Εγώ : Αυτή θα με τρελάνει.., μονολόγησα και χαμογέλασα πάνω απ την οθόνη του κινητού
........................................................................

Mel's pov

Τι αίματα?

Σηκώθηκα αμέσως απ τον καναπέ και και έπιασα το τηλέφωνο.

Θα πάρω.

Μήπως όμως δε πρέπει?

Αλλά άμα έχει χτυπήσει? Άμα χρειάζεται τη βοήθεια μου?

Και τι θα κάνεις μωρή θα πας να τους δείρεις?

Όχι βέβαια.. Ίσως.. Εμ..

Θα του κάνεις μάκια τα βαβά του?

Θα πεις κι άλλες βλακείες?

ΕΓΏ Ή ΕΣΎ!? ΤΡΆΒΑ ΠΑΡΤΟΝ ΤΗΛΈΦΩΝΟ!

Εγώ : Πφφφ..., ξεφύσιξα και πήγα κατευθείαν στην επαφή του

Το πατεί το κουμπί κανείς ή δε το πατεί?

ΜΕΛΊΝΑ!

Ωχουυ καλά μωρέ πως κάνεις έτσι..

Κοίταξα διστακτικά το πράσινο κουμπάκι στην οθόνη του κινητού.

*η Ζουμπουλία μπαίνει σαν κομάντο μέσα στο κέντρο κινητικών λειτουργιών εγκεφάλου και τραβάει το μοχλό με σατανικό γέλιο*

Πάτησα το κουμπί και έβαλα το τηλέφωνο δίπλα στο αυτί μου. Άρχισα να περπατάω νευρικά πάνω κάτω στο σαλόνι καθώς τα "μπιπ" πέρναγαν.

Ξαφνικά το κινητό σταμάτησε τον χαρακτηριστικό ήχο.

Μ : Ν-ναι.., άκουσα μια λαχανιασμένη φωνή

Εγώ : Μαξ..? Ρώτησα για να βεβαιωθώ πως ήταν εκείνος

Μ : Μελ!? Τι έπαθες έγινε κάτι!? Ρώτησε βαριανασαίνοντας

Εγώ : Όχι καλ-λά είμαι.. Εσύ πως είσαι? Ρώτησα ανήσυχα

Μ : Έχω υπάρξει και καλύτερα.. Γιατί ρωτ-, είπε και άκουσα φωνές στο μπακραουντ, γαμώτο.. Μελ δε μπ-πορώ να μιλήσω αυτή τη στιγμή..

Εγώ : Εντάξει εγ-γώ ήθελα απλ-

Μ : Σε 20 λεπτά στο πάρκ-.., είπε και τότε ένα δυνατό μπαμ ακούστηκε

Νέκρα.

Κοίταξα το κινητό μου και είδα πως η κλήση είχε τερματιστεί.

Έτρεξα στο δωμάτιο μου και έβαλα μια γκρι φόρμα και ένα φούτερ από πάνω. Ήταν τα πρώτα πράγματα που βρήκα μη κρίνετε!

Έστειλα μήνυμα στον Αντρέα αν τυχόν γύριζε νωρίς πως θα είμαι στην Άννα και έκανα να φύγω όταν μου ήρθε φλασιά.

ΚΙ ΆΜΑ ΓΥΡΊΣΕΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ!?

Άρχισα να κουνιέμαι πάνω κάτω ξύνοντας το κεφάλι μου σαν τα κινούμενα σχέδια.

ΤΟ ΒΡΉΚΑ!

Πήρα το μαξιλάρι μου μαζί με άλλα δύο μικρότερα που έχω στο πλάι του κρεβατιού, και τα τοποθέτησα κάτω από τα σκεπάσματα σχηματίζοντας έναν όγκο. Ή αλλιώς μια ψεύτικη εγώ.

Είμαι ιδιοφυΐα? Εννοείται πως ναι.

Έτρεξα μέχρι κάτω και αφού πήρα κλειδιά σπιτιού και φυσικά φόρεσα τα παπούτσια μου βγήκα έξω.

Έκανε, μπορώ να πω, υπερβολικό κρύο και το να ξεχάσω το μπουφάν δεν ήταν η πιο έξυπνη κίνηση. Πάλι καλά που το φούτερ είναι χοντρό..

