"Dat heeft een zeer simpele reden" ik kijk hem zo neutraal als mogelijk aan, waardoor hij in lachen uitbarst.

"Wel, laat deze dan maar horen, Belle" hij kijkt me aan en glimlacht.

"Ik kan er zelfs een paar geven als je wilt" ik begin aan mijn nagels te prullen, zodat het eruit ziet dat het me echt niets interesseert. Niet dat het me wel interesseert, maar ik moet toegeven dat het toch wel een buitengewoon praatje is.

"Nou, schoonheid, ik wacht..." hij tikt op zijn gouden horloge. Dat is nog zo iets: waarom moeten dat soort types altijd gouden horloges dragen? Is zilver niet mooier?

"Reden nummer een: je staat vlak voor mijn kluisje" ik leg de ondertoon op 'mijn', zodat het meer opvalt, als het ware.