Nadat ze Vega, Juno en de rest hadden gevonden legde Keelin vlug uit wat er was gebeurd. Vega schrok zich een hoedje. ''We weten inmiddels dat hij zijn goede zelfbeheersing kwijt is, of dat voorgoed is weet ik niet.'' Mompelde Vega. Keelin knikte. Een paar minuten later kwam Alissa aanrennen. ''Ze zijn bij de waterval vlak bij de elfenboom.'' Hijgde ze. Keelin bedankte haar vriendin en rende weg. Ze keek na een paar meter om om te zien of de rest haar was gevolgd. Dit was het geval en vlug rende ze verder. Toen ze eenmaal bij de waterval aangekomen waren zuchtte ze even van opluchting. Wilko had haar zus nog niet in een weerwolf veranderd. De anderen kwamen om haar heen staan. Fran spitste haar oren om te horen wat er werd gezegd. Keelin luisterde nu ook aandachtig. Ze hadden duidelijk ruzie over iets. Aurel schreeuwde kwaad. ''Laat me met rust! Ik vind enkel Vlad leuk op die manier.'' Wilko zuchtte even. ''Waarom vind je mij niet leuk en kies je voor hem? Ik ben toch veel leuker dan hij?'' Vroeg hij. Aurel rolde met haar ogen. Keelin wisselde een blik met haar moeder en Vega en toen ze allebei knikte ten teken dat ze te voorschijn mochten komen stapte Keelin de struiken uit. ''Eindelijk zijn jullie er. Ik kan wel wat hulp gebruiken.'' Zuchtte Aurel opgelucht. Keelin glimlachte even en ze stelde zich naast haar zus op. ''Waarom doe jij zo moeilijk over het feit dat ze Vladimir leuk vind en niet jou?'' Wilde Mirelle weten. Wilko keek haar vals aan. ''Ben je overgelopen of zo? Ik dacht dat jij het er niet mee eens was dat Keelin het allebei zou doen, en nu sta je ineens weer aan hun kant. Waarom?'' Vroeg hij. Mirelle zuchtte even. ''Ik was mezelf niet omdat Lianne me betoverd had. Daardoor deed ik zo ongelofelijk gemeen tegen hen. Ik was in haar macht, ik moest dus alles doen en zeggen wat zij me opdroeg. Gelukkig is de spreuk opgeheven en ben ik mezelf weer.'' Zei ze rustig. Wilko keek geïrriteerd. "Als je maar weet dat ik het hier niet mee eens ben. Je hoort voor Liannes kant te kiezen en niet voor haar." Gromde hij. Hij rende op Keelin af duwde haar omver. Sylvar rende er naartoe en siste kwaad. "Laat haar los." Wilko luisterde niet, maar gelukkig was Daisy er ook nog. Ze mompelde een spreuk waarna Wilko zo stil als een standbeeld bleef staan. Hij leek wel bevroren.. Keelin bedankte haar vriendin en rende op haar zus af. "Gaat het wel?" Vroeg ze bezorgd aan haar zus. Aurel knikte trillerig en Keelin trok haar overeind. Ze was zo druk bezig om Aurel in veiligheid te brengen dat ze niet door had dat de spreuk van Daisy in de tussentijd was uitgewerkt. Ineens hoorde ze hoe Mirelle haar riep. "Keelin kijk uit! Wilko staat vlak achter jullie en hij is inmiddels getransformeerd." Keelin draaide zich vlug om om te zien waar Wilko zich op dat moment bevond. Dit was inderdaad ontzettend dichtbij de plek waar Aurel en Keelin stonden.  Keelin sprong vlug achteruit. Sacha kwam op haar afgelopen. ''Wat nu? Ik vrees dat hij het nu op jullie allebei heeft gemunt.'' Fluisterde ze gehaast. Keelin grabbelde even in haar tas en gaf Sacha een zilveren net aan.''Gooi dit over hem heen. Dat houdt hem wel even bezig.'' Fluisterde ze. Sacha knikte en rende met het net in haar handen op Wilko af. Ze gooide het over hem heen. Keelin had zo'n gevoel dat hij snel zou ontsnappen en ze had gelijk. Nog geen tien minuten nadat Sacha het net over Wilko heen had gegooid had hij zichzelf