Tijdsprong naar een week later.

Keelin zat op haar kamer. Ze voelde zich na een week nog steeds diep ellendig. Sylvar had nog altijd niks laten weten. Ze had geen idee waarom ze eigenlijk in het Elfenrijk was gebleven. Ze negeerde haar vrienden een beetje en de enige met wie ze praatte waren Feline en Aurel. Oke ze had ook wel wat met Melisande gepraat, maar dat ging ze de laatste dagen uit de weg omdat ze bang was dat de opvolging ter  sprake kwam. Wat als het niet goed kwam tussen haar en Sylvar? Wat als hij voor Celine koos. Wat Keelin heel goed kon begrijpen. Celine was namelijk altijd aanwezig in het Elfenrijk en zij niet vanwege haar taken als lid van de Nachtwacht. Ze zuchtte even en stond op om naar buiten te gaan. Ze had echt even behoefte aan frisse lucht. Toen ze op weg was naar de voordeur van het paleis kwam ze Daisy tegen die een envelop in haar handen had. "Ah Keelin. Ik zocht  je al want ik heb een brief voor je. Ik denk dat het wel goed nieuws is." Zei ze tegen haar vriendin. Keelin glimlachte. Ze bedankte Daisy en nam de envelop aan. Nieuwsgierig opende ze de envelop. Haar gezicht betrok toen ze Sylvars handschrift herkende. Wat zou hij te zeggen hebben? Ze begon rustig te lezen.

Lieve Keelin.

Ten eerste wil ik zeggen dat ik ongelooflijk spijt heb van het gedoe met Celine. Het is niet gegaan zoals jij denkt. Ik wil er met je over praten in alle rust. Kom om half twee op ons plekje waar we de vorige keer ook hebben gepraat. Ik zal het je allemaal uitleggen. Dat beloof ik je. Ik mis he Keelin. Als je niet komt weet ik dat het definitief over is tussen ons. Al hoop ik dat je me nog een kans durft te geven. Tot straks.

Liefs Sylvar.

