Vanessa en Thomas keken Keelin gespannen aan. Keelin zuchtte even en zei toen. ''Ik ben erachter gekomen dat ik onmogelijk tussen die twee dingen kan kiezen dus ik wil het allebei doen.'' Vanessa werd kwaad toen ze dat hoorde. ''Dat was niet de afspraak Keelin! Je moet een keuze maken.'' Keelin keek haar kwaad aan. Thomas zei zacht. ''We vinden het oneerlijk dat een persoon alles heeft en de ander niks. Je zult moeten kiezen.'' Keelin zuchtte even. Begrepen die twee niet dat ze onmogelijk een keuze kon maken uit die twee opties? Op datzelfde moment rolde Vanessa de perkamentrol die ze onder haar arm had uit. Het gezicht van de gezant verscheen. Natuurlijk was ook hij woedend over hoe het ging. ''Ze moet een keuze maken, anders maak ik de keuze.'' Zei hij kwaad. Keelin deed nog niet eens een stap achteruit. ''Begrijpen jullie dan niet dat ze onmogelijk kan kiezen tussen de Nachtwacht en het Elfenrijk! Het moet haar keuze zijn en van niemand anders.'' Riep Vega kwaad. Nu kreeg Vega natuurlijk de gezant zijn woede over zich heen. ''Je bent alweer ongehoorzaam. Ze zal een keuze moeten maken.'' Vega negeerde de gezant echter. Aurel kwam nu naar voren.  "Waarom hebben jullie niet door dat het een onmogelijke keuze is." Riep ze kwaad. Natuurlijk negeerde ze haar. Keelin zuchtte. Ze zou toch moeten kiezen, maar dat kon ze niet. Gelukkig voor haar bood Juno een kans om te ontsnappen. "Wij willen het er nog even met de hele groep over hebben, zonder jullie erbij." Vanessa knikte en zei. "Jullie krijgen anderhalf uur om het te bespreken. Wij blijven al die tijd wel in de herberg." Met die woorden liepen zij en Thomas de geheime kamer uit. Keelin zuchtte opgelucht. Ze was heel blij dat die twee even weggingen. Sylvar keek haar bezorgd aan. "Het gaat wel hoor, alleen vind ik het irritant dat het nu onderhand hun keuze is en niet de mijne." Zei ze zachtjes. De anderen knikten begrijpend. De president vroeg. "Je wilt het echt allebei blijven doen he?" Keelin knikte en zei. "Ik kan onmogelijk tussen die twee dingen kiezen. Die keuze is al onmogelijk, maar dan moet ik ook nog alle contact verbreken met de kant die ik laat vallen en dat wil ik niet.'' Sacha vroeg. "Kan jij het hen niet gewoon vertellen. Dat je geen keuze wilt maken?" Celine antwoordde op haar vraag. "Dat kan ze wel, maar of die twee het ermee eens zullen zijn." Keelin zuchtte even. Ze had haar beslissing allang genomen, maar waarom werd die niet geaccepteerd?  Daisy keek van de een naar de ander voor ze wat zei. "Waarom lijken die twee het niet te begrijpen dat Keelin door het kristal is gekozen? Ze heeft daarom geen keuze, maar die twee weigeren dat te begrijpen." Aurel knikte instemmend. Toen het anderhalve uur om was kwamen Vanessa en Thomas weer binnen. "Wat doe je?" Vroeg Vanessa. Keelin slikte even en Feline zei zacht. "Wat jullie van haar vragen is onmogelijk. Ze wil het gewoon niet. Trouwens ze heeft geen  keuze wat het Kristal betreft. Het kristal heeft haar uitgekozen. Ze wil het eerst bewijzen dat dit mogelijk is dat ze het beide kan doen." Keelin keek haar zus dankbaar aan. Vanessa werd woedend. "Nee dat mag niet. Ze moet een keuze maken!" Riep ze kwaad. Aurel reageerde geïrriteerd. "Ze moet zeker