Μ : Μελ είσαι καλά..? Ρώτησε και πήρα το βλέμμα μου από εκεί

..................................................................................

[ελκυστικός τίτλος I know. Ξαπλώστε στο κρεβατάκι σας, κλείστε όλα τα φώτα, πάρτε κανένα πατατάκι και ελάτε να κλάψουμε με τις συγγραφικές μου ικανότητες]

Εγώ : Ν-ναι.., τραύλισα παρόλο που δε το εννοούσα καθόλου

Μ : Δεν φαίνεσαι καλά.., είπε και έκανε να με πλησιάσει αλλά έκανα μερικά βήματα πίσω

Το βλέμμα μου έπεσε ξανά πάνω στο τραπέζι, και αυτή τη φορά το κατάλαβε.

Έσκυψε αργά πιάνοντας το όπλο και το σήκωσε ψηλά ως ένδειξη πως δε θα το χρησιμοποιούσε.

Με το δάκτυλο του έσπρωξε ένα εξάρτημα και ο γεμιστήρας με τις σφαίρες έπεσε με έναν γδούπο στο πάτωμα. Στη συνέχεια το πέταξε με αργές κινήσεις σε έναν από τους καναπέδες, και με κοίταξε ώστε να σιγουρευτεί πως ήξερα τι έκανε.

Χαλάρωσα κάπως με αυτή την κίνηση, ωστόσο το τρέμουλο δεν υποχώρησε τόσο εύκολα.

Εγώ : Έχω λίγες απορίες.., είπα όσο πιο σταθερά μπορούσα

Μ : Λίγες? Είπε και οι άκρες των χειλιών του κυρτώθηκαν σε ένα μικρό χαμόγελο

Έγνεψα καταφατικά.

Εγώ : Ν-ναι..

Έκανε δύο βήματα προς το μέρος μου και αυτή τη φορά δεν απομακρύνθηκα.

Μ : Θα σου εξηγήσω ότι θες αρκεί να ηρεμήσεις...

Το βλέμμα του έδειχνε ανήσυχο.

Εγώ : Ήρεμη είμαι..

Μ : Μελίνα τρέμεις..., είπε και πλησίασε ακόμα περισσότερο

Μονό όταν το χέρι του ακούμπησε το δικό μου κατάλαβα πόσο έντονα κουνιόταν.

Τύλιξε τα δάκτυλα του γύρω απο την παλάμη μου και έσφιξε το χέρι μου.

Εγώ : Συγγνώμη εγώ δ-δεν -, άρχισα να λέω πανικόβλητη

Μ : Έι έι.. Γιατί ζητάς συγγνώμη? ρώτησε γλυκά και έβγαλε ένα μικρό γελάκι

Εγώ : Δ-δε ξέρω.. Απ-πλά.. Μου ήρθαν λίγο απ-πότομα.., είπα με όσο πιο σταθερή φωνή μπορούσα

Δε ξέρω τι με είχε πιάσει. Τόση ώρα το έλεγχα...

Μ : Μπορείς σε παρακαλώ να σταματήσεις να τρέμεις..? Ρώτησε και ήρθε σχεδόν πάνω μου

Εγώ : Ν-ναι μισό λεπτό να κλείσ-σω τον διακόπ-πτη.., αστειεύτηκα και γέλασε

Ένιωσα τα πνευμόνια μου να ζητάνε αέρα.

Μ : Μελ έχεις ακουστά τις κρίσεις πανικού..?

Κράτησε καλύτερα το χέρι μου στο δικό του μπλέκοντας τα δάκτυλα μας.

Εγώ : Ν-ναι γιατ-τί..? Ρώτησα

Με απαλές κινήσεις, έβαλε το κεφάλι μου να ακουμπάει στον ώμο του και τύλιξε το χέρι του γύρω μου. Έσκυψε κοντά στο πρόσωπο μου και ψιθύρισε στο αυτί μου.

Μ : Νομίζω πως παθαίνεις μια τώρα.., είπε ήρεμα

Προσπάθησα να αναπνεύσω κανονικά.

Έφερε το χέρι του στο σβέρκο μου και άρχισε να χαϊδεύει τα μαλλιά μου.

Το τρέμουλο έγινε πιο έντονο.

