Tijdsprong naar de volgende dag.

Keelin en haar zussen zaten als een van de eersten in de eetzaal voor het ontbijt. Keelin keek toe hoe de anderen langzaamaan binnendruppelden voor het ontbijt. Sylvar liep natuurlijk meteen op haar af. "Goedemorgen." Zei hij zacht waarna hij haar een kus gaf. "Jij ook goedemorgen." Antwoordde Keelin. Ze pakte een broodje van de schaal en begon te eten. Na een tijdje vroeg Feline. "Heeft iemand van jullie enig idee waar Haldur ons over wil spreken?" Keelin schudde haar hoofd. Ze had natuurlijk wel haar vermoedens, maar zeker weten deed ze het niet. Nadat ze klaar waren met eten stonden Keelin en Sylvar op. Fran keek verbaasd. "Wat is er? Hoezo staan jullie op en willen jullie weggaan?" Vroeg ze. Keelin zuchtte even en Aurel zei zacht. "Ze hebben nog wat dingen te doen." Fran zuchtte even en mompelde. "Ik wist wel dat je ons zou laten vallen." Keelin werd bleek. Hoe durfde Fran dat te zeggen. Ze liet het Nachtwacht team niet vallen. Aurel siste kwaad. "Waar slaat dat nou weer op. Ze laat jullie heus niet vallen hoor, het lijkt alleen zo omdat jullie nu hier zijn en ze kan zich nu eenmaal niet opsplitsen. Ze heeft ook hier dingen te doen." Fran werd alleen nog maar kwader van die woorden. Ze schreeuwde. "Oh nee. Ze laat ons wel degelijk vallen. Ze is een paar keer langs geweest om ons te helpen en om op bezoek te komen, maar verder hebben we helemaal niks gehoord." Keelin zuchtte even. Ze wilde helemaal geen ruzie maken over het feit dat Fran het idee had dat ze de Nachtwacht liet vallen. Gelukkig voor haar kwam op dat moment haar moeder binnen lopen. Melisande keek geschrokken naar alle kwade gezichten. "Wat is er aan de hand?" Vroeg ze nieuwsgierig. Keelin zuchtte even en zei toen. "Wij wilden weggaan omdat we nog wat dingen moeten doen, en dat komt er straks met het bezoek van Haldur niet meer van. Ze zei dat ik het Nachtwacht team in de steek liet. Dus ik zei dat ik me nu eenmaal niet kan opsplitsen en dat ik hen heus nog wel help met de wezens terugsturen naar de Onderwereld." Melisande knikte begrijpend en ze zei tegen Fran. "Ze zal jullie heus niet in de steek laten. Nu lijkt dit misschien wel zo, maar ze heeft het nu eenmaal enorm druk. Als ze klaar is komt ze weer naar jullie toe." Fran knikte even en zuchtte  toen. "Sorry Keelin. Ik moet nog heel erg aan de nieuwe situatie wennen. Daarbij is het bijna weer volle maan dus dan weet je het wel." Keelin knikte begrijpend. "Het is al goed." Zei ze zacht. Zij, Sylvar, Aurel, Daisy en Melisande luepen de eetzaal uit. Twee uur later zuchtte Keelin. Ze baalde nog steeds van wat er vanochtend is gebeurd. Aurel merkte dit en ze zei zacht. "Het komt allemaal heus wel goed. De anderen hebben ook tijd nodig om aan de nieuwe situatie te wennen." Stelde ze haar zus gerust. Keelin glimlachte en omhelsde Aurel. "Je loopt weer ruim voor op schema dus nu  is het ook niet zo erg als het gesprek met Haldur wat uitloopt." Merkte Daisy op die bij hen kwam staan. Ze voegde er lachend aan toe. "We zijn een goed team met zijn vieren." De anderen knikten instemmend. Keelin keek op de klok. "Jongens. We zullen nu toch wel aan moeten lopen. Willen we nog op tijd zijn." Waarschuwde ze de anderen. Vlug liepen ze de trap op. Toen ze in de hal aankwamen keek Keelin om zich heen. Ze was op zoek naar de anderen, maar ze kon ze niet vinden. Na een tijdje zag ze Vega en Juno. Ze kwamen gehaast op hen af. "Is het gesprek in dezelfde ruimte als waar we de vorige keren de gesprekken hadden?" Vroeg Juno. Keelin