een keuze maken zodat jij het andere voor jezelf kunt opeisen." Vanessa glimlachte even en knikte toen. "Goed opgemerkt Aurel dat is inderdaad de bedoeling." Vega stond op. "Daar komt dus mooi niets van in. Dat word alleen maar ellende met jou in het team." Iedereen knikte en Melisande zei kwaad. "Laat hen eens met rust. Waarom wil jij alles hebben wat zij heeft?" Vanessa reageerde niet maar duwde Keelin omver. Sylvar wilde haar helpen, maar hij kon er niet door omdat Vanessa  recht tegenover hem stond. "Ga eens opzij." Zei hij chagrijnig.  Vanessa schudde haar hoofd. "Nee. Ik blijf hier staan. Jij zult ook een keuze moeten maken Sylvar. Kies je nog altijd voor Keelin?" Sylvar zuchtte even en zei. "Ik blijf bij mijn keuze. Ik vind jou niet leuk op die manier." Vanessa werd nu echt woedend. "Jij hoort bij mij en bij niemand anders." Aurel siste. "Heeft hij daar zelf ook nog wat over te zeggen." Vanessa reageerde rustig. "Waarom vraag je dat?" Aurel merkte dat ze alsmaar kwader werd. "Jullie moeten eens ophouden met alles voor hen te beslissen. Zij vinden elkaar al heel lang leuk. Je bent al de zoveelste jaloerse persoon die het niet kan uitstaan dat die twee wat hebben. Was de bloem soms nog niet genoeg bewijs." Riep ze. Keelin wilde tegen Aurel zeggen dat ze rustig moest doen, maar ze durfde haar zus nu niet tegen te spreken, ten slotte nam ze het wel voor hen op. Sylvar stond nu ook op en hij klonk al even woedend als Aurel. "Waarom vinden jullie het toch zo'n groot probleem dat ik en Keelin een stel zijn. Wat maakt het jullie uit? Als wij er maar gelukkig mee zijn." Vanessa siste. "Wil jij nu echt beweren dat je gelukkiger bent met haar dan met mij? Waarom vind je mij niet leuker. Ik bedoel zij is er nooit. Ik snap dus ook de keuze van het kristal niet," Nu werd Sylvar echt goed pissig. Zijn gezicht was helemaal rood geworden zo boos was hij. "Nu moet jij eens goed luisteren Vanessa. Ik heb jou, Celine of Mirelle nooit leuker gevonden dan alleen maar vrienden. Keelin daarin tegen vind ik al zo ontzettend lang leuk op die manier. Ik baalde ontzettend toen zij werd uitgekozen door de raad om het Nachtwacht  team te versterken. Ik vond het zo jammer dat ze bij ons wegging omdat ik haar dan niet meer zo vaak zag." Hij haalde even diep adem en vervolgde. "Mijn gevoelens naar haar toe zijn nooit minder geworden, ook niet toen ze wegging uit het Elfenrijk om bij de Nachtwacht te gaan. Sterker nog. Ik miste haar ontzettend. Ik was zo blij toen wij van de Raad op bezoek  mochten komen hier. Toen kon ik haar eindelijk vertellen wat ik al zo ontzettend lang wilde zeggen, maar ik wist gewoon niet goed hoe. Het heeft zo lang geduurd voor we bij elkaar kwamen omdat we geen van beiden wisten hoe we het tegen de ander moesten zeggen, we waren bang dat de ander boos zou worden." Zei hij zacht. Vanessa zei zacht. "Allemaal leuk en aardig, maar maak ik nog een kans bij je?" Sylvar zuchtte chagrijnig. Was Vanessa echt zo dom of leek dat maar zo? "Nee. Je maakt geen kans meer bij me. Ik wil het namelijk niet uitmaken met Keelin. Nu niet en nooit niet. " ik hou van haar. Waarom begrijp jij dat niet." Antwoordde Sylvar geïrriteerd. Vanessa zuchtte even en zei toen. "Ze moet nog