Μ : Σσσσσσσς.., ψιθύρισε, απλά πάρε βαθιές ανάσες..

Προσπάθησα να πάρω μια γερή δόση οξυγόνου, αλλά ο λαιμός μου δεν την άφησε να περάσει. Ως αποτέλεσμα βγήκε ένας πνικτός ήχος.

Με πίεσε ελαφρά πάνω στο στέρνο του.

Μ : Συγχρονήσου.., είπε χαμηλόφωνα

Και αυτό έκανα. Ένιωθα το στήθος του να ανεβοκατεβαίνει με αργούς και σταθερούς ρυθμούς.

Εισπνοή... Εκπνοή.

Εισπνοή... Εκπνοή.

Και ξανά το ίδιο.

Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα είχαμε αναπτύξει τον ίδιο ρυθμό.

Η αλήθεια είναι πως το άρωμα του με βοηθούσε να χαλαρώσω και να συγκετρωθώ στις ανάσες του, και οι κινήσεις των χεριών του ήταν υπνωτικές.

Μ : Άκουσες πολλά απόψε.. Ίσως δεν έπρεπε να σε φέρω εδώ...

Το τρέμουλο υποχωρούσε σιγά σιγά.

Εγώ : Δεν φτ-ταις εσύ... Δηλαδή εσύ φταις.., ψέλισα και από τον τρόπο που το στερνό του παλλόταν κατάλαβα πως γέλαγε

Μ : Σου έχει ξανασυμβεί? Ρώτησε αναφερόμενος στην κρίση πανικού

Πλέον το τρέμουλο είχε σβήσει.

Εγώ : Μία φορά στην δευτέρα γυμνασίου, όταν είχα παρουσίαση στα Θρησκευτικά.., είπα και ξαναγέλασε

Μ : Πόσο το σιχαινόμουν αυτό το μάθημα.., είπε και έκανε πως ανατρίχιασε

Γέλασα με τις κινήσεις που έκανε το σώμα του.

Μ : Νιώθεις καλύτερα? Ρώτησε και σήκωσε το κεφάλι του ώστε να με κοιτάξει

Ένα μεγάλο μέρος μου ήθελε να πει ένα μπιγκ φατ όχι, ώστε να αναγκαστεί να με κρατήσει στα χέρια του για λίγο ακόμα.

Εγώ : Ναι.., είπα και ξεκόλλησα από πάνω του, ευχαριστώ..

Μ : Έλα πάμε πάνω.., είπε και γούρλωσα τα μάτια μου

Εγώ : Που?

Μ : Δε πρόκειται να σε αφήσω μόνη σου μετά το σημερινό.., είπε και το βλέμμα του υποδήλωνε πως δε σήκωνε αντιρρήσεις

Εγώ : Δε μπορείς να με κρατήσεις εδώ, θα ανησυχήσουν οι δικοί μου..

Μ : Ούτε να σε αφήσω μόνη σου μετά από κρίση πανικού μπορώ.., είπε

Ρόλαρα τα μάτια μου.

Εγώ : Θα είμαι εντάξει..., τον διαβεβαίωσα αλλά δε φάνηκε να πείθεται

Αυτή τη στιγμή το μόνο που με ανησυχούσε είναι μήπως με ψάχνει ο μπαμπάς μου.

Εγώ : Μπορείς να με πας στο σπίτι μου, είναι ο Αντρέας εκεί....

Μ : Μπαα έχω καλύτερη ιδέα..

{...}

Εγώ : ΑΝΤΡΕΑΑΑΑ! φώναξα καθώς έκλεινα την πόρτα πίσω μου

Α : ΕΛΑΑΑ! ακούστηκε η φωνή του από πάνω

Εγώ : Εμ... ΓΕΙΆ ΣΟΥ! είπα και ανέβηκα βιαστικά τα σκαλιά

Α : ΓΕΙΆ! Μπαίνω για μπάνιο! Όταν βγω θες να δούμε καμιά ταινία? Φώναξε

Εγώ : Να το κάνουμε αύριο? Νυστάζω πάρα πολύ αυτή τη στιγμή.., είπα ψέματα

Α : Εντάξει! Καληνύχτα!

