Hicran 12

Ve günler sonra odamdan çıkıyorum ..
Aklımda yine sen,
kalbimde buruk,anlamsız ,tarifi imkansız bir acı var...
Keşke diyorum ,
gelse şu perişan halimi görse,
gözlerimdeki, hüzünü bir dakikalığınada olsa silip atsa,ellerimi tutup hayalini, hayalime katsa ,coşkun bir ırmak olup içime aksa keşke...
Sonunda dışarı çıkıyorum,
ellerimde son bir cesaretle, sanki doğup büyüdüğüm,top oynadığım bu dar sokaklar yabancı bana,sanki başka bir alemden gelmiştim ,tanıdığım herkes yabancıydı bana ,en yakınlarım ,en sevdiklerim hepsi birer yabancı,
bir tek kişi tanıdıktı bana ,
asırlardır
oda sen hicran gönlümün fermanı, olan mağrur bakışlı ,
kalem kaşlı, cennet gülüşlü hicran ...

Arkadaşlar size bi kardeşimin yeni kitabını önericem desteklerseniz çok sevinirim melskymk3 farkında olmadan   isimli kitabın adı...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top