knikte even en vlug liepen ze verder. Na een tijdje kwamen ze aan in de ruimte waar ze al eerder hadden gezeten om dingen te bespreken. Keelin zag dat ze nog op tijd waren. Na vijf minuten kwam Melisande de kamer in en ze vroeg. "Heb je wel tegen iemand gezegd waar ze Haldur naartoe moeten sturen?" Keelin lachte even om de bezorgdheid van haar moeder. "Naomi wijst hem de weg. Maak je nu eens niet zoveel zorgen. Het is allemaal geregeld." Zei ze zacht. Melisande knikte. Ook zij moest er nog heel erg aan wennen dat Keelin alles onder controle had. Na een paar minuten klonk er geklop op de deur en kwamen Naomi en Haldur binnengelopen. Haldur wilde een buiging maken voor Keelin, maar hij deed het toch maar niet. Hij was bang dat het niet oké was als hij dat deed. Keelin glimlachte even om zijn getwijfel. "Ik snap je twijfel, maar het hoeft nu niet perse. Later wel als je hier terug mag komen, maar dat is nu nog niet aan de orde." Zei ze rustig. Haldur knikte even en ging toen zitten. Keelin keek even om zich heen om te zien of diegene die hierbij aanwezig moesten zijn ook echt aanwezig waren. Dit was het geval. "Wat wilde je ons vertellen?" Vroeg ze kalm aan Haldur. Deze zuchtte even en begon toen aan zijn verhaal. "Om te beginnen wil ik mijn excuses aanbieden voor mijn gedrag van een paar maanden geleden. Ik had niet zo kwaad moeten reageren toen ik erachter kwam dat jij en Sylvar een stel waren geworden." Hij stopte even en keek Keelin aan. Keelin zuchtte even en zei toen. "Voor je aan je uitleg begint wil ik even de waarheids spreuk over je uitspreken zodat we zeker weten dat wat jij ons vertelt echt waar is." Zei ze. Haldur knikte en Keelin haalde wat elfenstof uit haar haar. "Veritas." Mompelde ze. Ze keek even naar Haldur om te zien of de spreuk wel werkte. Dit bleek het geval te zijn. Hij vervolgde. "Verder heb ik een paar dagen geleden een heftige ruzie gehad met Melanie. Ik kwam hiernaartoe om jullie te feliciteren met het feit dat jullie Melisande hebben opgevolgd en omdat ik mijn excuses wilde aanbieden, maar helaas voor mij betrapte ik Melanie toen ze uit de kamer met de kluis kwam. Natuurijk was ze behoorlijk boos op mij omdat haar betrapt had. Ze snauwde me toe dat ik niets meer in het paleis te zoeken had. Ik antwoordde dat ik hierheen kwam om jullie te feliciteren en om mijn excuses aan te bieden voor mijn vervelende gedrag van de laatste maanden. Natuurlijk vond ze dat niet goed.  Ze pakte me bij mijn arm en sleurde me mee naar de hal. Ze zei dat ik me niet met haar zaken moest bemoeien en dat het me niks maar dan ook niks aanging wat ze in de kamer met de kluis te zoeken had." Keelin knikte en Feline vroeg. "Maar wat ik me afvraag. Weet Melanie de code van de kluis? Ik bedoel er zijn een paar leden van de hofhouding die de code weten. Weet zij die ook?" Keelin schudde haar hoofd. "Nee. Melanie is een van de elfen die de code niet weten. Alleen Naomi, Simone, Arianna en Suzanne weten de code." Antwoordde ze. Feline zuchtte opgelucht. Het was een hele geruststelling voor haar dat Melanie de code niet kende. Keelin keek even naar haar moeder en zuchtte toen. "We moeten iets opbiechten ben ik bang. Toen Melisande ons meenam naar de kluis om te laten zien dat het kristal veilig lag opgeborgen en om een andere code in te stellen. Melanie os ons gevolgd en ik verdenk haar ervan dat ze heeft gekeken toen ik de nieuwe code invoerde." Zei ze schuldbewust. Sylvar pakte haar  hand en knerp rr even in. Hij zei zacht. "Wij hadden geen van drieën door dat we