Vladimir keek vlug om zich heen om te zien waar Juno zich bevond. Hij had toch echt haar hulp nodig om langs alle wezens te raken. Gelukkig voor hen kwam Juno aanrennen en ze mompelde een spreuk. Vlad zag tot zijn grote opluchting dat de wezens een voor een in een diepe slaap vielen. Hopelijk zouden ze lang genoeg slapen zodat ze niet doorhadden dat Keelin verdwenen was. Achter zich hoorde hij Juno mopperen. "Het spijt me Vlad. Ik kon niet bij de wezens hierachter komen met mijn spreuk. Hij slaapt dus nog niet." Vladimir knikte. Hij begreep maar al te goed dat hij heel snel moest zijn, wilde Keelin niet alsnog ten prooi vallen aan de kus des doods van de Stanislem. Op datzelfde moment riep Vega die een horloge in zijn hand hield. "We moeten opschieten. De celdeur open krijgen en de afleiding hebben meer tijd gekost dan waar ik had gerekend. We hebben nog hooguit een half uur voor Sylvar, Aurel en Feline ook verzwakken." Vlad zag tot zijn grote opluchting dat zijn vader Annabel bij haar hand had gepakt. Fran knikte naar hen ten teken dat het pad vrij was. Vlad schakelde direct over op vampier snelheid en hij zoefde er vandoor met Keelin in zijn armen. De anderen renden hem achterna. Het was nog best een eindje tot de poort, Vanessa vond blijkbaar dat Keelin diep in de onderwereld thuishoorde.  Na een tijdje zag Fran die voor Vlad uitrende de poort voor zich opdoemen. Ze zei hoopvol. "We gaan het halen jongens. Dat moet wel." Feline hoorde die bemoedigende woorden ook en ze antwoordde. "Daar zou ik nog maar niet zo zeker van zijn. Vanessa is hier en ze zit ons samen met die griezel, jullie weten wel wie ik bedoel. Op de hielen." Die woorden waren voor Vladimir voldoende om er nog een tandje bij te zetten. Ze moesten Keelin hier weg halen voordat hij bij haar kon komen om haar alsnog de kus te geven. Na nog een paar spannende minuten rende hij op volle snelheid door de kier in de poort. Hij draaide zich om en zag tot zijn grote opluchting dat de anderen hem achterna waren gekomen. Melisande knikte naar Denise en Marcel en ze duwden samen met Alissa en Celine tegen de poort. De poort sloeg krakend dicht. Gelukkig viel de poort net op tijd dicht. Zodat de Stanislem hen niet achterna kon komen. Helaas voor hen was Vanessa erin geslaagd om door de steeds kleiner wordende opening in de poort te glippen. Melisande knikte even naar Vladimir en zei rustig. "Breng haar maar naar haar kamer. Ik zal ervoor zorgen dat Judith zo naar jullie toe komt." Judith was een van de genezers in het paleis. Aurel vreesde dat ze haar hulp hard nodig zouden hebben om Keelin te genezen. Vlad knikte en hij rende met Sylvar en Aurel op zijn hielen terug naar het paleis. Zodra ze in het paleis aankwamen rende Aurel direct weg om Judith te gaan zoeken. Sylvar had inmiddels Keelin van Vlad overgenomen en hij legde haar voorzichtig op haar bed. Hij schoof een stoel bij en ging zitten. Hij pakte haar hand. Hij hoopte van harte dat Aurel Judith snel zou vinden. Nog geen tien minuten nadat hij dat had gedacht ging de deur zachtjes open en keamen Judith en Aurel binnen. Judith liep meteen op Keelin af. "Wat is er precies gebeurt?" Vroeg ze aan Sylvar. Vlug vertelde hij aan Judith wat ze van Daisy hadden gehoord. Judith knikte even en dacht na. "Weet een van jullie twee toevallig hoe je het drankje moet maken dat kan helpen als je