Εγώ : Καληνύχτα! Είπα πίσω και έτρεξα μέχρι το δωμάτιο μου

Μπήκα μέσα πετώντας τα πράγματα μου πάνω στο γραφείο και έτρεξα να ανοίξω το παράθυρο.

Μ : Ομολογώ έχει πλάκα να σκαρφαλώνω εδώ πάνω.., είπε καθώς πέρναγε το πόδι του μέσα

Τότε να το κάνεις πιο συχνά.. Ααρρρρ..

Σκάσε Ζούμπι.

Μπήκε μέσα στο δωμάτιο και έκλεισε το παράθυρο πίσω του.

Εγώ : Πάω να αλλάξω.., είπα χωρίς να τον κοιτάω και πήρα τις πιτζάμες μου από το κρεβάτι τρέχοντας μέχρι το μπάνιο

Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και την  κλείδωσα. Και έπειτα την διπλοκλείδωσα. Και τα επόμενα 5 λεπτά που προσπαθούσα να βάλω πιτζάμες έλεγχα συνέχεια, αν την είχα κλειδώσει.

Έπλυνα τα δόντια μου στα γρήγορα και πήγα να λύσω τις πλεξούδες μου, αλλά μετά σκέφτηκα πως θα γινόμουν σαν μπούφος, οπότε τις άφησα όπως είναι.

Βγήκα έξω και τον βρήκα καθιστό στο κρεβάτι με το κινητό μου στο χέρι.

Εγώ : Εε τ-τι κάνεις? Ρώτησα απορημένη

Μ : Ήθελα να δω την ώρα.., είπε χαλαρά και το άφησε στο κομοδίνο

Γύρισε το κεφάλι του ξανά προς το μέρος μου και με σκάναρε από πάνω μέχρι κάτω. Άρχισε να γελάει.

Κοίταξα τις πιτζάμες μου με τον μονόκερο και έπειτα πάλι εκείνον.

Δε φτάνει που έβαλα τις καλύτερες που είχα για πάρτη του, γελάει και από πάνω.

Εγώ : Τι έχω..?

Μ : Τίποτα.., είπε μέσα απ τα γέλια του, είσαι πολύ.. Εμ.. Σεξι..

Πρρρ.... Νιάου....

Ένιωσα τα μάγουλα μου να ροδίζουν και εκείνος γέλασε ακόμα πιο πολύ.

"Φόρεσα" την θυμωμένη μάσκα μίνιον και πήγα προς το μέρος του, κάνοντας τον στην άκρη, και προσπάθησα να ξαπλώσω στο κρεβάτι.

Εγώ : Σήκω απ το πάπλωμα! Πρόσταξα και προσπάθησα να βάλω να πόδια μου μέσα

Προς μεγάλη μου έκπληξη όντως σηκώθηκε και έπειτα κάθισε κάτω στο πάτωμα.

Μπήκα μέσα στα σκεπάσματα και γύρισα να τον κοιτάξω.

Εγώ : Μου χρωστάς κάποιες εξηγήσεις.., μουρμούρισα

Η έκφραση του άλλαξε γρήγορα.

Μ : Κάποια άλλη φορά.., είπε απλά

Τουλάχιστον δεν είπε όχι.

Εγώ : Και τώρα τι θα κάνεις..? Ρώτησα

Μ : Μόλις κοιμηθείς, θα φύγω.., είπε και έγνεψα

Γύρισα ανάσκελα και έκλεισα τα μάτια μου. Και μόνο στην σκέψη όμως, πως καθόταν εκεί δίπλα μου, δεν μπορούσα να κοιμηθώ.

Ένιωθα το βλέμμα του καρφωμένο πάνω μου.

Τα λεπτά πέρναγαν και εγώ είχα αλλάξει πλευρό 27 φορές και είχα κάνει 32 στάσεις της γιόγκα.

Γύρισα άλλη μια φορά εκνευρισμένη πλευρό και ξεφύσιξα.

Ξαναγύρνα τον κώλο σου και οι επόμενες κινήσεις που θα κάνεις θα είναι 32 στάσεις του καμασούτρα.

ΖΟΥΜΠΟΎΛΙΑ - ΕΒΛΑΜΠΊΑ ΜΑΛΑΚΟΠΟΎΛΟΥ!

