Tijdsprong naar de volgende dag.

Keelin werd wakker en keek rustig om zich heen. Haar zussen waren ook net wakker geworden zag ze. Stilletjes kleedde ze zich aan, waarna de meiden elkaar hielpen met hun haar. Toen ze klaar waren liepen ze naar de eetzaal. De anderen waren er nog niet. Keelin ging op haar vaste plek aan de tafel zitten en zuchtte even. Wat als Helena er een probleem van maakte? Toen druppelde langzaam de anderen binnen. "Hey. Gaat het wel?" Vroeg Sylvar bezorgd. Hij gaf haar een kus en ze glimlachte even. "Ik ben gewoon heel zenuwachtig voor het bezoek van Helena dat is alles.'' Legde ze uit. Sylvar knikte begrijpend en ook aan de andere kant van de tafel klonk instemmend gemompel van Sacha. Voor haar moest het nog wel wat erger zijn. Bedacht Keelin. Ze -akte wat eten en begon rustig met het ontbijt. "Hoe laat gaan jullie haar ophalen?" Vroeg Vladimir. Het was Vega die antwoord gaf: "Iets voor twaalf uur vertrekken we." Keelin knikte even en dacht aan wat er nog allemaal geregeld moest worden voor het bezoek. Gelukkig hadden ze het meeste gister al gedaan dus dat scheelde in de tijd. Toen iedereen uitgegeten was liepen ze naar buiten. "Ik vind het zo gek dat Helena straks ons geheim kent." Zei Fran. Keelin zuchtte. Zij moest nog tegen Helena zeggen dat ze vanaf nu wat minder vaak  in de herberg zou zijn om te helpen en ze vond het zo moeilijk. "Oke wie kan me even helpen? Ik moet nog tegen Helena zeggen dat ik vanaf nu minder vaak in de herberg ben en ik vind het zo moeilijk." Zuchtte Keelin. Aurel lachte even. "We leggen eerstalles uit en dan snapt ze het hopelijk wel." Keelin wilde haar zus de kieteldood geven, maar helaas voor haar zat Aurel naast Vlad en die zat tegenover haar. "Fran. Doe me eens een lol en geef Aurel de kieteldood. Ik kan er niet bij." Klaagde Keelin. Fran lachte even en stond op. Aurel zuchtte en rende weg. "Keelin ik krijg je nog wel!" Riep ze plagerig over haar schouder. "Oh oh. Keelin heeft een probleem. Zei Sacha plagend. Keelin antwoordde. "Oke ja ik geef het toe. Ik heb Aurel met iets geplaagd waar ik zelf niet tegen kan, maar zij kan er ook niet tegen." Toen iedereen klaar was met het ontbijt keek Keelin even naar Melisande. "Nee nu is het rustig. Ik gun jullie heus wel even de tijd om alles een plek te geven in jullie hoofd hoor. Zo gemeen ben ik niet dat ik jullie meteen in het diepe gooi." Zei ze lachend. Sylvar knikte en glimlachte naar haar. Niet veel later was Keelin even aan het lezen. Ze had na alle informatie die ze gisteren kreeg wel even rust verdiend vond ze. Na een tijdje schrok ze op van een zacht geklop. "Binnen." Zei ze zacht. Sylvar kwam binnen. "Wat is er?" Vroeg Keelin rustig. Sylvar schudde zijn hoofd en gaf haar een kus. "Met mij of met de anderen niks, maar gaat het wel?" Vroeg hij bezorgd. Keelin glimlachte even om zijn bezorgdheid. "Ik wilde gewoon even rust na alles wat er is gebeurd en die berg informatie die we gisteren kregen. Dat is alles." Sylvar glimlachte en pakte haar hand. "Het komt goed. Wat er ook gebeurd. Ik laat je niet in de steek. Dat beloof ik je. Ik hou van je Keelin." Zei hij zacht. "Ik ook van jou Sylvar." Zsi Keelin. Ze bloosde licht. Na een half uur zei Sylvar. "We moeten zo even kijken of alles klaar is voor de komst van Helena." Keelin knikte en hij trok haar overeind. Nadat ze hun ronde hadden gemaakt om alles te controleren keek Keelin op de klok. Het was al bijna zover. Melisande kwam op hen af. "Gaat het nog een beetje met je zenuwen?" Vroeg ze. Keelin glimlachte even en antwoordde. "Het gaat wel ja, maar ik ben zo bang dat ze het verkeerd oppakt." Melisande knikte en zei toen. "Ik denk niet dat ze het zo verkeerd op zal nemen hoor." Sacha kwam op hen af. "We gaan zo, dan zijn we er op tijd. Ik zal zeggen dat ze de herberg maar even moet sluiten aangezien ze echt niet binnen een uurtje terug is." Keelin knikte en Sacha liep met Vega en Aurel achter zich aan naar het portaal. Feline kwam de troonzaal binnen. "Zelfs ik vind het spannend en ik ken haar nog niet zo lang als jij." Bekende haar zus. Een uur later liepen Keelin, Sylvar en Melisande zoals afgesproken naar buiten. Nog geen vijf minuten nadat ze buiten stonden kwamen ze al aan. Helena keek verbijsterd om zich heen. Keelin zag haar blik "Welkom in het Elfenrijk Helena." Zei Melisande kalm. Helena knikte kort. Ze kon geen woord uitbrengen zo verbaasd was ze. Keelin, Sylvar en Melisande gingen Helena voor naar de kamer waar ze ook de oplossing voor de opvolging hadden besproken. Vega sloot zich even later bij hen aan. Toen ze met zijn allen in dezelfde kamer als waar ze de oplossing voor de opvolging