Tijdsprong naar een week later.

Keelin zuchtte even. Ze wist na een week gewoon nog altijd niet wat ze met al het gedoe aanmoest. Er waren wel twee dingen die ze heel zeker wist. Ten eerste wilde ze niet dat zij en Sylvar door wie dan ook uit elkaar worden gehaald en het tweede was dat ze lieve vrienden had. Ze waren met zijn allen nog even tijdelijk in Schemermeer gebleven want voor de meesten van hen zou een terugkeer naar het Elfenrijk alleen maar meer problemen geven. Ze wilden wel allemaal terug daar niet van, maar na een lang overleg met Vega en Melisande hadden ze toch besloten om nog even hier te blijven. Voor hun veiligheid en om iedereens hoofd wat rust te geven. Keelin was blij dat Melisande het begreep. Na een uur werd er zachtjes op haar deur geklopt. "Hey. Je bleef zo lang weg dat ik me afvroeg wat er was." Zei Sylvar. Hij deed de deur dicht en kwam naast haar op het bed zitten. Keelin glimlachte even. "Ik weet na een week nog altijd wat ik moet doen." Zuchtte ze. Sylvar keek haar aan. "Je bent toch niet van plan om je terug te trekken he?" Vroeg hij geschrokken. Keelin lachte even. Ze dacht er wel aan, maar ze vond het maar niks dat iemand anders die keuze voor haar maakte. Er spookte nog wat rond in haar hoofd, iets dat ze niet durfde te zeggen. Sylvar merkte dit en hij zei zacht. "Ik weet waar je aan denkt, en ik kan je verzekeren dat dat niet gaat gebeuren. Ik vind Celine niet leuk op dezelfde manier als dat ik jou leuk vind Keelin." Keelin zuchtte opgelucht. Sylvar trok haar in een knuffel en hij gaf haar een kus. Na een tijdje verbrak Keelin de kus. Sylvar keek haar bezorgd aan. "Je denkt er toch niet serieus over na? Om alleen voor het Nachtwacht team te kiezen enkel omdat Wilko dat wil?" Keelin zuchtte even en pakte zijn handen beet. "Ik voel me verplicht om erover na te denken. Ook al weet ik dat het kristal altijd juist kiest. Ik ben zo bang dat het kristal het deze keer fout had. Ik bedoel. Ik ben er maar de helft van de tijd omdat ik ook in de Nachtwacht zit." Zei ze somber. Sylvar knikte begrijpend. Keelin zei zacht. "Ik wil me niet terugtrekken. Echt niet." Mompelde Keelin. Sylvar zuchtte opgelucht en Keelin vervolgde."Het is gewoon de gedachte. Dat als ik niet doe wat zij willen. Dat alles dan nog erger word." Sylvar was so ongelooflijk kwaad op Wilko en de anderen. Ze was zo bang voor hen geworden.  Het was gewoon níet normaal meer. Plotseling vloog de kamerdeur open. Keelin verstijfde even van Angst omdat ze dacht dat Wilko was teruggekomen.  Ze zuchtte opgelucht toen ze zag dat Vladimir en Fran binnenkwamen, maar die twee keken nogal gestrest. "Wat is er?" Vroeg Sylvar geschrokken. Vlad zuchtte even en zei toen. "Aurel is door Cooper meegetrokken, maar ze is niet in zijn kantoor. Ik ben bang dat hij haar wat aandoet als ze het niet vertelt." Keelin en Sylvar schrokken en ze renden met zijn vieren de kamer uit. Toen ze na een tijdje in de geheime kamer aankwamen vroeg Fran aan Vega. "Hebben we enig idee waar ze kan zijn?" Vega knikte even en keek bezorgd naar Keelin. Sylvar vroeg zich af waarom hij zo naar haar keek. Gelukkig legde Sacha het uit. "Ik en Fran hebben even gezocht en hij heeft haar naar de oude ruïne gebracht." Nu begon er bij Sylvar een lichtje te branden. "Denken jullie dat hij met een van hen samen werkt?" Vroeg hij. Vega knikte. Ze wisten allemaal wat dat betekende. "Als Aurel het niet vertelt." Mompelde Daisy. Sacha vulde haar vriendin aan. "Dan sturen ze hem op haar af. En we weten allemaal welke gedaante hij dan aanneemt." Vega keek even naar Keelin en ze knikte. Ze wist dat er een kans zou zijn dat de Stanislem werd ingezet om Aurel aan de praat te krijgen. Gelukkig voor haar was het nog niet zeker of hij werd opgeroepen. Het kon ook nog zo zijn dat Sung Li zou