Ξαναγύρισα πλευρό, και ούτε ένα δεύτερο αργότερα, άκουσα ένα μικρό γελάκι.

Καλά καλά γελά. Εσύ δε θα φύγεις ποτέ από εδώ...

Και έπειτα ησυχία.

Ένιωσα το στρώμα να βουλιάζει και η καρδιά μου σταμάτησε για λίγο. Δε μπήκε μέσα από το πάπλωμα, απλά ξάπλωσε από πάνω.

Η καρδιά μου σε αυτό το σημείο πήγαινε τακα τακα τακα τακα τακα τακα τακα τακα.

Δε μίλησε κανένας. Ούτε εκείνος ούτε κι εγώ.

Έφερε το χέρι του στον κρόταφο μου και πέρασε κάποιες τούφες πίσω απ το αυτί μου.

Η ζεστή του ανάσα εσκάγε πάνω στο δέρμα μου και ένιωθα τη θερμοκρασία λίγο λίγο να ανεβαίνει.

Τύλιξε το χέρι του γύρω από τη κοιλιά μου και ένωσε το στέρνο του με τη πλάτη μου.

Μ : Καλύτερα τώρα..? Ψιθύρισε

Ήμουν σίγουρη πως αν άνοιγα το στόμα μου εκείνη τη στιγμή δε θα κατάφερνα να βγάλω λέξη, οπότε απλά έγνεψα καταφατικά.

Ανασηκώθηκε ελάχιστα και ακούμπησε το πιγούνι του στην κορυφή του κεφαλιού μου.

Ήταν τόσο ζεστά εδώ μέσα... Ένιωθα εύθραυστη μέσα στα χέρια του. Μικροσκοπική.

Τα βλέφαρα μου έκλειναν σταδιακά, δε μπορούσα να βοηθηθώ.

Είχα διαβάσει ιστορίες και ιστορίες που αναφέρονταν σε ζευγάρια. Είχα διαβάσει πολλές σκηνές, πολλές αγκαλιές, πολλά φιλιά.

Όμως τίποτα δε συγκρίνεται με τη πράξη.

Είναι διαφορετικό να διαβάζεις για αυτή τη ζεστασιά, για αυτή τη θερμή, και είναι διαφορετικό να τη νιώθεις.

Δύο στις τέσσερις ιστορίες του wattpad μιλάνε για έναν μεγάλο έρωτα ανάμεσα σε δύο κόσμους.

Χώθηκα καλύτερα στην αγκαλιά του.

Αναρχία.

Πόσο γελοίο ακούγεται όταν το βλέπεις εκ των τρίτων. Πόσο κλισέ.

Σαν ένα κακογραμμένο σενάριο εφηβικής ταινίας.

Όμως καθώς με έπαιρνε ο ύπνος μέσα στην αγκαλιά του δεν υπήρχε αναρχία. Δεν υπήρχαν κλισέ, ούτε ρομαντικές νουβέλες.

Υπήρχε μόνο εκείνος. Εκείνος, εγώ και η θέρμη ανάμεσα μας.

..................................................................................

Hi bbys 💎

ΟΚ θα το πω. Ήταν πιθανώς η χειρότερη ρομαντικοτέτοια σκηνή που έχω γράψει ποτέ. Το επίπεδο του κριντζ καθώς το ξαναδιάβασα ξεπέρασε αυτό του Θρησκευτικού μου που προσπαθεί μάταια να το παίξει κουλ.

Το κεφάλαιο ήταν ότι να ναι και πραγματικά θα το εσβηνα και θα το ξαναεγραφα από την αρχή, αλλά σας το υποσχέθηκα και είχα και 2 τύραννους πάνω από το κεφάλι μου να μου φωνάζουν να τελειώνω.

Ναι εσάς κοιτάω sigourlhhh και sassy_bby .

ΤΥΡΑΝΝΟΙ.

Επίσης οφείλω να σας ενημερώσω πως ΜΗΝ ΑΝΑΠΑΥΕΣΤΕ ο Μαξ μου δε παράτησε το ρόλο του f*ckboy για εκείνον του πρίγκιπα Έρικ τόσο εύκολα.

Απλά προειδοποιώ...

Αυτά από εμένα

Bb bbys 💎