Tijdsprong naar de volgende dag.

Keelin werd rustig wakker en kleedde zich aan. Om haar heen werden ook haar zussen en haar nichtje wakker. Toen ook zij allemaal aangekleed en klaar waren met tandenpoetsen en hun haar doen liepen ze naar de eetzaal. Keelin ging op haar vaste plek aan tafel zitten. Niet veel later druppelden de anderen langzaam binnen. Sylvar ging naast Keelin zitten. "Goedemorgen." Zei hij zacht. Kelin glimlachte even en gaf hem een kus. "Jij ook goedemorgen." Celine rolde even met haar ogen en zei lachend. "Ik heb er helemaal geen problemen mee dat er twee stelletjes in onze vriendengroep zijn hoor, maar doe alsjeblieft niet zo klef waar ik bij ben." Keelin grinnikte en Aurel riep naar haar nichtje. "Wacht jij maar. Ooit zal jij ook iemand leuk vinden en dan ook klef met hem doen. Dan krijg jij die opmerking gegarandeerd terug van mij dat is en ding dat ik zeker weet." Celine stond op en ze liep dreigend op Aurel af. Keelin wilde haar zus nog waarschuwen, maar ze was te laat. Celine had Aurel al van haar stoel afgetrokken en ze was haar nu de kieteldood aan het geven. Na een paar minuten smeekte Aurel lachend. "Stop Celine. Ik neem het terug. Wil je nu please ophouden? Je weet dat ik hier niet tegen kan he." Celine lachte en trok haar nicht overeind. "Daarom doe ik het ook, omdat ik jullie alle drie daar heel goed mee kan plagen omdat jullie er niet tegen kunnen." Zei ze droog. Keelin grinnikte. Ze pakte een broodje van de schaal en smeerde er wat beleg op. Daarna begon ze rustig te eten. Na een paar minuten vroeg Daisy. "Weet iemand waar Feline en Haldur zijn? Ik heb ze geen van tweeën nog gezien vanochtend." Keelin haalde haar schouders op. "Ik zou het niet weten. Toen wij wakker werden was haar bed al leeg. Ze had er wel in geslapen, maar waarom ze vroeger wakker werd dan wij weet ik niet." Aurel stootte haar zus even aan en fluisterde. "Denk jij wat ik denk?" Keelin glimlachte eventjes en knikte. Sylvar had de vraag ook gehoord en hij fluisterde. "Die twee doen al zo geheimzinnig sinds Haldur terugkwam om het uit te praten. Ik weet bijna zeker dat ze elkaar leuk vinden." Keelin giechelde even en Aurel zei droog. "Het zal ook tijd worden ook. Ik had al even het gevoel dat er wat was tussen die twee. Ze deden de laatste dagen zo aardig en lief tegen elkaar. Ik verdenk Feline er van dat ze hem al langer leuk vind, maar ik heb de kans nog niet gehad om haar uit te horen." Keelin knikte instemmend. Ook zei had het idee dat er al wat langer iets speelde tussen die twee. Ze had haar tweede broodje inmiddels ook op en stond op. Sylvar volgde haar voorbeeld en Fran zuchtte even. "Nu heb ik alweer dat gevoel dat Keelin ons laat stikken." Zei ze klagend. Aurel zuchtte even en nam het toen voor haar zus op. "Ze laat jullie niet vallen hoor, maar ze heeft nu eenmaal haar verplichtingen hier. Ze kan er echt niet zomaar onderuit." Keelin knikte instemmend en Fran gromde boos. "Had het kristal haar maar nooit uitgekozen. Dan had ze het niet zo druk gehad en hoefde ze ons niet te laten vallen." Nu werd Daisy kwaad. "Ze laat jullie niet vallen hoor. Ze hoort nog steeds bij de Nachtwacht. Het is gewoon dat ze het nu heel druk heeft." Fran stond op. Ze rende op Keelin af en duwde haar weg. "Je moet echt kiezen. Ik accepteer het niet langer dat je het beide kan doen." " schreeuwde ze kwaad. Keelin krabbelde overeind. "Wat is er hier aan de hand?" Klonk de verbaasde stem van Feline vanuit de deuropening. Vlug legde Vladimir uit aan Haldur en Feline wat er was gebeurt. Haldur zuchtte even en zei toen rustig tegen Fran. "Je zult de keuze van het kristal toch moeten respecteren. Het kristal maakt altijd de juiste keuze en vergist zich nooit. Ze laat jullie niet vallen. Het voelt voor jou alleen zo, omdat ze eerst volop tijd voor jou en de anderen had en nu moet ze haar tijd verdelen." Fran knikte even en liep toen op Keelin af. "Het spijt me. Ik had niet zo tegen je uit moeten vallen. Het is gewoon ik ben nog altijd niet aan de situatie gewend zoals die nu is. Ik weet ook wel dat je ons niet laat vallen. Verder is het vanavond weer volle maan dus daarom ben ik ook zo geïrriteerd. Het was even te veel." Zei ze zacht. Keelin knikte begrijpend en Vlad zei rustig. "Misschien is het een goed idee als je even een rondje gaat rennen buiten. Dat hielp bij Wilko ook altijd