt naar voren.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top