bevrijd. Keelin keek even hulpzoekend naar Vega. Dat hij kon ontsnappen uit het net zou niet moeten kunnen. Vega schudde zijn hoofd in een teken van. Ik leg het straks uit. Kelin knikte en keek om zich heen om te zien waar Wilko zich bevond. Tot haar schrik kwam ze erachter dat hij vlak bij Aurel stond en hij wilde haar aanvallen. Keelin rende erop af, maar Vlad was sneller. Hij rip kwaad. "Laat haar met rust. Wat is er zo verkeerd aan dat ze mij leuk vind?" Wilko zuchtte even om zoveel dommigheid en zei toen. "Het zou niet mogen naar mijn mening. Het klopt niet. Ze moet voor mij kiezen of voor iemand hier, maar niet voor jou." Keelin wilde het voor Vlad en Aurel opnemen maar ze durfde niet goed. Vladimir was inmiddels zo boos op Wilko dat hij hem aanvloog. Keelin schrok en ze rende dan ook meteen op haar zus af om haar daar weg te halen. Stel dat een van de jongens haar per ongeluk zou raken in hun gevecht. Na een kwartier vond Vega het wel mooi geweest en hij riep. "Stop. Hou hier alsjeblieft mee op. Dit heeft helemaal geen zin. Hierdoor veranderen haar gevoelens voor Vlad echt niet." Wilko gromde naar Vega."Ik kom terug en ze zal voor mij kiezen. Mijn wraak zal zoet zijn." Met die woorden rende hij weg in de richting van het portaal. Keelin schrok van die woorden. Wat zou dat te betekenen hebben? Terwijl ze terug liepen naar het paleis praatten ze over die mysterieuze woorden van Wilko. Mirelle merkte op. "Is hij nu helemaal gek geworden? Hij wil gewoon dat Aurel voor hem kiest, zo niet dan heeft ze een probleem." De anderen knikten instemmend en Keelin zei zacht. "Ik vrees dat hij andere weerwolven gaat vragen om hem te helpen ons aan te vallen. Hij kan het immers ook nog altijd niet hebben dat het kristal mij en Sylvar uitkoos." Melisande die de woorden van haar dochter hoorde zei rustig. "Zodra we terug zijn in het paleis gaan we het erover hebben. We moeten ervoor zorgen dat het hem niet lukt om zijn zin te krijgen.'' Keelin knikte even. Gehaast liep de hele groep in de richting van het paleis waar ze zich voor minstens een uur in de ruimte opsloten waar ze al vaker dingen hadden besproken. Niet dat ze zich letterlijk hadden opgesloten, maar ze moesten even een goed plan bedenken en dat ging niet als ze steeds gestoord werden. Na een uur waren ze eruit. Keelin liet de wachters weten dat ze de beveiliging bij het portaal en rondom het paleis moesten ophogen. Ze wist ook wel dat het paleis normaal gezien nooit bewaakt hoorde te worden, maar het was sinds Lianne vervelend begon te doen al niet meer normaal. Verder werd iedereen die het elfenrijk in of uit wilde goed gecontroleerd en werd het duistere hart extra in de gaten gehouden. Je wist tenslotte maar nooit wat er allemaal kon gebeuren. Keelin zuchtte even. Het zat haar niks lekker. Wat als Wilko hulp zou krijgen van andere weerwolven of andere wezens. Zou het hem lukken om zijn wraakplan in gang te zetten?

Zo eindelijk na ruim anderhalve maand een nieuw hoofdstuk. Ik had nauwelijks inspiratie haha. Nu zal ik weer meer aan dit verhaal gaan werken om bepaalde redenen war ik ergens wel behoorlijk van baal, maar goed genoeg over dat. Wat denken jullie? Zou het Wilko gaan lukken om zijn wraakplannen tegen Keelin, Vlad en de anderen in werking te zetten? Wat gaat er gebeuren als hij zijn plek in het team terug opeist? Dit en meer lees je in de volgende hoofdstukken.

Veel leesplezier met hoofdstuk 20 maar weer.