Yıldızlar da uzaktır bir birine ancak ne kadar sarmaş dolaş görülüyorlar değil mi? İnsanlarda böyle işte. Birbirini mutlu edecek sözlükler sarf edip, gülücükler saçarlar etrafına. Bazıları bir adım daha ileri giderek sarılırlar birbirine sevgiden, aşktan , hasretten ötürü. Ne kadar sıkı sarılsalar da ulaşamazlar o yüreğe,kimi yürekler  ne kadar yakın görülseler de yıldızlar arasındaki mesafeden daha uzaktır. Yıldızlar insanlara  benzer  bir bakıma ışıl ışıl parıldarken soğuktur kendileri. Herşey yolundaymış gibi bir de gökyüzünde göğüs  geğerler..
Yıldızların ışığı sönse, insanlar maskesini çıkarsa geride kalan mutsuzluk, çaresizlik ve acılarıdır.