verzwakt bent door duistere magie? Ik zou het liever zelf willen maken maar ik moet hier blijven om alvast wat voorbereidingen te treffen. Ze heeft zo lang in de onderwereld opgesloten gezeten dat ze heel ernstig verzwakt is." Vroeg ze na een tijdjr. Aurel knikte. "Ik weet toevallig hoe je het moet maken. Ik weet ook wel dat Sylvar dit ook weet, maar hem kennende blijft hij liever bij haar." Zei ze. Sylvar knikte even. Hij wilde Keelin nu echt niet achter laten als dat niet perse hoefde. Vladimir vroeg geschrokken aan Judith. "Je ze dat je voorbereidingen moest treffen om Keelin beter te maken? Kun je me uitleggen wat je bedoelde." Judith knikte even. "Ze is zo ernstig verzwakt dat alleen het drankje niet zal helpen. Ik zal ook enkele genezende spreuken moeten toepassen wil ik haar volledig beter kunnen maken." Vlad knikte. Op het moment dat Aurel weg wilde lopen om het drankje te maken ging de deur open en kwamen Vega, Juno, Feline, Celine, Sacha, Melisande, Fran en Roman binnen. "Hoe is het met haar?" Vroeg Melisande bezorgd. Ze keek bang naar haar dochter. Ze lag zo stil op haar bed. Waren ze te laat geweest? Wat zou er gebeuren als Judith haar niet beter kon maken? Daar wilde ze nog maar niet aan denken. "Nog steeds hetzelfde. Aurel is op weg naar de geheime kamer om een drankje te maken dat nodig is om haar te genezen." Vertelde Vladimir. Vega knikte even. Hij keurde het goed dat Aurel het drankje in de geheime kamer zou maken. Hij wist om welk middel het ging en hij wist ook dat Keelin alles in voorraad had wat ze aan ingrediënten nodig had. Aurel glipte de kamer uit. Judith zuchtte even en zei toen. "Het spijt me ontzettend, maar er zullen toch een aantal personen deze kamer moeten verlaten. Het is te druk en ik kan me zo niet concentreren. Er mogen buiten Aurel om nog vier personen bij haar blijven. Wie blijven er?" Sylvar zou sowieso bij Keelin blijven. Hij maakte zich te veel zorgen om haar om zich op hun taken te kunnen concentreren. Ook Melisande, Vega en Feline bleven. De anderen vertrokken stilletjes naar buiten. Judith deed de deur dicht en liep terug naar het bed van Keelin. Ze begon een aantal genezende spreuken op te zeggen. Na een tijdje merkte Sylvar dat de wonden die over Keelins hele lichaam zaten langzaam dichtgingen. Hij zuchtte opgelucht toen hij dat zag. Hij had er alle vertrouwen in dat alles weer goed zou komen. Na een kwartier zei Judith zachtjes. "Nu is het wachten op Aurel met het middeltje. Keelin is er gelukkig al wat beter aan toe, maar ik heb nu echt het drankje nodig om haar helemaal beter te maken." Een half uur later ging de deur van de kamer zachtjes open en kwam Aurel binnen. Ze overhandigde zwijgend een flesje aan Judith die het voorzichtig in Keelins mond goot. Sylvar zuchtte opgelucht toen hij Keelin hoorde slikken. "Niet schrikken. Ze valt zo in een diepe slaap. Het is hetzelfde effect als na die vloek. Na een paar uur komt ze weer bij en dan is ze weer de oude. Wel moet ik jullie waarschuwen dat ze waarschijnlijk heel bang zal zijn als ze weer bij is gekomen. Het is ook niet niks wat er met haar gebeurd is. Dus die reactie is volkomen normaal. Het is belangrijk dat jullie er nu voor haar zijn." Zei Judith. Sylvar en Aurel knikten even en Judith keek streng naar Vega. "Stel haar alsjeblieft geen vragen over wat er precies gebeurt is in de onderwereld. Daar