Με λίγο τρέξιμο και μερικές παραλίγο κωλοτούμπες στη μέση του δρόμου έφτασα στο πάρκο. Ήμουν εκεί πιο νωρίς από την ώρα συνάντησης αλλά δε με ένοιαζε.

Έκατσα σε μια κούνια και άρχισα να σκέφτομαι κοιτώντας το κενό.

Ο δυνατός θόρυβος στο τηλέφωνο με είχε τρομοκρατήσει είναι η αλήθεια. Απλά ήθελα να δω αν ο Μαξ ήταν καλά μετά από όλον αυτόν τον σαματά. Ίσως έκανα βλακεία που τον πήρα αλλά αλήθεια ανησύχησα.

Στο κάτω κάτω είναι φίλος μου. Σωστά..?

{...}

Χτυπούσα το πόδι μου πάνω κάτω στο δάπεδο της παιδικής χαράς νευρικά.

Έχουν περάσει 20 λεπτά από την ώρα συνάντησης μας και έχω αρχίσει να φοβάμαι. Πέρα από το ότι είμαι ολομόναχη σε ένα πάρκο βραδιάτικα έχω αρχίσει να ανησυχώ υπερβολικά για τον Μαξ.

Κι αν έπαθε κάτι? Αν του επιτέθηκαν, ή ακόμα χειρότερα αν τον βρήκε καμία μολότοφ και τωρ - ωχ θεέ μου κάνε να είναι καλά..

Έκλεισα τα μάτια μου και πήρα μια βαθιά ανάσα σκεπτόμενη αν έπρεπε να φύγω ή όχι.

Ξαφνικά ένιωσα δύο ελαφρά χτυπήματα στον ώμο μου και άρχισα να τσιρίζω σαν υστερικιά. Τότε ένα χέρι μου έκλεισε το στόμα και με έστρεψε προς το μέρος του.

Μ : Σςς εγώ είμαι! Ψιθυροφώναξε και έβγαλε τη παλάμη του

Αμέσως σταμάτησα να φωνάζω και ξεφύσιξα ανακουφισμένη. Η ψυχραιμία μου όμως χάθηκε με μιας όταν είδα το πρόσωπο του.

Εγώ : Ο Χριστός και η Παναγία Μαξ! Είπα και σηκώθηκα απότομα από την κούνια

Μ : Έχω πάθει και χειρότερα.., είπε χαλαρά και έκατσε στην θέση που καθόμουν εγώ πριν

Η περιοχή του ματιού του και κάτω από το μάτι είχε μια άχνη απόχρωση του κόκκινου και σε μερικά σημεία του μωβ. Πάνω από το μέτωπο του, στην δεξιά πλευρά του προσώπου εκεί όπου ξεκίναγαν οι φίτρες των μαλλιών είχε μια ουλή απ την οποία ανάβλιζε ελάχιστο αίμα. Το σημάδι που μου τράβηξε περισσότερο την προσοχή όμως ήταν ένα μικρό κόψιμο στο κάτω χείλος του.

Εγώ : Αυτ-τό έγινε από τη μολότοφ..? Ρώτησα δειλά

Σήκωσε το κεφάλι του προς τα πάνω και με κοίταξε δύσπιστα.

Μ : Που ξέρεις για τις μολότοφ?

Κόμπλαρα.

Εγώ : Εγ-γώ.. Ε.. Το είδα στις ειδήσεις.. Έβγ-γαλε έκτακτο.., σκαρφίστηκα μια τυχαία δικαιολογία

Μ : Ποτέ πρόλαβαν ρε πούστη.., μονολόγισε και κούνησε αργά το κεφάλι του ως δείγμα κούρασης

Περιεργαζόμουν με τόση προσήλωση τα τραύματα του που δεν κατάλαβα πότε το χέρι μου βρέθηκε στο πρόσωπο του. Με την άκρη του δακτύλου μου ακούμπησα ελαφρά το μελανιασμένο του μάτι. Μόλις ήρθαμε σε επαφή, απευθείας τινάχτηκε ελαφρώς και συνειδητοποιώντας πλέον τι έκανα πήρα το χέρι μου ντροπιασμένη.

Επικράτησε σιωπή για λίγη ώρα.

