Hij doet nog een kleine stap dichterbij en ik voel zijn adem. Ich. "Nou, mevrouw de wc-borstel, wanneer is de bruiloft? Ik neem aan dat ik uitgenodigd wordt, want..."

Ik kijkt hem aan. "Want wat?"

"Want ik ben in feite degene die jullie huwelijk veroorzaakt heeft. Als ik niet zo onweerstaanbaar aantrekkelijk was geweest, hadden jullie elkaar nooit gevonden" zegt hij en lacht.

"Nou, misschien moet je dan eerst beginnen met een stap achteruit te doen, want daar gaat mijn verloofde niet blij mee zijn." Een ironische ondertoon is hoorbaar in mijn stem.

"Nou, misschien moet je alvast beginnen met een echtscheiding plannen." Hij doet nog een stap vooruit en ik voel de centimeters tussen ons vermindert.