Hoofdstuk 34


Na evrn gewacht te hebben deed Sylvar dan toch de deur open. Hij glimlachte toen hij Keelin zag staan. "Krijg je nu geen problemen?" Vroeg hij bezorgd. Keelin glimlachte even. Sylvar trok haar in een knuffel en gaf haar een kus. "Ik heb je gemist. Je wilt niet weten wat er allemaal is gebeurd. Ze bleef maar zeuren over dat ik beter bij haar zou passen, maar ik negeerde haar telkens. Ik hou enkel en alleen van jou Keelin." Zei hij zacht. Keelin glimlachte. Dat gold ook voor haar. "Het word tijd dat ze eens ophouden om voor ons te beslissen." Zei ze zachtjes. Sylvar knikte. Keelin vroeg voorzichtig. "Weet jij wat er aan de hand is? Helena en de anderen doen zo geheimzinnig." Sylvar lachte even en antwoordde. "Ik weet wat er aan de hand is ja, maar ik mag niks verklappen." Keelin zuchtte even. Waarom kreeg iedereen het toch vor elkaar om haar nieuwsgierig te maken? Opeens werd de deur opengetrokken. Sylvar schrok maar zuchtte opgelucht toen hij zag dat het Vladimir was. Keelin wilde wat vragen, maar ze kreeg de kans niet. "Aurel is verdwenen. We waren gewoon aan het kletsen met zijn allen en toen werd ze meegetrokken door Haldur. Ik heb alleen geen idee waarom." Zei hij Somber. Keelin en Sylvar wisselden een blik. "Het spijt me dat ik het moet zeggen Vlad, maar ik denk dat jullie nu de volle laag krijgen qua jaloerse personen." Zei Keelin zacht. Sylvar trok haar overeind en met zijn drieeën renden ze weg. Na een tijdje vroeg Vlad. "Weet een van jullie waar ze kunnen zijn?" Sylvar en Keelin knikte even. Ze hadden wel een paar mogelijke plekken waar Aurel en Haldur konden zijn. Vlug renden ze het paleis uit regelrecht naar een van hun lievelingsplekjes. Vladimir volgde hun verbaasd. Hij had er geen idee van waar ze heen gingen. Keelin glimlachte toen ze bij de plek waren waar Haldur Aurel mee naar toe had genomen. Hoevaak hadden ze hier niet met hun groepje zitten kletsen? Keelin gebaarde naar Vladimir dat hij nu evrn stil moest zijn, zodat ze kon horen wat er werd gezegd. Keelin hoorde Haldur zeggen. "Ik vind het niet oké dat je met een vampier samen bent. Dst hoort niet, het zou eigenlijk niet eens mogen als het aan mij ligt." Keelin zag dat Vlad verstijfde. Dit kon hij toch niet menen. Vlad vroeg zacht. "Zijn daar bepaalde regels over? Dat je niet iets mag beginnen met andere wezens dan Elfen?" Keelin schudde haar hoofd. Gelukkig waren die regels er niet. Keelin wist dat er buiten Aurel om nog een paar Elfen waren die verliefd waren op een ander wezen, maar zelf vond ze dat heel raar en onhandig. Dan zag je elkaar bijna nooit en als je elkaar wilde zien moest het in het geheim. Aurel stond boos op. "Waar bemoei je je mee?" Ik vind jou niet leuk. Ik vind Vlad leuk. Wat dacht je wel niet? Het lukt me niet om Sylvar en Keelin uit elkaar te drijven. Dan probeer ik het maar bij Aurel en Vladimir, omdat dat toch nooit kan werken." Brieste ze voordat ze met tranen in haar ogen wegrende. Keelin zuchtte even. Sylvar fluisterde. "Ga maar. Ik denk dat het beter is dat jij gaat en niet Vlad. Ik ben bang dat ze dan boos op hem word omdat hij misschien wel gelijk had." Keelin knikte en keek naar Haldur. Deze stond boos te kijken. Hoe durfde Aurel hem dit aan te doen? Ze hoorde bij hem en bij niemand anders! Keelin was blij dat hij niet doorhad dat ze het gesprek hadden gehoord want anders hadden ze een probleem. Vlug rende Keelin weg achter haar zus aan. Na een tijdje had Keelin haar zus gevonden. Aurel was helemaal in tranen. "Niet dat ik je hiervoor niet begreep, maar nu het me zelf overkomt snap ik jullie een stuk beter." Zei Aurel snikkend. Keelin trok haar zus in een knuffel. "Kom je? Voordat we de jongens dadelijk nog moeten zoeken." Vroeg Keelin lachend. Aurel knikte en ze renden vlug terug naar de anderen. "Wat is er mis?" Vroeg Keelin