Elimde bir çiçek
Yüzümde neşem
Bekliyordum seni hayallerime

Nerden bileyim
Beni bırakıp gideceğini

Neşemi alıp kül edeceğini
Gönül çiçeğimi soldurup
Yaprak yaprak dökeceğini

Oysa hayallerim vardı
Beyazlar içinde sen
Ve sana kül olmuş bir ben

Siyahlarla sana gelip
Tutacaktım ellerinden

Duvağını kaldırıp
Öpecektim gözlerinden
Ömür verecektim sana ömrümden

Gittin ya şimdi
Bir parçam koptu yüreğimden
Yürek yangınımı
Gözyaşlarımla suladım ben
Geride bıraktığın acılara
Artık alışık bu beden
Söylesene sevdam neden
Bırakıp gittin öylece
Bir haber bile vermeden

----------------------------------------------------------------------

Şiirlerim bir şahsa yazılıyormuş gibi düşünülebilir. Ama ben sadece hayalimdeki Leylaya yazıyorum. Cahit Zarifoğlu'nun da dediği gibi ben kızlara değil buzlara yazıyorum buz dağının görünmeyen kısmına ☺️

Boşlukları bilerek bıraktım. Rahat şekilde yorum yapılabilsin diye.

İnşallah beğenmişsinizdir.

Yazmak cidden zor iş. Her gün duygu yüklü olmuyorsunuz. Gün geliyor o gün ki duyguyla bir sürü şiir yazıyorum. Gün geliyor bir tane zor yazıyorum.

Anlayacağınız hem emek var şiirlerde hem yürek ☺️☺️