komen. Juno zei zacht. "Er is straks een gesprek hier over hoe het nu verder moet." Keelin knikte. Ze was blij dat er een gesprek kwam, want ze wist het even allemaal niet meer. Vega keek even naarhen en zei toen met een brok in zijn keel. "Gaan jullie maar, en veel succes." Met die woorden liepen Keelin en de anderen de geheime kamer uit. Ze moesten Aurel redden voordat het te laat is. Keelin rende met Vlad en Fran op haar hielen , in de richting van de oude ruïne. Ze was bang dat ze niet op tijd zouden zijn om Aurel te redden van welk wezen dan ook. Na even rustig gelopen te hebben draaide ze zich om en ze zag dat de anderen hen volgden. Na tien minuten, al leek het voor Vlad, Keelin en Sylvar wel een uur. Kwamen ze aan bij de oude ruïne. Keelin werd opeens heel zenuwachtig. Wat als ze hem inderdaad op haar afstuurden? Na even naar de rest omgekeken te hebben liep ze toch maar de ruïne in. Fran spitste haar oren. "In dezelfde ruimte als." Zei ze zacht en Keelin kreeg het nu echt benauwd. Gelukkig zei Fran. "Sung Li is hier om haar aan het praten te krijgen, met Haldur en Lianne." Keelin knikte dat ze het begrepen had. Fran liep voorop en opende de deur voorzichtig. Cooper zei zacht maar dreigend. "Ik geef je nog een kans om het me te vertellen. Doe je dit niet dan heb je een probleem." Aurel kon geen woord over haar lippen krijgen, zo bang was ze. Sung Li deed een stap naar voren en Haldur fluisterde. "Je hoeft haar enkel zo bang te maken dat ze gaat praten. Als je doet wat je normaal doet heb je ruzie met mij." Keelin zag dat Sung Li knikte. Cooper keek Aurel aan. Ze stond te trillen op haar benen. Zo bang was ze. Keelin knikte even naar Vladimir en Fran. Ze transformeerden alle drie en Vlad griste met zijn vampier snelheid het medaillon van Sung Li haar nek waarna ze op een lijn gingen staan. Ze namen hun voorwerpen beet en Keelin riep luis. "Ad Inferos." Nog geen minuut later was Sung Li verdwenen. Cooper, Haldur en Lianne waren nadat Daisy de vergeet spreuk over Cooper had uitgesproken ook weggegaan en Keelin zuchtte opgelucht. Ze had haar zus weten te redden. Vlad hielp Aurel overeind en Daisy vroeg. "Gaat het wel?" Aurel knikte kort. Ze zei zacht. "Ik heb geen woord erover gezegd. Ik weet toch dat ik niks mag zeggen over onze wereld en de Nachtwacht." Keelin glimlachte bij die woorden. Echter was haar opluchting van korte duur toen Vlad zei. "We moeten gaan. We hebben het gesprek over hoe het nu verder gaat zometeen." Keelin zuchtte even van de zenuwen terwijl ze terug liepen naar de herberg. Hoe zou het verder gaan met het Elfenrijk en de Nachtwacht? Ze had geen idee. Gespannen liepen ze naar de geheime kamer. Wat zouden Vega en Melisande te zeggen hebben?

Zo weer een nieuw deel. Ik heb maar een grote vraag voor jullie. Hoe gaat het verder? Wie word de opvolger van Melisande? Verandert er iets in de vriendschappen of liefdes? Ik ben benieuwd wat jullie denken. Laat het me vooral weten in de reacties. Ook als je een idee hebt mag je het me laten weten. Ik ben benieuwd.

Weet iemand trouwens een betere titel voor dit boek? Die ik nu heb heb ik maar n beetje vlug bedacht, maar ik wil een leukere titel. Ook dit kun je achterlaten in ern reactie of een bericht naar mij.

Zouden jullie het leuk vinden als er een vervolg komt? Zo ja wat sou je er dan graag in willen lezen? Ook dit kun je laten weten in een bericht naar mij of in de reacties.

Totslot wil ik de paar vaste lezers die dit boek heeft bedanken voor hun positieve reacties en goede ideeën. Ik hoop dat jullie het boek met veel plezier lezen. Bedankt @Emilykuypers en yanicka2001 voor jullie leuke ideeën en positieve reacties. Ik ben er heel blij mee.

Sorry dat er maar een persoon getagd is. Idk hoe ik er 2 kan taggen.

Veel leesplezier met hoofdstuk 39