Sen yokken üşüyorum.

Havanın soğukluğu,

Yüreğimin kor ateşini söndürmüyor.

Gecenin kasvetli karanlığı,

Üstüme çullanıyor.

Sesim çıkmaz,

Dilim dönmez halde.

Göz yaşlarım,

Yüreğime doğru yol alır.

İşteee,

Şubat ayı değil mi?

Ayrılığın,

Hüznün

Son kapısı.