als het weer bijna volle maan was." Fran knikte en zei zacht. "Bedankt Vlad. Dat ga ik denk ik maar eens doen." Met die woorden lep ze de eetzaal uit. Na een minuut liepen ook Keelin en Sylvar de eetzaal uit. Zij werden op de hielen gevolgd door Daisy, Aurel en Haldur. Toen Keelin in de troonzaal aankwam zuchtte ze even. Het was op zich goed te combineren op het moment, maar dat had er misschien ook mee te maken dat er al even geen wezens meer ontsnapt waren. Ze vroeg zich af hoe het zou lopen als er weer bijna iedere dag een wezen ontsnapte. Keelin schudde haar gedachten van zich af en vroeg aan Haldur. "Wat heeft nu meteen onze aandacht nodig?" Haldur dacht even na en hij keek op het lijstje dat hij in zijn handen had. "Er zijn wat elfen bijzonder veel aan het klagen de laatste tijd. Ze vinden dat je tot nu toe weinig aandacht hebt gehad voor de dingen waar zij tegen aan lopen. Het varieert van de opleiding van de jonge elfen tot het bemiddelen in hun ruzies en alles daar tussenin." Keelin keek even verbaasd. "Dat is haast onmogelijk. We maken twee keer per week tijd om naar de problemen van het volk te luisteren. Hoe kunnen ze dan nog altijd niet tevreden zijn?" Vrieg ze. Haldur haalde zijn schouders op. "Ik zou het om eerlijk te zijn niet weten. Misschien moeten ze nog wennen aan het idee dat jullie nu de leiding hebben. Verder vrees ik dat iemand allerlei leugens en roddels aan het verspreiden is." Keelin en Sylvar schrokken zich kapot. "Wat zeggen ze dan?" Vroeg Daisy. Haldur zuchtte even en zei toen. "Ze zeggen dat jij niet geschikt bent om ons volk te leiden, zelfs niet met Sylvar aan je zijde. Ze gaan ook verder op die leugen die Vanessa in het leven heeft geroepen over dat je en gevaar bent voor het rijk en dat je een kwaadaardig monster zou zijn." Keelin zuchtte even en dacht na. Wie zou haar bij het elfenvolk zwart willen maken? Ze zou het zo snel niet weten. Plotseling werd ze ruw uit haar gedachten gerukt toen er rennende voetstappen op de trap klonken. Het was Marcel. Hij boog even en zei toen. "Sorry dat ik je stoor midden in een belangrijk gesprek maar het is dringend. Lianne is onderweg hierheen met Cooper. Ik weet niet wat ze van plan is, maar het kan onmogelijk goed zijn. " Keelin zuchtte even. Dat kon ze er nu net even niet bij hebben. Ze dacht even na en zei toen tegen Marcel. "Plaats twee wachters bij alle ingangen van het paleis. Ik zit nu niet op onverwacht bezoek van buitenaf te wachten." Marcel knikte en liep weg. Keelin richtte zich weer naar Haldur. "Zoek uit  wie die leugens verspreid en waar ze vandaan komen? Kom zodra je meer weet naar mij toe. Vraag maar aan de anderen of ze je willen helpen. Ik denk dat Fran en Vlad het wel leuk vinden om dit uit te zoeken en ons zo te helpen." Beval ze. Haldur knikte even en liep weg. Een uur later kwamen Vlad, Fran en Haldur de troonzaal weer in gerend. "En? Hebben jullie iets gevonden?" Vroeg Aurel hoopvol. Ze vond het helemaal niet leuk dat er leugens en roddels over haar zus werden verspreid. Haldur knikte. Hij zuchtte even alsof hij het moeilijk vond om het tegen Keelin te zeggen. Inmiddels was Melisande ook in de troonzaal aangekomen. Haldur had haar ook ingelicht over de roddels en leugens die er over Keelin werden verspreid. "Wat hebben jullie nu ontdekt?" Vroeg Melisande rustig. Haldur aarzelde een minuut en zei toen. "We weten zeker dat het een groepje is die de roddels en leugens verspreidden. Louise, Eline en Esmee deden heel erg vreemd toen wij naar de leugens en roddels vroegen. Na een paar minuten smeken vertelden ze me eindelijk dat zij het waren onder leiding van Melanie." Keelin schrok even van wat ze hoorde. Feline vroeg rustig. "Ik dacht dat Esmee en Lianne aan onze kant stonden. Wat zijn die twee van plan?" Keelin haalde haar schouders op. Ze had geen flauw idee wat Lianne van plan was. Keelin vroeg zich af of Melanie nog altijd samenwerkte met Vanessa, of dat dit plan alleen van haar afkomstig was. Wat het ook was. Melanie was al niet te vertrouwen, maar dat gevoel werd nu alleen nog maar sterker. Opeens hoorde Feline een luid geschreeuw en gevloek vanuit de hal komen. Keelin wisselde even een blik met Sylvar en ze renden met twee treden tegelijk de trap op. De anderen volgden hen iets rustiger. Toen ze uiteindelijk in de hal aankwamen schrok Keelin enorm. Cooper stond in de