Bölüm:4
Annemin şu an ne yaptığını düşünüp durdum. Teyzemin ona kötü bir şey yapma ihtimali bile canımı sıkmaya yetiyordu. Babamın buna izin vermeyeceğini bildiğim için içim az da olsa rahattı. Derin bir nefes alıp yolu izlemeye devam ettim.
"Hâlâ anneni mi düşünüyorsun?" Başak'nın sorduğu soru üzerine kısa bir süre düşündükten sonra derin bir nefes alıp dönüp ona baktığım da dikkatlice araba kullanıyordu.
Nasıl oluyor da hemen benim ne düşündüğümü anlıyor diye düşünürken buldum kendimi daha sonra onun benim yakın arkadaşım olduğu için böyle olduğuna karar verdim.
"Evet annemi düşünüyorum. Şimdi ne yapıyor merak ediyorum. Teyzem benim yokluğumu fark edip anneme tepki gösterdi mi diye düşünüp duruyorum. Ona bir şey yapar mı sence?"
Kısa bir süre de sonra şok ifadesi ile bana baktı. O an yanlış bir şey mi söyledim diye aklıma gelince, Başak'a dikkatli bir şekilde baktım. Ardından o da kendini konuşmaya hazırladı. Hiçbir tepki vermeden onu dinlemeye başladım.
"O kadar da değil ya, gerçi ben teyzeni tanımıyorum ama yine de böyle bir ihtimali düşünüyorum. Sadece ona bağırıp tepki gösterir diye düşünüyorum."
Ne düşüneceğimi bilmediğim için aklıma ilk geleni söyledim. Teyzemin neler yapabileceği hakkında gerçekten bir bilgim yok. O kendini o kadar iyi gizliyor ki, onunla ilgili kesin bir şey söylemek imkansız gibi bir şey, işte bu da benim canımı sıkıyor.
"O bile benim üzüyor. Bunun sona ermesi için böyle olması gerektiğini düşündüğüm için bir şey yapmıyorum. Bir gün onlardan bunun hesabını soracağım. Önce annemi kendi tarafıma çekmem gerekiyor."
Bu ihtimali bile düşününce kendimi çok kötü hissediyorum. Babam annemin yanında olduğunu için benim yerime o tepki verir. Orada olup tepki vermek isterdim ama bu şekilde daha bir tepki olur diye düşünüyorum. Onun için de bu tatili planladım. Şimdi beni daha iyi anlamıştır ve bu sefer de anneme daha fazla tepki gösterecek, bunu düşününce derin bir nefes alıp sakin olmaya çalıştım. İstediğim kadar başarılı olamadım.
"Seni çok iyi anlıyorum. İnan bana bu sizin için daha iyi olacak. Tabi biraz zor olacak ama yine de en doğrusu bu. Biz de aynı şeyleri yaşadık. Zamanla her şey daha iyi ve güzel olacak."
Ne kadar da güzel düşünceleri var, ben de onun gibi hayata umutla bakmak isterdim. Düşündüğüm kadar olmuyor, onun kadar umutlu ve hayat dolu bir insan olmak isterdim.
Babamın aradığını görünce derin bir nefes alıp kısa bir süre bir şey mi oldu diye düşünüp durdum. Başak'a bir bakış attığım da bana baktığını fark ettim. Telefona neden cevap ve etmediğimi düşündüğünü tahmin edince onun yüzüne boş bir ifade ile baktım.
"Babam beni arıyor ya, neden aradığını bilmediğim için kendimi çok kötü hissediyorum. İnşallah bir şey olmamıştır."
Başak tekrar önünü dönüp arama kullanmaya devam etti. Ardından derin bir nefes alıp benimle kısa bir göz temasından sonra konuşmaya başladı.
"Cevap vermezsen bilemezsin ki, bekletmeden cevap versen sizin için daha iyi olacağını düşünüyorum. Kapatmadan telefona ver."
Onun doğru söylediğini düşünüp hemen telefona cevap verdim. Babam önce derin bir nefes alıp kendini konuşmaya hazırlar gibi bir hali vardı. İlk defa konuşmak için bu kadar zorlanıyordu. Onun bu halini görünce bir şeylerin ters gittiğini anlayınca ısrarla neler olduğunu sordum.
Benim sorum üzerine nasıl olduğumu ve yolculuğun nasıl geçtiğini sordu. Beklediğim bir tepki olmadığını düşününce benim için büyük bir hayal kırıklığı oldu. Yine de bir şeyler söylediği için kendimi çok iyi hissettim.
"Baban cevap verdi mi? Neler olduğunu bana da söyler misin? Senin gibi ben de neler olduğunu merak ediyorum."
Başak'ın da en az benim kadar merak ettiğini çok iyi biliyorum. Bunun için o benim en yakın arkadaşım oldu. Onunla arkadaş olduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum.
"Yok henüz bir şey söylemedi ama söyleyecek gibi görünüyor. Şimdi benim nasıl olduğumu ve yolculuğumuzun nasıl geçtiğini sordu. Biraz sonra neler olduğunu söyler diye düşünüyorum."
İyi düşün iyi olsun mantığı ile yaklaştım ama böyle olup olmayacağını hiç bilmiyorum. Babam tekrar konuşmaya başladığı zaman ses tonundan bir şeylerin ters gittiğini düşününce Başak'a baktım. Dikkatli bir şekilde araba kullandığı gördüğüm zaman bir şey demeden önüme dönüp babam ile konuşmaya devam ettim.
Sanki babam bana bir şey demek ister gibi olduğunu fark etmem uzun sürmedi. Ondan böyle bir şey beklemediğim için benim için büyük bir şaşkınlık oldu. Bunun altından bir şey çıkar mı diye düşününce kendimi garip hissettim.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top