Keelin zuchtte even. Het uur was al verstreken, maar ze kon zich er gewoon niet toe zetten om Sylvar te gaan zoeken. Ze was te bang dat hij voor Mirelle koos. Fran en Aurel kwamen op haar afgelopen en Fran zei zacht. "Het duurt nu wel erg lang. Ik snap dat je niet wilt dat hij voor haar kiest, maar als we hier blijven zul je het nooit weten." Keelin zuchtte en liet zich toen toch maar door haar zus meetrekken. Niet veel later hadden ze de twee gevonden. Ze zaten op het vankje op een van hun lievelingsplekjes. Keelin dacht terug aan het moment toen zij er voor het laatst met Sylvar had gezeten, nu al weer enkele weken terug. Ze glimlachte en spitste haar oren. Sylvar klonk helemaal niet blij omdat hij Mirelle weer zag, hij zag er eerder woedend uit. "Waarom accepteer jij niet gewoon dat ik en Keelin elkaar leuk vinden. In het begin was je zo enthousiast." Keelin hoorde hoe Mirelle antwoord gaf. "Ja dat klopt wel, maar na een tijdje merkte ik dat ik jou leuk vond. Meer dan leuk zelfs. Dus Vergeet haar nu maar gewoon. Dat is het beste." Sylvar reageerde geïrriteerd.  "Nee. Waarom zou ik terwijl ik jou niet eens leuk vind. Dat heb ik nooit gevonden althans niet op die manier."  Mirelle keek om zich heen. Keelin wilde nog wegduiken, maar helaas had ze haar al gezien. Sylvar keek haar bezorgd aan. Keelin negeerde iedereen en liep recht op Mirelle af. "Hou op met dat gestook. We worden er niet goed van. Hij vind jou niet leuk wanneer dringt de waarheid eens tot je door. Hij houdt enkel en alleen van mij." Zei ze rustig. Ze was doodsbang voor wat er ging komen, maar ze wist dat ze het moest stoppen. Ineens voelde ze een hand in de hare en ze keek op. "Wij gaan het niet veranderen. Voor jou niet en voor niemand niet." Zeiden Keelin en Sylvar tegelijk. Mirelle was woest na die woorden en ze sprak weer dezelfde vloek uit als tijdens het feest. Keelin wilde nog zeggen dat ze zich niet goed begon te voelen, maar ar het was al te laat, ze was flauwgevallen. Mirelle keek naar Sylvar en zei zacht. "Nu heb je eindelijk rust van haar. Kom met mij mee en vergeet haar. Please." Sylvar schudde zijn hoofd. "Heb je het nu nog niet door na al die weken! Ik en Keelin houden echt van elkaar. Zij dwingt mij tenminste niet om haar leuk te vinden. In tegenstelling tot wat jij doet. Vroeger vond ik je aardig genoeg om bevriend mee te zijn, maar nu." Riep hij kwaad. Hij wilde zich omdraaien, maar om de een of andere reden struikelde Sylvar.  Ineens hoorde hij Aurel roepen. Hij keek om zich heen en ontdekte dat Keelin verdwenen was. Hier kon maar een ding gebeurd zijn. Sylvar krabbelde haastig overeind en keek om zich heen. Niet veel verderop zag hij Wilko en Keelin. Hij liep er samen met Aurel naartoe om te kjken wat er aan de hand was. Aurel hoorde Wilko zacht zeggen. "Kon ik je maar helpen. Ik vind dit ook niet leuk, maar het kan niet anders. Jullie moeten meewerken. Sylvar en Aurel renden op hem af en Sylvar moest zijn uiterste best doen om Wilko niet aan te vliegen. Aurel daarintegen wist zich wel in te houden en ze zei rustig: "Dat slaat dus echt compleet nergens op he. Jij wil gewoon ons zover krijgen dat we jou het tegengif geven zodat jij haar beter kunt maken. Ik denk het toch niet." En met die woorden knikte ze naar Sylvar. Deze trok Keelin los uit Wilko's armen en rende met haar in zijn armen naar het paleis. Hij rende langs Daisy heen. Deze keek verbaasd naar hem op. Sylvar negeerde echter haar fragende blik en rende het paleis in. Niet veel later kwam hij aan in de kamer die Keelin met Aurel en Feline deelde. Feline zat op haar bed wat te lezen, maar ze keek op toen Sylvar met Keelin in zijn armen binnen kwam rennen. Feline viste snel een flesje met het tegengif eruit en gaf het aan Sylvar. Deze had net Keelin in haar bed gelegd en hij goot voorzichtig het flesje leeg in haar mond. Feline en Sylvar zuchtten opgelucht toen ze Keelin hoorden slikken. Langzaam viel Keelin in slaap. Een paar uur later opende ze knipperend haar ogen. "Wat is er gdbeurd." Vroeg ze trillerig. Sylvar vertelde haar alles en hij sloeg een arm om haar heen toen hij merkte dat ze bang werd. "Oh echt er moet wat aan Mirelle en co gedaan worden en snel ook, want dit houden jullie nooit lang vol." Mompelde Feline. Sylvar knikte en stond op. "Ik ga even tegdn de anderen zegfen wat er is gebeurd. Ik ben zo terug." Zei hij vooral tegdn Keelin. Ze knikte en hij gaf haar een kus. Een half uur later kwam Sylvar de kamer weer oplopen met de anderen achter zich aan. Zowel Melisande als Vega waren woedend op Mirelle. "Hoe durft ze weer die vloek uit te spreken? Het lijkt erop dat ze voor de duistere kant kiest zolang jullie niet luisteren." Riep Melisande kwaad. Keelin en Sylvar keken elkaar even aan. "Misschien is het beter als ik een poosje terugga naar Schemermeer." Opperde Keelin.  Vega schudde zijn hoofd en zei. "Dat helpt niks want dan lok je het enkel uit dat het misgaat." Sylvar zuchtte opgelucht bij die woorden. Ineens vloog de deur open en stormden Wilko en Mirelle binnen, met Cooper achter hen aan. Keelin verstijfde direct weer. Ze was doodsbang voor hen. Cooper riep kwaad. "Jullie moeten wel luisteren. Jullie hebben geen keuze. " Nadat hij die woorden gezegd had knikte hij naar Mirelle. Deze haalde elfenstof  uit haar haar en zei. "Audire verba mea. Jij komt met mij mee en blijft bij mij." Sylvar knikte langzaam en stond op. Niet veel later was het groepje verdwenen. Keelin had tranen in haar ogen. Aurel riep kwaad. "Ik vind dit zo gemeen van haar. We moeten de spreuk opheffen." Daisy knikte, maar de meiden maakten geen aanstalten om achter Sylvar en Mirelle aan te gaan. In plaats daarvan liepen ze op Keelin af en omhelsden haar. Keelin zuchtte eens diep. Was alles nu voor niets geweest? 

______________

En dat is mijn derde boofsstuk van de dag. Sorry als het heel slecht is. Wat denken jullie? Kunnen ze Sylvar en Mirelle vinden om de spreuk ongedaan te maken? En als dat lukt. Wat zou er gebduren als Sylvar ineens toch een totaal andere keus maakt dan verwacht? Blijven Keelin en sylvar bij elkaar of heeft mirelle gewonnen? En wat als er opeens net op het moment dat het eigenlijk niet uitkomt dankzij Mirelle iemand ontsnapt uit het duistere hart? Wat denken jullie? Laat het vooral weten in de reacties. Ideeėn zijn altijd welkom. Ook voor een nieuw personage bijvoorbeeld.

Veel leesplezier.