hal van het paleis om zich heen te kijken. Denise kwam ook aangelopen uit de richting van de trap die naar de eerste verdieping leidde. "Wat heeft dit te betekenen?" Vroeg ze kwaad aan haar jongste dochter. Lianne negeerde haar moeder en Denise vervolgde. "Je kent de regels. Je mag geen mensen mee hier heen nemen. Laat staan over ons vertellen. Nu krijgen we allemaal problemen met de Raad." Lianne grijnsde gemeen. "Net goed dat zij problemen krijgt met de Raad. Ik vond het toch al niet goed dat zij werd gekozen als de opvolgster van Melisande. Het hoort niet zo te gaan." Nu werd Aurel ook kwaad. "Waarom vinden jullie het toch zo erg dat Keelin de koningin is geworden?" Riep ze. Lianne negeerde haar echter. Keelin zuchtte even. Ze hoopte dat Vega het kon regelen bij de Raad. Ze wist maar al te goed wat er zou gaan gebeuren als de Hoge Raad besloot de leugens te geloven die er over haar werden verspreid. Vega kwam aanrennen. "Zeg me alsjeblieft niet dat Keelin in de problemen zit?" Vroeg Aurel. Vega schudde zijn hoofd en hij stapte op zij. De president liep op hen af. "Vega en Roman hebben mij over de huidige situatie vertelt en ook dat Cooper zich deze keer waarschijnlijk niet zo makkelijk laat wegjagen. Hij wil het weten." Cooper knikte en zei zacht. "Helena weet het ook. Ik beloof plechtig dat ik niks verder vertel aan de inwoners in Schemermeer. Ik vind het wel zo eerlijk dat ik dan ook alles weet." De president knikte. Keelin keek gespannen. Zou ze dit goedkeuren? Na een kleine vijf minuten die voor Keelin aanvoelde als een uur zei de president tegen Keelin. "Ik keur het goed dst hij het weet. De gezant is het er ook mee eens, wel wil hij dat er over Cooper dezelfde spreuk word uitgesproken die Vega over Helena heeft uitgesproken. Je krijgt dus geen problemen met de Raad." Keelin knikte opgelucht. Inmiddels had Vega de spreuk over Cooper uitgesproken en had hij hem alles over de Nachtwacht verteld. Ook had hij uitgelegd wat de spreuk die over hem had uitgesproken inhield. Keelin zuchtte opgelucht. Dit was al een probleem minder. Ze was blij dat de president het goedkeurde dat Coop ook alles wist, want ze had al genoeg aan haar hoofd met de roddels en Leugens die er over haar verspreid waren. Plotseling kwam Lianne op haar afrennen. "Meekomen." Siste ze en ze trok Keelin ruw mee naar buiten. Keelin vroeg zich af waar Lianne haar heen bracht en wat ze met haar van plan was. Al snel werd die vraag beantwoord want ze had haar naar de torenkamer van Volac gebracht. Ze siste kwaad. "Jij moet hier nu onmiddellijk weg. Iemand anders hoort de koningin te worden. Zodra de anderen jou komen zoeken ga ik ze vertellen wat voor een monster jij bent. En dan zit je pas echt in de nesten en ben je alles kwijt. Ik zal de rest van het volk ervan overtuigen dat jij een monster bent en dat je dus niet geschikt bent als onze koningin. Ze zullen ongetwijfeld in opstand komen. Je kunt ons niet stoppen. " Na deze woorden te hebben uitgesproken haalde ze elfenstof uit haar haar en sprak wel tien keer de op een na ergste spreuk uit en ook nog ern keer de vloek waar je ziek van werd. Hierna verdween ze en liet Keelin achter. Keelin hoopte dat de anderen  haar snel zouden vinden. Zou het haar lukken om Lianne te stoppen? Of zouden hun duistere plannen slagen?

Zo weer een nieuw deel. Wat denken jullie? Krijgt Vanessa via Lianne en Melanie uiteindelijk toch haar zin en word Keelin verbannen uit het rijk? En als dat gebeurd eie word dan de nieuwe koningin? Word het Vanessa, Lianne of heel iemand anders? Hoe zal het verdergaan nu Cooper alles weet. Gaat hij hen helpen om Vanessa en de anderen te stoppen of kiest hij juist hun kant? Wat zou er gaan gebeuren als een vriend of vriendin zich ineens vreemd gaat gedragen? Is er meer dan een verrader in hun midden? Hoe gaat het verder tussen Keelin en Sylvar? Blijven ze bij elkaar of worden ze door al dit gedoe uit elkaar gedreven? Hoe gaat het verder in het rijk? Verandert er veel of blijft alles hetzelfde? Dit en meer lees je in de volgende hoofdstukken.

Ik zou het heel leuk vinden als jullie een reactie achter willen laten met wat jullie van het boek vinden. Ook als je een idee hebt voor het verhaal mag je dit in de reacties zetten. Ik ben benieuwd naar jullie meningen over het verhaal en jullie ideeën.

Veel leesplezier met hoofdstuk 15 alweer.