hicran 25

Bugün Günlerden pazartesi ,
Saat :13:45
Hicran hâlâ uyanmadı...

Dün akşam saat 10 da uyumuş ve hala uyuyor.
Doktorlar yorgunluktan diyor ama ben aklımı kaçırmak üzereyim...
Annesi gizli gizli ağlıyor başında ,
Hemşireler yarim saatte bir ateşini ölçüyor ve her seferinde hiç bir şey demeden gidiyorlar..
Hastaneyi yıkasım geliyor onlar sustukça ...
Hicranı rengi solmuş, kollari iğneler yüzünden morarmış,bitkin bi halde gördükçe canım yanıyor..
Gözlerimi kapattiğim anda hicranla ikimizi görüyorum sarp kayalıkların oldugu bi vadide.ve hicran ayağı takiliyor bir taşa sonra uçurumdan boşluğa sallaniyor ve ellerime tutunuyor. Ama her seferinde ellerimden biraz daha kaydığını hissediyorum yavaş yavaş...
Evet yaşım küçük,
Evet daha cahilim,
Evet gidecek daha çok yolum var
Ama
Ben bu aşk denen kalp hastalığından
Boyumun ölçüsünü aldım ve hala iyileşmedim aşkın elinden...
Çünkü yaralıyım sevdiğim ,canıma can bildiğim herşeyim dediğim hicranım gözlerimin önünde eriyor damla damla. Ve ben sadece bakiyorum ona hüzünlü baķışlarımla...
Siz bilirmisiniz bu duyguyu ?
Daha 17 yasinda aşık olup sevdiğiniz insanın ellerinizden kayarak uçuruma gitmesi ne demek bilirmisiniz?
Daha bir tek hayal bile kuramadık beraber biliyormusunuz?
Kaç gece sevdiğinizin adını sayıklayarak uyandiniz?
Saat:16:05
Hicran yeni uyandı ve sarhoş gibi ...
Beni gördü ve aģlamaya başladı" ben ölücem" diye ..
Sonra devam etti "ben uçurumdan düşüyordum ve sen ellerimden tuttun sonra ellerim kaydi ve gerisini hatirlamiyorum" dedi...
Delirmek üzereydim o anda..
Bütün vücudum titremeye başladı.
17 yaşındayım ve yaşadıklarım omuzlarıma ağir geliyordu...
Kalbim dayanmiyordu..
Galiba hicran değil ama ben ölüyordum onun acısından...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top