Anna's pov

*ΑΤΣΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ*

Εγώ : ΤΙ ΕΝΝΟΕΊΣ ΕΊΣΑΙ ΆΡΡΩΣΤΗ!? ΚΑΙ ΠΌΤΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙΣ!?

Μ : Ρε Άννα τώρα έβγαλα το θερμόμετρο..

Εγώ : ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΆΖΕΙ!

Μ : Πφφφ.. Έγινε και κάτι άλλο..., είπε ντροπαλά

Α τη κατίναααα

Εγώ : Σαν τι? Ρώτησα καχύποπτα

Μ : Ε ναα.. Θυμάσαι που σου είπα πως ήρθε και με πήρε χθες από το σχολείο ο Μαξ...?

Εγώ : ΌΧΙ.

Μ : Και πως με απείλησε να μη πάω σχολείο γιατί με είδε που ήμουν λιγουλάκι άρρωστη..?

Εγώ : ΌΧΙ.

Μ : Και πως εγώ δεν τον άκουσα και πήγα, γιατί-

Εγώ : Είσαι ένα πεισματάρικο σκατό ναι ναι... ΌΧΙ.

Μ : Και μετά που ήρθε και με πήρε, με το ζόρι βέβαια, και μετά πολλάααα αλλά πράγματα...?

Εγώ : ΣΕ ΔΈΚΑ ΕΊΜΑΙ ΕΚΕΊ!

Μ : Οχ-

Και της το έκλεισα.

Όλα τελευταία τα μαθαίνω! Τι ρόλο βαράω εγώ σε αυτό το βιβλίο μου λέτε!?

Αφού φτερνίστηκα για άλλη μια φορά έβαλα παπούτσια και ζεστά ρούχα και κατέβηκα κάτω.

Μ(άνα) : Που πας παιδί μου, αφού είσαι κρυωμένο!? Πετάχτηκε η μάνα μου από τη κουζίνα

Τι διάολο κάμερες έχει βάλει..?

Εγώ : Στη Μελίνα πάω μαμά.. Κι αυτή άρρωστη είναι.

Μ : Και εσύ τι πας να κάνεις εκεί? Να είστε άρρωστες μαζί?

Εγώ : Να τη δω πάω βρε μανούλα μου, θα είμαι πίσω σε λίγη ώρα..

Μ : Ζακέτα να πάρεις! Φώναξε

Εγώ : Πήρα πήρα να φύγω τώρα?

Μ : Άντε φύγε.., είπε και χώθηκε πάλι στην κουζίνα της

Έλεος.

Βγήκα έξω απ το σπίτι και άρχισα να περπατώ προς της Μελίνας, που ήταν μόνο ένα τετράγωνο πιο κάτω, όταν χτύπησε το τηλέφωνο μου.

Έφτασα στην άκρη του πεζοδρομίου και αφού έλεγξα πως δεν υπήρχε κανένα αμάξι άρχισα να περπατάω.

Εγώ : Παρακαλώ?

Μ : ΨΩΜΊ ΝΑ ΠΆΡΕΙΣ! ΑΥΤΌ ΜΕ ΤΟ ΣΟΥΣΆΜΙ ΌΜΩΣ ΌΧΙ ΤΟ ΆΛΛΟ! ΕΚΕΊΝΟ ΚΆΘΕΤΑΙ ΣΤΑ ΜΠΟΎΤΙΑ!

Εγώ : Εντάξει ρε μαμά θα πάρω!

Μ : Μη τυχόν και το ξεχάσεις έχω φτιάξει φακές ε! Φώναξε

Εγώ : ΝΑΙ μαμά.. Άντε μπάι τώρα!

Μ : Θανάση το παιδί μιλάει Εγγλέζικα πάλι! Εσύ φταις -!

Και το έκλεισα.

Είναι μόνο η δικιά μου μάνα έτσι, ή και η δικιά σας?

Και γυρίζοντας να βάλω το κινητό στη τσέπη μου ξαφνικά βλέπω ένα σκούρο μπλε μπεμβέ αμάξι να κινείται κατά πάνω μου.

Ούρλιαξα βάζοντας τα χέρια μου στο κεφάλι μου, καθώς τα λάστιχα του αμαξιού έβγαλαν έναν δυνατό ήχο από τη τριβή τους με τον δρόμο.

Κάμποσα δευτερόλεπτα πέρασαν και έβγαλα επιτέλους τα χέρια από το πρόσωπο μου.

Από το σταματημένο αμάξι βγήκε από τη θέση του οδηγού ένα αγόρι.

? :  ΚΟΎΚΛΑ ΜΟΥ ΠΑΣ ΚΑΛΆ!?

Τα φωτάκια μου άναψαν και γύρισα να κοιτάξω τον μαλάκα που τόλμησε να μου φωνάξει.

Εγώ : ΕΊΣΑΙ ΗΛΊΘΙΟΣ ΡΕ!? ΠΉΓΕΣ ΝΑ ΜΕ ΠΑΤΉΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΕΓΏ ΔΕ ΠΆΩ ΚΑΛΆ!? του φώναξα και πήρε ανάποδες

? : ΆΚΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΟΡΙΤΣΆΚΙ, ΠΡΙΝ ΠΕΡΆΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΡΌΜΟ ΑΦΉΝΟΥΜΕ ΚΆΤΩ ΤΟ ΤΗΛΈΦΩΝΟ ΜΕ ΤΟ ΓΚΌΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΠΡΟΧΩΡΆΜΕ!