Εγώ : Έτσι γίνετ-ται συνήθως..? Τραύλισα για να σπάσω λίγο τον πάγο

Σήκωσε ξανά το κεφάλι του προς τα πάνω και με κοίταξε. Για άλλη μια φορά τα μάτια του ήταν υπνοτιστικά όμορφα.

Μ : Ναιπ.. Αλλά αυτό δεν ήταν προσχεδιασμένο. Απλά έγινε ένας τσακωμός, κάποιοι θύμωσαν παραπάνω από κάποιους άλλους και ξαφνικά έσκασαν δύο μολότοφ.., μονολόγισε κουρασμένα

Τα μάτια του ήταν ελαφρώς κόκκινα και από τους μαύρους κύκλους του κατάλαβα πως πρέπει να ήταν κατάκοπος. Από τη μια ένιωθα άσχημα που τον είχα αναγκάσει, ουσιαστικά, να έρθει εδώ ενώ θα μπορούσε να πάει σπίτι του να κοιμηθεί. Από την άλλη ήθελα να βεβαιωθώ πως ήταν καλά..

Εγώ : Χρειάζεσαι λίγο ύπνο.., είπα ντροπαλά, ίσως θα ήταν καλύτερα να πηγαίνω..

Γύρισα και άρχισα να περπατάω προς την έξοδο του πάρκου όταν η φωνή του με σταμάτησε.

Μ : Μη φύγεις ακόμα.., είπε ήρεμα και άκουσα τον ήχο απ τις αλυσίδες της κούνιας να τρίζουν

Γύρισα προς το μέρος του, μόνο για να συνειδητοποιήσω πως βρισκόταν ήδη ακριβώς πίσω μου.

Η θέα του χτυπημένου προσώπου του μόνο λίγα εκατοστά μακριά από το δικό μου έφερε ανατριχίλα στο σώμα μου.

Μ : Γιατί με πήρες τηλέφωνο? Πέταξε ξαφνικά

Άνοιξα ελαφρώς περισσότερο τα μάτια μου.

Εγώ : Εγ-γώ.. Τίποτα.., τραύλισα

Μ : Δε μου φάνηκε για "τίποτα".., είπε και η ζέστη του ανάσα χτύπησε το πρόσωπο μου

Ένα ανεξήγητο κύμα θέρμης με διαπέρασε.

Εγώ : Ανησύχ-χησα.., μουρμούρισα τόσο ώστε να το ακούσει, γ-για εσένα..

Μ : Δε χρειαζόταν, είμαι καλά.., είπε μην έχοντας ξεκολλήσει τα μάτια του απ τα δικά μου

Τότε το βλέμμα μου έπεσε για άλλη μια φορά πάνω στα τραύματα του. Σήκωσα για ακόμη μια φορά το χέρι μου και με τα ακροδάκτυλα μου ακούμπησα το δέρμα του.

Ακούμπησα πολύ ελαφρά την πληγή στο κούτελο του και τον ένιωσα που τσιτώθηκε, αλλά δε τραβήχτηκε μακριά. Τότε προχώρησα τα δάκτυλα μου και διέτρεξα την επιδερμίδα του μέχρι τα ζυγωματικά του. Χάιδεψα με τον αντίχειρα μου το μελανιασμένο σημείο κάτω απ το μάτι του και άρχισα σιγά σιγά να σέρνω το άγγιγμα μου μέχρι τα χείλη του.

Ένιωσα την ανάσα του να γίνεται βαριά.

Έπαιξα λίγο με τις άκρες των χειλιών του προτού περάσω πολύ ελαφρά πάνω από το σχίσιμο. Εάν μετακινούσα περισσότερο το χέρι μου πιθανόν να είχα κοπεί από την κόψη που είχε αποκτήσει το σαγόνι του εκείνη τη στιγμή.

Και τότε εκείνο το συναίσθημα εμφανίστηκε πάλι. Ήταν ακριβώς το ίδιο με αυτό που είχα νιώσει στην ταράτσα. Γαργαλούσε το στομάχι μου προκαλώντας μου πεταλούδες, έκανε την ανάσα μου πιο αργή και την καρδιά μου πιο γρήγορη.

Ένιωθα ακριβώς το ίδιο. Ένιωθα πως ήθελα να συμβεί. Αισθάνθηκα πως ήθελα να νιώσω τη γεύση των χειλιών του ενάντια στα δικά μου.

