Melisande zuchtte zodra Vlad en Sacha terug waren en begon het moeilijke gesprek. "Jullie weten allemaal wat er is gebeurd. We hebben even overleg gehad met de hele Raad en we zijn eruit. Haldur en Wilko mogen hier niet mee wegkomen. Daarom is het volgende besloten." Ze keek even naar de president van de Raad en zij knikte. "Wilko ligt uit het Team door zijn gedrag. Een vriendin van  Sacha Fran neemt zijn plek in. Ze is nu bij de raad om getraind te worden. We hebben haar haar oude krachten die ze tijdelijk had teruggegeven, maar vraag me niet om uitleg want het is ingewikkeld. Het punt is dat er dus wel een nieuw lid bijkomt, maar ze is bij jullie al bekend. Nu mag Melisande de rest vertellen." Zei de President. Melisande zuchtte en zei toen: "ik vind het heel moeilijk om een hoede straf voor Haldur te bedenken. Ik dacht eerst aan verbannen, maar dat is geen optie want wie weet waar hij dan heengaat. Verder is hij toch wel een goede hulp." Ze keek even naar Aurel en Sylvar en die knikten. Zij waren dan welde raadgevers van Melisande, maar Haldur hielp hen wel mee als er bijvoorbeeld een feest is of iets dergelijks. "Ik vind echter en al helemaal gezien de aankomende kristalceremonie. Dat hij niet meer mag helpen. We houden hem goed in de gaten. Hij is niet verbannen maar heeft een contactverbod opgelegd gekregen door mij en de Raad, hij mag met niemand van jullie contact hebben op welke manier dan ook." Besloot ze. Iedereen knikte. Keelin zuchtte evdn. Ze  was wel opgelucht. Aurel merkte op. "Wie zegt dat hij zich eraan houdt. Ik wil niet dat ze nog meer gedoe over zich heen krijgen. Niet alleen van hem, maar ik verdenk nog een  aantal Elfen er van dat ze hen uit elkaar willen halen. Het spijt me dat ik het ga zeggen Mirelle. Ik doel namelijk op Lianne. Ik weet toevallig dat zij onze groep binnen wil dringen en ik heb gehoord van Esmee dat ze Sylvar ook leuk vind." Sylvar zuchtte en merkte op. "Hoezo ben ik ineens zo populair? Ik vind haar geeneens leuk." Keelin glimlachte. De anderen hadden ook wel door dat er heel wat voor nodig was wilde iemand die twee uit elkaar halen.  "Weet iemand wanneer Fran hierheen komt?" Vroeg Sacha. De president antwoordde. "Zo snel mogelijk. Ik ga er van uit dat ze vandaag terugkomt? Anders hebben we een probleem moest er wat gebeuren." Zei ze met een blik op Vladimir en Keelin. Keelin bedacht ineens iets en ze keek vragend naar Sacha. "Ga jij alles eigenlijk nog aan Helena vertellen?" Sacha knikte. "Dat is wel de bedoeling maar ik weet echt niet hoe. Wie wil me helpen want het word een moeilijk gesprek." De meden knikten en Aurel zei zacht. "We zijn vriendinnen. Tuurlijk helpen en Keelin je er doorheen." Keelin knikte ten teken dat ze het met haar zus eens was. Plotseling hoorde Vega een bekende stem. "Jongens. Waar zijn jullie? Ik kan wel wat hulp gebruiken in de herberg en er is een brief bezorgd maar ik heb geen idee voor wie die is en wie de afzender is." Mirelle lachte en fluisterde. "Als je het over de duivel hebt." Keelin sprong overeind en zei. "Ik wil wel eens weten wie een brief heeft gestuurd. Iets zegt me dat het geen goed nieuws is." Sylvar knikte. "He verdorie. De gedachte alleen al dat ze mij een brief stuurt omdat ze me leuk vind bezorgt me de zenuwen." Merkte hij somber op. "Kom dan mee dan weet je het." Lachte Aurel. Ze liepen vlug met zijn zessen de geheime kamer uit. Helena vond het goed dat zij ook meehielpen in de herberg. Zeker nu Wilko er niet meer was. Helena stond in de keuken op het groepje vrienden te wachten en gaf Keelin zwijgend de brief. Keelin liep  naar hun vaste tafeltje en plofte neer terwijl ze de brief openmaakte. Haar gezicht betrok toen ze zag van wie de brief kwam en ze overhandigde de brief aan Sylvar. "Ja zeg ik wil ook weten wat er aan de hand is." Riep Aurel. Sylvar zuchtte en begon de brief voor te lezen.

