8.Bölüm


Yine seni sevmekten başka hiçbir şey yapmadım bugün.

Eni konu çaldı telefonlarım boşver bakmadım bugün.

ne gazete okudum nede bi haber derdi yasakladım bugün .

kaç öpücük olmuş inanamazsin aşkım hesapladim bugün .

dün gece yine tam 3 ay bir gün

dün gece yine tam 3 ay bir gün

Ben koynunda yüz sene bin sene durabilirim

ben Leyla'ya Mecnun'u Ferhat'ı Aslı'yı Kerem'i bilmem ama bağdatı iki gözüm kapalı bulabilirim.

Yine sadece savaşın bana o gece söylediği şarkıyı dinliyorum. Gerçekten çok acıyor . İçim yanıyor. Bu yangın nasıl bir yangındır ki bu kadar acıtır. Güneşin doğmasını ve çevreyi ısıtmasını bekleyen kutup insanı gibiyim . Hala geri geleceğine inanıyorum Savas in . Ama o hiç gelmicek . Çünkü o öldü. Beni korumak için öldü.

Hani böyle face de filan görürsünüz dikenli koltuklar filan vardır . Ben kendimi o koltuğun içinde sıkışmış olarak görüyorum. Sanki bir el tutmuş kalbimi sıkıyor. Ama öyle böyle bir sıkmak değil. Un ufak etmek ister gibi . Benim acı çekmemi ateşlerde yanıp kavrulmami isteyen bir şey.

Allahım bu nasıl bir ateştir böyle. Kor gibi düştü yüreğime. Yardım et allahım dayanamıyorum. Çok acıyor. Biri gelip açımı dindirebilecegini söylese bütün servetimi önüne sererim. Ama yok İşte. Hiç kimse gelmiyor.

Doğan güneşin doğmadan batması gibi bu . Aslında oldukça büyük bir kumar bu . Ama geride bırakacağım bir oğlum Hazan im olmasa hiç düşünmeden kocamin arkasından giderim .
Ama bebeğim daha çok küçük onun yanında olmalı ve savaşın intikamını alıp oğlunu da babası gibi yetistirmeliyim. Hemen yattığım yerden doğruldum. Ve hazan'ın odasına gittim oğlumu hemen kucağıma aldım .Onu öptüm ve mis kokusunu içime çektim .Tıpkı babası gibi kokuyordu .

Savaş seni çok özledim hastaneden çıkalı bir hafta oldu ama sen öleli 1 aydan fazla olmuş .Özür dilerim hayatım özür dilerim sevgilim özür dilerim Kaderim .

Öldüğün gün yanında olmak isterdim. Sana son kez sarılmak yanında olmak ve kokunu son kez de olsa içime çekmek isterdim. Ama Hazan da tıpkı senin gibi kokuyor.

Hazanı aldım ve eşyalarını da topladım artık evimize dönmemizin vakti gelmişti. Bu aynı zamanda İntikam Vaktiydi .

Merak etme Savaş senin intikamını alacağım. Bunu bize yapanlar Bunun bedelini canlarıyla ödeyecekler . Hem de çok fazla Acı çekerek .Senin işkence yöntemlerin ile öldüreceğim.

Eşyaları toplayıp aşağıya indim . Beni gören babam Nereye gittiğimizi filan sormaya çalışsada onu Dinlemedim ve dışarı çıkıp arabama bindim .Savaş hemen yan koltuğuma yani bebek koltuğuna oturttum . Arabayı çalıştırdım ve evimize doğru yol aldım.

Yol üzerinde Poyraz'ı ve bakı ,yazer ve yekta yi  aradım. Hepsine bir saat içinde benim evime ama gizli evime gelmelerini söyledim.
Gizli evin önüne geldim içeri girdim ve hazanı alıp puset ile birlikte koltuğa koydum.

Mutfağa geçtim ve yiyecek bir şeyler hazırladım .Tam bir saat sonra Kapı çaldı çeteyi daha geç bekliyordum Bu yüzden silahımı aldım ve kapıya ilerledim.
Kapı durmaksızın çalıyordu .Sessizce kapıya yaklaştım ve delikten kim olduğuna baktım. Gelen benim Çırağım Çakmak idi .

Kim bilir nereden haberi aldı burada olduğumun . Silahı belime taktım ve kapıyı açtım açmasına ama çakmak bir anda üstüme yığıldı . Sırtında bir not vardı notu bıçakla saplamışlardı .

Sıradaki SENSİN KILICKAN NOTTA aynen böyle yazıyordu.

Çakmağı içeri çektim ve koltuğa yatırdım . Hayvan herif öküz gibi ağır ama kıyamıyorum . Çünkü onun yeri bende Poyraz'la aynı. İkisinde kardeşim olarak görüyorum. Çünkü ikisi de Daima yanımda olan kişiler çakmağın yarasını temizledim ve çeteyi beklemeye başladım.

Birkaç dakika sonra onlar da geldiler önce Çakmaka baktılar sonra da burada ne işi işleri olduklarını sordular cevabını ise

İNTİKAM ....

Arkadaşlar 9. Bölümü hemen yazıyorum en fazla 1 saat içinde yayında olacak kısa ama bolca bölüm atacağım .

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top