zal ze de eerste periode nog niet goed aan toe zijn. Het is ook zo heftig wat er met haar is gebeurt daar. Het laatste wat we willen is dat haar toestand weer verslechterd doordat we de herinneringen oprakelen." Vega knikte. Judith draaide zich om naar Sylvar en Aurel. "Als er wat met haar aan de hand is kom mij dan meteen waarschuwen." Zei ze rustig. Dat beloofden Sylvar en Aurel. Melisande keek hen ernstig aan. "Ik zorg ervoor dat er niemand maar dan ook niemand die hier niks te zoeken heeft binnen komt. We kunnen nu niet hebben dat Vanessa plots binnen valt." zei ze. Met die woorden verdween ze de kamer uit. Een paar uur later opende Keelin knipperend haar ogen. Sylvar hielp haar voorzichtig overeind en Aurel vroeg bezorgd aan haar zus.  "Gaat het wel." Keelin knikte even. "Gelukkig voel ik me al wat beter dan straks." Zei ze zacht. Sylvar pakte haar hand en kneep er even in. Aurel glimlachte even en zei opgelucht. "We waren zo ongelofelijk bezorgd om je. Ik ben blij dat alles nu weer goed is." Sylvar stond op en liep even weg om wat te drinken voor hen te gaan halen. Toen hij even later terugkwam zuchtte hij even. "Als ik jullie was zou ik nog maar even niet van deze kamer afgaan. Verderop in de gang stonden Vega en Judith namelijk enorme ruzie te maken. Vega is behoorlijk boos over het feit dat hij niks over het hele gebeuren aan je mag vragen." Zei hij lachend tegen Keelin. Keelin glimlachte. "Eerlijk gezegd ben ik Judith daar best dankbaar voor omdat ik er liever niet aan wil terugdenken. " Zei ze waarna ze een slok van haar drinken nam. Sylvar knikte begrijpend. "Vega moet het naar gewoon begrijpen dat je er liever niet aan wilt denken. Eerlijk. ik zou er ook opnieuw de kriebels van krijgen als ik daar had gezeten en ze zouden met mij doen wat ze met jou van plan waren. Dus ja. ik begrijp Judith haar beslissing wel." Zei Aurel lachend. Een uur later zaten ze gezellig te kletsen met Feline, Daisy en Sacha die naar hen toe waren gekomen omdat ze wilden weten hoe het met Keelin was toen de deur plotseling open vloog. Keelin schrok enorm en ze verstijfde dan ook direct van angst  toen ze zag dat Vanessa in de deuropening stond. Feline mompelde vragend. "Hoe is zij langs de wachters gekomen?" De anderen haalden hun schouders op.  Ze hadden geen idee hoe haar dat was gelukt. Iedereen vroeg zich af wat ze van hen wilde.  Sacha was intussen weggeglipt om hulp te gaan halen. Sylvar vroeg zich af of de hulp op tijd zou arriveren. Wat wilde Vanessa van hen?

Zo weer een nieuw deel. Het tweede deel al vandaag dat er op komt. Wat denken jullie? Hoe is het haar gelukt om langs de wachters te komen? Wat zou ze van hen willen? Is ze van plan om Keelin wat aan te doen? en zo ja wat zal dat dan zijn? Of komt ze weer een partij zeuren over het feit dat Sylvar en Keelin een stel zijn? Zou er op tijd hulp komen of gaat ze Keelin wat aandoen? Dit en meer lees je in de volgende hoofdstukken. laat vooral een reactie achter met wat jij er van denkt en wat je tot nu toe van het boek vind. Ook als je een idee hebt voor het verhaal of een nieuw personage mag je dit in de reacties laten weten. Ik ben benieuwd naar jullie ideeën voor dit boek. Laat dus vooral een reactie achter want dat vind ik heel  erg leuk. het hoeft natuurlijk niet perse maar t zou wel erg leuk zijn.

Veel leespleziernmet hoofdstuk 13 alweer.