Yola çıktığımız andan itibaren annem ile yaptığımız konuşma aklımdan hiç çıkmıyordu. En son konuştuğumuz da benim çok değiştiğimi söylüyor ve bu durumun canını çok sıktığı hakkında bir çok şey söyledi. Akrabalara karşı eskisi gibi olmadığım için böyle söylediğini düşünüyorum.

Başak ile tatile çıkacağımızı söylediğim de, teyzemin kızının evinin temizlenmesi gerektiği ve onun işini yakmak yerine buradan kaçtığımı söylüyordu. Sanki onun kendi işini kendisi yapamıyor gibi davranıyordu. Tabi onlar da annemi kullanmak için ellerinden geleni yapıyorlardı. Bunun sona ermesi için elimden geleni yapacağıma kendi kendime söz veriyorum. Babam da bundan rahatsız oluyor ama annem üzülmesin diye sessiz kalmayı tercih ediyordu.

En iyisi ailemi de alıp buralardan uzaklaşmak diye düşününce soruna bir çözüm bulduğum için kendimi rahatlamış ve mutlu hissediyorum. Teyzem ve kızı o zaman ne yapacak merak ediyorum. Kuzenim benden yaşça büyük olabilir, bu bizi istediği gibi kullanacağı anlamına gelemez.

Ailecek bu işin içinden çıkacağımızı düşünce bile onların yüzleri gözlerimin önüne geliyordu. Benim yerime başka birisi olsa ne yapardı? Her şeyi ve herkesi bırakıp uzaklara gitmek ister miydi? İşte bunun cevabını bilmiyorum ama ben ailemi o kan emici insanların yanında bırakmak istemediğim için onları da alıp uzaklara gitmek istiyorum. Başarılı olacak mıyım, işte bunu bilmediğim için içimde büyük bir gerginlik var. Bu gerginliğin nasıl geceğini bile bilmiyorum. Belki de bu yüzden kendimi zorda kalmış gibi hissediyorum.

"Ne düşünüyorsun böyle? Yol boyunca seni düşünceli gördüm. Bir sorun yok değil mi? Eğer bir sorun varsa sana yardım ederim."

Başak'nın sorduğu sorudan sonra yavaşça ona dönüp baktığımda bana meraklı gözler ile baktığını görünce derin bir nefes aldım. Düşünceli olduğumu fark etmesi beni hiç şaşırtmadı. Onun beni diğer insanlardan daha iyi tanıdığı bir gerçek var.

"Her zaman ki şeyler işte. Geçen annemle aynı konu yüzünden kavga ettik. Onun için de onunla bir daha kavga etmemek için evden o yokken çıktım. Babam böyle yapmanın daha doğru olduğunu söyledi. Önceden anneme seninle tatile çıkacağımızı söyledim. Hande'nin evi temizlenecek diye tepki gösterdi."

Her zaman ki şeyler hakkında konuşmak benim için hiç kolay değildi. Çünkü hep aynı şeyleri yapmak insanın canını sıkıyordu. Tabi benim de canımı çok sıkıyor. Bunu bir tek anneme anlatamıyorum. Aynı konuyu açması beni fazlasıyla yoruyordu.

"Seni çok iyi anlıyorum. Bir zamanlar benim babam da senin annen gibi davranıyordu. Neyse ki hatasını kabul etti de biz de bu can sıkıcı durumdan kurtulduk. Şimdi senin tatile çıktığını öğrendiklerini zaman anne tepki gösterecekler."

Bende anneme tepki göstereceklerini bilmiyor ve annemin artık onların gerçek yüzlerini görmesini istiyorum. Onların gerçek yüzlerini görsün diye çok uğraştım. Bir işe yaramadığını görünce büyük bir hayal kırıklığı yaşadım. İlk defa kendimi bu kadar çaresiz hissettim. İnsan, ailesinin gerçekleri görmediği zaman kendimi kötü hissediyormuş. İşte bunu o zaman çok iyi anladım.

"Annem neden kendini kullanmalarına izin veriyor anlamıyorum. O böyle yaptığı zaman ben çok üzülüyorum. Şimdi onlar oturup annem kendinden yaşça küçük yeğeninin evini temizler. İşlerine gelince ben ondan yaşça küçük oluyorum. Kendi yaptıkları akıllarına gelmiyor. Karar verdim. Bundan sonra buna izin vermeyeceğim. Babam ile bir plan yaptık. Zor olsa da bunu başaracağız. Buna inanıyorum."

Benim bu sözlerimden sonra Başak'nın yüzünde büyük bir gülümseme oldu. Benim bu düşüncelerimin onu ne kadar mutlu ettiği yüzünden belli oluyordu. Onu böyle mutlu görünce benim de yüzümde büyük bir gülümseme oldu.

Annemin neden onlar için kendini bu kadar feda ediyor bir türlü anlayamıyorum. Onlar ise annem için bir şey yapmıyor. Bir ihtiyacı olduğu zaman anneme yardım etmediler, tabi annem bunu bile fark etmedi. İşte onun için ben çok üzülüyorum. Onu sevmeyen, değer vermeyen insanlar için kendini feda ediyor.

"Hakan amca ve seni büyük bir mücadele bekliyor. İşinin çok zor ama başaracağıza inanıyorum. Bu zamana kadar beklemeniz bile hataydı. Bundan sonra sizin için her şey çok güzel olacak. O Hande'nin ve teyzem Fatma'nın yüzlerinin halini çok merak ediyorum. 20 yaşındasın diye seni istediklerini kandırmanın kolay olacağını sanıyorlar."

Babam ile beni büyük bir mücadele bekliyor. Onun için birlikte hareket etmemiz gerektiğini düşünüyorum. O zaman daha iyi olacağı aklıma gelince kendimi daha iyi ve huzurlu hissettim. Bizim için en iyisinin olması için dualar ediyorum.

Başak'nın en son söylediklerini kısa bir süre düşündüm. Kendinden küçük insanları kandırmaya ve onlara istediğini yaptırmak isteyen insanlara sinir oluyorum. İşte teyzem ve kızı bana bunu yapmak istiyor, tabi bende buna izin vermiyorum.