Keelin glimlachte. Ze wist wat ze zou doen. Ze liep naar de anderen toe die in de hsl stonden te kletsen. "Kunnen jullie me even missen?" Vroeg ze terwijl ze met de brief zwaaide. Aurel trok de brief uit haar zus haar hand en las hem vlug door. "Je gaat?" Vroeg ze nieuwsgierig. Keelin knikte. Ze was ineens heel erg benieuwd naar hoe Sylvar het goed zou praten. Ze keek even op de klok en glimlachte. Het was tien voor half twee. Ze liep naar de voordeur. Achter zich hoorde ze nog net hoe de anderen haar succes wensten. Wat had ze toch een lieve vrienden. Ietwat zenuwachtig liep ze naar de plek waar ze al eerder hadden gezeten om te praten. Rustig ging ze op het bankje zitten. Zou Sylvar nog komen? Een paar minuten later kwam hij aanlopen. Hij ging voorzichtig naast haar zitten en pakte haar handen beet. Hij slikte even en zei toen. "Het spijt me zo ontzettend van dat gedoe met Celine. Eerlijk waar. Ik wilde haar niet kussen, dat zweer ik je. Ik wilde haar juist wegduwen, maar ik kon niet uit de omhelzing loskomen. Ze hield me te stevig vast. " Keelin knikte begrijpend. Sylvar zuchtte opgelucht omdat hij merkte dat ze hem geloofde. Sylvar glimlachte even en ging toen verder. "Ik wil je niet verliezen door zo'n rotstreek van Celine. Ik vind jou leuk en niet Celine of Mirelle of wie dan ook. Ik hou alleen van jou." Keelin glimlachte bij die woorden. Ze wist gewoon zeker dat het goed zou komen tussen hen. Sylvar vroeg zacht. "Is het weer goed tussen ons. Ik zou niet weten hoe het verder moest als je me niet geloofde. Ik wil jou niet kwijt. Dat weet ik heel zeker" Zei hij zacht. Keelin trok hem in een knuffel en zei zachtjes. "Ik hou van je en ze kan me wat. Ik geloof je. " Sylvar glimlachte en gaf haar een kus. Toen verbrak Keelin de kus omdat ze rennende voetstappen hoorde. Het was Aurel. "Celine heeft geëist dat we de ceremonie opnieuw doen omdat ze het nog altijd niet eens is met de keuze van het kristal." Sylvar en Keelin keken elkaar geschrokken aan en Keelin vroeg. "Wat zei Melisande ervan?" Aurel zuchtte even en mompelde. "Ze had weinig keus. Ze dwong haar zowat." Sylvar schrok en trok Keelin overeind. Met zijn drieën renden ze naar de Elfenboom omdat Aurel vertelde dat het zo zou beginnen. Niet veel later kwamen ze aan bij de Elfenboom. Ze waren nog op tijd want een minuut na hun aankomst verscheen het Kristal. Sylvar kneep even in Keelins hand. Wie zou er gekozen worden? Na een tijdje kreeg Keelin pas door dat het kristal bij de eerdere keuze bleef omdat Celine woedend was. "Waarom wijs  je me af. Ik ben toch veel leuker dan zij." Riep ze. Sylvar schudde zijn hoofd. Hij wilde wat zeggen, maar hij kreeg de kans niet want Celine had al naar Lianne en Esmee gewenkt en ze kwamen op Keelin af. Keelin was natuurlijk weer heel bang geworden. Waarom deed ze alles toch verkeerd? Niet veel later werd ze weggesleept bij de anderen. Ze kon niet zien waar ze heen werd gebracht, maar ze had natuurlijk wel haar vermoeden. Ze had gelijk. Ze hadden haar naar de torenkamer van Volac gebracht. Keelin rilde even. Wie weet welke spreuk ze nu weer tegen haar zouden  gebruiken? Ze Keelin schrok van de klap waarmee de deur eerd dichtgegooid. Niet veel later herkende ze Celines stem. "Jij moet uit zijn buurt blijven. Hij vind jou niet leuk. Mij wel." Zei Celine. Keelin zuchtte en vroeg zich af waarom ze haar helemaal naar dit hol had gebracht om leugens te vertellen. Celine vervolgde. "Jij hoort hier niet. Je moet hier weg. Als ik ooit nog merk dat je bij hem in de buurt kom heb je een probleem." Ze trok haar mee naar buiten en Keelin zuchtte. Ze wist dat ze geen keuze had. Als ze niet zou luisteren had ze een groter probleem. Celine wenkte twee wachters die Keelin vooruit duwde in de richting van het portaal. Eenmaal bij het portaal aangekomen werd ze er ruw doorheen geduwd. Keelin liep al piekerend terug naar de herberg. Hoe konden de wachters ineens aan Celines kant staan? Hoe moest het nu verder tussen haar en Sylvar? Ze had geen idee want ze mocht niet meer bij hem in de buurt komen.  Zou Celine nu de nieuwe koningin worden. Was alles voor niets geweest? Ziet ze haar vrienden ooit nog terug? Zoveel vragen en zo weinig  antwoorden. Somber liep ze de herberg in en liep gelijk naar haar kamer. Ze wilde met niemand praten. Zelfs niet met Helena ook al wist zij nu alles. Wat moest Keelin doen?

Zo en weer een nieuw hoofdstuk. Wat denken jullie? Zullen de anderen Keelin gaan zoeken? Wat nu met de opvolging? Nu Keelin gedwongen is om uit het Elfenrijk weg te gaan zou Celine de nieuwe koningin wel worden of niet? Wat nu met Keelin en Sylvar. Zou hij haar vergeten misschien wel door een spreuk van Celine of gebeurt dit niet? Hoe gaat het volgens jullie verder? Laat het vooral weten in de reacties. Ook als je een idee hebt mag je het me zeggen. Ik ben benieuwd naar jullie ideeën.

Veel leesplezier.