Τι στο διάολο έχω πάθει?

Μ : Έχεις δίκ-κιο.. Ίσως θα ήταν καλύτερα να φύγεις.., είπε και έκανε ένα βήμα πιο πίσω

Έριξα το χέρι μου άτονα στα πλευρά μου.

Εγώ : Ν-ναι, σωστ-τά.., τραύλισα

Αλλά κανένας δεν κουνήθηκε. Απλά μείναμε εκεί να κοιταζόμαστε. Ο τρόπος που τα μάτια του είχαν καρφώσει τα δικά μου ήταν έντονος. Σχεδόν κτητικός, σαν να με κρατούσε στο έδαφος πάρα τα όσα μου είπε.

Αποφάσισα να σπάσω την οπτική επαφή και έκανα δύο βήματα πίσω γυρνώντας του σχεδόν τη πλάτη μου.

Εγώ : Καληνύχτα.., είπα και άρχισα να περπατάω προς την έξοδο

Μ : Καληνύχτα μικρή.., είπε και χαμογέλασα κρυφά

Η καρδιά μου έκανε ένα μικρό φτερούριγμα εκείνη τη στιγμή.

Βγήκα απ το πάρκο και ξεκίνησα να περπατάω.

Το συναίσθημα δεν έλεγε να φύγει λεπτό και το στομάχι μου είχε δεθεί κόμπος. Δεν ήθελα να φύγω.

*η Ζουμπι πιάνει τα ποπ κορν*

Το μόνο που ήθελα εκείνη τη στιγμή ήταν να γυρίσω επιτόπου πίσω. Να κάτσω σε εκείνη τη κούνια και να τον ακούω να μιλάει για τις πορείες και τη συμμορία που κάθε φορά κάνουν τα μάτια του να γυαλίζουν τόσο έντονα.

*κάνει σους στο διπλανό της*

Ήθελα απλά να μου κρατήσει το χέρι και να τρέξουμε να ανέβουμε σε καμία ταράτσα ή κάποια παιδική χαρά. Ήθελα να δω αυτό το χαμόγελο που πάντα εμφανίζεται τις ακατάλληλες στιγμές και ξαφνικά τις κάνει πιο όμορφες.

*η Ζουμπι προσηλώνεται*

Ήθελα να με εκνευρίσει αφάνταστα μόνο και μόνο για να ακούσω την τρυφερή ατάκα που θα ακολουθήσει μετά.

Ήθελα.. Ήθελ-λα να με πάρει αγκαλιά..

*η Ζούμπι αρχίζει και δακρίζει*

Ήθελα να πάμε πίσω σε εκείνη τη μέρα στο αμάξι του όταν με έβαλε στην αγκαλιά του και αποκοιμήθηκα στα χέρια του. Να πάμε πίσω στην ημέρα που ήρθε για να του δώσω το φούτερ του και τελικά μου έδωσε εκείνος μια αγκαλιά.

*η Ζούμπι έχει πλαντάξει στο κλάμα*

Γιατί νομίζω πως μετά από όλα αυτά που έχω περάσει, που κόντεψα να πάθω πνευμονία για εκείνον, που το έσκασα τόσες φορές από το σπίτι, που τον ακολούθησα σε ταράτσες και ανθρωποκυνηγητά, μετά από όλα αυτά..

Νομίζω πως μου αρέσει. Υπερβολικά πολύ και εξαιρετικά έντονα.

*ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ*
........................................................................

Hi bbys 💎

Χαου μπου γιου μπου?

Δε μπορείτε να πείτε ανέβασα σε λιγότερο από 3 μήνες!

Για κάποιο λόγο είχα υπερβολικά πολύ έμπνευση για αυτό το κεφαλαίο.. Και ίσως είναι η πρώτη φορά που με ακούτε να το λέω αλλά ναι, ναι μου άρεσε το πάρτ :')

Ελπίζω να σας άρεσε και εσάς γιατί δούλεψα πολύ για να το τελειώσω έγκαιρα ❤️

BTW ακούστε το τραγούδι πάνω πάνω το βρήκα εκπληκτικά ωραίο. Ο Aj Michelle είναι υποτιμημένος❤️

#teamax outt

Bb bbys 💎