gevolgd werden. Dat moeten jullie geloven." De anderen knikten even ten teken dat ze hen geloofden. Melisande zei zacht. "Ik had het idee dat we gevolgd werden omdat ik voetstappen achter me hoorde, maar telkens wanneer ik me omdraaide om te kijken stond er niemand achter me." Aurl sprong kwaad overeind. "Ik wist dat er wat was met Melanie. Ze deed volgens Naomi al dagen geheimzinnig en telkens wanneer zij of een van de anderen daarnaar vroegen ontwee ze alle vragen. Weten jullie nog." Roep ze kwaad. De anderen knikten en Keelin keek naar Haldur. "Het gast nu niet over Melanie, maar over Haldur die ons wat wilde vertellen. Ga verder." Zei ze tegen Haldur. Haldur zuchtte even en zei toen. "Het spijt me ontzettend van alles wat ik in het verleden heb gedaan om jullie tegen te werken en uit elkaar te drijven. Dat had ik niet mogen doen." Aurel wilde wat zeggen, maar door een blik die Keelin haar zus toewierp hield ze zich in. Haldur vervolgde. "Ik wilde al die dingen niet doen, maar ik moest wel van Mirelle en de anderen. Ze dwongen me net hen samen te werken. Ik wilde dit allemaal niet doen. Echt niet jullie moeten me geloven." Keelin en Melisande knikten. Melisande zei zacht. "We geloven je. Er is niet voor niets de waarheids spreuk over je uitgesproken. Ik merk aan je dat je heel veel spijt hebt van alles wat he hebt aangericht." Keelin knikte en keek naar haar moeder. Deze knikte even en Keelin keek naar Haldur. "Je mag terugkomen, maar wel op een voorwaarde. Je staat aan onze kant en loopt niet over naar Vanessa en de anderen. Je moet beloven dat je ons ten allen tijde zult helpen wat er ook gebeurt." Zei ze. Haldur knikte. "Dat beloof ik. Ik sal jullie helpen en ik zal trouw zijn aan jullie allemaal." Zei Haldur plechtig. Keelin knikte even. Ze wilde wat zeggen, maar precies op het moment dat ze haar mond open wilde doen om wat te zeggen vloog de deur open. Het was Gideon en hij keek kwaad naar Keelin. Keelin had natuurlijk niet direct door dat er iets niet  maar gelukkig voor haar hadden Melisande en de anderen dit wel door. Melisande wist te vertellen dat Gideon met Roman mee was omdat ze even wat met de president moesten bespreken. Dit kon dus de echte Gideon niet zijn en dat kon dus twee dingen vetrkenen. Of Volac was ontsnapt of dit was Thomas die gebruik maakte van Volacs brouwsel. Het laatste bleek het geval te zijn. Thomas trok Keelin weg bij de anderen en strooide een soort poeder in haar gezicht. Keelin verslapte in zijn armen. Niet veel later verdwenen Thomas en Keelin in een rookwolk. Sylvar en Aurel wisselden een blik met Vega en Melisande. Deze knikten en daarna rende de hele groep de kamer uit. Ze moesten Keelin zien te vinden. Zou hen dit lukken? Of zouden ze te laat komen en eiste Vanessa de troon op? 

Zo weer een nieuw deel. Waar denken jullie dat Keelin heen is gebracht? Ik geef een tip en dat is dat degene die de tweede film van Nachtwacht gezien gebben wel weten war ze heen is gebracht. Hoe gaat het verder? Zullen ze Keelin redden of neemt Vanessa haar plaats in? Hoe gaat het verder nu Keelin weg is? Laat me vooral weten in de reacties wat jullie er van denken. Ik ben benieuwd. Als je een goed idee hebt over hoe het verhaal verder moet gasn mag je dit natuurlijk altijd in de reacties zetten. Of je stuurt een privé bericht met je idee. Ik ben benieuwd naar jullie ideeën. Als je dit een goed boek vind vergeet dan niet te stemmen of een reactie achter te laten. Dat vind ik heel leuk namelijk.

Veel leesplezier met hoofdstuk 4 alweer

 weg bij