hadden besproken. Keelin keek naar Vega. Hij knikte en begon het gesprek. "Je vroeg je toch altijd af waarom Keelin, Vladimir en Wilko altijd verdwijnen?" Helena knikte. Vega ging meteen door. "Het is misschien moeilijk om te geloven, maar ze zijn anders dan dat je altijd dacht." Helena keek naar Keelin. Gelukkig voor haar was ze niet geschrokken. "Keelin is een Elf, Vlad is een vampier en Fran is een weerwolf. " Hij knikte even naar Vlad en Fran voordat hij verder zou vertellen. Ze transformeerden. Helena keek met open mond toe en Vlad zei. "Niet schrikken Helena. Wij staan aan jou kant. Sterker nog. Ik drink geen bloed. Daar heb ik een eh bloedhekel aan. Geef mij maar tomatensap." Helena knikte bij die woorden. "Samen vormen zij de Nachtwacht. Hun taak bestaat uit het terug naar de onderwereld sturen van alle wezens die er in Schemermeer opduiken. Wij beschermen de mensen tegen alle duistere wezens uit de onderwereld." Legde Vega uit. Nu ging er een lichtje bij Helena branden. "Al die dingen waar Cooper voor gebeld werd en dat hij dacht dat er een dief of zo was. Dat waren de wezens?" Vroeg ze zacht. Keelin knikte. Ze keek even naar Sacha. "Ik weet het niet hoor." Aarzelde die. Keelin knikte bemoedigend en Sacha zei. "Het spijt me dat ook ik het al die jaren voor je verborgen heb gehouden." Helena stond op en gaf haar een knuffel. "Het is al goed. Ik ben blij dst ik het nu weet." Zei ze zacht. Keelin keek naar Vega en hij knikte. "Helena. Luister goed. We gaan ervoor zorgen dat je als iemand je iets over deze wereld of de Nachtwacht vraagt je er niets over kan zeggen. Je begint dan over een veilig onderwerp. Vertrouw je me?" Vroeg Keelin rustig. Helena knikte en Vega en Keelin begonnen met de spreuk. Toen ze klaar waren zei Vega. "Tegen ons kun je er gewoon over praten en we zullen je nu ook in vertrouwen nemen, maar als je er iets over tegen Cooper wil zeggen bijvoorbeeld gaat het niet. Je gaat dan over op een ander onderwerp." Helena knikte en vroeg. "Waar zijn jullie als ik jullie niet kan vinden?" Keelin antwoordde. "Je weet onze huiskamer waar enkel wij komen?" Helena knikte en Keelin vervolgde. "Daarin staat een kast met een spiegel. Als wij die open doen komen we in een geheime kamer terecht met allemaal boeken over de wezens, ook heb ik een heleboel kruiden en planten er staan in potjes voor mijn toverbrouwsels. Die vergeleken bij die van Volac totaal onschuldig zijn. Ook liggen er spullen die we gebruiken om bijvoorbeeld de Meestervampier te verslaan." Helena knikte. Keelin keek even naar Melisande en Vega en zuchtte even. Sylvar en Aurel pakten allebei een hand vast. "Je zult mij echter de komende tijd niet veel zien. Omdat ik ben uitgekozen als de opvolgster van Melisande ben ik ook veel hier nodig. Ik kom nog wel terug voor als er wat mocht zijn en op bezoek, maar ik kan me niet opsplitsen dus ik werk niet altijd meer mee in de herberg. Ik vind het niet erg om af en toe als ik er wel ben te helpen." Zei Keelin zacht. Helena knikte. Keelin was blij dat Helena alles zo goed oppakte. Ze had het gesprek moeilijker verwacht. "Ik ben blij dat jullie het me vertelden. Nu weet ik tenminste wat er allemaal aan de hand is." Zei Helena. Ze was duidelijk niet boos op hen of op Sacha. Tegen Sacha zei ze. "Voor mijn gevoel blijf je altijd mijn nichtje." Sacha glimlachte bij die woorden.  "Vanavond wil ik het verpeste feeest goedmaken." Zei Melisande. Die woorden komden op veel gejuich rekenen. Opeens ging de deur open. "Nou Vlad heb ik je eindelijk gevonden." Zei een meisjesstem. "Celine wat doe jij hier?" Vroeg Vladimir verbaasd. "Daar kom je snel genorg achter. Waarom ben je hier? je weet dat de meesten van ons een hekel hebben aan de Elfen?" Zei celine. Vlad antwoordde. "De meesten ja, maar ik en mijn vader niet. Wat kom je doen?" Celine negeerde hem en Keelin zchrok. de blik die ze haar toewierp sprak boekdelen. Er was een nieuw jaloers persoon bijgekomen. Hoe zouden ze dit op moeten lossen?

Zo weer een nieuw en extreem lang hoofdstuk. Wie is die mysterieuze Celine? Zijn jullie blij dat Helena na al die tijd alles weet? Wat vinden jullie ervan dat er nu iemand anders ook jaloers Is op Keelin en Sylvar? Verandert alles door toedoen van Celine of blijven Keelin en Sylvar toch bij elkaar. Wat doen ze als blijkt dat ook Celine het niet eens is met de keuze van het kristal? Ook al hoort ze daar geen mening over te geven als vampier zijnde.  Heb je verder wat te vertellen over het verhaal of heb je een of ander geweldig idee wat je echt in het verhaal wilt zien. Laat het dan gerust weten in de reacties. dan zorg ik dat het erin word verwerkt.

Veel leesplezier