Εγώ : ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΓΕΛΟΊΕ? ΈΧΕΙ ΣΤΟΠ ΕΚΕΊ! ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΕΣΎ ΤΟΝ ΓΚΌΜΕΝΟ ΣΟΥ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΑΛΛΆΞΕΙ ΤΑ ΜΆΤΙΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΈΒΑΛΕ ΧΘΕΣ!

Τα μάτια του γυάλισαν και έπιασε άγρια τον καρπό μου. Οι φλέβες του ήταν σχεδόν έτοιμες να πεταχτούν έξω από το γεμάτο τατουάζ δέρμα του.

? : Πες το άλλη μια αυτό.., γρύλισε

Πλησίασα το πρόσωπο μου στο δικό του και χαμογέλασα ειρωνικά.

Εγώ : Είπα, να πάρεις εσύ τηλέφωνο τον γκόμενο σου να σου αλλάξει τα μάτια που σου έβγαλε χθες, είπα και έσφιξε περισσότερο το χέρι μου μα η έκφραση μου δεν άλλαξε

Τα μάτια του πέταγαν σπίθες.

Μετά από κάποια δευτερόλεπτα άφησε επιτέλους το χέρι μου και έκανε ένα βήμα πίσω χαμογελώντας αυτάρεσκα.

? : Ξέρεις.. Χαίρομαι που δεν σε σκότωσα.., είπε και άνοιξε τη πόρτα του αυτοκινήτου του, κρίμα θα ήταν να χάσει το μπουρδέλο την υπάλληλο του μήνα..

Και πριν προλάβω να απαντήσω μπήκε μέσα στο αμάξι.

Ξεφύσιξα νευριασμένα και συνέχισα να περπατάω προς της Μελίνας αφήνοντας πίσω μου τον ήχο του αυτοκινήτου που έστριβε.

{...}

Εγώ : ΤΙ ΕΝΝΟΕΊΣ ΣΕ ΑΓΚΆΛΙΑΣΕ!?

Μ : Δε με αγκάλιασε ακριβώς ρε Άννα.. Απλά.. Με τράβηξε αρκετά κοντά του ώστε να δημιουργήσουμε σωματική επαφή..

Εγώ : Και όλα αυτά ξάπλα στο κάθισμα του αυτοκινήτου του?

Μ : Εμμ.. Ναι υποθέτω.., είπε και κοκκίνησε

Εγώ : ΤΟ ΠΑΙΔΊ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΏΝΕΙΙΙΙΙ

Μ : ΣΣΣΣΣΣ! Σκάσε μωρέ θα μας ακούσουν! Μου ψιθυροφώναξε και μου πέταξε ένα μαξιλάρι

Εγώ : Και τι σκοπεύεις να κάνεις τώρα? Ρώτησα ενθουσιασμένα

Μ : Τι να κάνω δηλαδή..?

Εγώ : Να του ζητήσεις να βγείτε! Τσίριξα και άρχισα να χοροπηδάω πάνω κάτω στο κρεβάτι της Μελίνας

Μ : ΑΧ ΜΗ ΜΗ ΜΗ ΘΑ ΚΆΝΩ ΕΜΕΤΌ., είπε και έπιασε το στομάχι της

Εγώ : Ωχ συγγνώμη.., είπα και έκατσα οκλαδόν, αλλά λέγε τώρα θα το κάνεις..?

Μ : Ποιο?

Θεέ μου τι αργόστροφη...

Εγώ : Να του ζητήσεις να βγείτε!

Μ : Λουλούδια να του πάρω ή είναι του ματς?

Εγώ : Κοίταξε να δεις δεν είναι άσχημη ιδέα.., είπα και άλλο ένα μαξιλάρι μου ήρθε στη μούρη μου

Εγώ : ΤΙ ΘΑ ΓΊΝΕΙ ΜΩΡΉ ΓΙΑ ΠΙΝΙΆΤΑ ΜΕ ΠΈΡΑΣΕΣ!? ρώτησα και άρχισε να γελάει η γουρούνα

Εγώ : Το λοιπόν.. *βλάχικη προφορά* αρκετά με εμένα! Πες μου γιατί ήρθες μες τα νεύρα πριν.., είπε και βολεύτηκε καλύτερα

Εγώ : Που το κατάλαβες?

Εγώ : Παιδάκι μου εσένα και τους γκόμενους σας παίζω στα δάχτυλα.., είπε και εκείνη ακριβώς τη στιγμή ανοίγει με φορά η πόρτα του δωματίου

Μπ(αμπάς Μελίνας) : Επ! Σας τσάκωσα! Για τι μιλάτε κορίτσια?

Ρίξαμε μια γρήγορη ματιά μεταξύ μας.

Εγώ+Μ : ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΌ!
........................................................................

Hi bbys <3

Ναι ναι ξέρω ΠΟΙΑ ΕΊΣΑΙ ΕΣΎ ΚΑΙ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑ ΑΛΛΆ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΣΑΣ ΜΙΛΆΩ ΈΧΩ ΤΌΣΗ ΈΜΠΝΕΥΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΎΣΑ ΝΑ ΤΕΛΕΊΏΣ(ουψψ ακόμα γράφω κεφάλαια) ω ολόκληρο το βιβλίο :))

Μην ανησυχείτε δεν θα το κάνω 😁

Πάω να γράψω στο άλλο βιβλίο κάνα μπόνους αν και το βλέπω να αργεί λιγουλάκι..

Ίσως γράψω στο Šåşšý βίος αλλά δεν έχω τίποτα να γράψω..

Ή ίσως γράψω στο τέταρτο βιβλίο που είναι μυστικό αλλά όχι πλέον γιατί ΟΥΥΠΠΣΣΣ :)

Αυτά μωρά μου..

#teamax outt 💛

Bb bbys <3