geschrokken toen ze zag dat Fran inmiddels bij Vlad en Sylvar stond. Fran hijgde nog een beetje en vroeg toen. "Weet iemand waar Melisande is? Denise kwam naar mij toe met Daisy en nog een elf die sprekend op Daisy lijkt en ze vertelde dat Melisande verdwenen was." Keelin en Sylvar schrokken zich een hoedje. Wat waren ze met Melisande van plan? Keelin draaide zich naar Fran en zei zacht. "Die elf die op Daisy lijkt is haar tweelingzus Alissa." Legde ze uit. Fran knikte en moest toen gaan rennen want de anderen waren alweer op de terugweg naar het paleis. Toen ze eenmaal aangekomen waren duwde Aurel de voordeur wat verder open en Keelin, Sylvar en Aurel renden regelrecht naar de trap die naar de troonzaal leidde, omdat ze daar Daisy en Denise wel zouden vinden dachten ze. Keelin liep net als de anderen gehaast de trap af. Ze wilde weren wat er aan de hand was. Het ging hier wel om haar tante. Helaas voor haar stond Vlad voor haar en Keelin zag dat te laat waardoor ze struikelde en op de grond viel. Sylvar trok haar overeind en Vlad bood zijn excuses aan. Keelin lachte even en zei dat het al goed was. Daarna liepen zij, Sylvar en Aurel op Denise en Daisy af. "Weten we waar ze kan zijn?" Vroeg Aurel bezorgd. Denise schudde enkel haar hoofd en Daisy slikte even voor ze wat durfde te zeggen. Keelin draaide zich om omdat ze voetstappen hoorde. Het waren Vega en de anderen. Zodra ze bij hen stonden vroeg Fran. "Wat wilde je zeggen Daisy?" Daisy zuchtte even en gooide haar nieuws eruit. "We hebben alle mogelijke plekken al afgezocht en ze is in Volacs torenkamer." Dit nieuws sloeg in als een bom. Waarom hadden ze haar naar de torenkamer van Volac gebracht? Wat waren ze van plan? Keelin draaide zich naar Vega en vroeg zacht. "Vega. Heb jij enig idee waarom ze Melisande daarheen gebben gebracht?" Vega schudde zijn hoofd. Hij had geen flauw idee wat er aan de hand was. Keelin wisselde even een blik met Sylvar, Aurel, Daisy en Denise voor ze zacht zei. "Ik denk dat ze haar gaan overhalen om ervoor te zorgen dat het kristal Celine kiest. Ook vrees ik dat ze de op een na ergste, de ergste, of die vloek waarbij je ziek word gaan gebruiken zodat ze wel moet luisteren." Fran keek verbaasd van de een na de ander. "Is daar een manier voor dan? Om de keuze te beïnvloeden?" Vroeg ze nieuwsgierig. Denise knikte en zei. "Het gaat om een spreuk die we nooit gebruiken bij de ceremonie want dan is het de bedoeling dat iedereen de keuze van het Kristal respecteert. Echter wanneer iemand het oneens is met de keuze kunnen ze met die spreuk het kristal beïnvloeden en de keuze naar hun hand zetten. We moeten het stoppen. Voor het te laat is." Zei Denise somber. Keelin zuchtte. Zou alles nu toch lopen zoals zij het wilden of konden ze het nog stoppen?


Zo. Weer een nieuw deel. Sorry als het wat later is san verwacht maar eoor ee storing van gister op Wattpad was dit boek verdwenen. Gelukkig kan ik weer door. Wat denken jullie? Hoe gaat het verder? Lukt het Celine en de anderen om die spreuk te gebruiken zodat zij koningin word? Of kunnen Keelin en de anderen dit verhinderen? Hoe gaat het verder tussen Keelin en Sylvar? Krijgt Celine toch haar zin? En wat als Wilko langskomt en bekent dat hij Keelin ook leuk vind? Als het aan mij ligt blijven Keelin en Sylvar bij elkaar. Wat jullie? En wat vinden jullie ervan dat Haldur Aurel leuk vind? Laat het vooral weten in ee reacties. Ook als je een ander leuk idee hebt mag je het laten weten in de reacties. Ik ben benieuwd wat jullie er van denken. ook zou ik willen weten wat voor een nieuw personage jullie erin willen zien. Ook dat kun je aangeven in de reacties. Kortom laat alles wat je over het verhaal kwijt wil achter in de reacties. Ik ben benieuwd.


Veel leesplezier.


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top