Lieve Sylvar. Ik mis je ontzettend en ik kan het niet hebben dat jij voor Keelin kiest. Je hoort voor mij te kiezen. Haldur heeft me alles vertelt. Jullie horen naar ons te luisteren. Jij hoort bij mij en bij niemand anders. Ik kom vandaag nog naar je toe om alles te regelen. Een ding zeggen we jullie alvast. Dat gesprek zal niet vriendelijk verlopen. Haldur komt mee om me te helpen. Indien nodig duikt er misschien een oude bekende op.

Groetjes Lianne.

Aurel mompelde. "Niet nog meer gedoe over jullie.'' Sylvar stond zonder iets te zeggen op en rende terug in de richting van de geheime kamer. Keelin en de anderen  renden hem achter na. Toen ze in de geheime kamer waren wisten ze niet wat hen overkwam. Melisande was woedend. "Hij kent zijn straf en nog geen uur nadat die is ingevoerd negeert hij het al." Keelin zat somber voor zich uit te kijken. "Wat is er?" Vroeg Aurel. Keelin negeerde haar en vreg aan de president. "Hoelang duurt het nog?" De president glimlachte en zei. "Vlad. Haal jij haar op." Vladimir knikte en liep weg. Keelin keek naar vega en zei simpel. "Je weet denk ik wel waar ik aan denk." Hij knikte kort. "Ik had alleen niet verwacht dat hij die zou inzetten." Keelin knikte en zei zacht. "Nee maar het is wel een optie he." Vega knikte. "Wat mis ik?" Vroeg Mirelle. Keelin schudde haar hoofd. Ze wilde het verhaal niet opnieuw vertellen. Sylvar en Aurel keken elkaar aan. "Hey. Het is toen ook gelukt. En denk maar niet dat ik het zover laat komen." Zei Sylvar lief. Keelin glimlachte. "Ik denk dat hij niet zover gaat. Hij kiest denk ik eerder voor de Sirene of de Goblin gezien die haar wel moeten laten doen wat zij hun opdragen." Merkte Vega op. Aurel knikte. "Maar ook dat is niet echt prettig. Lijkt me zo." Merkte Daisy op. Keelin knikte. Iedereen keek op toen de deur openging. Vlad en Fran stonden in de deuropening. Sacha begroette haar vriendin enthousiast. Ook Keelin begroette Fran. Vega legde snel uit wat er allemaal gebeurd was. Toen hij daarmee klaar was. Vloog de deur open. Lianne en Haldur stonden in de deuropening. "Tijd om alles te veranderen." Riep Lianne en ze trok Keelin weg bij de rest. Haldur had haar iets voor haar ogen gebonden zodat ze niet kon zien waar ze heen werd gebracht. Toen hij na een tijdje de blinddoek weghaalde merkte Keelin dat ze wel in het Elfenrijk was. Ze zag dat ze in een cel van de gevsngenis en zag dat ze was vastgeketend aan de muur. Haldur lachte en zei zacht. "Ik wil dit niet doen, maar dit is de enige manier om jullie te laten luisteren." Toen mompelde hij een spreuk die Keelin herkende als een van de ergste en ze hing ineens bewusteloos in de ketens. Zou de rest haar komen zoeken? En nog belangrijker: Zou het te laat zijn voor haar en Sylvar...