steeds een keuze maken. Ze mag het simpelweg niet allebei doen. Ik vind het oneerlijk." Keelin zuchtte even en ze haalde diep adem voor ze begon te praten. "Ik heb mijn keuze gemaakt en ik wil het allebei doen. Dat wil ik in ieder geval proberen. Als het me niet lukt om het te combineren kan ik altijd nog een keuze maken." Vanessa siste. "Dat is niet de afspraak. Je moet of het een kiezen of het ander, maar het mag zeker niet allebei." Nu besloot de president zich er ook maar mee te bemoeien. "Ik vind dat ze in elk geval de kans moet krijgen om het te proberen. Net wat ze zegt als het haar niet lukt kunnen we altijd nog zoeken naar een andere oplossing." Melisande knikte en vulde aan. "Het zal heus wel goed komen. We vinden wel een manier om ervoor te zorgen dat het haar lukt om allebei te doen."  Vanessa werd nu echt kwaad. "Het zal haar niet lukken. Ze zal het heel zwaar krijgen daar zorgen we voor. Ik zal er alles aan doen dat ik alsnog in het Nachtwacht team kom, of de koningin word van het Elfenrijk, Daar kunnen jullie op rekenen" Siste ze. Ze trok Thomas zonder ook maar een woord te zeggen mee de geheime kamer uit. De deur viel met een klap achter hen dicht. Keelin zuchtte opgelucht. Ze was blij dat die twee eindelijk weg waren. Ze was heel bang voor hen. Aurel zei zacht. "Wat denken jullie dat ze van plan is? Ik weet namelijk zeker dat ze het hierbij niet zullen laten." Iedereen haalde hun schouders op. Ze hadden geen idee wat Vanessa en Thomas van plan waren. Keelin kon het op dat moment ook weinig schelen ook. Ze mocht het gewoon allebei doen voorlopig en daar was ze heel blij om. Sylvar trok haar in een knuffel en niet veel later hingen ook haar zussen om haar nek. Keelin piepte. "Ik ben blij dat jullie zo blij voor mij zijn, maar ik krijg geen lucht." Celine schoot in de lach. Na een tijdje liep de hele vriendengroep naar de herberg om wat te gaan drinken. Dat hadden ze wel verdiend vonden ze. Keelin legde vlug alles aan Helena uit. Helena was natuurlijk heel blij voor haar, maar ze baalde ervan dat Keelin Nu niet meer zo vask in de herberg zou zijn. Keelin dronk rustig haar drinken op en zuchtte even. Ze was zo ontzettend blij dst het gedoe voor nu even voorbij was. Wat ze op dat moment nog niet wist was dat Vanessa en Thomas met een plan bezig waren om het haar zo zwaar mogelijk te laten krijgen. Hoe zou dat aflopen? Zouden er wezens bij betrokken zijn? Keelin had geen idee en het kon haar ook weinig schelen ook. Het zou allemaal wel goed komen. 

Zo weer een nieuw deel. Wat denken jullie ervan? Wat word het volgende plan van Vanessa om Keelin alsnog te laten kiezen? Is alles nu wel echt voorbij? En hoe loopt het af met Cooper die alles weet? Dat lees je in de volgende hoofdstukken. Laat het me vooral weten wat jullie er van denken. Ik ben benieuwd. Laat het me weten in de reacties. Ook als je een idee hebt voor het verhaal mag je dit laten weten in de reacties. Ik ben benieuwd naar jullie ideeën.

Zouden jullie geïnteresseerd zijn in een vervolg op dit boek? Of zal ik na dit boek stoppen met het verhaal? Wat willen jullie dan in het vervolg lezen? Laat het me vooral weten in de reacties. Ik ven benieuwd.

Veel leesplezier met hoofdstuk 48 alweer.